Chapter 9- Le Bar

Saturday Night, Le Bar

Pagpasok sa magarang restaurant, manghang-mangha si Claire sa mahogany interiors, deep brown leather seats nito. It was set in a plush lounge of stylish elegance with live musical entertainment and sentimental lighting. It was indeed perfect for intimate evening gatherings.

"Welcome to Le Bar, Miss." Sabi ng isang babaeng waiting staff na nasa harap ni Claire. "Do you have a reservation?" Tanong nito sa kanya, habang hindi nawawala ang ngiti nito sa mukha.

"Owen Robinson?" hindi siguradong sagot naman niya habang iginagala ang paningin sa loob ng luxurious na restaurant.

"Of course, follow me," sagot nitong binigyan siya ng daan; lumakad naman ito sa may sulok at itinuro ang bakanteng mesa.

Habang sinusundan ang babae, naglakad naman si Claire na taas ang noo habang maraming mga patron ang nakatingin sa kanya at nagbubulong-bulunggan. Sa loob-loob ni Claire, gusto niyang mapangiwi, she was damn well sure that they were talking about how cheap her dress was.

"The game is on; it's time to flex your acting chops, Claire." Aniya sa sariling pa ngiti-ngiti sa mga taong nakatingin sa kanya na para bang isa siyang nilalang na taga-pluto na hindi nababagay sa ganitong klaseng lugar. Umupo na siya sa upuan, at nagpasalamat sa waiting staff ng biglang may narinig siyang boses sa likod.

"Miss. Garcia?" sabi ng baritong boses na biglang nagpakaba sa dibdib ni Claire.

"Yes?" sagot niyang dahan dahang lumingon sa pinanggalingan ng boses.

She widened her eyes, but suddenly recovered. She then gave a small smile.

"You’re my uncle Sebastian’s friend, right?"

"Yes, that’s me. "Um, yeah, I’m Claire," dagdag niyang sabi habang kumakabog ang dibdib dahil ang lalaking nasa likuran niya ay isang nilalang na ginawa ng may likha para gawing santo ng mga bakla. Isang napakatangkad, matipunong lalaki, with the most beautiful ocean-blue eyes ang bumungad sa harapan niya.

‘What the—this man is way too handsome. Dios Mio! Nakakalaglag panty sa kagwapuhan.’ Aniya sa sarili: 'Relax, Claire, this is your game.’

"Have a seat, I believe you’re, Owen Robinson?" She asked with the confidence that was supposed to be needed with her acting skills. She smiled at him so beautifully but the gorgeous man wanted to cringe and was almost ready to bolt while looking at her dress.

Either way, gusto namang matuwa ni Claire, but something inside her churned. Clearly, the man hated her guts already, or maybe he loathed her Christmas tree get-up. 

‘Bahala ka! This is why I'm here anyway,’ aniya ni Claire sa sarili, 'to discourage you.'

Hinakbang naman ni Owen ng ilang sigundo ang upuan at umupo na ito habang sinusundan ng tingin ni Claire.

"I did not expect you to be here earlier than I am, Miss Garcia."

"Early bird catches the early bird food." Ani Claire na sinadyang pinag-isipan ang susunod na sasabihin.

"Oh, I see." Sabi naman ng lalaking gustong mangiti habang may ibinulong sa waiting staff.

"By the way, call me Claire," aniyang tinaasan ng kilay ang lalaking, halatang hindi nagustuhan ang damit niya dahil nakatinigin ito sa dibdib niya at parang gustong mailing.

Na-curious naman si Claire. Ngunit palaban ang tingin niya rito. 

‘Oh, I wish I had more time to stare into your eyes. Ang ganda naman ng mata ng taong ito.' Bulong niya sa sarili, habang paalis na ang waitress.

 ‘Not now, Claire,’ kastigo niya ulit sa sarili. ‘This needs to end quickly. I could start intense and be rude from the beginning para umalis na ito bago pa man ako makapag-order ng mamahaling alak.’

"Sure, so what do you want to order, Claire?" Tanong nito habang bumalik naman ang waitress, at inilapag nito sa mesa ang magandang sosyal na itim na menu book. Nginitian naman niya ito at binuksan na ang menu.

Kinuha rin ni Owen ang menu book nito habang alam niyang nakamasid ito sa kanya. Napalunok naman si Claire, dahil wala siyang mabasa sa menung French na French. Inilapag niya na lang ito sa mesa ng dahan dahan at nagtanong sa waitress kung saan ang powder room. Nag-excuse muna siya sa ka-blind date at lumakad ng dahan-dahan papuntang CR. Pagkapasok, dali dali niyang kinuha ang cellphone sa silver na purse at tinawagan ang kaibigan.

"Come on, Amada, sagutin mo," tarangta niyang sabi habang nag-riring ang cellphone nito. "Pick up your phone. I'm in a bind here. Hurry. Kakainis naman oh!"

Ilang segundo pa ang nakalipas, narinig niya na ang sagot nito, "Hello?"

"Amanda, ang tagal mong sumagot. I need help."

"Ano na naman yan? Nag-oorder pa ako ng kape, bakit ka napatawag? Inindyan kaba ng Owen na yun?"

"Hindi, but I have a problem?"

"Bakit?" tanong nito.

"Di ko mabasa ang menu. French lahat. Anong gagawin ko."

"Ay sus naman, akala ko kung napano kana. Huwag mo ng piliting basahin, you are not there to impress the guy, remember? So do your thing; don't worry about impressing the man. Di ba nga ang usapan natin, kailangan ma-disappoint mo yun para iwan ka na agad."

"Eh naman eh, nakakahiya. Ang gwapo talaga, ang blue pa ng mga eyes, ang haba ng pilikmata, ang gwapo talaga. Sayang."

"Hays ano ka ba!" sabi nitong may halong inis, "May lahi ni Lucifer yan, trust me, that man will break your heart into pieces. So better stay away. Do your thing at bumalik ka na dun sa mesa," dagdag nito at pinatay na ang telepono.

"Naman eh! Nakakainis. This is really ridiculous," bulong niya sa sariling nasa harap ng salamin habang ibinalik na ang cellphone sa maliit na purse. "Right! I could just run. I should just run away para di ako mapahiya," patakbo siyang lumabas sa CR ngunit biglang napatigil sa kadahilanang ayaw naman talaga niyang iwan ang lalaki. 

'Bahala na!'

Gusto niya mang tumakbo, pero hindi kaya ng konsensya niyang ipahiya si doktor Sebastian, at pag malaman ito ng boss niya, tiyak wala siyang mukhang ihaharap dito sa lunes. After all, bespren ito ng amo niya.

Ilang segundo pa ang nakalipas, nakaupo ng muli si Claire sa harap ng ka-blind date habang, may sosyal na tsa naman inilapag ang babaeng staff sa mesa nila.

"Have some tea, Claire; it helps clean our palette," ani Owen na nginitian pa siya.

Nginitian niya naman ito ng papilit.

"So what do you want to order?" Anitong napaka-smooth ang aksyong iniinom ang tsa.

Claire was mesmerized by his movement; she ignored his questions, and Owen asked her again. 

"Oh," napalunok naman siya ng laway ng wala sa oras. Kinurot niya ang sarili upang magising sa pagmuni-muni, kinuha niya ang menu book at kunwaring binabasa ang menu, "Cokiles san jakes," aniyang gustong matawa dahil sa totoo lang naman di niya talaga mabigkas ito ng tama at wala di naman siyang idea kung ano ang putahe na yun.

Gusto naman matawa ng waitress habang tumingin kay Owen pero pinigilan ang sarili dahil napakaseryuso ng mukha nito.