-Harve's point of view-Hindi ako makapaniwala sa nalaman ko. After that revelation--- nakiusap ako kay Rain na makikitulog ako sa kanila or sila ang matutulog sa condo ko.And he choose the latter for some reasons nga daw na hindi ko na tinanong pa. Choosy pa ba ako? Ngayon pa bang nagiging maayos na ang lahat sa pagitan namin? Nah... susunggaban ko lahat ng pagkakataon. And I have this feeling na unti-unti na akong nakakapasok sa buhay niya kahit na madalas itong magsuplada at hindi namamansin. Okay na sa akin ang ganoon. I deserve it for being a jerk years ago. So, kailangan kong bumawi. Hindi lang sa kanya kung hindi pati sa kambal. And I am proud of her for being strong and independent. "Hindi mo naman kami kailangang lutuan ng makakain. We can just order." "Gusto ko kayong ipagluto." "Pihikan ang mga bata, baka hindi nila kainin ang niluto mo. You'll be disappointed." Pagdidiscourage niya sa akin. "I may not be a good chef but atleast I know how to cook. At sisiguruhin kon
-Rain's point of view-Nanginginig ang bawat himaymay ng aking katawan. As much as I wanted to run away and left him here... ginawa ko na. Kaso, naguguilty naman ako. Pumayag akong maging asawa nito kaya kailangan kong umakto. At ito na rin daw ang pagkakataon para ipakilala niya ako bilang fiance niya. At ngayon na rin niya sasabihin ang tungkol sa nalalapit naming kasal. It was unexpected. My decision is based on my current situation. At tama nga naman ito. Maging praktikal ako sa magiging desisyon ko. I needed him to pay for my debts. Malaking halaga ang pinakawalan niyang pera at hindi ko iyon mahahanap sa isang buwang pakugit na binibigay ng owner sa akin.So, grinab ko ang offer niya. Not because for myself but for the botique and for my sons. Ayokong mawala ulit ng botique na pinaghirapan kong itayo sa nakalipas na taon. Ayokong magaya iyon sa nangyari sa botique namin noon na ibinenta namin sa pamilya ni Harve. At sa mga anak ko, they wanted to see their daddy everyday. Sim
"Sila ba?" Mom asked me, looking at Eros and Nero who are hugging Rain, tightly. Parang ayaw nilang kumawala sa kanya. I can see fear in their eyes. "Come on, my love... she is my mother and father," pagpapakilala ko. "They wanted to meet my handsome sons. Come on..." ini-umang ko pa ang kamay ko para abutin nila. But they are hesitating. Tinignan nila ang kamay ko saka ulit tumingin kay Rain. Rain kneeled infront of the twins and caress their face. "Sila ang mga magulang ng daddy Harve niyo. You two should atleast come near them and hug them. They are your lolo and lola. Mababait sila and like daddy, they love you." Narinig kong paliwanag ni Rain sa kanila. Hindi ko makita ang reaksiyon ng mukha niya dahil nakatalikod ito sa amin at ang kambal ang nakaharap sa aming gawi. "Hindi namin sila kilala, mommy. Daddy Harve is the only one we know." Pagrarason ni Eros at tumingin sa gawi namin pabalik kay Rain ulit. And this time, Eros is insisting on getting near us. Hindi ko sila masi
-Rain's point of view-I wanted our wedding to be as simple as we can. Nag usap naman na kami ni Harve at pumayag ito sa gusto ko, pero ang kinalabasan--- napakaengrande. Super bongacious na kasal ang magaganap on a week. Jusko! Hindi ko kinaya ang nagaganap. The wedding preparation is a very expensive one. To think na preparation pa lang ay tila luluwa na ang mata ko. Panay talaga ang angal ko kay Harve kaso nagkikibit lang ito ng balikat and telling me "I told you so."Nagsisi tuloy ako kung bakit pumayag ako na isama ang nanay niya sa preparation. And now, his mother is in-charge in everything. Dapat nga kasal na kami ni Harve kaso pina-move nila ang date at wala kaming nagawa. Akala ko nga noong una ay aabutin pa ng isa o dalawang buwan ang preparation kaso his mother pull all her strings. And it only took a week. Halos okay na lahat. Pati mga invitations, naipamigay na din. Ang huli na lang ay ang pagpipili ng menu at ang fitting ng gown ko. Hands on talaga ang nanay niya sa lah
-Rain's point of view-It's our wedding day. Maaga pa lang pero hindi na magkandaugaga ang mga tao sa paligid, lalo na sa labas ng hotel na pinaglagian ko. We agreed na sa isang hotel ako mag iistay at ang mga bata sa bahay nila Harve. Sabi ko nga kahit sa akin na sila tumuloy pero nagprotesta ang mga magulang ni Harve. And in the end, wala din akong nagawa. And now, busy ang make up artist sa pagpinta ng mukha ko at ang iba naman ay inaayos ang susuotin ko. Naging isa akong prinsesa sa araw na ito dahil wala akong ginawa kung hindi ang umupo at mag utos. Pikit dito, pikit doon. Apply dito, apply doon. Guhit dito, guhit doon. Hay naku. Kung sana simple na lang ang kasal--- hindi ganito na halos mapatid patid na ang mga tao sa loob pa lang ng kuwarto ko. "Musta ang anak ko?" Napangiti ako at tumingin sa salamin para tignan ang aking ama na nakasuot ng gray na suit. Papasok ito sa loob ng kuwarto. His suit fits him very well. Parang bumalik lang ang mga panahon na mayaman pa kami at
-Rain's point of view-Honeymoon....Yan ang ginagawa pagkatapos ng kasal. Siyempre, katatapos lang ng kasal kaya dapat lang na mayroon, pero sa sitwasyon namin ni Harve, hindi na kailangan ang ganyan dahil wala iyon sa pinag usapan namin. Wala iyon sa deal. Pero dang! Gusto kong magmura dahil sa inis. Harve is not listening. He's such a hardheaded man. He never changes a bit. Nagbook pala ito ng flight namin papuntang Paris. Huli ko na nalaman. Kung nalaman ko lang ng mas maaga ay tututol talaga ako. Hindi naman na niya kailangang gawin iyon. Ang rason niya ay baka magtaka ang pamilya niya kapag hindi kami umalis ng bansa para sa honeymoon daw namin. Napapapalatak na lang ako sa inis. Wala na naman akong choice. Hindi na naman niya ako tinanong or kinonsider man lang. Basta basta na lang siya nagdesisyon nang hindi man lang ako tinatanong. After niyang sabihin na mag impake ako ng gamito ko at binigay ang nakasobreng hawak niya--- agad na siyang lumayas. Hindi na nga niya hinintay
-Harve's point of view-Nagcheck in kami dito aa isang sikat na hotel sa Paris. Siyempre, gusto kong bumawi sa kanya kahit na wala ito sa plano. "Iisang kuwarto lang?" Gulat na tanong ni Rain sa akin na tinanguan ko at nagkibit balikat. . "Mag asawa tayo sa paningin nila, babi, alangan namang two rooms ang kunin ko? Magtataka pa sila." "Really?" Sarkastikong tanong nito at inilibot nito ang kanyang paningin sa kabuuan ng kuwarto. Sinigurado kong magugustuhan nito ang kinuha kong hotel toom. Pinili ko talaga ang napakagandang suite para sa kanya. Tanaw na tanaw nito ang nagkikislapang mga ilaw mula sa labas kapag gabi. I've been here before, so, I knew she'll love it here. "Pero hindi nila alam iyon kung hindi mo pinangalandakan." "Kahit hindi ko sabihin, babi, they'll know. Paris is the city of love. Nakakalimutan mo ba iyon?" Inirapan niya lang ako at dumiretso sa kama para umupo. I can feel that she's not comfortable with me around. Hindi ko naman siya masisisi. "Dito ako, sa
-Rain's point of view-Naiwan ako mag isa ngayon dito sa hotel room. Nagpaalam si Harve sa akin na may aasikasuhin daw siya sa labas. After that call--- mabilis siyang umalis na para bang sobrang importante ang lalakarin niya.Napakibit balikat na lang ako. Ayaw ko pa ba nito? Mag isa ko at makakagala ako sa labas ng mag isa. I can do whatever I wanted to do without somebody forcing me to do this and do that. Hay naku! Kapag kasama ko si Harve, bili dito, bili doon. Kahit nga ayaw ko wala ako nagagawa dahil binabayaraan kaagad nito. Perks nga naman of having a billions in your pocket. Talagang kahit sobrang mahal, eh, kayang kaya nilang bilhin. Kahit nga nangingiwi na ako sa presyo, wala pa rin akong choice. Kahit sabihin kong hindi ko naman kailangan iyon. Kahit nga sinamangutan o kagalutan ko siya--- walang effect. Sa apat na araw na pananatili namin dito, it's worth the place and the hotel naman, hindi nga lang sa kasama dahil sobrang nakaka-annoy. Kung gaano siya kakulit doon,