Share

Chapter 14

Noon o ngayon, walang pagbabago. O mas mainam sabihing mas lumalala ang pakiramdam na nabibilanggo sa sariling bahay mo. Kung nang nakaraan ay walang pag-alinlangan sa akin ang lakbayin ang kastilyo, ngayon ay nagdadalawang isip ako. Dati ay inakala kong walang ibang naninirahan at masukal ang lugar na ito, ngunit kahit sa gubat ay may napapadaan, at hindi ako tangang hindi nalalaman ang ibig niyong ipakahulogan.

Nanatili lamang ako sa bintana ng aking silid, sa pagkakataong 'to ay napansin ko ang pagdaan ng pamilyar na sasakyan. Hindi ito huminto ngunit humina ang takbo. Bumakas pa ang windshield at tumambad ang hindi man nakatingi sa pagkakataong 'to ay nababakas ng karismang lalaki. Sa pagbaling nito sa silid na kinaroroonan ko ay ang siyang pagsilaw ng diyamante sa tainga nito.

“Baliw talaga,” bulong ko. Hindi ito ang unang pagkakataon na halos huminto ito sa tapat ng gate, bumubusina pa ng ikatlong beses. Sa tuwing napadaan siya ay wala si Dan, kaya hindi ko siya pinagbuksan.

Ni
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status