Halos hindi siya makahinga dahil sa ginagawa nitong paghalik sa kanya'. Gustohin man niya kumawala rito ngunit hindi niya magawa' bukod sa pwesto niya na kahit anong gawin niya ay hindi siya makakawala rito, dahil maging ang katawan niya ay tila ba parang magnet iyon na nakadikit a katawan nito. "Aaron, please stop!", Wika niya rito ng pasinghap. "Babe, give me an alibi to stop what I'm accomplishing." Bulong nito sa punong tenga niya. Pakiramdam niya ay nadagdagan ang paninigas ng kanyang katawan at maging mga balahibo niya sa katawan ay nagsitayuan dahil sa bulong na iyon' hanggang sa natanggal narin nito ang kanyang damit at bumaba ang mga halik nito sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib at unti unting ibinababa nito ang kanyang pang ibabang saplot panloob. "Aaron, parang hindi ko pa kaya dahil masakit pa ito hanggang ngayon.", Nakayuko siya itinuro ang kanyang ibaba.Itinaas nito ang mukha niya paharap sa sarili nitong mukha at doon niya nasilayan na nakangisi iyon at malalam a
"Good morning sir, Aaron." "Good morning, si Valerie?", Wika niya na nakakunot ang noo hinanap iyon'. "Sir Aaron, simula pa kagabi pagkatapos niya magluto ay umakyat ito at hanggang ngayon hindi pa ito bumababa'kahit kinatok ko na siya sa kanya silid para alukin kumain ngunit ang sabi niya ay busog pa daw siya." Nilamukos niya ang mukha at huminga ng malalalim ng maalala niya ang nangyari sa sa pagitan nila ng asawa."Manang Lina, ikaw na ang bahala kay Valerie, pakidalahan siya ng pagkain kung aayaw nito bumaba, kailangan ko ng pumasok sa opisina dahil kailangan namin asikasuhin ni Banjo ang nalalapit kung kaarawan' sa susunod na buwan na iyon." "Sige sir, ako na ang bahala kay ma'am."Pagkatapos ng paguusap nilang iyon ay kaagad siya tumalikod para magtungo sa kanyang sasakyan. "Mang Larry, lets go!" Ngumiti ito sa kanya at pinaharurot paalis ang sasakyan. "Manang Lina, good morning po.", nakangiting bati niya rito. "Ma'am Valerie, good morning rin sa'yo' pagkagising ni, Sir Aaron,
Pagkatapos siya maihatid ni Mang Larry ay kaagad rin iyon na umalis para bumalik sa opisina at siya naman ay pumasok na sa loob ng mansion at laking gulat niya ng makita roon si Fredy."Hi gorgeous Valerie Anderson!", Sabay yakap nito sa kanya at sinalubong niya rin iyon ng yakap."Fredy, namiss kita! Bakit ngayon ka lang bumisita sa'kin?", Sabay nguso niya rito. "Valerie, my friend, alam mo naman na abala ako sa paghahanap ng papa!", Sabay irap at lantik ng mga daliri nito sa mga kamay. "Ikaw talaga" sabay tawa niya ng malakas sa kaibigan. "By the way" kumusta na kayo ni Papa Aaron?" Napabuntong hininga siya lumakad palayo sa kinaroroonan ng kaibigan bago sumagot rito."Fredy, hindi ko masasagot yan sa ngayon dahil hindi ko alam kung ano ang sitwasyon namin ni Aaron, hindi ko hawak ang puso at isip ni niya' gustohin ko man na hawakan iyon ngunit wala akong karapatan dahil pinakasalan niya lang ako dahil sa paghihiganti." Hindi niya namalayan na humahagulhol na pala siya ng iyak sa ha
"Pare Nick, sabay biso nito sa kanya;"Nick, pahingi ng alak gusto ko magpakalasing ngayong gabi!" "Oh easy pare! hindi sulusyon ang alak sa mga problema." "Pagbigyan muna ako uminom ngayon' dahil sa mga nalaman ko ay mas gumulo ang aking pagiisip!""Sige pare, pagbibigyan kita ngayon.", wika nito at sabay na tinawag ang weyter para magpakuha ng inuming nakakalasing; "Aaron, kung ganun ang mga nalaman mo tungkol kay Mr. Lee ay hindi siya nalalayo sayo' dahil pariho mo si Mr. Lee gusto niya maghiganti kay Don Carlos!", wika nito at sabay na iniabot sa kanya ang baso na may lamang alak; "Sa totoo lang Nick, sa mga nalaman ko ngayon kay Mr. Lee, tinitiyak ko na mas marami pa itong itinatago lihim.""So, anong plano mo ngayon?" "Sa ngayon kailangan ko muna tapusin ang sarili kung laban kay Don Carlos!" "Itutuloy mo parin pala ang masama mong plano?", Wika ng kaibigan na tila hindi nito nagustohan ang kanyang mga sinabi."Pare, kung ano man ang magiging kahihinatnan ng mga plano mo hindi m
Maaga siya nagising ng araw na iyon at nais niya sanang makita ito bago siya pumasok ng opisina para masiguro kung ayos lang ba ito."Manang Lina, pakigising si Valerie pakisabi ipagtimpla ako ng kape." "Sir Aaron, kinatok ko na siya kanina para kumain ng agahan dahil wala itong kinain na hapunan kagabi ngunit ang sagot nito ay masama daw ang pakiramdam niya."Bigla siya nakaramdam ng konsensya sa mga narinig niya mula kay Manang Lina, dahil ng gabing iyon ay inasikaso siya nito at sa huli ay nasaktan niya ito dahil sa hindi niya kayang kuntrolin ang kanyang galit.Napabuntong hininga siya at nilamukos ang sariling mukha'. "Sige Manang Lina, sa opisina na lang ako magkakape dahil marami rin ako kailangan asikakasuhin ngayong umaga."Tumango lang ito sa kanya at kaagad rin siya tumalikod para lisanin ang mansion."Good morning Manang Lina, pasensya kana kung ngayon lang ako bumangon.", wika niya na halos namaos ang kanyang boses dahil sa kaiiyak kagabi. "Ayos lang dapat nga paakyat na
"Posible iyon dahil may asawa kang tao pero kung wala naman nangyayari sainyo ni Sir Aaron, wala kang dapat ipag-alala." Natahimik siya dahil bigla niya naisip ang makailang beses na namagitan sa kanila ng asawa;"Para makasiguro mag-pa-check-up ka sa Doctor, para malaman rin ni Sir Aaron kung sakaling nagdadalang tao ka." "Sige po Manang Lina, pupunta ako bukas sa clinic." "Sigurado ako na matutuwa iyon si sir pag nalaman niya buntis ka! Malakas ang pakiramdam ko na nagdadalang tao ka'at iyang bata na iyan ang magiging susi para magkaayos kayo ni sir.", wika nito na nakangiti iyon sa kawalan; Napangiti siya dahil nabuhayan siya dahil sa mga sinabi nito sa kanya.* 1 MONTH LATER *Dumating na ang araw ng kanyang kaarawan kaya mas naging abala siya ng araw na iyon;"Banjo, ayos na ba ang lahat?" "Ayos na ang lahat sir Aaron!" "That's good! Dahil gusto ko maging maayos ang lahat dahil ito yung unang birthday ko dito sa Pilipinas as a CEO of the Anderson Land Corporation.""Henry, nakaha
"Aaron, please let her go!", Saway na wika nito sa kaibigan; Namimilipit na siya sa sakit at bukod pa roon ay pinag-titinginan na sila ng halos lahat ng bisita, at maging ang press media ay hindi pina-lagpas iyon, lumapit ang mga ito sa kanila at naglabas ng camera at sunod-sunod na nagtanong ang mga iyon. Inawat ni Nick ang mga ito ngunit nakorner na sila na, mas nakadagdag ng galit sa mukha ng asawa. Bigla siya binatawan nito kaya napalugmok siya paupo. Iniayos nito ang sarili bago ito tuluyang humarap sa camera, at siya naman ay nakatungo na parang basang sisiw at malakas ang kabog ng dibdib. Dahil sa matinding takot sa asawa."Mr. Aaaron Anderson, siya ba ang napapabalitang asawa mo? "Diba anak siya ni Don Carlos? Ang nagpapatay sa iyong inay?" "Paano mong naatim na pakasalan ang anak ng taong pumatay sa iyong inay?" Sunod-sunod na mga tanong ng mga reporter na naroroon."No! She's not my wife! Kahit kailan hindi ako magmamahal ng katulad niya babae, hindi siya ang papangarapin k
Sa mga narinig niya mula sa mga pulis ay tila napako siya sa kanyang kinatatayuan at halos hindi siya nakapagsalita agad. "Hindi patay ang asawa ko! Buhay na buhay siya at kasama ko siya sa birhday party ko kanina!", Wika niya na halos hindi siya makapaniwala sa mga ito. "Mr. Anderson, nawalan ng prino ang mina-maneho ng asawa mo. Dahil gabi na ng mangyari ang incidente ay marahil hindi agad nakita ng asawa mo na mahuhulog yun sa, bangin. Dahil sa lakas ng pagkahulog nito ay sumabog ito at halos matupok iyon.""Babe, Valerie, please come back to me!", Wika niya habang hawak ng kaibigan ang balikat niya' at luhaan rin iyon. Halos pariho sila na hindi makapaniwala sa pangyayari at maging sila Manang Lina at Mang Larry ay umiiyak narin ang mga iyon. "Sir Aaron, paanong nangyaring nawalan ng prino ang sasakyan na mina-maneho ni Mam Valerie, maayos iyon at alaga ko ang sasakyan na yun at bago natin gamitin kanina ay maayos naman ito.",wika ni Mang Larry hindi rin makapaniwala sa nangyari