Chapter 1.
Unti-Unting nag kamalay si Amalia, nang maramdaman niyang may kung sinong nilalang ang gumagamot sa sugat niya sa katawan. Randam niya na parang na mamaga ang buong katawan nito, dahil sa subrang sakit ng mga sugat niyang natamo.
"A-Aray..." Inda niya nang may dumapli na malamig na bagay sa hita nitong may sugat. Napa kagat-labi ito.
" Huwag kang gumalaw Ate Amalia. Para hindi madagdagan ang habdi ng mga sugat mo." Tinig ng isang babae. Malumanay ito at halata sa boses ang pag-aalala.
Kahit Hindi niya na tignan ito, alam niya na kung sino.
Ito lang ang bukod tanging taong tumutulong sa kanya at kumakausap.
Iyong iba, pinang didirihan at hindi siya pinapansin.
Sa ibang salita, halos lahat walang pakialam sa kanya.
"A-Anong ginagawa mo? Baka may makakita sayong ginagamot ako, at isumbong ka sa Alpha at maparusahan ka Meran. "nang hihinang sambit nito sa kasama.
Ngumiti at nag kibit-balikat si Meran sa kanya.
" Huwag kang mag alala ate, Umalis ang Mahal na Alpha. At paniguradong tulog na lahat ng mga katulong. Pangako, nag iingat ako.."sagot nito at pinag patuloy ang pag gagamot.
Na luluhang na pangiti si Amalia sa kanya. Laking papasalamat niya na may kagaya pang tao gaya ni Meran Hidalgo o kilala sa palayaw na Meran, na handang ibaon sa hukay ang isang paa, para lang tulongan siya.
Nasa 17 anyos na ito, at tatlong taon lang ang agwat ni Amalia sa kanya. Isa siyang tao may mababang antas.
Isang Alipin.
Kagaya ni Amalia, wala na rin itong pamilyang pwedeng takbohan.
Namatay dahil sa mga malulupit na lobong sumalakay sa baryo nila.
Kaya parang pamilya na ang turi nito kay Amalia.
"Salamat Meran, tulongan mo ako, gusto kong maupo.."sambit nito. Agad na tumango si Meran at inalalayan siyang umupo sa maliit at lumang tinutulogan nito sa selda.
Napapa ngiwi at kagat-labi pa ito, dahil sa sakit ng katawan niya.
Kahit sanay na siya, na ganito lagi ang sitwasyon ng katawan niya na Masakit.
Mahapdi...
At maraming pasa.
Ay hindi pa rin makakaila na hindi niya kaya ang ginagawa ng Alpha sa kanya araw-araw, gabi-gabi. Mas malala ang pag papasakit sa kanya kung lasing ito. Minsan na wawalan nalang ito ng Malay dahil sa pang bubugbog sa kanya.
Walang pwedeng tumulong at kumausap sa kanya na kahit sino, dahil kung babantain mo, pati ikaw madadamay at paparusahan. Kaya itong ginagawang pag mamalasakit ni Meran kay Amalia, ay pa sekreto.
Pwera na lang , kung e-uutos ng Alpha na dalhan ng pagkain ito. Doon lang may nakakausap siya. 'Yong iba mabait 'yong iba hindi.
" Dahan Dahan Ate. " Sambit ni Meran sa kanya at pinasandig sa malamig na pader.Wala itong damit kaya hawak-hawak niya ang kumot para matakpan ang katawan niya.
" Ate Amalia kumain ka, may dala akong pagkain dito, ninakaw ko ito sa kusina kanina nang papunta ako rito. Alam ko kasi na hindi ka papakainin ng Alpha hanggang bukas nang gabi, dahil sa ginawa mong pag takas." Sambit ni Meran, sabay labas ng dalawang tinapay na malaki, isang bote ng tubig at naka supot na kanin at ulam. Nilapag niya lahat 'yon sa harap ni Amalia.
Agad na ngumiti si Amalia sa kanya, kahit may putok ang labi nito, Na gugutom na siya.
Tama si Meran. Kapag may ginawang kasalanan si Amalia sa Alpha, hindi lang pang bubugbog ang ginagawa sa kanya. Pinapagutoman pa siya nito.
Bente-kwatro Oras.
O katumbas ng isang araw.
Ang saklap, hindi ba?
Ngumiti nang mapakla si Amalia at mabilis na kinain ang pagkain nito. Kung kumain ito, akala mo parang ngayon lang nakakain ulit ng pagkain, dahil sabik na sabik itong sinusubo.
" Pasensya kana ate kung hindi kita na tulongan sa pag takas.."pag hihingi ng pasensya ni Meran sa kanya, habang ginagamot ang sugat sa binti nito.
Hinawakan siya ni Amalia.
" Mas ayos 'yon. Ayukong madamay ka." Sagot ni Amalia sa kanya.
" Bakit ka pa kasi tumakas ulit Ate? Alam naman natin na hindi ganun-ganun kadali ang pag takas sa mga kamay niya." Nakayukong sabi ni nito.
Napangiti si Lia nang mapakla, at pilit na huwag tumulo ang luha. Ayaw niyang umiyak, tama na.
Ang sakit na ng mga mata niya.
" A-Alam mo naman, hindi ba? hindi ko na kaya ang pinang gagawa niya sa akin. Minsan gusto ko nalang wakasan ang sarili kong buhay, pero kapag ginagawa ko 'yon, na duduwag ako Meran." Naiiyak na sagot nito. Niyakap siya ni Meran at pinakalma.
" Basta, hahanap tayo ng tyempo, may araw din na makakatakas tayo rito. Lalo na ikaw ate, kapag na gawa mo iyon, ikakasaya ko ang paglaya mo." Sagot ni Meran sa kanya.
Tumango si Amalia.
Sabay silang napatingin sa labas ng silda nang may marinig silang mga yapak na tumatakbo. Kaya agad silang kinabahan.
Baga isang gwardya!
Na pa tingin sila sa isa't-isa at hinawakan ni Meran nang mahigpit ang kamay nito.
" Ate, itago mo lahat ng pagkain mo. Siguradohin mong walang makakakita, sisilipin ko lang kung sino."sambit ni Meran nang mahina at agad na tumayo. Pinigilan siya ni Amalia. Kaya na pa baling si Meran sa kanya nang wala sa oras.
" H-Huwag na, mag tago ka nalang muna sa ilalim ng kama baka isang gwardya yan o ang alpha." Nag aalalang at natatakot na saad nito kay Meran.
Ngumiti si Meran.
" Titignan ko lang Ate, huwag kang mag aalala, magtatago ako agad kung hindi kakampi."sambit nito kay Amalia at umalis.
Gusto niyang pigilan ito, pero hindi niya magawa. Dahil masakit ang buong katawan niya at hindi siya pwedeng sumigaw.
Tinignan niya si Meran na sinisilip kung sino ang nilalang na may ari ng mga yapak.
Sumilip ito ng dahan dahan.
Kinakabahan siya at napapalunok.
Baka isang gwardiyang lobo...
Nilibot niya ang mga mata...
Wala naman kahit isang nilalang..
Eh, kanino ang mga yapak na yun?
Agad siyang napabugtong hininga.
pero agad ding nagulat nang may bigla nalang may sumulpot na lalaki sa harap niya mismo.
kinapikit at takip ng bibig niya iyon.
Nagulat siya.
" Anak ng pating naman Uranus. Bakit ka ng gugulat!" Sermon ni Meran sa lalaking nasa labas ng silda. Humihingal pa ito kakatakbo.
Ni-ekisan siya ng mga braso ni Meran.
Kaya Napa kamot ito ng batok.
" Pasensiya. Nakita kitang lumabas ng silid mo. Kaya sinundan kita." Na hihingal niyang paliwanag dito. Inirapan siya nito.
" Pinakaba mo kami, lintik ka."sagot nito. Nag peace sign si Uranus, at Napa dapo ang mga mata kay Amalia.
Na awa siya rito.
Si Uranus Hale. Ang matalik na kaibigan ni Meran, mas matanda ito sa kanya, 18 anyos na kasi ito. Alipin din ito, kagaya niya.
" Kamusta siya?" Tanong nito kay Meran. Bumusangot si Meran at tumingin kay Amalia, na ngayon ay nakatingin din sa kanila.
Ngumiti ito sa kanila.
Bumalik ang tingin ni Meran kay Uranus.
" Mabuti na-bakit ka pala nandito?t*kmol." Sambit at tanong ni Meran sa kanya.
" Baliw. Parating na ang Alpha at mga taohan nito, kailangan na nating bumalik sa silid. Mahirap na kapag na huli tayo." Sagot nito sa kanya, na kinakaba ni Amalia.
Agad na bumalik si Meran kay Amalia, at kinuha ang mga gamit at gamot na dala.
"Ate, kailangan ko ng umalis, parating na ang Alpha. Ito, ipahid mo 'yan sa mga sugat mo kung may pag kakataon, at itago nang maigi. Babalikan kita rito bukas ng gabi. Mag ingat ka." Paalam ni Meran sa kanya.
Agad na tumango si Lia sa sinabi nito.
Kinakabahan siya. Sana naman hindi na dumeretso ang lalaking 'yon sa selda niya. Ayaw niya pang ma bugbog ulit. Hindi pa humihilom ang mga sugat niya.
" Mag ingat kayo.."pag habilin niya sa mga ito. Tumango si Meran, at agad na lumabas sa selda. Kinuha niya ang susi sa bulsa niya at kinandado ulit ang pinto at binalik ang susi sa kabilang pader kung saan, may lamesa at isang treasure box. Doon nilalagay ang susi.
Inayos niya nang maigi ang pag lagay ng susi, at siniguradong nasa tamang posisyon iyon. Para walang makaalam.
"Meran bilisan mo. " tawag ni Uranus sa kanya. Napa tingin pa ito kay Amalia, at ngitian siya nito ng dalaga.
Agad siyang hinila ni Uranus, patakbo para makaalis.
Napabugtong hininga si Amalia, at humiga ito ulit. Inayos niya muna ang higaan niya, at tinago ang dapat itago.
Wala siyang damit. Kaya na giginawan siya.
Napalakas ang kapit niya sa kumot habang tinitignan ang na punit niyang suot.Tumulo ang mga luha niya.
Ang sakit, bakit siya pa ang kabayaran sa ginawa ng Ama niyang hindi niya naman na kita?
Kahit litrato man lang.
Hindi niya alam, kung kailan niya pa ito titiisin at kailan pa siya papakawalan ng lalaking iyon.
Mas masahol pa sa hayop ang trato nito sa kanya.
Napapikit siya.
Para pigilan ang mga luha.
Pagod ito.
Pagod na pagod...
Hindi siya dumilat...
Hanggang sa makatulog ulit siya.
Isang malamig na tubig ang nag pa gising kay Amalia nang wala sa oras. Halos magulat ito at mahimasmasan bigla sa pag katulog. Para bang, nawala ang antok niya bigla.
Napa upo itong giniginaw at umubo. Unting-unti niyang inangat ang mga paningin, para makita kung sino ang may gawa.
Isang babae...
Isang babaeng lobo.
Naka ekis ang mga braso nitong naka harap sa kanya at nakataas ang isang kilay. Sa likod nito, ay may dalawang lalaki. Mga lobo rin ito.
Yung sa kaliwa, ay may hawak na balde.
Siya siguro ang nag buhos ng tubig kay Amalia.
Tumulo ulit ang mga luha niya, pero mabuti nalang hindi iyon halata, dahil basa siya ng tubig na malamig.
Ngumisi ang babae.
" Goodmorning, reyna ng mga dumi." Mapang-asar na bati nito kay Amalia. Tinignan siya nang masama ni Amalia.
Ang babaeng 'to...
Kinasusuklaman niya rin. Alagad ito ng Alpha.
Si Hera Sophisticada. Isa siyang lobo. Kaya gusto man patolan ni Amalia ito, hindi niya magagawa, dahil malakas ito. Kaya nitong pumaslang.
" A-Anong kailangan mo?" Na uutal na tanong niya rito, dahil sa ginaw.
Tinawanan siya nito, at pinaikot-ikot ang susi sa daliri niya. Lumapit ito kay Amalia at kinuha ang panga at marahas na pinaangat iyon.
Napa inda siya dahil doon.
Masakit, dahil may sugat siya roon.
" B-Bitawan m-moko..."na uutal niyang sambit.
Sinampal siya ni Hera, dahilan para pumutok ulit ang sugat niya sa labi. Dahilan rin para humikbi siya nang pasekreto.
Nalasan niya ang sariling dugo sa bunganga niya.
Sinabunutan siya ni Hera at pinaharap sa kanya.
Ngayon ay pinipigilan niyang umiyak.
" You know what---oops!? I forgot. Bobo ka pala, hindi ka na kakaintindi ng salitang maharlika." Pang-aasar nito kay Amalia.
Sa mundong ginagalawan niya, ang tanging mga mayayaman at maharlika lang ang kayang makapag aral, at makapag salita ng english. Minsan ka lang makakakita ng isang mababang-uri na nag sasalita ng Lengwahing iyon.
Sa kalagayan ni Amalia, hindi naman siya bobo, 'gaya ng sabi ni Hera.
Naka tungtong siya hanggat ika-5 grado lamang sa mababang paaralan. Lack of equipments pa.
Tumigil ito, dahil pinatigil siya ng umampon sa kanya, dahil na rin sa hirap ng buhay na ginagalawan nila rati.
Kaya sa murang edad, nag ta-trabaho na siya, pero hindi hadlang 'yon para hindi mag-aral si Amalia ng salitang maharlika. Nag iipon ito ng barya-barya at kapag umabot ng sampung piso ay pumupunta ito sa public library at nag babasa.
May bayad kasi.
Hindi mag hihirap ang lugar nila, kung hindi dahil sa mga kurap na mga matataas na lobong na mamahala sa lugar nila.
Lahat ng galaw mo ay may bayad.
Idagdag mo pa, ang mga maharlika at may matataas na antas na pamumuhay na mga taong sunod-sunoran sa mga lobo. Paraan nila iyon upang maka-kapit sa malakas na kapangyarihan.
" Alam mo, matagal na akong bwesit na bwesit sayo babae. I really want to kill you. Mag pasalamat ka nalang sa mahal na Alpha, dahil ayaw niya. Mm?Amalia? " Saad nito kay Amalia, habang sinasampal-sampal nito ang pisngi ng dalaga nang mahina at nang gigigil.
Napapikit si Amalia.
" Bakit hindi niyo na lang ako taposin?! Na duduwag kayo?!" Na iiyak niyang tanong.
Tumawa ang babae.
"Huwag kang OA. Mag pasalamat ka nalang. Hayop ka." Sagot nito kay Amalia sabay tulak nito sa kama, na kinainda ng dalaga.
Kayo ang mga hayop!
Sambit ng utak niya, habang naiiyak.
Bigla siyang hinawakan ng dalawang lalaking lobo sa mag kabilang braso,dahilan para mapakapit siya sa kumot na nakatakip sa hubad niyang katawan.
Natatakot ito.
Anong gagawin nila sa babae?
Diyos ko! Huwag naman sana siyang saktan ulit!
Kinalas ng mga ito ang kadenang naka lagay sa binti niya. Kumunot noo siya.
" S-Saan niyo ako dadalhin?! B-bitawan-ahhh!!"
Bigla siyang sinuntok sa sikmura ni Hera, dahilan para lumuhod ito at mapaiyak na naman, at mamilipit sa sakit ng tiyan niya.
Nakakainis.
Sambit niya sa kaloob-looban niya.
Marahas siyang pinatayo, kahit sumasakit ang sikmura nito, dahil sa suntok ni Hera.
" Gusto kang makita ng Alpha, for unknown f*cking reason. Kaya huwag kang mag inarte, Queen of Dirt." Sambit nito kay Amalia.
Ika-ika siyang nag lakad, habang hawak siya ng dalawang lobo sa mag kabilang kamay.
Anong kailangan ng Alpha sa kanya?
Bat gusto siya nitong makita?
Isa lang ang na raramdaman niya.
Natatakot siya.
Natatakot siyang harapin ang Alpha. Baka parusahan na naman siya nito.
Umakyat sila.
Naka kulong kasi siya sa ilalim ng mansion.
Marami silang dinaanang pasilyo, hanggang makarating sila sa pintong kulay itim. Malaki ito, at double sided.
Napa lunok siya.
Binuksan iyon ni Hera, at marahas na tinulak ng dalawang lalaki ito sa sahig, sabay sarado ng pinto. Napa inda pa ito nang bumaksak siya.
Tumayo siya at lalabas sana, nang biglang sumarado ang pinto.
" Palabasin niyo ako rito!!!p
Pakiusapp!!!" Pag mamakaawa niya habang pinapalo ang pintoan.
Tumulo ang mga luha niya at napa daosdos.
Tumingin siya sa paligid, at pinahiran ang mga luha.
Kumunot ang noo niya.
Teka,
Isang itong...
Isa itong napakalaking kwarto!
Anong gagawin niya rito? Bakit dito siya dinala???
Kaninong kwarto ito???
Tumayo siya, at muntik pang matumba dahil sa pananakit ng binti.
Nag palinga-linga kung saan.
May malaking kama at dalawang sofa siyang nakita.
Ang ganda.
Ang ganda ng kwartong ito.
Agad siyang napa atras nang wala sa oras sa pinto nang makita ang isang napakalaking larawan.
Lumaki ang mga mata niya.
Hindi..
Hindi pwede, hindi ito nangyayare...
Nasa kwarto siya ng Alpha!
Dahil litrato ng Alpha ang nasa malaking larawan! Tangina anong ginagawa niya sa kwartong ito!?
Sinubukan niya ulit buksan ang pintoan, pero hindi mabuksan-buksan.
Parang may kung anong pwersa ang nandito o baka naka-lock.
Napaiyak siya.
" Where are you going? "
Tinig ng isang lalaking nakapag patigil sa kanya.
At halos maihi sa subrang takot nito. Natatakot siyang harapin ito.
Alam niyang nasa likod niya ang tao.
Hindi...
Lobo pala.
" A-Ahhh!!!Masakit!!" Inda niya, nang may biglang sumabunot sa buhok niya sa likod. Halos mapupunit ang anit nito.
Dinikit siya nito sa pinto nang marahas, at ramdam niya ang katawan ng lalaki sa likod niya.
Wala itong pang itaas na damit.
" I'm asking you. Saan ka pupunta? Ha?Amalia. Sagot."matigas na tanong nito sa babae at diniinan pa ito sa pag dikit sa pinto na kinatangis ni Amalia.
Masakit eh.
" SAGOT!!"
sigaw niya, na kinagulat ni Amalia at pikit.
Umiling siya nang mabilis.
" W-Wala..." Na uutal na sagot nito, sa gitna ng hikbi niya. Ngumisi ang lalaki,dahil doon.
" Good girl." Sambit nito.
Marahas niya itong pinaharap at pinako sa pinto, at kinulong ang dalawang pulsohan nang mahigpit.
At dahil doon, nahulog ang naka tabon na kumot sa katawan ng babae at lumantad ang magandang katawan nitong maraming pasa.
Sa harap niya.
Pasekretong na mula si Amalia.
Ilang ulit ng nakita ng lalaki ang katawan nito. Dahil minsan, pinupunit nito ang damit ng babae kung paparusahan.
Bumaba ang tingin ng lalaki.
Mula sa labi niya...
Sa malulusog na dibdib...
hanggang sa ilalim.
Napakagat labi ito. Umiinit siya. Rinig niya ang munting hikbi ng babae.
Mukhang natatakot sa kung anong bagay ang gagawin sa kanya.Tinignan niya ito sa mata, at doon niya na pagtanto na umiiyak nga ito at sa ibang parteng dereksiyon nakatingin.
Hinawakan niya ito sa leeg. Dahilan para humarap ito sa kanya.
" WHY DID YOU RUN AWAY AGAIN FROM ME AMALIA?!! HUH!?" galit nitong sigaw sa babae.
" ANSWER ME! YOU F*CK!!" Galit nitong sigaw at mas lalong hinigpitan ang pag kasakal kay Amalia.
" N-Na...sasakal...a-ako..." Nahihirapan nitong sagt.
Rinig ni Eos iyon, pero binabaliwala niya lang. Wala siyang pakialam.
Dumaosdos ang kamay nito papunta sa dibdib ng babae at bahagyang pinisil na kina angal ng babae.
" H-Huwag ah!!" Pag pupumiglas niya.
"Simula nang dumating ka rito. Hindi ko pa na titikman iyang katawan mo." Ngisi nito sa babae, at sinunggaban ng halik at dinikit sa katawan niya, dahilan para maramdaman ni Eos ang dibdib ng babae sa katawan nito.
Tanging pupumiglas lang ang ginawa ni Amalia, hindi niya kayang ibigay ang pag kababae niya sa Demonyong 'to. Mas gusto niya nalang na bugbogin siya, kaysa sa halayin.
Sinampal siya nang napakalakas ni Eos nang pumalag ito. Na para bang, ayaw niyang ibigay ang labi niya sa lalaki.
Why?
Her lips, is not deserving to his lips.
Umiyak si Amalia dahil sa ginagawa ni Eos sa kanya.
" ARE YOU GOING TO RESPONSE!?! OR I WILL CUT YOUR TONGUE!!?" Pag babanta nito sa babae.
Galit siya. Dahil sa takot. Hindi sumagot si Amalia, puro iyak lang. Nang hihina siya.
" D*MN YOU WOMAN!!" Sigaw nito sa mukha ng babae sabay suntok sa pintoan, malapit sa mukha ng babae.
Hinapit niya ito nang marahas sa baywang at binitbit na parang sako.
" B-BITAWAN MO A-AKO!!! IBALIK MO NA AKO SA SELDA PAKIUSAP!!!" Pag mamakaawa nito sa lalaki.
Binagsak siya ng Eos sa kama, at akmang tatayo siya para umalis nang hilain siya nito sa paa, at hinawakan nang mahigpit ang sugat sa hita. Dahilan para mapahiyaw at liyad siya sa sakit.
" T-Tama na, pakiusap huwag!! Saktan mulang ako, huwag lang ito. Please E-Eos-Ahh!!"
Malutong ulit na sampal ang na tanggap niya. Nanghihina siya dahil sa subrang kirot ng pisngi niya dahil dumugo ulit ito, at ang hita niyang piniga ni Eos.
Sobra na 'to.
Pumatong si Eos sa kanya, at kinulong ulit ang dalawang kamay niya gamit ang dalawang palad nito.
Lumapit ang mukha ni Eos sa mukha niya. Kaya, amoy niya ang alak na ininom nito ng lalaki.
Tama si Amalia ng hinala. Nakainom ito.
" Try to shout or make any noice. I will hurt your more Amakia." Mahina pero na kakatakot na banta nito sa babae.
Pilit na tinikom nito ang bibig niya upang maipit ang hikbi sa labi.
Pero hindi hadlang iyon para hindi tumulo ang luha niya.
Naramdaman niya ang dapli ng labi ni Eos sa Leeg niya, na kina hagulgol niya nang palihim.
Pati ito ba naman kukunin niya?
Eos sucked and licked her neck, lalo na iyong may pasa. Pinang gigilan niya iyon dahilan para mapaiyak sa sakit si Amalia.
Hinalikan siya nito sa labi, at nang ayaw niyang ibuka ang bibig ay prenteng sinakal siya nito sa leeg.
Marahas siyang hinalikan nito.
Halos walang sinseridad.
Sincere??
Wala 'yon sa bokabolaryo niya.
Na lasahan nito ang dugo ng bibig ni Amalia.
Bumaba ang halik niya sa leeg, at sa dibdib ng babae at sinakop ng labi nito ang kaliwang ut*ng ni Amalia na kinaliyad niya.
His mouth and tongue are firing. Nakakapaso.
Napapaso siya.
" H-Huwag--pakiusap-Ahhh!!"
Inda niya nang marahas at mahigpit na nilamas ni Eos ang isang dibdib nito.
Masarap, na may halong sakit ang nararamdaman niya.
" Shut up." Saway nito.
Bumababa ang halik nito sa katawan niya hanggang sa may pusod.
Kinakabahan at napapasinghap si Amalia dahil sa ginagawa ng lalaki sa katawan niya.
Napatigil ito sa ginagawa niya nang marinig ang hikbing ipit ni Amalia. Umigting ang panga nito, at napa kuyom ng kamao.
Napapikit ito at walang kaano-ano ay sinuntok ang malambot na higaan.
Tumayo ito at umalis sa taas ng babae.
" WHY THE HELL I CAN'T TOUCH YOU!!?? I HATE YOU LIKE WHAT THE FVCK!!" sigaw nito sa babae. Tumagilid si Amalia at niyakap ang sarili habang umiiyak.
Ramdam nito na parang naupo sa tabi niya ito at hinawakan siya sa balikat.
Na kinaiwas niya.
Pumikit siya at hinintay ang sampal ng lalaki sa kanya, pero wala siyang na ramdaman.
Nagulat siya.
Tumayo ulit ito.
" Wear a clothe.." Rinig niya sa lalaki.
Hindi niya ito binalingan, at may tela itong hinagis sa kanyang kulay puti.
Isang longsleeve.
Kinuha niya ito, nang hindi lumilingon.
Ayaw niyang makita ito.
" Siguradohin mo na may damit kana, pagkatapos kong maligo Amalia."
Huling rinig niya kay Eos. Rinig niya ang yapak nito na paalis at pag sara ng kung anong pinto.
Doon lang siya umiyak ng hindi iniipit ang hikbi. Pinabayaan niyang tumulo ang mga luha. Niyakap niya ang sarili, para bang gusto niya nalang mag palamon sa kamang ito.
Hindi niya Alam.
Kung malas siya ngayon...
O
Kung maswerte siya, dahil hindi na tuloy ang balak ng Alpha sa kanya.
Napapikit ito nang umiiyak.
" G-Gusto ko ng u-umalis..." Mahinang sambit nito sa sarili.
