Remembering the Night

Prologue

“Alam mo Stella, ang gwapo naman nung Emman ah, bakit hindi mo patawarin?” sabi ko kay Stella pagkarating namin sa condo niya.

“Hindi ganoon kadali ‘yon,” aniya. “Hindi sa kagwapuhan nasusukat ang pagpapatawad Cassandra, nasa taong patatawarin ‘yon, kung deserve niyang mapatawad, mapapatawad mo. Pero kung hindi, kahit gusto mo man siyang patawarin at bigyan uli ng pangalawamg pagkakataon hindi mo maibibigay.” Dagdag niya.

Ngumiwi ako. “Eh, patatawarin mo lang naman, kalilimutan mo lang naman yung mga ginawa niya sayo. Mahirap na ba ‘yon?”

Tinitigan niya ako. “Para sayo madali lang kasi hindi ikaw ang nakaranas. Pero para sakin, kahit pilit ko mang kalimutan ang ginawa niya, talagang hindi ko magawa. Nangingibabaw parin ang galit sa puso ko.” She said with sincerity.

“Anyway, tama. Sabi ko nga ‘wag mo na patawin,” ngiwi at irap nalang ang ginawa ko para matapos na ang usapan.

Biglang bumukas ang pinto kaya napalingon ako roon. “Hello, kamusta kayo rito?” Ani Ms. Q pagkapasok. Tumayo naman si Stella at dumiretso sa CR.

“Ayos naman po,” ako ang sumagot.

“Good. Saan pupunta ‘yun?” Ininguso niya si Stella.

“Mag C-CR po ata,”

Tumango siya. “Siya, tutal ikaw naman ang narito sabihin mo maghanda na siya para sa interview mamayang 6 pm okay?”

Ngumiti ako. “Okay po, Ms. Q,”

Ayun lang at umalis rin si Ms Q ako naman, sinimulan ko na ang pagliligpit ng mga gamit ni Stella sa kanyang condo. Nang matapos naman mag CR si Stella, sinabi ko na pumunta si Ms. Q kanina at ang pakay nito.

Alas tres palang ng hapon ay naghahanda na kami para sa kanyang interview. Ang sabi ni Ms. Q, mamayang alas sais pa raw pero sabi niya kailangan maaga raw kami makapunta para sa make-up ni Stella.

Pagkarating namin doon ay agad minake- upan si Stella ng staff ng show habang ang iba naman ay naghahanda para sa malapit-lapit na pagbubukas nito.

Habang naghahanda sila, ako naman ay naghahanap ng bakanteng upuan sa audience. Ang iba ay nagrereklamo dahil natatapakan ko ng dress ang nakikita nila, nagpapaumanhin naman ako tuwing nangyayari iyon pero bakas parin sa mukha nila ang pagka-inis. Nang makahanap ako ng upuan ay agad akong umupo roon, pinakiramdaman ko pa ang sarili ko kung komportable ba ako sa napili, at nung ayos naman ay doon na ako nag stay.

“Lights, camera, ACTION!” Anunsyo ng direktor at nagsimula na ang show.

“Good evening Ms. Stella Magday maraming salamat sa pagpapaunlak ng interview.” Pauna ng host.

Ngumiti naman si Stella. “Walang ano man,”

Inilipat ng host ang hawak na flashcard. “So, Ms. Stella, how’s your relationship? Are you a single or…?”

Tumawa naman ng manipis si Stella, “personal question?”

Tumawa at tumango ang host. “Yes,”

“Well, Im single,” ngumiti siya.

Habang nakikinig ako sa panayam ni Stella sa mga tanong ng host, napapansin kong medyo hindi ata komportable ang nasa kaliwa ko. Nararamdaman kong may iba siyang ginagawa pero hindi ako nagpapahalata.

Tinignan ko siya sa peripheral vision ko ngunit maayos siyang naka upo at nakikinig sa interview.

Medyo nakaramdam ako ng kaba ngunit binali wala ko nalang at tumutok uli sa interview.

“Ah, iba talaga ang destiny ano?” Ani ng host.

Tumango-tango si Stella, “It’s really po, kung para sayo, para sayo talaga. Hindi kana magpapakahirap para makuha siya kasi si destiny na ang bahala para magkatagpo kayo.” Aniya.

Napakunot ako ng noo dahil hindi kona masundan ang pinag uusapan! Pero kahit ganoon, pinilit ko paring makinig.

“Bro palit tayo, sige na please…” Bulong ng katabi ng nasa kaliwa ko.

Napakunot ang noo ko ngunit pinilit kong hindi pansinin iyon at magpatuloy ako sa pakikinig.

Ilang minuto pa ang lumipas nang gumalaw ang nasa kaliwang gilid ko. Napatingin ako. Mas lalong kinabahan.

Nagpalit ng upuan ang lalaking nasa kaliwa ko kanina na ngayon naman ay nasa pwesto ng lalaking nakikipagpalit kanina.

Gosh, akala ko kung ano na.

Inayos ko ang buhok ko, at mas nag focus nalang sa interview. Binaliwala ang kabang nadarama.

Tumikhim ang katabi ko. “Ang laki ng bola mo miss,” aniya at humalakhak.

Biglang nanlaki ang mata ko at napatingin sa aking dibdib.

“Walang hiya ka bastos!” Sigaw ko ng makita ang lumuluwa kong dibdib. Pinalo ko siya sa braso.

Narinig iyon ng mga katabi namin kaya napatingin sila sa gawi namin. Ngunit wala akong pake elam kung pagtinginan pa ako ng mga tao rito basta mapatay ko lang ‘tong hinayupak na bastos na’to!

“Ano ba’yan!?” Sigaw mula sa stage.

Napahinto ako sa paghahampas at napatingin sa pinanggalingan ng boses at doon ko nakita ang nakabaywang na beking direktor at itinuro ako.

“Punyeta kang babae ka! Panira ka! Kung gusto niyong magharutang dalawa doon kayo sa CR ‘wag dito!” Nanggagalaiting sigaw ng direktor.

Napayuko ako at dahan-dahang kumalma. Nang matauhan ay lumingon-lingon ako sa paligid at nakita kong ang mga tao ay nagpipigil ng tawa.

Doon ko lang narealize kung ano ang ginawa ko.

Gosh.

Napapikit ako dahil sa kahihiyan.

“Sinira mo ang set! Live show to gaga!” Ani ng direktor.

“S-Sorry direk,”

“Paalisin niyo nga yan, nakakahiya…” dagdag pa ng direktor.

“Ma’am tara na po,” kayig sakin ng isang guard.

Hindi ako nagdalawang isip na sumama sa guard at nung subukan kong tignan uli ang lalaking nambastos sakin ay nakita ko na siyang nakangisi at tinitignan ako.

Bwisit nakuha pang ngumisi ng loko!

Uminit pa lalo ang ulo ko kaya bago kopa masugod ang lalaki ay sumunod nalang ako sa guard.

“Walanghiya! Ang putanginang rapist nayon?! Bwisit, pinahiya ako!” Sigaw ko pagdating sa condo ni Stella. Katatapos lang ng interview niya, at syempre dahil sa kahihiyan na ginawa ko roon, biglang ki-nancel ang interview niya.

“Ano ba kasi ang nangyari? Sino ba kasi ‘yun?” Tanong ni Stella, at umupo sa sofa.

“Hindi ko alam! Basta nakikinig lang ako sa interview tapos sinabi ba namang ang laki daw ng bola ko?! Nakakaloka!?” Sabi ko at umupo rin sa sofa.

Humagalpak si Stella, “eh, bakit ba naman kasi ganyan ang suot mo? What’s with that outfit?” Kumunot ang noo niya at itinuro ang dress ko.

Ngumuso ako. “Simpleng dress lang naman to,” katwiran ko.

Pinandilatan niya ako mula ulo hanggang paa. “Wow, ganyan pala ang simple sayo? Kita kalahati ng dibdib mo?” Aniya at tumawa pa.

“Ano kasi… Fashion yan!”

Mas lalo siyang humagalpak. “Fashion tawag mo diyan?” Turo niya sa suot ko. “Malapit ng mapunta sa porn star!”

Umirap ako.”K, fine.” Sana pala hindi na ito ang isinuot ko.

Ilang nakakainsultong mga paratang pa ang binitawan ni Stella para asarin ako, at nung napuno na ako ay iniwan kona siya sa kanyang condo.

Pagkatapos magalit sakin ng direktor, ang akala ko hindi na ako pagagalitan pa, pero nagkamali ako dahil habang papalabas ako sa building kung saan ang condo ni Stella, puro sermon ang inabot ko sa manager niya.

“Ano ka ba Cassandra! Kahihiyan ang ginawa mo kanina!” Aniya. “Sana hindi ka nalang sumama! Diyos ko maapektohan pa ang kasikatan ni Stella ng dahil sayo!”

“Sorry po Ms. Q, hindi—”

“Sa susunod na gawin mopa iyon Cassandra, tatanggalin na kita! My god nakaka stress ka!” Ayun lang at pinutol na niya ang linya.

Dismiyado kong ibinalik ang phone ko at nagpatuloy pa paglalakad kahit pa naiiyak na.

Habang naghihintay naman ako ng taxi at nagmumuni-muni, bigla akong nagising nang may kumalabit sa akin.

“Ah, miss sayo ba ito?” Tinig ng kumalabit sa akin.

Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses, at biglang nanlaki ang mata nang mamukhaan ang lalaking nasa harap ko. Tila nagulat rin siya ng makita ang reaksyon ko ngunit napalitan agad iyon ng ngisi.

“Ikaw!” Turo ko sa kanya. “Ikaw ang nambastos sa akin kanina kaya napahiya ako!” Pinagpapalo ko agad siya ng bag ngunit nasasangga niya naman agad iyon gamit ang dalawa niyang kamay.

“T-Teka miss, easy lang…” Aniya umiilag parin sa pagpalo ko.

“Walanghiya ka! Bastos! Manyakis!” Nanggigigil pa akong pinaghahampas siya ngunit wala rin akong nagawa nang machambahan niya ang kamay kong nanghahapas sa braso niya dahilan para matigil iyon at mainis pa ako ng todo.

“Let go off me! Manyakis ka!” Palag ko dahil niyakap na niya ako mula sa likod at hawak parin ang kamay kong ipinatong niya sa aking dibdib para hindi ko siya mahampas.

“Miss, hindi lang ikaw ang mapapahiya rito pagnanlaban ka, tignan mo pinagtitinginan na tayo ng mga tao.” Bulong niya sa aking tainga kaya lumingon agad ako sa paligid.

May mga taong naglalakad pero yung ibang malapit sa amin ay nagbubulungan na! At yung iba pa pini-picturan pa kami!

Gosh!

Dali-dali kong inalis ang braso niyang ikinulong ako, hinayaan niya naman akong magtagumpay kaya agad akong dumistansya.

Inayos ko ang suot ko at tumingin sa kanya.

Pinagtaasan ko siya ng kilay. “Sinusundan mo ba ako?”

Tumawa siya at itinuro ang gym na katapat namin. “Actually dito ang punta ko kaso nakita kong nalaglag ang lipstick mo kaya nagmagandang loob akong isauli sayo.” Pakita niya sa lipstick na nasa kanyang kamay.

Bigla siyang ngumisi siya at dahan-dahang inilapit ang mukha sa aking tainga. “Hindi ko alam na filingera ka pala miss,” aniya at ‘tsaka humalaklak.

Bigla uminit ang ulo ko kaya imbes na patusin pa siya, kinuha ko nalang ang lipstick ko sa kanya at ‘tsaka siya tinalikuran.

“U-Uy teka lang miss!” Naghahabol na sigaw niya.

Binilisan kopa ang lakad ko para hindi na siya makahabol pa ngunit hindi ako nagtagumpay, sa pagkaliit-liit ba naman ng hakbang ko kumpara naman sa pagkalaki-laki ng hakbang niya, ay madali niya lang akong naabutan!

“Teka lang miss,” aniya ng maabutan ako. Pumiwesto siya sa harap ko at inilabas ang kanyang cellphone.

Kumunot ang noo ko nang makita ang ginawa niya.

“Sa wakas na nagkita na tayo susulitin kona ‘to.” Aniya. “Pwedeng mahingi number mo?” Nakangiting aniya at inilahad ang kanyang cellphone.

Tinitigan ko iyon at mataray na tumingin sa kanya.

“Ano yan?” Tinaasan ko siya ng kilay.

“Cellphone.”

Umirap ako. Pilosopo. “Ayoko,” sabi ko at ‘tsaka siya nilagpasan ngunit pinigilan niya ako sa pagtangka kong pag-alis.

Hinawakan niya ang braso ko, napatingin naman ako roon.

“Sige na naman oh,” ngumuso siya, inilalahad ang cellphone.

Tss, “Ayoko nga…” medyo naiiritang sabi ko at nilagpasan uli siya ngunit talagang makulit ang lalaking ito.

Huminto siya sa harap ko at Inilahad uli ang cellphone niya. “Sige na, ngayon lang ako mangungulit sa babaeng hindi ko kilala.” Aniya na parang aliw na aliw sakin.

Inilayo ko ang cellphone niya. “Pwede ba?! Tigilan mo na nga ako. Hindi kopa nakakalimutan ang ginawa mo sakin na pagpapahiya. Ano sa tingin mo, matapos mong gawin sakin ‘yon mahihingi mona agad-agad ang number ko?” Pagtataray ko para tantanan na niya ako.

Ibinaba niya ang cellphone at nagbuntong-hininga. “Okay, fine. Pero miss,” aniya, mas sumeryoso. “Gusto kong malaman mo na hindi ko sinasadya na pahiyain ka roon—”

“Oh, eh, ano yung iningi-ngisi mo kanina? Parang tawang-tawa kapa nga na napahiya ako on live show!”

“I’m sorry, hindi iyon ang gusto kong mangyari.” Aniya.

“Bakit, ano paba ang gusto mong mangyari? Hubaran ako?” Hindi kona napigilang ilabas ang pagka-inis ko.

Umiling-iling siya. “No, no, no. Actually, kaya ako nagpapalit ng upuan kanina kasi gusto ko makuha yung number mo.” Aniya sa seryosong tono.

Napaisip ako ng ilang saglit. “Bakit moba gustong makuha ang number ko, huh?” Masungit ko paring sabi sa kanya.

“Makikipagkaibigan lang miss,” taas noong nakangiting aniya.

“Pwes, ayokong makipagkaibigan sayo.” Aalis na sana ako ngunit hinarangan niya uli ako.

Hay, ang kulit talaga?!

“Ano na naman?! Sabi ko naman sayo ayaw ko diba?!” Nawawalang pasensiyang sabi ko.

“Ok, ok, easy lang miss.” Ngumisi siya. “Kung ayaw mong ibigay ang number mo at makipagkaibigan sakin, makikipagkilala nalang ako sayo.” Aniya.

Inilahad niya ang malaki niyang kamay. “Stefferson Clint.” Nakangiting pakilala niya sa sarili, tinanggap ko naman iyon ng walang pag aalinlangan para tantanan na niya ako sa pangungulit niya. Kaya matapos ang kamayan namin ay tagumpay na akong nakapaglakad at hindi na siya sumunod.