TAHIMIK na nakaupo si Elle sa passenger seat ng kotse ni Nathan habang papunta sila sa isang malaking industry event na ginanap sa isang grand convention center sa Pasay. Ang event na iyon ay isa sa pinakamalaking taunang pagtitipon ng automotive industry kung saan nagtatagisan ng galing ang pinakamalalaking kumpanya ng motors, kabilang na ang Eurydice Motors at Evans Group. Suot ni Elle ang simpleng navy blue sheath dress paired with nude heels, understated pero elegant. Ang buhok niya ay nakaayos sa low bun, at ang makeup ay natural lang. Hindi siya nakasuot ng alahas maliban sa maliit na stud earrings. Sa lahat ng oras, tinitiyak niyang professional ang dating niya—lalo na ngayong alam niyang hindi lang business rival ang makikita niya rito, kundi pati ang lalaking hindi niya pa rin kayang kalimutan. “Relax,” sabi ni Nathan habang hawak ang manibela, ramdam ang tensyon ng katabi. “You don’t have to look so nervous. It’s just another expo.” Napatingin siya kay Nathan at ngumiti n
MAINIT ang simoy ng hangin sa gabi habang nakatayo si Elle sa balcony ng kanilang unit. Sa baba, tanaw niya ang makukutitap na ilaw ng siyudad, habang hawak-hawak ang tasa ng kape na matagal nang lumamig. Tahimik ang paligid pero magulo ang loob niya. Ang isip niya ay hati—sa alaala ng lalaking minahal niya noon at sa presensya ng lalaking hindi kailanman umalis sa tabi niya.Sa likod ng connecting door, naroon si Nathan. Ramdam ni Elle ang bigat ng katahimikan nila nitong mga huling araw. Hindi na siya dumadalaw gaya ng dati. Walang banayad na knock para lang kumustahin siya o si Kieran. Everything between them had shifted, mula nang dumating si Knox.---Kinabukasan, normal ang gulo sa opisina ng Eurydice Motors. Mga empleyado’y nagmamadaling mag-submit ng reports, iba’y nagkakape sa pantry, at ang iba nama’y naka-focus sa laptops. Pero sa loob ng conference room, ramdam ang tensyon.Nathan, in his navy blue suit, stood confidently habang nagpe-present ng quarterly performance. Mali
CHAPTER 96 – Ang Dalawang Laro ng Puso---Mag-aalas-otso na ng umaga, at gising na rin si Elle. Nakaupo siya sa balcony ng condo unit nila, hawak ang tasa ng kape, at pinagmamasdan ang unti-unting pagliwanag ng langit. Tahimik ang paligid maliban sa ingay ng mga sasakyang dumaraan sa ibaba. Pero sa loob niya, walang katahimikan.Ramdam niya ang tensyon na namamagitan kina Nathan at Knox—dalawang lalaking parehong may puwang sa buhay niya. Sa bawat simpleng kilos nila, nararamdaman niya ang bigat ng laban na hindi nila sinasabi nang direkta, pero kitang-kita sa mga mata at nararamdaman sa hangin.Bumukas ang sliding door mula sa loob ng unit. Lumabas si Nathan, naka-white shirt at joggers, may hawak ding kape. “You’re up early,” casual niyang sabi habang umupo sa kabilang upuan.“Couldn’t sleep,” sagot ni Elle, pinilit ngumiti.“Me neither,” sagot niya, diretso ang tingin sa cityscape. Hindi na sila nag-usap pa. Pero ramdam ni Elle ang malamig na distansya sa pagitan nila. Hindi na it
CHAPTER 95 – Ang Labanan ng Dalawang Puso---Nanatili si Nathan sa loob ng kanyang kotse nang matagal, nakatingin sa labas ng bintana habang unti-unting lumulubog ang araw. Ang mga salita ni Elle ay umaalingawngaw sa kanyang isipan, paulit-ulit. "I never stopped loving him." Ang simpleng pangungusap na iyon ay mas masakit pa kaysa sa isang suntok. Ramdam niya ang sakit, ang pagkabigo, at ang matinding kirot na hindi na niya kayang itago.He loved Elle. He loved Kieran. He was a father to the child and a best friend to the mother. He was always there, a constant presence. At para sabihin lang ni Elle na hindi pala ito nawala sa pagmamahal para sa lalaking umalis at bumalik lang ngayon, para bang nawalan ng saysay ang lahat ng sakripisyo niya.Pero habang nasa gitna ng sakit, isang matinding galit at determinasyon ang biglang sumiklab sa kanya. Tumibok nang mabilis ang puso niya, hindi dahil sa sakit, kundi dahil sa matinding kagustuhan na labanan ito. He wouldn't give up. Hindi niya h
CHAPTER 94 – Unti-unting Pagbabalik--Para kay Knox, ang mga salitang “Prove it” ni Nathan ay hindi lang hamon, kundi isang panimulang pangako. Pagkatapos ng kanilang pag-uusap, hindi na niya inaksaya pa ang oras. Walang dahilan para maghintay pa. Ang anak niya ay naghahanap ng presensiya niya, at ang babaeng mahal niya ay nasa gitna ng pag-aalinlangan. Kailangan niyang kumilos nang mabilis, pero nang may pag-iingat.Kinabukasan, pagkatapos ng isang mahabang meeting, tumigil siya sa isang high-end toy store. Pinili niya ang isang intricate LEGO set na may temang space station, alam niyang mahilig si Kieran sa mga spacecraft. Habang nasa counter, nakita niya ang isang maliit na tindahan ng chocolates at macarons sa gilid. He bought a box of exquisite, dark chocolate macarons—Elle’s favorite, as he remembered. Simple lang ang gesture, pero alam niyang malaki ang ibig sabihin nito.Nang dumating siya sa tapat ng opisina ni Elle, nakita niya itong palabas, hawak ang laptop bag at may ka
CHAPTER 93 – Mga Tanong at Pag-aalinlanganMahimbing ang tulog ni Elle nang biglang maramdaman niya ang maliit na kamay na humihila sa kumot niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at bumungad sa kanya ang mukha ng anak.“Mommy…” mahinang tawag ni Kieran, may kasamang ngiti. “When can we see Knox again?”Parang nawala ang antok ni Elle sa tanong na iyon. Napaupo siya agad, tumingin sa anak, at pinagmasdan ang inosenteng mga mata nito. Hindi pa nga nag-aalmusal, iyon agad ang nasa isip ng bata.“Kieran,” malumanay niyang sabi, “Knox is busy today. He has work.”Nakita niyang agad nagbago ang ekspresyon ng anak. From smiling to frowning in just a second. “But I want to see him…”Hinaplos ni Elle ang buhok ng bata. “I know, baby. Pero hindi laging pwede. Grown-ups have things to do. Work, meetings, marami.”Nag-cross arms si Kieran at umupo sa paanan ng kama. Kita ang simangot. “But he’s nice. He’s kind. I like him.”Napalunok si Elle. Simple lang para kay Kieran, pero para sa kan