Chapter Sixty

“ESTER? iyon lang, no surname?”

Umiling lang ang ama ni Andrew, “Pangalan lang ang alam ko sa kaniya after that night, muli lang kaming nagkita nang malaman niyang buntis siya,” malungkot ang mga matang inalala ni Juanito ang mga nangyari.

“Pero makalipas ang ilang taon, nakita ko siyang muli at humingi ako ng tawad sa kaniya. pati na rin sa aming anak. halos kasing edad mo lamang siya. matapos nang pagkikitang iyon ay hindi na kami muling nagkita pa, wala na akong naging balita.” Matapos isalaysay ni Juanito ang lahat kay Andrew ay tinapos na rin niya ang iniinom na alak.

Tumayo si Juanito at tinapik ang balikat nito. “Maligaya ako na nakita na kita, ngayon alam kong hindi na ako nag-iisa.”

“Papa, nariyan si Susan. Kaya hindi ka nag-iisa.” Aniya, na may kasamang pagtawa.

“Si susan, hindi ko siya anak, inampon namin siya,”

“Oh,” iyon lamang ang tanging salita na namutawi sa kaniyang bibig dahil sa nalaman.

“Matapos kang ipanganak ng iyong ina, nalaman namin na may sakit siya sa ma