แชร์

chapter "3"

ผู้เขียน: Aurora Cruz
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-03-21 19:26:07

Mahigit isang oras din ang naging byahe namin at pumasok agad kami sa opisina sa isang malaking mansyon na ito. Hindi ko nagawang tignan pa ito nang maayos kasi natuon ang atensyon ko sa ano mang sasabihin nito.

"Sit down," nakangiting paanyaya niya na agad ko namang ginawa. Sinandal ko sa isang pader ang maletang dala ko at naupo sa isang upuang kaharapan ng mesa at sariling upuan nito. "You are probably wondering why I bought someone like you instead of me doing it." Nanatiling nakatitig lang ako sa kaniya.

Tumayo ito at may kinuhang folder sa isang aparador. She give it to me. Agad ko itong binuksan and it turned out to be my information. May mukha ko sa gilid at ilang impormasyon patungkol sa buhay ko.

"Inisa-isa ko lahat ng babae sa mundo..." Nagpantig ang tenga ko sa binanggit niya. "But no one's deserving as you. Hindi ko alam na may ganitong tao pala, we have the same voice, may mga alam ka na alam ko and so much more..."

"Hindi naman siguro ako madadamay kung may gulo man?" Diretsang tanong ko na agad niyang inilingan.

"Of course, wala namang conflict after all. I just fell out of love and need kong i-process ang divorce papers namin." Aniya na kinataka ko.

"Bakit mo pa kailangan ako?" Pwede niya namang hiwalayan agad.

"I don't want to ruin my name and reputation." Seryosong aniya. Sinasabi ko na nga ba. "Malakas ang posisyong mayroon ang Romano at Lanzaderas sa mundo, ayokong maging sentro ng gulo or haka-haka. I want it to stay as it is." Hindi niya na kailangang mag-explain pa kahit iyon lang ay sapat na para maintindihan ko.

"Alam ba ito ng asawa mo?" I asked.

"He didn't know. Wala siyang dapat na malaman." Doon ako tuluyang natigilan. "Makikita mo rin ang rason bakit ko ito ginagawa. I am tired, Carizza. Gusto kong bumalik sa sarili kong buhay, this life is full of shíts hindi ko inasam ito. I just followed what my parents told me and now that I have now the position not to obey them kaya gagamitin ko na. Please help me, pretend to be me, be the wife of Yhulo and be the mother of the twins." Nanlaki ang mata ko sa huling sinabi niya.

"Wait... wait...I am only allowed to be a wife not a mother. Wala iyan sa kontrata. Isa pa maninibago ang mga anak mo sa ganitong set-up!" Asik ko na kinabago ng mukha niya

"I know. Huwag kang mag-alala sa kambal hindi pa nila ako nakikita kailanman. Please help me, babayaran naman kita kahit magkano. Iyon lang naman ang gawin mo, just let me live what I want." Tuluyan na ngang nawalan sa katinuan ang babaeng ito. She's selfish!

"Paanong hindi pa nakikita? How old are they? Hindi ka ba nag-aalala sa mga anak mo?" Nag-aalalang tanong ko pero hindi ko manlang makitaan ni katiting na pag-aalala sa mga mata nito.

"Let's not talk about it. I promise you, you'll get all the benefits hindi ka iba rito. You can act as who I am in this mansion kaya huwag kang mag-alala. Isa pa, nabanggit sa akin ni Lawrence about your passport and visa? I'll work on it for you." Napabuntong hininga ako. Wala e, nandito na ako. Wala naman sigurong masama 'di ba? Asawa at ina lang naman madali lang siguro iyon.

"Paano mo ito sasabihin sa asawa mo? Sa in laws mo?" Ngumiti ito at nilapitan ako tiyaka hinawakan ang balikat ko.

"Huwag kang mag-alala, nasa states ang parents niya at ang nakababatang kapatid nito. Wala namang problema kay Yhulo, you'll see." She smirked. I sighed.

Pagkalabas sa opisina ay balewala lang sa mga kasambahay sa paligid ang presensiya ko. Nginitian lang nila ako ng konti at yumuyuko kapag si Georgianna na ang dadaanan, bakas ang takot sa mga mata nito. Palaisipan pa rin sa akin ang sinabi niya, walang problema sa asawa nito in what particular reason? Her twins I'm sure magtataka ang mga iyon kung bakit may ibang tao sa bahay na ito! Ako ang naguguluhan sa trabahong ito. Umakyat kami sa third floor kung saan makikita ang mga naglalakihang pinto, mukhang dito nakalagay ang mga kwartong malalaki. Diretso lang ang lakad namin, kinakabisado ko ang mga lugar.

Napahinto kami sa isang malaking pinto. Sa taas ay may naka-ukit na Romano-Lanzaderas na pangalan. Malalaman mo talagang mayaman ang nakatira dito kasi maski pinto ay disenyo pa lang sumisigaw na ng ginto. She slowly open the door, madilim ang paligid na tanging ang bintana lang ang nagbibigay ng ilaw sa loob. Doon ko napansin ang isang taong nakahiga, mahimbing na natutulog. Sinenyasan niya akong pumasok na siyang ginawa ko naman agad, binuksan niya ang ilaw at bumungad nga sa akin ang isang malaking kwarto. Hindi ko na magawang tignan ang lahat mas natuon ngayon ang pansin ko sa lalaking natutulog sa malaking kama.

"That's Yhulo." Bulong nito. Tinitigan ko ang lalaking mahimbing na natutulog, even if he's sleeping you can really see how effortlessly handsome he is, mukhang nilikha talaga siya ng Diyos na walang kapuna-puna. Everything about him gave him a refined air of elegance. Nagtaka ang mukha ko, wala namang kakaiba sa asawa niya kung iko-kompara ito sa artista na nakakuha ng unang posisyon bilang pinakagwapong lalaki sa mundo ay hindi hamak na buhok palang ng asawa niya'y talo na ito.

Isang bagay ang nakakuha ng atensyon ko... a wheelchair. Napalunok ako.

"He can't walk. Naparalisado ang paa at hita nito because of an accident while he was doing a charity work sa Zailen Province." Kahit hindi ito makalakad ulit ay hindi pa rin naman ito sapat na dahilan para iwan niya hindi ba? Tinignan ko ang babaeng katabi ko, hinintay ang kung ano mang idadagdag niya pa at doon ako mas lalong napalunok at para bag tinusók ng ilang libong karayom ang puso ko.

Hindi ko inakala ang ganitong bagay. Marinig lang iyon ay parang nadúrog na ang puso ko. Hindi ko alam paano niya ito nakaya, hindi ba siya nako-konsensiya? Mas kailangan ng asawa niya ang magiging ina't asawa nito sa kalagayan niya pero nagawa nitong makipaghiwalay at tumanggap ng isang babaeng estranghero para gampanan ang buhay niya. Hindi ko lubos maisip na may ganitong tao sa mundo.

"Hind lang siya makalakad. He's...blind too." may namuong luha sa mga mata ko. Hindi ko alam bakit ako nasasaktan pero sa oras na ganito ay mas mainam na hindi niya iwan ang asawa niya kung hindi ang alagaan ito kasi iyon ang pinangako nila sa altar.

A/N let's follow rbp po okay una pa lang makalat na. i want to clarify some thing na rin this story is my original work, i didn't plagiarized it or what. reposted ito and pinabagong bersyon kaya sa mga nakabasa no'ng una, this is new the flow is new but same names okay thank you, mas mabuti ng magkaliwanagan.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter 19

    "Bakit mo ako kailangan sa meeting n'yo? Wala naman akong alam patungkol diyan." Ungkat ko habang nasa gilid niya. Nagmamaneho ito papunta sa school ng mga bata. Sinilip ko ang dalawa sa likuran na may mga hawak na ipad para hindi madaling ma-bored medyo malayo layo rin ang ba-byahe-in namin. "I just need your opinion, pakinggan mo lang ang ipe-present nila." Saad nito habang diretso ang tingin sa kalsada. Naka-formal attire din ako na nahanda niya na pala kagabi pa, I found it on the bed. Wala rin naman akong nagawa kung hindi ang suotin ito. Nanlalamig ang kamay ko at kinakabahan ako. I don't know why."You look tense. Chill, you just need to listen, and tell me your findings after... It's just between you and I" aniya na kinalingon ko. Tinignan niya rin ako saglit at napangiti that's when I saw how handsome he is while smiling.Tumango na lamang ako bilang sagot. Natigilan ako at pilit na pinroseso ang ngiti niya. I know i

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter 18

    Naalimpungatan ako ng parang may mabigat na dumadagan sa akin. Ilang beses akong napapasinghap bago ako tuluyang nakatulog. Dinahan-dahan ko lang ang galaw ko at binuka ng konti ang mata ko, tinignan ko ang bandang gilid ng tiyan ko at napakunot pa ang noo ko ng may bagay na nakapatong dito.Kinusot ko ang mata ko para luminaw at halos mahulog ang panga ko sa nakikita ko... he's hugging me!!! Himbing na himbing itong natutulog, dahil sa nakatagilid ako'y ang likurang bahagi ng ulo ko at ang noo niya ay magkadikit.Ramdam na ramdam ko ang hininga niya sa batok ko, ang buong braso niya'y mahigpit na niyayakap ako at parang kinukulong sa mga bisig niya. Nagmumukha akong unan sa lagay na ito! Napalunok ako at pilit na tinatanggal ang kamay niyang nakapatong dito. Pero mas lalong humigpit ang hawak niya at napatakip nalang ako sa bibig ko para mapigilan ang sarili ko dahil sa gulat. Nagmumukha siyang sanggol na sobrang himbing sa pagtulog.Wala na akong nagawa

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter 17

    Pinanood ko kung paano subuan ni Yhulo ang mga bata na ngayon ay kitang kita ko ang paghagikhik ng mga ito. They are happy. Sumubo lang ako nang sumubo habang masayang pinapanood sila. Georgianna left them and I don't know what she saw why she decided to do it.Tinitigan ko ang kubyertos na hawak ko at inalala ang sinabi ng mga kasambahay kanina. Hindi ko alam kung paano ko iyon tatanggapin, tama naman yata sila, bayarang babae ako. Napabuntong hininga ako at nawalan na ng gana."Do we have a problem?" Agad akong napitangala ng magsalita si Yhulo. Kumurap pa ako at pilit napinroseso ang tanong niya."Nothing." Agarang sagot ko. He used the napkin to wipe his lips at tumayo, sinundan ko lang ng tingin ang likurang bahagi nito at pinanood ang pagsalin niya ng tubig sa baso. He walks carefully at nilapag ang malamig na tubig sa harapan ko."Kanina ko pa napapansin ang ibang paraan ng pagsinghap mo." Aniya at halata sa boses nito na may nahahalat

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter 16

    Yhulo Lanzaderas who is madly in love is now accepting things that will change his life? Tama ba ang narinig ko? Napagtanto kong hindi naman yata lahat ng tao kagaya ko, there's still things na kahit na ilang taon ang tinagal there's no improvements. Siguro dahil magaling silang dalhin ang emosyon nila, this is the reason why I can't say yes.Mahirap ma-attach sa mga bagay na sa una palang hindi naman talaga sa 'yo at hindi mo kailanman mababalikan at maaangkin. I am scared.Pero he's Yhulo... he can make things work. He can control everything. Kaya niya ba?"Carizza..." Nabalik ako sa reyalidad sa pagtawag niya sa pangalan ko. Dencio excused himself. Napa-upo ako sa couch at malalim na pinag-isipan ang bagay na ito."Can you handle it? Can you control and fix everything?" Paniniguro ko at tinignan siya. He look clueless pero agad ding nakabawi sa tanong ko. He smiled."This heart is for the only woman I am in love with—"

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter "15"

    Napasalampak agad ako sa couch sa sobrang nakaka-drain na araw na ito. Hindi manlang ako nakaalis sa tabi ng mokong na iyon! I can say no but it feels like I can't find the right word to say it even though it is only two letters. Gusto mong sabihin, alam mo ang sasabihin pero hindi mo manlang mabuka nang maayos ang bibig mo? That's what I experienced!Medyo naibsan ang mga boses sa utak ko dahil na rin yata sa tugtog at sigawan sa loob ng bar. I occupied one of the VIP rooms to rest a bit. Hinanap ko rin si Dencio pero he's nowhere...napaayos ako ng upo ng may kumatok kasabay ng pagpasok ng mga intern bitbit ang order ko kanina. I watched them serve the drinks..."Itaas mo ang sleeves mo natatamaan ang drinks." Sita ko na kinataranta naman ng lalaki at tinupi ang sleeves nito hanggang siko. I rest a bit trying to comfort myself and to ease up the uneasiness. KUNOT noong pinapanood ko ngayon ang nangyayari sa loob ng Smoque. Kanina lang ay normal

  • SHE'S BUYING A GIRL FOR HER HUSBAND    chapter "14"

    "Yhulo!" Ano bang problema niya?I looked at Dencio asking for help pero ang gsgo nagkibit balikat lang at kinarga si Galeria tiyaka dahan dahang umaalis sa gulong ito. Hindi ako makapaniwala sa ginawa ng lintèk na iyon!Yhulo chuckled that makes me look at him."Can I go now?" Pagmiminaldita ko."What's with the rush? I thought you are here because you are expecting me to visit?" He spoke innocently. Nanlalaki ang mata ko sa paraan ng ginagawa niya ngayon. Gusto ko siyang murahin! Ano bang ginagawa ng kumag na ito?!"I'm not here for you..." I rolled my eyes once again at tinabig siya sa dinaraan ko. Natawa ito."You may continue your lunch break. Sorry for disturbing, I will visit all your cubicles to check after fixing this little misunderstanding between me and my wife." I scoffed. What the fvck is he saying? I looked at him annoyed but he's enjoying the attention!He grab my pulse. Hinila niya ako paalis ng canteen at nakita ko nalang ang sarili kong nasa isang office. Tinanggal

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status