Share

Kabanata 22

Author: MissLuzy
last update Last Updated: 2025-08-25 22:32:23
Matapos kong babain ang tawag ay nagtungo ako sa banyo para maligo nang maalala ko na may swimming pool pala sa backyard. Naisip ko na ako lang pala dito mag-isa, I can do what I want to do.

Dala ang towel ay lumabas ako at nagtungo sa pool. Medyo malaki ang pool ang sobrang linis. Nakakahalina at presko. Masarap languyan at nang subukan kong ilublob ang paa ay malamig siya, as expected. Napangiti ako at lulusong na sana nang maalala kong may suot pa pala akong damit.

Inilagay ko muna sa may malapit na patungan ang towel saka ako nag-isip. Ako lang naman mag-isa dito at siguradong wala namang ibang makakapasok dito sa loob ng silid. Nang makapagpasya ay hinubad ko na ang damit, tanging itinira ko ay ang panloob.

Nang mahubad na ang mga damit ay saka na ako lumusong sa pool at kaagad kong naramdaman ang lamig ng tubig dahilan ng panginginig ko. Napangiti ako sa pakiramdam na iyon. Hindi ako lumangoy dahil hindi ako marunong, nasa gilid lang ako ng pool sapat na para mapreskuhan ak
MissLuzy

Kaka-update lang. Please give some feedback po, thank you!

| Like
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 30

    "We're here." Napatingin ako sa labas at nagtaka nang makita ang tinatahak naming daan. Sa hindi malamang dahilan ay nakaramdam ako ng kaba habang tinitingnan ang paligid sa daan. "N-nasan tayo? Teka, anong lugar ba to?" Nilingon niya lang ako at nginitian. Baliw, di na lang sabihin. Maya-maya ay tumigil na kami sa may tapat ng malaking bahay. May pagtataka ko iyong tiningnan sa bintana ng sasakyan. Ang laki. Teka, mansyon ba yun? Bumaba na si Azzurro sa sasakyan saka naman lumibot sa kabila para pagbuksan ako ng pintuan. "Let's go inside." Taka ko lang siyang tiningnan. Parang iba ang feeling ko ngayon ah. "Teka, sabihin mo muna kung nasan tayo." Kaagad kong pahabol at hindi muna tinanggap ang nakalahad na niyang kamay. Kinakabahan kasi talaga ako. "We're on my parent's mansion. I will now introduce you to my family." Umawang ang labi ko at nanlaki ang mga mata sa sinabi niya. "Ano?!" Gulat kong bulalas. Ipapakilala na niya ako sa pamilya niya? Ni hindi pa nga ako hand

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 29

    Hindi ko sinabi kay Azzurro ang tungkol sa nangyari pati yung pagpunta nung nagpakilalang Mommy niya. Hanggang ngayon di ko pa rin gets. Diba, patay na ang Mommy niya? Siya na mismo ang nagsabi nung nasa Spain pa lang kami. Nakita na rin pala niya yung band-aid sa palad ko na may sugat, nagalit pa siya nun at pilit akong pinapaamin kung sino may gawa nun pero pilit ko ring tinatanggi. Noong una ay hindi siya kumbinsido pero kalaunan ay hindi na siya ulit nagpumilit pa. Ako lang naman dito sa bahay, bukod sa dalawa niyang bodyguards sa labas ay wala na. Kaya hindi malabong paniwalaan niya ako na aksidente lang iyong nangyari. Pero kilala ko siya, alam ko na hindi pa rin siya kumbinsido hanggang ngayon. Takot ako magsumbong. Natatakot ako na baka puntahan niya ang taong iyon. Hindi lang iyon, mas natatakot ako na baka balikan ako nung babae at saktan. Nagmakaawa rin ako sa dalawang guards sa labas na huwag sabihin kay Azzurro ang tungkol dun if ever man na magtanong siya sa kanila.

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 28

    "Allora." Halos di na mawala ang ngiti ko habang palapit siya sakin. Sa sobrang miss niya kasi sakin ay hindi na siya nakatiis at siya na ang kusang pumunta. I gave her the address of the mansion. Kaagad na siyang bumyahe papunta dito sa Taguig at pinuntahan ang address na binigay ko sa kaniya. "Dyosa! Nakauwi ka na sa wakas." Dinaluhan niya ako ng mahigpit na yakap na para bang ilang taon kaming hindi nagkita. "I miss you a lot." Natawa ako sa turan niya bago kumalas sa yakap. "Sus. Dalawang linggo lang naman akong wala, kung maka-miss ka naman parang ang tagal mo akong hindi nakita." "Oh, that's true. Alam mo, hindi sapat sakin ang tawag lang. Parang sobrang tagal na ng dalawang linggo, araw-araw kitang namimiss kung alam mo lang." Umiling na lang ako bago siya iginiya papasok sa mansyon. Siya naman ay iginala ang mga mata nang makapasok kami. "Ohhh. . . Infairness sa amo mo ah, yamanin. Sobrang yaman yata niya. I mean, look at the mansion, bigger than our mansio

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 27

    Agathe's POV, Nagstay muna kami ng ilang araw ni Azzurro dito sa Italy dahil nagpagaling muna ako. Matapos kasi nung may nangyari samin ay nilagnat ako at hindi talaga nakalakad. Sobrang sakit ng katawan ko nun lalo na yung pempem ko. Feeling ko nga noong oras na iyon ay namamaga na ang pempem ko, ni hindi nga ako makaihi ng maayos nung una eh. Kaya sobra akong nainis kay Azzurro nun at sinisi siya sa nangyari. Nang naging okay na ako ay saka na kami umalis. Mabuti na rin iyon kasi parang mano-nosebleed lang ako sa pagsasalita nila ng Italian na hindi ko maintindihan. Pagkauwi namin sa Pilipinas ay dumiretso pa kami ng mansyon. Papahinga lang sana bago ako umuwi samin kinabukasan pero ito namang si Azzurro ay humirit pa kinagabihan at hindi lang yun dahil pinagod pa ako. May pahalik-halik pa sakin, yun pala ay binabalak nang magpaisa. Natuloy pa rin naman kami kinabukasan, pero may kaunting katamadan ako habang nasa byahe kami. Syempre, namiss ko rin ang mga kapatid ko at si Mommy

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 26

    Azzurro's POV,I didn't sleep all night even though I was tired from the activities we did earlier. How can I sleep if the person who gave me joy and satisfaction is here next to me? If I can feel the warmth of her body pressed against mine while she's in my arms?Tinittigan ko lang ang maamo at maganda niyang mukha habang mahigpit ang yakap sa kaniya, takot na baka mawala siya sa tabi ko. She's mine now, I already claimed her. I won't let her go, won't let her slip through my fingers. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito, have been searching for her for years, and protecting her when I finally found her. At ngayong naangkin ko na siya, kayakap ko sa mga bisig ko, hindi ko na siya hahayaang mawala pa. Halos ilang ulit ko nang hinalik-halikan ang tuktok ng ulo niya habang mahigpit siyang niyakap. Damn, I really love her smell. So sweet, like a strawberry. I let out a soft laugh as she moved with her forehead furrowed. But her eyes remained closed. She pressed her face even ha

  • Blooming Season (Russo #1)   Kabanata 25

    Panglimang shot pa lang ay nahilo na ako kaya umayaw na agad ako. Sa tapang ba naman ng alak ay di ko talaga kakayanin, isabay pa na first time ko ngayon na uminom. Saka ayaw kong malasing, nakakahiya naman para kay Azzurro. Baka ano pang kabalbalan ang gawin ko ng di ko nalalaman. Mapahiya pa ako sa harap niya. "Agathe, shot pa." Umiling ako sa sinabi ni Sereia na aabutan ako ng bason. Hindi ko na talaga. Nahihilo na talaga ako, napasandal na lang ako sa couch. Napalingon ako sa direksyon ni Azzurro pero di ko inaasahan na nakatingin rin siya sakin. Or nakatitig? How long has he been looking at me? I just frowned before looking away. "Agathe, ano? shara shot pa shayo. You're only on your fifth shot, come on." Pamimilit ni Kally na ikinalingon ko. Napahawak ako sa ulo bago nagbuga ng malalim na paghinga. "Come on, girl. Last shot na, promish." Dagdag naman ni Ardella na tinanguan ni Sereia. Halatang lasing na rin sila kasi namumungay na ang mga mata nila at di na mabigkas ng m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status