บทที่ 8

"ไปถอดชุดเดี๋ยวนี้ไอวา"เสียงแข็งกระด้างดังขึ้นทันทีเมื่อร่างระหงของแฟนสาวในชุดคล้องคอเว้าหลังเดินออกมาจากห้องน้ำ

'ชุดส้นตีนอะไรวะเนี่ย'

"ไปเปลี่ยนไอวา"กระทิงชักสีหน้าไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นเธอเดินผ่านหน้าไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะลงมือแต่งหน้าไม่คิดจะสนใจคำพูดของเขาเลยสักนิด

"ไอวา"

"จะเสียงดังทำไมกระทิง ฉันกำลังใช้สมาธิในการแต่งหน้าอยู่ นายไม่เห็นหรือไง"

"ส้นตีนไหมล่ะไอวา ชุดห่าเหวอะไรวะ แหวกจะเห็นก้นอยู่แล้ว แล้วนั่นไม่ใส่เสื้อในใช่ไหม"เพราะเขามองไม่เห็นสายชุดชั้นในที่เธอมักจะใส่เป็นประจำ

"บ้า ชุดแบบนี้ใครเขาใส่ เขาใช้ที่ปิดจุกกันทั้งนั้น"

"นี่เธอ"ดวงตาของกระทิงลุกวาวเต็มไปด้วยเปลวไฟ เขาหมายจะลุกขึ้นจากเตียงเดินไปหาหญิงสาว แต่ไอวากลับไวกว่า

ร่างสวยในชุดเดรสลุกขึ้นเดินมานั่งคร่อมลงบนหน้าขา เธอใช้สายตายั่วยวนสะกดให้เขานั่งอยู่กับที่ ก่อนเธอนั้นจะยกมือคู่สวยทั้งสองข้างมาวางไว้บนไหล่หนาเปลือยเปล่าของเขา

"ไหนนายบอกว่าจะตามใจฉันทุกอย่างไงกระทิง"หญิงสาวลูบไล้ฝ่ามือไปตามไหล่หนาเปลือยเปล่า หญิงสาวใช้สายตาเย้ายวนกวาดมองใบหน้าหล่อเหลาของแฟนหนุ่ม ต่ำลงมายังแผงอกที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม และไหนจะซิกแพคที่เรียงตัวสวยงาม มองต่ำลงไปยังใต้สะดือก็เห็นเขากระทิงที่โผล่พ้นออกมาจากกางเกงยีนตัวสวยออกมา

"เธอกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้าไอวา"ชายหนุ่มวางมือลงตำแหน่งสะโพกของหญิงสาว ดวงตาของเขาจ้องมองเธออย่างกับกำลังจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัว

"ไม่ใช่ตอนนี้ค่ะที่รัก"หญิงสาวมองหน้าเขาพลางกัดริมฝีปากยั่ว ก่อนจะลุกขึ้นถอนตัวออกมาจากรัศมีที่อันตรายเมื่อมือไม้ของชายหนุ่มเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข

"ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย เดี๋ยวฉันจะไปใส่รองเท้ารอ"สายตาวิงวอนร้องขอของกระทิงตอนนี้ก็ไม่สามารถหยุดยั้งความคิดและความต้องการของเธอได้

ร่างสูงใหญ่ดีดตัวลุกขึ้นยืนคว้าเสื้อยืดมาสวมใส่ก่อนจะคว้ากระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์เดินตามหญิงสาวออกไป

"ห้ามอยู่ไกลจากฉัน ถ้าไม่อยากให้ฉันฆ่าใครตาย"ชายหนุ่มเอ่ยปากห้ามทันทีเมื่อทั้งคู่เดินทางมาถึงไนต์คลับสุดหรู

"ไอวา เธอได้ยินที่ฉันพูดไหม"

"ได้ยินแล้ว"หญิงสาวหันมาส่งยิ้มให้ในขณะที่ชายหนุ่มหน้าตาบูดบึ้ง เพราะเขารู้นิสัยของเธอดีว่า

'ไอวา ร้ายเงียบ'

ภายนอกไอวาอาจจะดูอ่อนแอ ซื่อ ๆ ไม่ทันคน แต่คนที่คบหากันมานานหลายปีอย่างเขานี่หรือจะไม่รู้

"ไอวา"กระทิงอยากจะบ้าตาย กับการกระทำของแฟนสาวในตอนนี้ ดวงตาที่กลมโตมีความใสซื่อตอนนี้มันไม่มีอีกแล้ว มีแต่แววตาเสื้อสาวที่พร้อมจะยั่วยวนให้เขาหัวเสีย

เพราะตั้งแต่ที่เขาและเธอก้าวขาเข้ามาในไนต์คลับ ไอวาก็ยังไม่หยุดหว่านเสน่ห์โปรยสายตาให้กับผู้ชายที่กำลังมองมาอย่างให้ความสนใจในตัวเธอตอนนี้

"อย่ามาเสียงดังใส่ฉันนะกระทิง ยังอยากพิสูจน์ตัวเองอยู่อีกไหม"

"เออ"แม้จะไม่พอใจ ตอนนี้เขาทำได้เพียงแสดงความเป็นเจ้าของ กอดเอวดึงเธอเข้าหาตัวและใช้สายตาข่มขวัญผู้ชายคนอื่น ๆ ที่หมายจะเดินเข้ามาหาคนรักของเขา

'แม่ง กูน่าจะพาปืนมาด้วย จะยิงให้ลูกตากระเด็น'

"อ้าว มากันแล้วเหรอ นั่งก่อน ๆ ไอวา แล้วไอ้เหี้ยนั่น ทำไมหน้าตาเป็นอย่างนั้น"ชอปเปอร์ เอ่ยทักทันทีเมื่อทั้งคู่เดินมาถึงโต๊ะ และไม่ลืมที่จะเอ่ยถามถึงสาเหตุที่เพื่อนหนุ่มอย่างกระทิงมีสีหน้าบึ้งตึงเดินเคียงคู่แฟนสาวอย่างไอวาอยู่ไม่ห่างไปไหน

"มึงก็ดูชุดที่ไอวาใส่วันนี้สิ แม่ง ถ้ากูกับมึงไม่ใช่เพื่อนมันคงตบหัวหลุดจากบ่าหรือไม่ก็ควักลูกตาไปแล้ว"เด่นคุณว่าจบก็ยื่นแก้วเหล้าให้กับผู้มาใหม่ ซึ่งทันทีที่กระทิงรับไปเขาก็ไม่รอช้ายกขึ้นดื่มจนหมดแก้วแตกต่างจากไอวา ซึ่งเธอได้หันมองหาใยไหมเพื่อนสนิทที่ยังไม่โผล่มา

"ใยไหมล่ะ ยังไม่มาอีกเหรอ"

"ยังไม่เห็นนะ"คำตอบตากปากของชอปเปอร์ทำให้ไอวาต้องล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาใยไหม

ไอวา:อยู่ไหน ฉันถึงคลับแล้วนะ

ส่งข้อความไปได้สักพักเพื่อนสนิทก็ตอบกลับมา

ใยไหม:อยู่ลานจอดรถ กำลังเดินเข้าไป

ริมฝีปากสวยของไอวาคลี่ยิ้มบาง ๆ ออกมาเมื่อเห็นเพื่อนสนิทได้เดินทางมาถึงที่นัดหมาย

"คุยกับใคร ทำไมต้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ด้วย"หัวใจดวงน้อยของไอวาแทบวาย เมื่อแฟนหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้พร้อมเปล่งเสียงร้องถาม

"ใยไหม"ไอวายื่นหน้าจอโทรศัพท์ให้เขาดู พลางตวัดสายตามองชายหนุ่มที่วันนี้ดูจะหวงเธอเป็นพิเศษ

"อย่าให้เบอร์ผู้ชายคนไหน ถ้าฉันรู้ หมอนั่นตายคาตีนฉันแน่ไอวา ส่วนเธอ"ใบหน้าหล่อของแฟนหนุ่มขยับเข้ามาใกล้ ลมหายใจของเขารินรดลงบนใบหน้าของเธอ

"ฉันจะเอาให้ตายคาเตียง"

"ชิ"ไอวามองหน้าชายหนุ่มตาขวาง นึกก่นด่าแฟนหนุ่มอยู่ในใจ

ทีเขาทำได้ แล้วทำไมเธอจะทำไม่ได้

"มาแล้ว ขอโทษนะที่มาช้า"ร่างสวยในชุดเดรสสีขาวในลุคลูกคุณหนูเดินตรงมายังโต๊ะด้วยท่าทีรีบร้อนเพราะเธอดันมาสายเป็นคนสุดท้าย

"ไม่เป็นอะไร ฉันสองคนก็พึ่งจะมาถึงเหมือนกัน"

"แต่งตัวบ้าอะไรของเธอยัยคุณหนู นี่มาเที่ยวคลับนะ ดูที่ใส่ชุดสิ สีขาวจืดชืดปิดตั้งแต่คอถึงตาตุ่ม"คู่ปรับตลอดกาลอย่างชอปเปอร์ไม่รอช้า เอ่ยปากติติงใยไหมทันทีตามประสาคนชอบหาเรื่องทะเลาะกับเธออยู่เป็นประจำทุกครั้งเมื่อพบหน้า

"ฉันล่ะสงสัยจริง ๆ ก่อนออกจากบ้านนายลืมเอาหมาขังไว้ในกรงหรือไง เจอฉันทีไรเห่าใส่ตลอด"

"นี่ ยัยจืดชืด"

"ฉันชื่อใยไหมย่ะ ไม่ได้ชื่อยัยจืดชืด ไอ้นายปากหมา"

"นี่เธอว่าใครปากหมาฮะ"

"ฉันว่าใครเหรอ ฉันพูดถึงนายหรือเปล่า หรือไม่ใช่"ใครว่าผู้หญิงอ่อนโยนอย่างใยไหมไม่สู้คน ถึงบุคลิกภายนอกจะดูอ่อนแอลูกคุณหนู แต่ถ้าหากมีใครกล้ามาต่อว่าเธอก็พร้อมจะสู้หลังชนฝา

"พอเถอะน่า นี่เราออกมาเที่ยวสนุกด้วยกันนะ แกจะไปชวนใยไหมทะเลาะทำไม"เด่นคุณรีบเอ่ยห้ามเมื่อเห็นว่าใยไหมกับชอปเปอร์จะวางมวยพุ่งเข้าใส่

"ฝากไว้ก่อนเถอะใยไหม ยัยต้มจืด"

"อย่านานนักล่ะ นายปากหมา"ชอปเปอร์กัดฟันข่มอารมณ์เมื่อเขาไม่สามารถเถียงชนะใยไหมได้

"แล้วนี่นึกยังไงถึงได้ชวนกันออกมาเที่ยว ปกติเธอไม่ชอบเที่ยวอะไรแบบนี้นี่"ใยไหมหันไปถามไอวาด้วยความสงสัย

"ก็ไม่ทำไม แค่อยากออกมาเที่ยวเปิดหูเปิดตา หาดูอะไรที่ทำให้กระชุ่มกระชวยหัวใจ"พูดจบแล้วก็เหล่มองไปยังผู้ชายกลุ่มใหญ่ซึ่งนั่งถัดออกไปไม่ไกลจากโต๊ะที่พวกเขานั่งอยู่

"ไอวา"กระทิงที่จ้องมองอยู่เรียกชื่อแฟนสาวดังลั่น ในขณะที่วงแขนของเขานั้นโอบไหล่ของเธอเอาไว้อย่างหวงแหนเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

"คิดจะทำอะไร"

"เปล่า ไม่ได้ทำอะไร"ไอวาส่ายหน้าปฏิเสธแฟนหนุ่ม หญิงสาวยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอย่างใจเย็นพลางใช้สายตากวาดมองบรรยากาศรอบกาย

"นั่งดื่มอยู่กับที่แบบนี้น่าเบื่อแย่ ใยไหม ลงไปเต้นข้างล่างกันดีกว่าไหม"

"ฮะ"ไวน์ที่ใยไหมพึ่งดื่มเข้าไปแทบพุ่งออกมา สีหน้าของทุกคนภายในโต๊ะแตกตื่นไม่ต่างอะไรกับคนเห็นผี แรงบีบรัดตรงบริเวณหัวไหล่จากฝ่ามือใหญ่ของกระทิงไม่ได้ทำให้ไอวารู้สึกกลัว

"ใยไหม เราสองคนไปเต้นกันเถอะ นั่งดื่มอยู่กับที่แบบนี้ ฉันเบื่อ"

"ใครอนุญาต"เสียงเข้มของกระทิงเอ่ยขัดทำให้ใยไหมเม้มปากเข้าหาแน่นด้วยความหวาดหวั่น

"ฉันถามว่าใครอนุญาตให้เธอไปเต้นได้ไอวา"

"ฉันไง"ไอวายิ้มยั่ว

"ฉันอนุญาตตัวฉันเอง นายจะทำไม"เธอดึงฝ่ามือใหญ่ให้ออกจากไหล่ของตัวเอง พลางใช้สายตาคมกริบมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัว

"ไหนนายเคยบอกฉันว่า อะไรที่ฉันทำแล้วฉันมีความสุข นายจะไม่ขัดยังไงล่ะ"กระทิงเริ่มรู้ตัวแล้วว่า เวรกรรมที่เขาเคยทำกับเธอนั้น มันกำลังจะตามทัน

"นี่ไง ฉันกำลังจะทำในสิ่งที่ฉันมีความสุข ไปกันเถอะใยไหม เราไปเต้นกัน"