CHAPTER 37 – The CEO’s PossessionMainit pa rin ang hangin sa loob ng opisina. Mabigat, amoy ng pinaghalong pawis at pabango ni Elle na ngayon ay kumakapit sa balat ni Knox. Pareho silang hingal na hingal, basang-basa ng pawis, at halos hindi makapaniwala sa mga nangyari.Si Elle ay nakahiga pa rin sa ibabaw ng desk, ang blouse niya ay bahagyang nakalas ang mga butones, at ang palda niya ay medyo nakalilis. Magulo rin ang kanyang buhok, palatandaan kung gaano sila naging marupok sa isa't isa.Samantalang si Knox naman ay nakatayo sa gilid niya, nakatukod ang dalawang kamay sa desk na parang pilit pinapakalma ang sarili. Sa sahig, nagkalat ang tatlong pirasong condom na ginamit nila.Knox looked down at Elle, his eyes dark, jaw clenched. Sa loob-loob niya, galit siya sa sarili dahil muli na naman siyang bumigay. Pero sa parehong oras, hindi niya kayang magsisi dahil alam niyang gusto rin niya ito.Elle slowly caught her breath, nakatingin sa kisame, bago marahang ibinaling ang tingin s
CHAPTER 36 – “Lost Control.”Tahimik ang executive floor kinagabihan. Karamihan ng staff ay nakaalis na, at ang mga natitirang ilaw sa hallway ay naka-dim na lang. Sa opisina ni Knox, nakaupo siya sa swivel chair, hawak ang baso ng tubig ngunit halos hindi na niya maalala kung ilang minuto na ba siyang nakatitig lang sa loob nito. Sa labas ng glass wall, tanaw niya si Elle sa cubicle.Nakahilig ito sa mesa, nakayuko sa laptop, abala sa pagta-type. Nakasuot pa rin ng cream blouse at pencil skirt, pero bahagyang gusot na, tanda ng buong araw na pagod. Ang buhok nitong nakalugay ay malayang bumabagsak sa balikat. Tuwing isasalisay nito ang buhok pabalik gamit ang daliri, parang may pumipihit sa loob ng dibdib ni Knox.Pinikit niya ang mga mata at pilit na pinapaalala ang sariling panata. “It’s just lust. That’s all. Nothing more. Don’t fall again!” Ngunit sa bawat segundo na nakikita niyang naroon si Elle, lalo lang siyang nakararamdam ng kakaibang init sa kanyang katawan, pati na rin ng
CHAPTER 35 – The Pretend DistanceTahimik ang opisina kinabukasan. Maaga pa lang, abala na ang buong executive floor sa paghahanda ng weekly reports. Knox entered the office with his usual composed stride—dark gray suit, polished shoes, expression unreadable. Sa loob niya, ramdam pa rin ang bigat ng kagabi, ang usapan nila ni Pauleen na paulit-ulit umaalingawngaw sa isip niya. Obsessive. Possessive. Too much.Ayaw niyang maulit. At higit sa lahat, ayaw niyang makita si Elle na maranasan ang parehong sinapit ng mga nauna.Pagpasok, nakita niya agad si Elle sa cubicle nito. Nakasuot ito ng simpleng cream blouse at pencil skirt, nakalugay ang buhok, abala sa pag-aayos ng mga email. Nang tumingin ito pataas at magbigay ng maliit na ngiti, mabilis niyang iniwas ang tingin. Diretso siyang dumaan, parang hindi niya nakita.“Good morning, Sir,” mahina pero magalang ang bati ni Elle.“Morning,” malamig na tugon ni Knox, hindi man lang tumigil o ngumiti.Sa loob ng opisina, tumayo siya sa harap
CHAPTER 34 – Knox’s FearTahimik ang loob ng sasakyan habang binabaybay nina Knox at Elle ang EDSA papunta sa isang charity event sa Makati. Naka-dark navy suit si Knox, simple pero mamahaling relo ang suot, habang si Elle naman ay naka-elegant na black dress na hanggang tuhod lang ang haba. Nakalugay ang buhok niya at may light makeup—sapat para magmukhang classy at professional.“Remember,” paalala ni Knox habang tinitingnan ang folder ng event, “we’re attending as representatives of the company. Keep everything professional.”“Yes, Sir,” mahinang tugon ni Elle, kahit ang loob niya ay kumakabog.Pagdating nila sa hotel ballroom, agad silang sinalubong ng mainit na ilaw ng chandelier at ang mga halakhak ng mga bisitang naka-gown at tuxedo. May live string quartet sa isang sulok, at mga waiter na paikot-ikot dala ang champagne.Elle held her clutch bag tighter, habang si Knox naman ay agad nakipagkamay sa ilang board members at donors. Sanay na si Elle sa ganitong mundo—pero ngayong g
CHAPTER 33 – “Elle’s Fairy Tale.”Tahimik ang opisina kinagabihan. Halos madilim na ang buong floor maliban sa mahinang ilaw mula sa desk lamp ni Elle. Nakaupo siya sa swivel chair, hawak ang ballpen, pero matagal nang nakahinto sa pagsusulat. Sa isip niya, paulit-ulit ang mga eksenang nangyari kanina—kung paano pinutol ni Knox ang request ni Richard Tan, kung paano niya tinanggihan ang “one-on-one” meeting na iyon.Hindi iyon simpleng professionalism. Hindi iyon dahil lang sa trabaho. Knox was jealous.Elle leaned back, huminga nang malalim, at pinikit ang mga mata.Sa puso niya, may pangarap na matagal na niyang kinikimkim. Hindi lang ang stolen glances, hindi lang ang init na dumadaloy tuwing nasa dilim sila ng opisina. She wanted more.In her mind, naisip niya si Knox, nakaluhod sa harap niya, hawak ang isang singsing. Hindi malamig, hindi formal, kundi vulnerable.“Elle,” narinig niyang boses sa imahinasyon niya, mababa at totoo. “Marry me.”Napangiti siya, halos pumikit ng mahig
CHAPTER 32 – Protective InstinctsMabigat ang hangin sa conference room kinabukasan. Nakaayos sa mahabang mesa ang mga kontrata, may platter ng kape at bottled water sa gilid. Knox sat at the head of the table, calm and intimidating as always, habang si Elle ay nasa tabi niya, tahimik na nag-aayos ng presentation slides at documents.Dumating ang mga kliyente—isang grupo mula sa isang investment firm. Pinangunahan ito ni Richard Tan, isang early forties businessman na kilala sa pagiging magaling… at notorious sa pagiging womanizer. Naka-dark blue suit ito, may kumpiyansang ngiti at mata na agad gumapang sa paligid.At nang tumigil ang tingin niya kay Elle, hindi iyon basta professional na sulyap. May kakaibang ngiti, matagal, parang sinusukat siya mula ulo hanggang paa.“Mr. Evans,” bati ni Richard habang kinakamayan si Knox. “Always a pleasure.”Knox’s handshake was firm, his expression cold. “Let’s get started.”Nag-umpisa ang meeting. Elle moved efficiently—nag-abot ng ballpen, nag