Chapter 14
Yanz's POV
"Proud ka pa talagang nginingitian ka ng babaeng yon?" boses iyon ni Lexi na bigla-biglang sumuslpot sa gitna ng usapan namin. Umalis naman na ang dalawa naming kaklase dahil sa biglaang pag agaw niya ng eksena.
"Lexi?" gulat na tanong ni Lewis.
"Anong ginagawa mo dito?" walang gana kong tugon.
"Kakausapin ka," kasuwal na sagot niya.
Namumula ang kaniyang mata at medyo paga ito, maging ang ilong niya ay namumula rin. Puro kaartehan sa katawan ayaw bawasan hindi naman nakakamatay.
"Gagawa ka na naman ba ng eskandalo kagaya kahapon?" tanong ko.
"Kahapon? anong nangyari sa date nyo ayos ba Lexi?" tanong ni Lewis ngunit hindi ko siya sinagot.
"Follow me," she said and she start walking away. She stopped when she noticed that I'm not following h
Chapter 15,Johnny POV."Watch your words."I know mali si Sabrima sa pag rarason but she manipulate it. Ngumisi ako dahil mabilis na napikon ang lalaking ka debate namin.Umayos ang kasama niyang babae at saka nagsalita. "If i have a boyfriend i gave him an effort. Dadalhin ko siya sa place na romantic, masaya at kaming dalawa lang. That's the effort.""If things are effort then we can't make things if we don't have time." I retaliate.I thought we really need to study for this debate, but hindi na pala kailangan. Pinag review lang pala kami for incase na maagang matapos ang debate mag qu-quiz na kami."Johnny is right! You don't need the word effort to put it on your works or anything. Just the time is enough. I connect our topic in a love relationship. Now if you have a boyfriend or girlfriend what do you want her/his time? o
Chapter 16,"Girl, wake up!"Napapikit-pikit ako ng maramdaman ko ang pagyugyog sa balikat ko at don lang ako bumalik sa wisyo. Nang ibaling ko ang tingin ko sa kanan nakita ko si Johnny na nakatingin sa akin at salubong ang kaniyang makakapal na kilay. Bumaling naman ako sa kaliwa at nakita ko si Sabrina na nakakunot rin ang noo habang sumispsip ng lemon juice."A-are you alright?" tanong ni Johnny.Bakit naman ako hindi magiging okay? May nangyari ba na hindi ko alam?"Ha?"Napalingon kami ni Johnny ng tumawa ng malakas si Sabrina naging dahilan para tingnan kami ng ibang estudyante na nasa cafetria rin."I know na, why Coffee is tulala," Tinakip niya ang kanang kamay niya sa kaniyang bibig upang pigilan ang nais gumuhit nangiti sa kaniyang labi."Ano?" tanong ko.
CHAPTER 17 I was sitting when suddenly my order arrived. One cup of cappuccino and one slice of black berry. Kinuha ko ang tinidor saka kumuha ng black berry cake. Sakto namang pagsubo ko nito ay napatingin ako sa paligid. Maging ang bibig ko ay natigilan sa nakita. Nakaawang lang ang aking labi habang nakaamba ang tinidor na may black berry. Lalo pang nanlaki ang mata ko ng makita ko kung paano nalang panoorin ng mga estudyante si Coffee na sabunutan at pilit na inginungudngud sa lamesa. Hindi makalaban si Coffee dahil mula sa likod nito nanggagaling ang atake. Halata rin na mahigpit ang pagkakasabunot ni Lexi sa buhok ni Cofee dahil halos magkapalit ang anit ni Coffee at ang kamay ni Lexi. Everyone is watching even the manager of this Cafeteria. Seryoso? Wala man lang gusto o nagtangkang tumulong. Lahat ay nanonood lang. Ang iba ay chinicheer pa si Lexi sa kaniyang ka demonyohan habang ang dalawang kaibigan ni Co
DISCLAIMER The author declares any name changes, timeline disparities, or, in the case of a novel, that any character's resemblance to real, living persons is just a coincidence.People always says the world is so cruel to its people, but those people are worst than the world itself. PLAGIARISM IS A CRIMEDate written: March 20, 2021Date of publication: March 20, 2012Date I Continue in the Revised Version: January 16, 2023I got busy and stopped writing, but today is the new plot of my first story. Enjoy reading!SYNOPSISPeople always say the world is so cruel to its people, but those people are worse than the world itself. Venus M. Latesma is a happy kid back then, she used to play and smile always but because of the most important thing to her everything went changed. She teach to fight to defend herself, everything was not easy because the people in her surroundings used to manipulate and abuse her. From her mother, she experienced cruelty and unloved by her own family, even h
Help is available, speak with someone today. National Center for Mental Health Crisis Hotline call 09xxx-xxx-xxxx"Tsk, damn it!" napabuntong hininga na lamang ako ng wala kong makuhang sagot mula sa g****e. Nakaka-frustrate naman 'tong trabaho na 'to pero wala akong choice, kasi in the first place pinili ko 'to, deserve ko 'to, so magdudusa ako. "Ano yang mukhang yan? Para kang ilang beses na na-reincarnate pero kada buhay mo nai-scam ka at puro pagdurusa nalang," komento ni Rookie. "Rookie..." Hindi ko namalayan na nakapasok na pala sa room namin si Rookie, ganon na ba ko ka-stress at di ko naramdaman kaagad ang presensya niya? "Hoy! Ano sabi yon? Alam mo par, ayan yung nakakaasar sayo eh gawain na gawain mo tatawagin mo pangalan ko tas ma o-out of space ka na naman. Okay ka lang ba? Ano bang problema? Wag mo sabihing tungkol na naman 'to sa babae? Alam naman nating dalawa mas matinik ka pa sa bangus pagdating sa mga babae," walang preno niyang sabi at di ko mapigilang humugot n
Chapter TwoDays had passed and turned into weeks, I am still happy in my school. Johnny, Sabrina and I we're very close now. Lagi kaming magkakasama, bago pumasok sa university, sa recess, sa lunch, sa break time sa hapon, at after school para gumawa ng mga assignments.Kapag free time naman naming tatlo, lumalabas kami at nag aaliw-aliw. Madalas wala akong pera kaya nililibre nalang ako ni Sabrina. Rich girl. Pero syempre lagi akong tumatanggi pero mapilit silang dalawa kaya sa huli pumayag nalang ako.Na meet na rin namin ni Johnny ang parents ni Sabrina via video call dahil nasa United States sila sa New York.Marami-rami kaming napagusapan habang ka video call ang kaniyang parents. Talaga namang mayaman sila. Just outside the subdivision you can see the luxury in the design and style of the houses here, not houses but mansions.Just in front of the mansion of the Montiz, you w
Chapter ThreeThird Person's POV"All students go back to your class!" a strict woman voice field the scenery.After a woman came in the quadrangle all students run as fast as they could, because the woman came, is not just an typical woman in school. It's their principal also the owner of the University.A woman talking to a girl lying in the ground, "Get up! Clean yourself and go to my office!" her voice is scary and strict.The principal wondered why a few minutes had passed since she dismissed the students watching, the woman still did not get up.Earlier, the two students were still shaking the woman to stand up, but because they were confused, it did not cross their minds that the woman was unconscious.I walked towards to them "Maybe she's unconscious right now, because if not she will get up," I said to the girl who was crying while still shaking
Chapter FourCoffee’s POVToday is Saturday. I greeted myself,'Happy day, Saturday, always smile Coffee!'Every Saturday is nothing special, but because of school works, excited lagi akong mag Saturday because it means one thing.Rest day. Yehey!Oh diba hindi lang sa mga may trabaho ang rest day. Pati na rin sa mga estudyante, sa iba di na nila kailangan mag rest day, dahil bawat segundo nagpapahinga naman sila.Hindi lahat.Nakabawi-bawi na rin ako ng lakas, nakaupo ako ngayon sa isang upuan ko dito sa aking terrace. Napakaganda ng tanawin sa labas. Hindi man ito ang tanawing makikita mo sa mga probinsya dahil puro nagsisitaasang mga building ang matatanaw mo dito. Kalsadang dinadaanan ng mga sasakyan. Sa pagsimsim ko ng apple juice bigla kong naalala ang nangyari samin ni Yanz. Hays. Gwapo. Wutt?Mul