Paglabas niya ng study, biglang naramdaman ni Queenilyn na parang nananaginip lang ang usapan sa study.
Siya ay magpapakasal sa isang lalaking mas matanda sa kanya.
Oo, sabi niya oo. Wala siyang ibang paraan upang makapasok sa paaralan.
Madilim na ulap at kulog ang gumulong sa labas ng bintana. Hindi niya alam kung kailan nagsimula ang ulan. May humidity sa hangin. Sa kasamaang palad, hindi nagdala ng payong si Queenilyn. Tulala siyang nakatingin sa ulan.
"Handa ka na ba, Miss?"
Nang iabot sa kanya ni Zoe ang marriage agreement ay wala pa rin siyang ulirat. Parang nanaginip, pero napakatotoo. Pagtingin sa puting papel sa kanyang harapan ay napalunok si Queenilyn ng kanyang laway. Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at pinirmahan ang kanyang pangalan dito.
Pinagmasdan ni Zoe ang dalaga na may masalimuot na mga mata ngunit lihim na naisip, ang mapapangasawa ni Mr. Griffin ay isang hakbang patungo sa langit, at isa lamang itong pagpapala mula sa nakaraang buhay.
Matapos pirmahan ang kasunduan, lumubog na ang araw sa labas ng bintana. Iniwan ni Queenilyn ang isa sa mga kasunduan sa kanyang kamay at iniabot ang isa kay Zoe.
"Mr. Foster, ngayong kasal na kami ni Mr. Griffin, ano ang napagkasunduang tuition fee?" Tiningnan siya ni Queenilyn ng mataktika, at maliwanag sa sarili ang kahulugan.
"Makakatiyak ka na nailipat na ang pera sa iyong account. Isa ka na ngayong Mrs. Griffin. Ang pera ay numero lamang. Kung kailangan mo ng karagdagang pera, maaari mong sabihin sa akin nang direkta, huwag mong abalahin si Mr. Griffin."
Kung nakarating ito sa pandinig ni Mr. Griffin, malamang na iisipin niyang minamaltrato nila si Mrs. Griffin.
Kinuha ni Queenilyn ang kanyang mobile phone at nakitang may bago at kararating lang na mensahe sa kanyang mobile phone sampung minuto ang nakalipas.
"Ang iyong account na nagtatapos sa numerong xxxx ay nakatanggap ng $70,000 sa 14:24 ngayon, at ang kasalukuyang balanse ay 70,000.23." Halos mahulog sa lupa ang cellphone ni Clarisse.
Iyon ang unang pagkakataon na makakita siya ng ganoong kalaking pera mula nang siya ay ipinanganak.
"Mr. Foster, baka nagkamali ka ng narinig. Tama na ang tuition fee ko." Natakot si Queenilyn.
Napangiti si Zoe. "Miss Queenilyn, bilang Mrs.Griffin , you deserve all this."
Natigilan si Queenilyn. Tiningnan niya ang balanse ng account sa screen. Malaki ang pera, para siyang ibinenta sa kanila. Nakaramdam siya ng pait.
"I cannot get a cab now. Can you please take me home?"
"Ito ay natural, Miss Queenilyn. Pagkatapos mong manirahan sa pamilyang The Griffin, espesyal na bibigyan ka namin ng driver." Sagot ni Zoe na may ngiti sa labi.
"Nakatira sa The Griffin family?" Bahagyang nagulat si Queenilyn. Tinitigan niya si Zoe ng malaki ang mata.
"Miss Queenilyn, kung hindi mo alam ang pagkakakilanlan ni Mr. Griffin, maaari kitang bigyan ng kopya ng The Busch Group mamaya, ngunit isang bagay na dapat mong malaman bago ito, ay ang The Busch Group ay hindi ordinaryong marangal na pamilya, at pagkatapos mong ikasal. Mr. Griffin, hindi mo na maipagpapatuloy ang walang pigil na buhay noon."
Itinulak ni Zoe ang kanyang gold-rimmed glasses, walang masyadong ekspresyon sa mukha, isa-isa niyang inilarawan ang malupit na katotohanan.
Nagulat si Queenilyn. Nang mangako siya na magpapakasal, naisip lang niya ang kanyang tuition fee, ngunit hindi niya isinaalang-alang ang halagang babayaran nang ikasal siya kay Lexber.
"Maaari ko pa bang bumalik sa aking salita?" mahinang sabi ni Queenilyn. Iniyuko niya ang kanyang ulo at kinuha ang kasunduan. "O ibabalik ko ito sa iyo, at pag-iisipan ko muli."
Seryosong sabi ni Zoe, "Miss Queenilyn, you are joking, right? The agreement has came to effect. You'd better not have this idea again. Sa The Griffin Goup's genealogy. Nabalo lang ang asawa at hindi nakipaghiwalay."
Nagulat si Queenilyn.
...
Mabilis na kumilos si Zoe, sinabi na gusto niyang pauwiin si Queenilyn, at agad na nag-ayos ng driver.Napakaganda ng tanawin sa kalsada, at may mga berdeng sinturon sa kahabaan ng kalsada. Tumingin si Queenilyn sa labas ng bintana at nawala sa kanyang iniisip.
Hindi niya akalain na sa loob ng isang araw, naranasan niya ang pagtataksil ng kanyang matalik na kaibigan, ang pagkawala ng kanyang pamilya, at pagkatapos ay ikinasal na siya.
Medyo nalilito siya kung saan siya pupunta sa hinaharap.
Nang huminto ng matindi ang sasakyan sa harap ng lumang attic sa pamilya ni Sanchez, nagkataon na nabangga niya ang kanyang ina, na bumalik lang para bumili ng mga grocery.
Nakita ni Mady ang isang mamahaling sasakyan na nakaparada sa harap ng kanyang bahay, at panay ang tingin niya sa gilid. Nang makita niyang ang bumaba sa sasakyan ay ang kanyang anak, nagulat siya.
"Queenilyn!" Biglang itinapon ng kanyang ina ang kanyang basket ng gulay at sinunggaban ang kanyang anak na babae. "Where have you been? Kailan ka nagkakaibigan? Bakit hindi mo sila inuwi para ipakilala?"
Iniisip ang nangyari noong umagang iyon, ang sampal na natanggap niya mula sa kanyang ina ay nasaktan siya at nagpalamig ng kanyang puso sa kanila.
Nawala ang ilan sa kanyang nakahiwalay na pag-iisip matapos hilahin ng kanyang ina ang kanyang mga damit.
"Wala kang pakialam." Sumagot siya.
Sa pagbabalik, naisip niya sandali na hindi masamang manirahan sa pamilyang The Griffin.
Nang makita ni Mady Sanchez na hindi siya pinansin ng kanyang anak, inilibot niya ang kanyang mga mata, tila nagmumura ng ilang salita, at pagkatapos ay tumalikod at binigyan ang driver ng buong ngiti.
"Kaibigan ka ba ng anak ko? Gusto mo bang pumasok at uminom ng tsaa? Hindi sinasabi ni Queenilyn sa kanyang pamilya kapag mayroon siyang bagong kaibigang mayaman. Siya nga pala, tingnan mo ito, dapat bang may mansyon sa lugar na iyon. ? Magkano ang dowry na makukuha natin sa kanila kung sakaling magpakasal siya sa isang lalaki mula doon?"
Habang daldal pa si Mady Sanchez, sinara ng driver ang bintana, tumingin ng diretso na naka poker face, saka pinaandar ang makina at pinaandar ito palabas.
"Anong lalaki!" Sabi ng nanay niya. Pagkaraan ng ilang sandali ay may naalala siya, dali-dali niyang kinuha ang kanyang mobile phone at kinuhanan ng litrato ang plate number ng Maserati.
"Ferrari 458? Ito ay sasakyan lamang na tanging mayayaman lang ang kayang bumili nito! Ang nagmamaneho ng sasakyan ay maaaring kapantay ng anak ng amo. Bakit niya itinago iyon sa atin?"
Sa pag-iisip, pumasok siya sa bahay at pumasok sa silid ng kanyang anak.
Nag-iimpake si Queenilyn ng kanyang mga damit nang biglang pumasok ang kanyang ina nang hindi napansin at nagsimulang magtanong sa kanya.
"Bago ka pumasok sa kwarto ko, pwede bang kumatok ka muna sa pinto? Lagi kang pumapasok!"
"Why do I need to knock? This is my house! I can do anything I want. Bakit ka nagagalit? Anong ginagawa mo bago ako pumasok?" Labis ang pagdududa ng kanyang ina sa kanya. Habang sinasabi niya ang mga linyang iyon, nagpatuloy siya at umupo sa gilid ng kama.
"Bilisan mong ipaliwanag sa akin kung saan ka nakakita ng ganyang kayaman na kaibigan? Nasaan na siya? Mukha siyang galing sa mayamang pamilya. Tawagan mo siya para kumain bukas. Tatanungin ko siya kung gaano kalaki ang bahay nila at ilan ang mayayamang pamilya nakatira sa kanilang kapitbahay. Kung makakakuha tayo ng 200,000 para sa isang dote ay hindi kita ipapakilala sa anak ng amo."
Pera lang ang iniisip ng nanay niya. Ito ang dahilan kung bakit naramdaman niyang malayo siya sa kanya.Ibinaba niya ang kanyang damit at sinabing, "So, tool ba ako para kumita ng pera sa puso mo?""Kaunti lang ang kinikita namin ng tatay mo, umaasa kami sa dowry na makukuha namin sa kasal mo. Kailangan ng kapatid mo na mag-aral pagkatapos nito. Bibili tayo ng bahay para sa kanya at sa magiging manugang natin. Ako ang nagpalaki sayo. para tulungan kami sa hinaharap, at matutulungan mo lang kami kapag nagpakasal ka sa isang mayaman."Napakagat siya ng labi at nag-isip. Bagama't alam niya ang tungkol dito, hindi niya inaasahan na sasabihin sa kanya ng kanyang ina na parang walang kwenta.Labingwalong taong gulang pa lang siya!"Tama na. Hindi ako magpapakasal." Aniya at saka nilagpasan ang kanyang ina at lumabas.Hindi siya sumisigaw ng hysterically ngunit kakaibang kalmado.Sa madilim na gabi, tinatakpan ng mga ulap ang maliwanag na liwanag ng buwan. Naglakad si Queenilyn Sanzhez sa m
Pagkagising niya ay agad siyang umupo at luminga-linga sa paligid, nakita niya na isa pala itong maluho at maluwang na kwarto. Napakadilim ng paligid. Simple at eleganteng floor lamp lang ang nagniningning sa tabi ng kama.Tinanggal niya ang kubrekama at gustong bumangon sa kama. Gayunpaman, sa sandaling dumampi ang kanyang mga binti sa sahig, narinig niya ang malamig na boses."Ano ang sinusubukan mong gawin?"Nabigla siya.Isang pamilyar na pigura ang lumitaw sa pintuan. Si Zoe ang pumasok na may dalang gamot.Binuksan niya ang mga ilaw.Mukha siyang naguguluhan. Napansin din niya ang lalaki sa kanto.Lumapit sa tabi ang lalaking naka-wheelchair.Tumingin siya sa asawa, at nagsimulang tumibok ng mabilis ang puso niya. Naguguluhan ang puso niya.Hinawakan ni Lexber ang kanyang ulo gamit ang kanyang kamay, marahang hinawakan ang kanyang noo, napansin na may sakit pa siya, kumunot ang kanyang noo."Bakit ang init pa rin niya?"Tumingin siya kay Zoe.Natigilan si Zoe sa inasal ng pangul
Nahihiya si Queenilyn, hindi niya alam kung paano sasabihin na ayaw niyang sumakay sa iisang sasakyan kasama ang ina ni Lexber.Kung tutuusin, first time niyang makita ang kanyang biyenan. Nakakahiya sigurong makisama siya.Naramdaman ni Lexber Griffin ang kanyang maliliit na iniisip at dinala siya at ang kanyang Ina sa iisang sasakyan.Nang makitang hinawakan ng kanyang anak ang kamay ng kanyang manugang, ngumiti sina Medina at Fredo sa isa't isa."I like this little girl. When I looked at our son, I saw that he was happy. After his accident, he has never been so close to others. Now looking at them, my heart is delighted." Masyadong emosyonal si Medina.Naisip niyang maraming babae ang nakapila sa likod niya dahil pinapaboran na bata si Lexber."Huwag mong takutin ang batang babae." Nakangiting sabi ni Fredo sa asawa. Nakikita niyang may gusto ang asawa niya kay Queenilyn Sanchez, pero natatakot din siyang baka mapahiya ito sa sobrang sigla ng asawa. Kung tutuusin, matagal nang umir
Bigla siyang napagbintangan sa pamamagitan ng telepono. Clueless siya kung bakit siya hina-harass sa phone, kaya nagtanong siya. "Naka-dial ka ba ng maling numero?" Sumimangot siya, at ang isang biglaang paninirang-puri ay naging dahilan upang hindi siya komportable."Maling numero ang na-dial ko? Pinagagalitan kita, Queenilyn Sanchez. Hindi kita nakitang nakakainis sa school. Ngayon alam ko na na isa kang buhay na asong babae. Hindi ka lang nagnakaw ng mga nobyo ng iba, pati na rin ang sinabi mo tungkol kay Mixie sa likod mo!" Galit na galit ang babaeng nasa telepono. Parang gusto niyang mag-drill out sa kanyang mobile phone para sakalin siya.Si Mixie Rivera sa kabilang linya. Nakuha nila ang numero ng kanyang telepono sa pamamagitan ni Marian. Matapos makuha ang contact information ni Queenilyn, binomba niya ang kanyang mobile phone ng isang text. Agad siyang tumawag, ngunit sa oras na iyon, naubusan ng baterya ang mobile phone ni Queenilyn, at hindi niya natanggap ang mga rants at
"Natasha, bagama't mahal ang bag na ito, tiyak na aakohin ko ang responsibilidad at hinding-hindi ako papayag na maparusahan ka sa tindahan mo dahil sa bagay na ito." Tiningnan ni Marian ang bag na may mukha ng kawalan ng hustisya. Bagama't sinabi niyang parang sarili niyang kasalanan, sa mga tagalabas, parang sinadya ni Queenilyn na ihagis ang bag sa lupa at sinisi si Marian. Natural na nakilala ni Queenilyn ang kahulugan sa likod. Hindi mahalaga kung ang bag ay nahulog sa lupa, ngunit paano ang iba ay sadyang hulaan sa kanilang sarili?"Malinaw na nangyari ito dahil hindi mo ito hinawakan nang mahigpit, okay?" Medyo nalungkot si Queenilyn. Bagama't napakamahal ng bag, nahulog ito sa lupa at walang malubha maliban sa alikabok. Gaano karaming pera ang mawawala? Bukod dito, kahit na gusto niyang mawalan ng pera, kaya niyang tiisin. Pero hindi dahil sa sarili niyang kasalanan, kaya bakit niya ito aaminin?"Alam ko, kasalanan ko." Nakakaawa ang tono ni Marian. Ngunit nakita ni Queenilyn
Bumalik si Queenilyn sa kwarto niya para maligo at pagkababa niya ay naabutan niya si Lexber na lumabas na ng kwarto niya. Pagkatapos ay nagmamadali siyang bumaba mula sa itaas at tumingin sa paligid ngunit wala siyang nakitang mga bisita."Papunta na sila." Ibinuka ni Lexber ang bibig para sabihin kay Queenilyn, tila alam niya ang hinahanap ni Queenilyn. Napakamot siya sa ulo dahil sa kahihiyan. Masyadong malaki ang kanyang curiosity, kaya hindi na siya makapaghintay."Maupo ka muna at kumain." Nagdagdag si Lexber ng isang piraso ng paboritong isda ni Queenilyn at inilagay ito sa kanyang plato. Siya ay may ilang mga pagdududa."Diba sabi mo may darating na bisita? Pwede bang kumain muna tayo?"Hindi ba masarap ilipat ang mga chopstick bago dumating ang mga bisita?"Huwag mo siyang hintayin." Walang pakialam si Lexber. Dumampot siya ng hipon sa ulam at sinimulan itong hiwain."Tiyuhin."Iniisip ni Queenilyn kung sino ang mga bisita nang tahimik na tumabi sa kanya si Jazer. Si Jazer ba
"Lexber, pwede mo bang subukan ang luto ko at tingnan mo kung paano ito?"Ibinaba ni Lexber ang kanyang trabaho, tiningnan ang masayang hitsura ni Queenilyn, at sinira ang kanyang ngiti."Tara, umupo na tayong lahat at tikman ito. Marami akong nagawa ngayong araw."Pagkatapos ay binigyan ni Queenilyn si Lexber ng isang mangkok ng sopas. "Ang pag-inom ng isang mangkok ng sopas bago kumain ay mabuti para sa tiyan."Nang makuha niya ang ideyang iyon, nakita niyang nakatayo pa rin si Samanta, at hindi niya sinasadyang umupo."Tita, maupo ka na at sabay na tayong kumain."Narinig niyang sinabi ito ni Queenilyn, at labis siyang natakot. Isa lang siyang katulong, kaya paano siya makakain sa hapag?"Miss, mamaya na ako kakain."Tumingin si Queenilyn sa kanya at naunawaan ang kanyang mga alalahanin."Lexber, pwede ko bang samahan si tita mag-dinner?"Tumingin si Lexber kay Queenilyn at tumango."Tita, halika na at subukan mo ang luto ko. Mas masarap kapag marami ang sabay na kumakain."Umupo s
Habang pinag-iisipan niya iyon, mas lalo niyang naramdaman na mas magaling si Queenilyn kaysa sa babaeng Claribel na iyon, at habang iniisip niya iyon, mas nasiyahan siya.Buti na lang at hindi sila nag-away dahil kay Jazer. Kung may nangyari sa kanila dahil sa kanya, malaki ang pagkakamali nila.Simula nang maaksidente si Lexber, palamig nang palamig ang kanyang pagkatao sa lahat. Tapos, nandoon si Queenilyn.Makikita na mahal na mahal ni Lexber si Queenilyn, at hindi nila kayang sirain ang relasyon nila.Kung umalis si Queenilyn dahil sa ibang tao, huli na ang lahat para magsisi. Sa pag-iisip noon, naramdaman ni Pennilyn na dapat niyang disiplinahin nang husto si Jazer pagdating niya sa kanilang bahay.Dumating ang Linggo, bumalik si Lexber sa bahay ng pamilya Griffin kasama si Queenilyn.Noong una, ayaw siyang dalhin ni Lexber roon, sa takot na makaramdam ng hindi komportable si Queenilyn, ngunit sa pag-iisip, mas mabuting dalhin siya doon upang manirahan ng ilang araw, na maaaring