Share

Chapter 1.2

Author: Joyang
last update Huling Na-update: 2021-11-09 20:34:43

Muling bumalik ang ngiti sa kanyang labi, tinignan niya pa sila Claude na ngayo'y may masamang tingin sa kanya bago nito sagutin ang katanungan. "Yes, I am Rosie Fleur Bamford, the first wife of Mr. Claude Vince Montreal."

Gulat ang makikita sa mukha ng mga taong nakarinig nito at ang mga reporters na nakapalibot sa kanila'y mas rumami ngayong nalaman nila na hindi pala si Kourtney ang unang asawa ng lalaki. Magtatanong pa sana ang mga reporters kay Rosie nang mabilis itong pinigilan ng mga tauhan niya saka nagtuloy-tuloy na mawala sa paningin ng lahat.

Iniwan naman ni Claude ang asawa nito na pilit pinapalibutan ng mga tauhan ng kanilang pamilya upang sundan si Rosie na papaalis na sa hotel. Mabilis ang naging takbo nito ngunit hindi naging madali para sa kanya na makaalis sa reception dahil sa rami ng mga reporters na sumusunod sa kanya. Kaya upang makaalis, sinenyasan niya ang ilan pa nilang tauhan upang pigilan sila kaya kinuha niya itong pagkakataon upang makawala sa mga ito.

Paglabas niya ng reception, mangilan-ngilan ang mga taong nakatingin sa kanya na hindi na nito pinansin. Luminga siya sa paligid at pilit na hinanap ng kanyang mata ang bulto ng babae. Hindi naman siya nabigo nang makita nitong naglalakad na siya papunta sa elevator kasama ang ilang mga lalaking nagbabantay sa kanya.

Walang pag-iisip siyang tumakbo papunta rito kung saan mabilis siyang pinigilan ng mga nakabantay sa babae. Inosenteng tingin ang pinukol ni Rosie sa kanya na sinenyasan ang mga tauhan nitong hayaan siyang makalapit sa kanya.

"Nagustuhan mo ba ang regalo ko?" natatawa niyang tanong. Hindi naman sumagot si Claude sa tanong nito, bagkus pagbukas ng elevator hinila niya papasok sa loob si Rosie na mukhang inaasahang 'yun ang gagawin ng lalaki. Walang palag ang mga tauhan nito nang muling pigilan sila ng babae na sumunod sa loob na mabilis na nagsara.

Tumakbo ang mga ito sa katabing elevator para sundan sila na deretso lang sa pagbaba sa pinakamataas na floor ng hotel.

Mahigpit na hawak ang ginawa ni Claude sa kamay nito habang hindi makapaniwalang pinagmamasdan ang dati niyang asawa. Lamang ang galit na nararamdaman nito sa ginawa ng babae ngunit parang bulang naalis nang mapukaw muli ang atensyon niya sa taglay na kagandahan ng babae. Kumislap ang isa niyang mata na ipinagtaka kaunti nito ngunit agad ding naalis sa kanyang isipan na parang bula.

Sa pagluwang ng pagkakahawak ni Claude sa kamay niya, kinuhang tiyansa ito ni Rosie para bawiin ang kamay bago ilagay ang buhok sa kanyang likuran. Napangisi siya sa isipan nang makitang napalunok kaunti ang lalaki sa ginawa nito kaya naman lumapit siya sa mga button ng elevator at may pinindot doon na nagpahinto sa pagtakbo nito.

"It's been a while darling, hindi mo man lang ba ako na-miss?" nang-aakit niyang tanong sa lalaki. Pagkaharap niya rito, hinawakan niya ang baba ni Claude para paglapitin ang mukha nilang dalawa. Dinaan niya pa ang isa niyang daliri sa labi nito kaya ganun na lang na mas napalunok ang lalaki sa ginagawa nito sa kanya.

Marahang kinagat ni Rosie ang pang-ibaba niyang labi. "Uulitin ko ang tanong ko, na-miss mo ba ako?"

Kusang tumango ang ulo ng lalaki na para bang naging sunod sunuran sa mga ginagawa ni Rosie at kahit sinasabi ng utak niyang lumayo, hindi niya magawa dahil sa ayos at pustura nito ngayon na kahit na sinong lalaki'y hindi kayang iwasan.

Isang h***k sa gilid ng labi ang iniwan ni Rosie na naging dahilan upang hindi na mapigilan pa ni Claude ang sarili't bigla na lang itong siniil ng h***k. Pinulupot naman agad ng babae ang kamay nito sa kanya nang isandal siya nito sa gilid habang tinutugon ang bawat h***k sa kanya nito.

Para ba siyang tuluyang nawala sa tamang pag-iisip at saglitang kinalimutan ang nangyari sa kasal nila ni Kourtney at hinah***kan ang babaeng sumira ng gabi nilang dalawa. Tagumpay ang nasa isip ni Rosie sa naging reaksyon ng dati niyang asawa sa kanya na ang h***k nito ang naging patunay na hindi pa rin talaga ito nagbabago kahit lumipas na ang dalawang taon.

Isang impit na ungol ang kumawala sa bibig ng babae na sinadya nito upang mas lalo pang akitin ang lalaking naging epektibo naman dahil mas lumalim pa ang h***k nilang dalawa. Hindi marahas at hindi rin marahan ang bawat h***k na pinagsasaluhan nilang dalawa, ngunit naging sapat na ito upang malasing si Claude sa nangyayari.

Habol nilang dalawa ang kanilang hininga nang maputol ang kanilang halikan na si Rosie mismo ang pumutol sa pagtulak niya sa lalaki. Nakatitig lang si Claude sa kanya na puno ng pagnanasa at pagkasabik sa muli nilang pagkikita. Hindi niya lubos maisip na sa ganitong sitwasyon sila muling magkikita na kung saan ay makakaramdam siya ng kaunting saya kahit na sinira pa nito ang naging reception ng kasal nila ni Kourtney.

"Hindi ko alam na sobra mo akong na-miss, edi sana mas maaga akong bumalik," sabi ni Rosie. Inayos nito ang nagulong buhok ni Claude saka binalik ang tingin sa kanya. Pinadaan niya ang kanyang hintuturo sa d****b ng lalaki at huminto lamang nang magsalita ito.

"Kailan ka pa bumalik?" seryosong tanong niya kay Rosie na hindi naalis ang tingin sa mata nito.

Mahina siyang tumawa. "Nung isang araw, masyadong boring sa States kaya naisipan kong bumalik para ibigay ang maganda kong regalo sa inyong mag-asawa," sagot niya.

Sa sinabi nito, para bang natauhan si Claude at naalala na nasira nga pala ang halos perpektong kasal nila ni Kourtney dahil sa kagagawan niya. Napaatras siya't magagalit sana ngunit hinila ni Rosie ang necktie nito't iniwanan ng isang mabilis na h***k sa labi. Niyakap din nito ang isa niyang kamay sa kanyang balikat saka muling hinalikan, kung saan nag-iwan ng marka ang kanyang lipstick na sinadya niya upang ipakita kay Kourtney.

"I really hope you enjoyed my gift, darling. At kung ako sa'yo, pupunasan ko ang aking labi dahil ikaw rin baka makita pa ng bago mong asawa ang marka ng matamis mong h***k," nakangisi niyang saad bago itulak ang lalaki't muling lumapit sa mga button ng elevator.

May pinindot siya ulit doon na nagpaandar sa elevator pababa. Si Claude naman ay mabilis na nilabas ang panyo nito sa suot niyang tuxedo para punasan ang kanyang labi. Habang ginagawa niya ito, inayos ni Rosie ang sarili na saktong natapos bago pa man bumukas ang elevator.

Mula sa maliit niyang pouch na kanyang hawak-hawak, naglabas siya ng isang calling card at binulsa ito sa tuxedo ni Claude. "See you around, Claude 'till our next meeting."

Kinindatan pa ni Rosie ang lalaki na nakatungangang pinapanood ang pag-alis nito sa loob ng elevator kung saan sinalubong naman ang babae ng mga ilan niyang tauhan. Hanggang sa muling pagsara ng pinto'y nakatitig lang si Claude dito at napaisip ng malalim.

Napasuklay pa siya sa buhok nang maalala ang nangyari lalo na sa halikan nilang dalawa na hindi maalis sa kanyang isipan. Para bang nakatatak na ito sa kanya at hindi mapigilang isipin na gusto niyang maulit muli ang nangyari.

"D*mn!"

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • Revenge of the Century   Chapter 22.2

    Hinablot ni Rosie ang dulo ng lamesang nasa gilid niya kung saan nakalagay ang ilang vase. Ginamit niya itong pansangga kay Claude na patakbong lumapit sa kanya. Nang tumama ito sa lalaki, dumausdos siya sa ilalim ng mesa't malakas na sinipa ang lalaki sa likuran. Katulad kanina, tumalsik si Claude kasama ng mesa. Hindi agad naka-recover si Claude sa nangyari kaya naman dinampot ni Rosie ang frame kung saan nakatarak ang kutsilyo. Sa pagkakataong ito, pagkaalis niya ng patalim sa frame, tinapon niya ito sa direksyon ng lalaki. Tumusok ang dulo ng patalim sa likod ni Claude na nagpadaing sa kanya. Kitang kita pa ni Rosie ang pag-apoy ng kutsilyo sa likod nito kaya naman tumakbo ulit siya palapit sa lalaki't mas binaon pa ang patalim. Sinipa niya ang patalim sa likod ni Claude kaya naman mas bumaon pa ito sa kanya. Matapos non, agad siyang lumayo kung saan walang lingon niyang tinakbo ang daan patungo sa pinto. Nang hawakan ni Rosie ang door knob para sana buksan ito't makalabas, par

  • Revenge of the Century   Chapter 22

    NAPAKO ang dalaga sa kanyang kinatatayuan at pilit pa ring naguguluhan sa mga nangyayari. Ngunit kahit ganun, ramdam niya ang panganib lalo na sa mga binitawang salita ni Claude. Sa loob niya, alam niyang hindi nagloloko ang lalaki. Bago pa man makagawa ng sunod na hakbang si Claude, malakas siyang tinulak ni Rosie na naging dahilan ng paglayo nito. Kamuntikan pang tumama ang lalaki sa malaking mesa sa gitna, pero nagawa nitong pigilan ang impact na gawa ng pagtulak sa kanya ng dalaga. Mabilis na nilabas ni Rosie ang isang fixed blade na nakatago sa likod ng kanyang bewang, kasabay ng pagbagsak ng lalagyan nito sa sahig. Dahil na rin sa malaking coat na kanina pa suot ng babae, nagawa nitong itago ang kutsilyo na pinaghandaan ni Rosie. "What happened to you?" seryosong tanong ng dalaga't inayos ang pagkakahawak ng kutsilyo. Umayos ng tayo si Claude na mukhang hindi man lang nainis sa nangyari. Bagkus, nakaramdam siya ng excitement sa mga susunod pang mangyayari. Pinagpagan niya an

  • Revenge of the Century   Chapter 21.2

    Sumingkit ang mata ni Rosie at nagtaka nang malamang may kausap si Claude. Hindi niya kasi maramdaman ang isa pang presensya sa loob kaya pilit niyang sinisilip ang nasa kabilang sofa. Ngunit dahil maliit lang ang siwang ng pinto, hindi niya magawa kaya tinuon niya lalo ang tingin sa lalaki. Isang ngisi ang sumilay kay Claude kasabay ng paglingon nito sa pinto. Naging mabilis naman ang paglayo rito ni Rosie kung saan nagtago ito sa kabilang kwarto. Tumakbo siya palapit sa malaking kurtina sa kwarto para magtago dahil sa mabilis nitong pagbukas. Nakiramdam din siya sa presensya ni Claude na nasa labas lamang at pinilit na hindi gumalaw. "Parang may narinig lang akong nagbukas dito." Rinig ni Rosie na nagpakunot ng kanyang noo. Sa paraan kasi ng pagkakasabi nito ni Claude, parang alam ng lalaki na nagtatago siya sa loob nito. Ilang segundo ang lumipas nang marinig niya ang pagsara ng pinto. Nanatili pa siya ng ilang minuto sa likod ng kurtina bago mapagdesisyunan na lumabas sa kanyan

  • Revenge of the Century   Chapter 21

    MALALIM na napaisip si Rosie nang dahil sa nangyari kanina sa opisina ni Claude. Hindi mawala sa isip niya ang kakaibang ngiti ng lalaki na nagbibigay sa kanya ng kakaibang pakiramdam. Alam niyang may mali, sadyang hindi lang siya sigurado kung ano. Nawala lang sa pag-iisip si Rosie sa katok ni Nicklaus sa bintana ng kotse nito. Kanina pa kasi ito nakauwi, sadyang nanatili lang siya sa loob ng kotse nito at nag-iisip. "May nangyari ba?" tanong ni Nicklaus pagkababa ni Rosie ng bintana ng kanyang kotse. Inalis ni Rosie ang kanyang seatbelt saka lumabas ng kotse nito. Ni-lock niya pa muna ito bago lapitan si Nicklaus na naghihintay ng sagot. "Wala. Ngayon ang alis mo?" Pag-iiba niya ng usapan. Sabay silang naglakad papasok sa apartment kung saan si Nicklaus na mismo ang nagbukas ng pinto. Pagod namang dumiretso si Rosie sa sofa, umupo ito't tumitig sa kisame. Habang si Nicklaus, nanatiling nakatayo sa gilid ni Rosie at siya ay pinagmamasdan."Anong oras ang flight mo?" muling tanong

  • Revenge of the Century   Chapter 20.2

    Maraming tumatakbo sa kanyang isipan, ngunit iisa lang ang naiisip niyang puno't dulo ng gulo sa gate. Hindi man siya sigurado, pero alam niyang malaki ang posibilidad na tama ang nasa isip nito. Nang makabalik sila sa mansyon, pinatawag si Rosie kasama ang lola niya upang kausapin ito. Wala namang naging angal ang dalaga't tahimik itong nakatayo sa harap ng mga council na mataman siyang pinagmamasdan. "Alam naming may alam ka, Rosie. Kaya sabihin mo... sino sa tingin mo ang may kagagawan ng lahat ng ito?" seryosong tanong ng isang council na babae. "Orpheus clan," deretsang sagot ng dalaga na hindi man lang kumurap. Nagkaroon ng matinding katahimikan sa paligid. Maski ang lola ni Rosie ay natahimik at animo'y malalim na napaisip. Mahabang buntong hininga pa ang kumawala sa bibig ng pinakamataas na council bago siya tumango, bilang pagsang-ayon sa dalaga. "Wala nino man ang maaaring makasira ng Hell's gate kundi sila lamang. Naisip na rin namin 'yan. Lalo na't malaki nga ang tiya

  • Revenge of the Century   Chapter 20

    UMANGAT ang tingin ng pinakamataas na council nang marinig ang kaguluhang nangyayari sa Hell's gate. Binaba pa nito ang hawak niyang wine glass saka tumayo mula sa kanyang kinauupuan kung saan nagpupulong ang buong council. "Tingnan niyo kung anong nangyayari roon. Hihingi ako ng tulong sa royal blood vampires. Masyadong malakas ang mga nakakulong, kakailanganin natin sila." Kisap matang nawala ang pinakamataas na bampira sa gitna kasabay ng pagtayo ng mga council. Seryosong umalis ang mga ito kasama ang ilang bampira upang tumungo sa Hell's gate. Karamihan sa kanila ay mga council na isa sa may mga kakayahan para pigilan ang mga bampirang patuloy na tumatakas. Agad silang dumiretso sa labas ng mansyon kung saan nakaparada ang ilan nilang kotse. Sa paglisan ng ilang bampira, dumiretso ang pinakamataas na bampira sa isang kwarto. Sakto dahil nandoon ang lola ni Rosie na nakaupo sa itim na mahaba at malambot na sofa. Abala ito sa pag-inom nang mapatingin siya sa council na dumating.

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status