Share

CHAPTER 34.

(SAMANTHA POV)

NAALIMPUNGATAN ako sa malakas na katok ng isa sa mga katulong ko.

“Ma'am bilisan niyo po,” tawag nito sa akin na may halong pag-aalala.

“Okay, I'm coming. Ito na nga o bubuksan na.”

Pagkabukas ko ng pintuan ay nakita kong mangiyak-ngiyak pa ang katulong namin na tila natatakot.

“Ma'am, may mga tao sa labas.”

Nangunot ang noo ko sa narinig. Agad akong bumaba upang pagbuksan ang sinasabi niyang pulis. Nang makaharap ko sila ay taas noo ko silang tinanong.

“Anong kailangan niyo?”

“Ma'am magandang hapon po. Gusto ho lang po namin ipaabot ang balita na natagpuan ang inyong asawa na bangkay na. Nais lang po namin magtanong ukol sa inyong mga nalalalaman upang mapadali ang paghahanap ng hustisya.”

Nanlaki ang mga mata ko sa mga narinig. Hindi ko mapaniwalaan ang nangyari gayung hindi ako kaagad sinabihan ni Sandro na padadaliin nito ang lahat.

Naalala ko na asawa ko pala ang napaslang kung kaya, wala akong nagawa kung hindi ang magkunwaring umiyak.

“BAKIT? BAKIT NANGYARI SAY
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status