Chapter 13

Hindi ko naman talaga inisip ang paggising nang wala siya. Ngunit nang marinig ang sinabi ay natanto ko. Bakit nga ba wala ito?

Sino ang pinuntahan nito?

Hindi ko man gusto ngunit nakukuryos ako. Gusto kong maging masaya para sa kaniya at hayaan siya sa kaniyang ginagawa.

“Hindi. Okay lang, Dan,” pagbitiw ko sa kaniyang malagkit na tingin. Naduduwag sa kumakabog na dibdib sa gustong usisain.

“Okay lang talaga. Hindi mo kailangang hintayin ako sa paggising-” napasinghap ako sa kamay niyang napadpad sa buhok ko.

Inayos niya ang pagkagulo no'n habang hindi mawala ang kakaibang tingin.

“Pero gusto ko. Hindi ayos sa aking wala ako sa tabi mo,” may himig ng paghihirap ang kaniyang tinig.

“Dan...” kinakapos sa hingang sambit ko.

Gusto kong pigilan ang paglambot ng aking mukha. Ang simpleng reaksiyon niya nga lang ay nagpabilis nang tibok ng puso ko. Kaya paano pa ang mga salitang binabanggit niyang halos paulit-ulit nag-replay sa utak ko?

“M-may gagawin pa ako Dan,” ulit ko sabay layo sa