Chapter 14

CHAPTER 14

“ Sa wakas! Tapos na rin, hayss.” Magiliw kong sambit nang matapos ko ang pag liligpit ng mga hinugasan kong pinggan. Nag unat ako ng kamay at balakang, para mabawi ang lakas ko.

Tinignan ko ang lumang orasan, na nakadikit sa may pader. Napabusangot ako...

Alas dos na ng hapon, pero hanggang ngayon wala pa si Lola Soya. Na sa'n na kaya iyon? Dapat ala una nandito na siya nakauwi ng bahay.

Nakaka pag taka naman.

Siya ang umampon sa akin. Hindi ko alam kung sino ang mga magulang ko.

Medyo malayo sa bayan ang tinitirhan namin. Pero ayos na rin ito, at least payapa rito at maganda ang tanawin. Pinagpag ko muna ang suot kong damit, at pumunta sa salamin.

Tinignan ko ang sarili ko, at napangiti. Nag papasalamat ako, dahil kahit papaano binigyan ako nang magandang mukha ng mga magulang ko.

“ AMALIA !! ”

Rinig ko sa labas ng bahay. Napabaling ako sa ingay na 'yun.

“ AMALIAA!!! ” rinig ko ulit.

Pumunta ako sa may bintana para silipin kung sino 'yon. Ngumiti ako nang mapagtanto