Share

ตอนที่ 16

last update Last Updated: 2025-08-31 19:02:59

“เมียแต่ง”

“หะ? นายพูดว่าอะไรนะ?”

คราวนี้ใบข้าวหันไปมองเขาตรงๆ รถยนต์จอดติดไฟแดงพอดี เปิดโอกาสให้เธอได้ค้นหาแววล้อเล่นในดวงตาลึกล้ำ เมื่อมันไม่มีเธอก็ต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีออกมา

จะบ้า! เมียแต่งนี่นะ ไหนบอกว่าไม่อยากมีเมียเป็นยัยจู้จี้ขี้บ่นแบบฉันไง โอ้ย! นายจะเอายังไงกับฉันกันแน่วะเขตคราม

“ก็ตามที่ได้ยินนั่นแหละ”

เขตครามยอมแพ้ต่อความตั้งใจเดิมไปแล้วกว่าครึ่ง มองคนข้างๆเนิ่นนาน เมื่อสัญญาณไฟจราจรเปลี่ยนสีก็รีบขับเคลื่อนรถต่อไป เส้นทางที่ตัวเองเคยมาเมื่อเจ้า ตึกเก่าคล่ำครึด้านหน้า ทำให้ตัดสินใจขับรถต่อไปไม่หยุด

“นี่! มันเลยหอพักของฉันแล้วนะ!”

“ฉันบอกหรือไงว่าจะมาส่งเธอที่หอ”

“นาย!”

“จนกว่าจะมั่นใจเรื่องท้อง เธอไปพักอยู่ห้องฉันซะ อย่าดื้อนะใบข้าว เพราะฉันไม่ได้ใจดี”

“ไอ้! ไอ้เผด็จการ!”

คราวนี้ใบข้าวหันหน้าหนีออกมาทางหน้าต่างรถ เหนื่อยเหลือเกินเวลาที่ต้องสู้รบกับคนอย่างเขตคราม คนถูกด่าเผด็จการลอบยิ้ม ตอนนี้ช่างแม่งโชคชะตาไปก่อนแล้วกัน ขอโอกาสได้อยู่ใกล้ชิดเธอหน่อย เขาคิดถึงเธอมากเหลือเกิน

อาคารขนาดใหญ่หลายสิบชั้นตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า ใบข้าวรู้ดีว่าอาคารทั้งหมดนี้เป็นข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 23

    วันต่อมา ร่างสมส่วนในชุดนักศึกษาก้าวออกมาจากห้องนอนด้วยความระมัดระวัง มองไปรอบๆห้องโถงขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นพื้นที่ใช้สอยในส่วนของครัว ห้องนั่งเล่น และอื่นๆ เมื่อไม่เห็นเงาลูกชายเจ้าของอาคาร ลมหายใจก็ถูกพรูออกมาเบาๆ จากนั้นมันก็หนักหน่วงขึ้น และยอมรับกับตัวเองในที่สุดว่าเธอ น้อยใจที่ถูกเขาทิ้งให้จัดการชาบูที่เหลือเพียงลำพัง เมื่อวาน ในขณะที่เธอกับเขากำลังนั่งสู้กับหมูสไลด์ และของสดจากท้องทะเลแถวอ่าวไทย เขตครามรับสายโทรศัพท์จากบุคคลหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็ทิ้งเธอไว้ที่นั่น กับอาหารที่ตักมาแล้วและเหลืออยู่มากกว่าครึ่ง ถึงแม้เขาจะทิ้งเงินสองหมื่นไว้ให้เธอจ่ายค่าอาหาร แต่เธอต้องจัดการอาหารที่เหลือเหล่านั้นคนเดียว แน่นอนว่าเธอกินมันไม่หมด และต้องจ่ายค่าปรับไปตามกฎของร้านถึงหนึ่งพัน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของความน้อยใจ เขาไปไหน ไปกับใคร แล้วทำไมถึงไม่กลับมานอนบ้าน “โอ้ย! ช่างเขาสิ ช่างเขา”เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ใบข้าวก็ร้องออกมา เหมือนกับว่าเพิ่งจะได้สติ เธอเป็นแค่คนอาศัยชายคาบ้านเขาอยู่ ยังไม่ใช่แฟน และไม่ใช่เมียของเขาด้วย จะรอทำไม เขาจะไปที่ไหนกับใครก็ช่างสิ เขาจะไม่กลับมาเลยก็ได้ เพราะนั่นม

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 22

    ก๊อกๆ เขตครามดึงตัวเองออกมาจากความทรงจำ มองที่นั่งข้างตัวซึ่งเหลือไว้เพียงความว่างเปล่า พราวฟ้าลงจากรถไปตอนไหนเขายังไม่รู้สึกตัวเลยด้วยซ้ำ ลมหายใจหนักหน่วงถูกพรูออกมา เลื่อนกระจกรถฝั่งที่ถูกเคาะลง ใบข้าวยืนทำหน้าเคร่งเครียดอยู่ด้านนอก “เธอมาช้า”“ฉันมาถึงตั้งนานแล้วเถอะ แต่ … พราวฟ้าอยู่บนรถของนายนี่นา ฉัน … ฉันกลัวยัยนั่นเข้าใจผิด”ใบข้าวแอบหลบมุมรออยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง จนกระทั่งมั่นใจว่าพราวฟ้าไม่ได้ไปกับเขา และรถของเขายังจอดนิ่งอยู่กับที่ เธอถึงได้ออกมาจากที่ซ่อน และยืนอยู่ตรงนี้ข้างรถเขา ในฝั่งที่จะมองเห็นใบหน้าของเขาได้ชัดที่สุด แต่มันไม่ฉายอะไรอย่างที่ใจเธอกลัว ใบหน้าของเขาตอนที่มองเห็นเธอ แสดงออกชัดว่ากำลังดีใจ “ทำไมต้องกลัว คนที่เป็นอะไรกับฉันคือเธอไม่ใช่หรือไง”เมื่อทิศทางข้างหน้าชี้ชัดแล้วว่าต้องเดินแบบไหน เขาก็ไม่มีความลังเลอีกเลย ถึงแม้ใบข้าวจะยังคงทิ้งระยะห่างไม่ต่างจากเดิม แต่เขาเชื่อว่าสักวัน เธอจะเปิดใจยอมรับเขาเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ยอมให้ผู้ชายร้ายกาจอย่างเขากางปีกปกป้อง ระหว่างนั้นก็ … ปล่อยให้เธออวดเก่งไปก่อน “ฉันไปเป็นอะไรกับนายตอนไหน จำไม่เห

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 21

    “ให้มินไปส่งไหมข้าว?” “อ่า ไม่เป็นไรๆ มินกลับบ้านดีๆนะ ปิ่นก็ด้วย อย่าเถไถลล่ะ”ใบข้าวปฏิเสธมินตรา จากนั้นก็หันมาบอกน้องเล็กบ้าง ยืนรอจนกระทั่งมินตรากับปิ่นมุกแยกย้ายไปยังรถของพวกเธอ จริงๆเธอก็อยากกลับบ้านแบบสบายๆอยู่หรอก แต่เป็นเพราะว่าเธอไม่ได้พักอยู่ที่หอเดิมแล้ว ขืนให้มินตราไปส่งความลับเธอก็แตกนะสิ “เพื่อนไปไหนแล้วล่ะ?”ในขณะที่ใบข้าวกำลังเดินไปบริเวณทางเข้าด้านหน้าของมหาวิทยาลัย การเดินของเธอก็ถูกฉุดรั้งไว้ด้วยคำถาม จากผู้ชายที่มีน้ำเสียงคุ้นหู ไม่นานใบหน้าคุ้นเคยก็ปรากฏอยู่ในสายตา ดวงตาสีเข้มกว่าฉายแววสนุกสนาน เมื่อเห็นว่าเธอทำสีหน้าไม่พอใจส่งไป “ฉันบอกนายไปแล้วไม่ใช่หรือไง อย่ามาทำเหมือนสนิทกันได้ไหม เวลาอยู่มหาวิทยาลัยก็ต่างคนต่างอยู่หน่อยสิ”“เห้อ! อย่าเอาแต่ใจให้มันมากนักนะใบข้าว ฉันไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอกนะ”เขาพยายามจะไม่ทำนิสัยเหมือนตอนยังเป็นวัยรุ่น เพราะตอนนั้นนิสัยเขาแย่มาก แต่เธอก็ขยันในการดึงตัวตนนั้นกลับมา มันไม่ดีกับตัวเขา และไม่ดีต่อตัวเธอมากกว่าใคร เขาใจร้ายกับเธอสุดๆ นั่นก็เพราะเขารู้สึกตัวช้าไป “ก็ ก็รู้”ใบข้าวลดระดับใบหน้าลง รู้สึกน้อยใจที่โดนตำ

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 20

    หลังเลิกเรียน ห้องสภานักศึกษา “พี่ข้าว~ วันนี้จะไปตรวจสอบการลงโทษชมรมดนตรีใช่เปล่า ปิ่นขอไปด้วยนะ นะคะพี่ข้าวคนสวย”ปิ่นมุกเอ่ยรั้งประธานคนสวยไว้ พร้อมขอติดสอยห้อยตามไปตรวจสอบการลงโทษชมรมดนตรีด้วย ใบข้าวพยักหน้าขึ้นลงเพราะไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธ ถึงจะรู้สึกเจ็บปวดเล็กๆ เพราะความรู้สึกของปิ่นมุกที่มีต่อเขตคราม แต่เธอไม่เห็นปิ่นมุกพยายามทำอะไรที่มากไปกว่าการติ่งเลย ไม่รู้ว่ารักชอบจริงๆ หรือแค่หลงใหลได้ปลื้มเขาเท่านั้นไม่กี่นาทีต่อมา ไม่เพียงแค่ปิ่นมุกที่ได้ไปด้วย สุดท้ายมินตราก็ขอตามไปด้สยอีกคน สามสาวหน้าตาโดดเด่นกลายเป็นจุดสนใจของเหล่านักศึกษาที่ยังไม่เดินทางกลับ รวมไปถึงอาจารย์แพทย์หนุ่มหล่อขวัญใจนักศึกษา ที่ตั้งใจมารอใบข้าวด้วยธุระส่วนตัว “สวัสดีค่ะอาจารย์”สามสาวกล่าวคำทักทายอาจารย์หนุ่ม ยกมือขึ้นไหว้อย่างพร้อมเพียงกัน มุมปากหยักสวยเผยรอยยิ้มเป็นมิตร ดวงตาสีเทาอ่อนหลุบลงต่ำ ซุกซ่อนแววตาผิดหวังไว้ เสียดายจังที่ใบข้าวไม่ได้อยู่คนเดียว“กำลังจะไปไหนกันเหรอครับ?”“ไปตรวจสอบการทำงานของชมรมดนตรีค่ะ”ใบข้าวตอบพลางแอบสังเกตสีหน้าของเพื่อนต่างคณะไปด้วย เธอรู้มานานแล้วว่ามิน

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 19

    วันจันทร์ หลังจากใช้ชีวิตในช่วงวันหยุดครั้งแรกหมดไปกับการนอน และมีผู้ชายปากร้ายอย่างเขตครามอยู่ป่วนในวันสุดท้ายของวันหยุด ใบข้าวก็กลับเข้าสู่ไลน์ชีวิตเดิม ที่ต่างไปจากเดิมเพียงเล็กน้อย นั่นก็คือการมีสารถีขับรถหรูมาส่งถึงหน้ามหาวิทยาลัย“บอกให้จอดตั้งแต่ซอยที่แล้ว จะดื้อดึงมาจอดตรงนี้ทำไมอะ คนเยอะนะเห็นไหม ถ้าเกิดมีใครเห็นเข้าจะทำยังไงละทีนี้”ใบข้าวบ่นคนที่ทำหูทวนลม เขตครามมองออกไปนอกรถ ไม่เคยแคร์ว่าคนอื่นจะมองตัวเองยังไง เพราะตัวตนของเขา ถูกเข้าใจผิดจนคนคิดว่าเขาเป็นแบบนั้นจริงๆไปแล้ว “ช่างสิ ไม่เห็นจะแคร์”“นายไม่แคร์ แต่ฉันแคร์ เราไม่ได้คบหากันอยู่ การที่ฉันลงไปจากรถของนาย รู้ไหมว่าคนพวกนั้นจะคิดแบบไหนกับฉัน ของเล่นนายไงเขตคราม คนพวกนั้นให้ค่าฉันแค่นั้นแหละ”“เปิดตัวเลยไหมล่ะ?”“นะ นาย! พูดง่ายเกินไปไหมย่ะ!”“แล้วมันยากตรงไหน เธอไม่อยากเป็นเมียฉันทั้งที่เป็นไปแล้ว?”“นะ ไหนนายบอกว่าไม่อยากได้ฉันเป็นเมียเหมือนกันไง”“นั่นมันคำพูดก่อนที่ฉันจะนอนกับเธอ ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว”เขาเปลี่ยนใจแล้วจริงๆ ในเมื่อเธอกลายมาเป็นผู้หญิงของเขาอีกครั้ง ครั้งนี้เขาจะหาวิธียืดอายุขัยเธออ

  • Reverse กลับมาอีกครั้งก็ยังร้าย   ตอนที่ 18

    วันต่อมา ใบข้าวนอนหลับสนิทยิ่งกว่าการซ้อมตาย คงเพราะที่นอนอันใหม่มันนุ่มมากๆ หรือไม่ก็คงเป็นเพราะร่างกายที่เหนื่อยล้าสะสมของเธอเอง ร่างสมส่วนขยับไปนั่งอยู่ปลายเตียงในท่าห้อยขา มองเสื้อผ้าที่วางพับอย่างเรียบร้อยบนโต๊ะข้างเตียง สลับกับถ้อยคำที่เขียนอยู่บนแผ่นกระดาษซึ่งอยู่ข้างกัน ~ ฉันไปทำงานแทนพ่อ อาจจะกลับดึกหน่อย ถ้าหิวก็สั่งอะไรมากินเอานะ PS อย่าออกไปข้างนอกจะดีที่สุด ถ้าไม่อยากถูกมองแปลกๆ~ ลายมือของเขตครามสวยมาก มันทำให้เธอยิ้มได้มากกว่าสิ่งของที่ถูกวางไว้ให้บนโต๊ะ เขาจะไปแบบไม่บอกเธอก็ได้ แต่นี่ถึงขนาดบุกรุกเข้ามาในห้องแล้วทิ้งโน๊ตไว้ บางทีเอาอาจจะมีใจ หรือไม่ก็แค่ทำไปงั้นๆ “นี่ไอ้สมอง! จะเลิกตบตีกับฉันกี่โมงหะ!”ใบข้าวทิ้งแผ่นหลังลงไปบนเตียง พร้อมกับด่าสมองของตัวเองที่ขยันทำงานสุดๆ เมื่อความสับสนบางบางลง ก็หยิบเสื้อผ้าบนโต๊ะเดินไปทางห้องน้ำ ฝีเท้าชะงักค้างอยู่กลางห้อง เมื่อมีบางอย่างร่วงหล่นออกมาจากเสื้อผ้าในอ้อมแขนเงิน? เขาทิ้งเงินไว้ให้เธอด้วยเหรอ ทำไมไม่วางมันไว้กับกระดาษโน๊ตล่ะ ทำไมต้องซ่อนมันไว้ในเสื้อผ้า กลัวเธอจะไม่ใช้มันหรือไง เธอก็ไม่ได้รักศักดิ์ศรีขนาดนั้นป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status