เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 12
ปรับปรุงล่าสุด:
2023-03-09 15:57:54
บทล่าสุด
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 56
.6 months later..* Fast forward *" Okay.....-Oo na nga!.....-Wala sa'kin, na kay Bora, she borrowed it. May pag gagamitan daw siya......-That was I didn't know. Hindi ko alam if sa'n niya gagamitin..... Okay fine....sure, sige I'll end this call na. Bye bud. "Agad na binababa ni Laxus ang cellphone nito nang matapos ang paguusap na iyun. Napabugtong hininga siya at mabilis na tinahak ang grand stairs para bumaba. Pasipol-sipol at nakapamulsa pa itong bumaba sa hagdan. " Psst!! Monteluna, hoy! "Napatigil siya sa paghakbang nang may tumawag sa apelyedo niya. Kunot-noo itong hinanap ang taong tumawag sa kanya. Tumaas ang kilay niya nang makita si Antonio na nasa taas ng hagdan. Bumaba rin ito." What? Do you need something? I'm in rush. " Sambit nito kay Antonio." Hmm, teka lang. " Pigil nito sabay lagok ng alak sa baso niya.Tinignan siya ni Laxuz at mas lalong tumaas ang kilay nito." Masyado pa naman yatang maaga para maisipan mong uminom ng alak. " Saad ni Laxuz sabay tingin n
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 55
Epilogue* 2 years later...*Amalia.Dahan-dahan kong binuksan ang bintana. Malamig na simoy ng hangin at busilak ng haring araw ang unang sumalubong sa akin. Napapikit ako at dinama ang sariwang hangin na dumapli sa aking balat.Mukhang maganda ang araw ngayon ah.Bumaling ako sa likod ko. Para tignan ang anak kong na mahimbing pa rin ang pagkakatulog niya sa ibabaw ng kama namin. Napangiti nalang ako.Napadungaw ulit ako sa bintana nang may biglang tumawag sa akin. Hinanap ko siya gamit ang mga mata ko.Otomatikong napangiti ako nang makita si Manong Efren sa ilalim. Nasa ibabaw kasi ng ika-dalawang palapag ng bahay ang kwarto namin. Kumaway ako.Halata na galing siya sa kanyang bukid, dahil may dala siyang isang basket ng mangga.Ang aga niya naman yatang umani.“ Ang umaga ay kasing ganda mo ngayon Amalia!! ” Bati nito sa akin na may kasamang ngiti.“ Magandang umaga rin poo!! ” Bati ko rin sa kanya. Sumaludo ito sa akin at pag kuwan, ay agad na pinagpatuloy ang paglalakad. Inayo
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 54
Chapter 54......“ Mama sa'n tayo 'punta? ” Inosenteng tanong ni Maliyah sa ina niyang hawak-hawak ang malambot at maliit na kamay nito. Sinulyapan niya ang anak, at binigyan ng ngiti.“ Hahanap tayo ng pwedeng labasan o pagtagoan anak. ” Malumanay nitong sagot sa anak, sabay bigay ng munting ngiti at umiwas ulit ng tingin. “ Tago? Baka hindi tayo mahanap ni Papa Mama.” Pangungulit nito at napanguso. Binalingan niya ulit ang anak. Pero saglit lang iyun tinu-on ang pansin sa dinadaanan nila.Ngumiti siya ulit ng tipid at bahagyang pinisil ang palad ng anak. Alam niya kasing nag aalala ito.Ganito ang anak niya kapag nakakaramdam ng pag aalala. Tanong nang tanong. Iyung tipong hindi mapakali. “ Mahahanap niya tayo 'nak, huwag kang mag alala. ” Hinimas niya ang buhok ng anak.Bigla siyang napatigil ng pag lalakad, dahilan para mauntog ang anak sa hita niya. Hindi naman iyun masakit, pero napahimas parin si Maliyah sa noo nito at nakasimangot na tumingala sa ina.Humigpit ang kapit ni
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 53
Chapter 53....Kasalukuyang tumatakbo si Amalia, hindi para mag hanap ng malalabasan, kundi para hanapin ang anak. Hindi niya na alam kung saang parte na siya ng mansion ngayon. Actually wala na siyang paki' kung na saan man siya ngayon. Ang importante lang sa kanya ay mahanap niya ang anak niya sa madaling panahon.Marami na siyang na sayang na oras. Pinag dadasal niya nalang na walang masamang nangyare kay Maliyah.Bigla siyang napatigil sa pagtakbo sabay atras at tago sa pader, nang may namataan na mga kalaban na nakatayo sa dulo. Bumilis ang tibok ng puso niya. Sinubokan niyang pumikit at humigop ng maraming hangin at lakas ng loob para pakalmahin ang sarili niya. Kaya mo'to Amalia...Bulong ng utak nito sa kanya. Bumuga siya ng hangin at kinuyom ang mga kamao bago gawin ang ninanais. Unting-unti niyang sinilip ang mga nakatayong mga kalaban. Doon niya lang nakita na nag babantay ito sa isang silid.May mga hawak itong mahahabang armas na kinalamig ng buong katawan niya. Napalun
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 52
“ A-Anong gagawin natin? Nahanap niya tayo, malalagot at mapapahamak tayo Eos..” Tarantang tanong ni Amalia kay Eos at pabalik-balik ang tingin sa pinto, kung saan na sa labas nito si Havyris, kumakatok nang marahas at gustong pumasok.Napalunok ito ng laway. Marami ng pumapasok sa utak niya na posibleng mangyare kapag naabotan sila.Pwede silang masaktan.Tumingin sa kanya si Eos at hinawakan siya sa pisnge nang maingat. Pinapakalma niya ito sa pamamagitan ng pag himas ng mukha nito gamit ang hinlalaki niya.Ngumiti siya.“ Don't worry, it won't happen. Basta sundin mo lang ang ipapagawa ko sa iyo. ” Sagot ni Eos sa kanya nang malumanay. Napakurap ito ng mga mata.Nag tataka siya kung ano ang gustong ipagawa ni Eos sa kanya. “ A-Ano iyun? ” Tanong nito gamit ang na nginginig na boses. Kahit ang buong katawan nito...Nanlalamig sa nerbiyos at pag alala.Eos holds her right hand and pulled her. Nag paubaya ito. Nag tataka siya kung saan siya dadalhin ni Eos.“ Sa'n tayo? A-Anong gag
Run Away from The Ruthless Alpha Chapter 51
Chapter 52....“ He's dead. ” He added, and smiled like an innocent one, who never make any mistakes. He couldn't hide from his face, that he was little amazed by Amalia's reaction. Amalia couldn't believe what she heard from Eos. Because for her, it's very impossible for Haradouz to die so quickly.Very impossible!!May naiisip pa siya na baka nag bibiro lang si Eos. But she knows that Eos never joke. In fact, he hates joke so much.Masyado itong seryuso sa buhay.She shook her head slowly. Parang pinapahiwatig niya kay Eos na hindi ito na niniwala sa kanya.“ H-Hindi 'yan totoo. Alam kong nag sisinungaling ka l-lang.... Hindi ba? 'Di baa?? ” Her eyes got teary. Kulang nalang bumagsak ang mga luha niya. But she trying to stop it.Ayaw niyang umiyak. Kaya hanggang kaya niyang pigilan ang mga luha niya. Gagawin niya.Eos just looked at her. Momentous and heartfelt. After a couple of seconds, he open his mouth. Ready to fall into conversation again.“ Do I look? ” Tanong niya kay Am
