HACE“ Ouch!”Mabilis akong humarap ng maramdamang may sumipa sa paa ko. Narinig ko ang singhap niya, paglingon ko’y napatakip siya ng bibig. Gulat ng makita ako,sinamaan ko siya ng tingin at pinagpag ang paang nasaktan.“ Why did you do that for?”Manghang nakatingin lang siya sa’kin na parang hindi makapaniwala,napalinga siya sa paligid at ibinalik ang tingin sa’kin.“ I’m sorry,I thought you are Alexander. I’m very sorry ,I didn’t mean to kick you.”Yumuko siya sa paa ko at hinawakan ito,napaigtad ako ng maramdaman ang paghaplos niya sa paa ko.Umatras ako ,napaangat ang tingin niya sa’kin at tumayo.“ It’s okay, I’m fine .It just sting a little bit,you have a strong kick for a young kid.”Napanguso siya,napalunok akong nakatingin sa kanya. “ I’m not a kid anymore,I’m ten already. “I pursed my lips to stop myself from smiling,she’s just too cute and I want to pinch her reddish chicks.“ What did my brother do to you anyway,it looks like he piss you off.”Napapadyak siya at luminga
Mabilis akong bumaba ng makarating kami sa bahay at iniwan na si Alexander. Sinalubong ako ng gulat na kasambahay at mabilis na iginiya kung nasaan si mom ng tanungin ko ‘to. Nakita kong nagdidilig si mom ng mga halaman niya sa garden. Lumingon ito sa ‘kin at napangiti,mabilis na binitawan ang hawak . Mabilis siyang lumapit sa’kin at yumakap.“ Thank god ,you’re here . You make me worried anak,hindi ka na naman makontak . Nag-aalala lang naman ako sa’yo, you don’t even allow me in your house. Is there something wrong, did something happen? Margaux said that you’re not going in the company for months now. What’s going on anak,you know you can tell mommy.”Humiwalay siya sa yakap at hinawakan ang pisngi ko’t hinaplos.Umiling ako at hinawakan ang kamay niyang nasa mukha ko at binaba. Nagtataka siyang napatingin do’n,napakunot ang nuong tumingin siya sa’kin.“ Anak?”“ Mom,tell me. Do you have something to tell me? Are you hiding something from me?”Her eyes widened and she step back. In h
HACENaabutan ko si Alexander na nasa labas,nakasandig sa sasakyan. Naglakad ako palapit sa kanya,umayos naman siya ng tayo ng makalapit ako.Tinitigan ko siya ,ikinuyom ko ang kamay kong nasa bulsa. Umigkas ang kamao ko sa mukha niya,hindi pa ako nakuntento at sinuntok ko pa siya ulit. Hindi siya nakatinag sa gulat,nang tumigil ako matalas ang tinging umangat ang tingin niya sa’kin.“What the heck is wrong with you? Why the heck would you punch me? What’s that for ,you jerk!”Inambaan niya ako ng suntok ,umatras ako at sinamaan lang niya ako ng tingin. Nagtagis ang bagang ko ng maalala kung bakit ako galit ngayon sa kanya.Nauna akong pumasok sa loob,napamaang lang siyang nakatingin sa’kin at hindi mapakapaniwala . Narinig ko pa siyang nagmura bago umikot at sumakay sa driver side.Marahas siyang bumuntong hinga at masama ang tingin bumaling sa’kin.“ Seriously,what’s your problem? Bigla ka nalang nanununtok ng walang dahilan!”Pinaandar na niya ang sasakyan,napangisi ako ng makaramdam
HACEPinagsiklop ko ang dalawang kamay ko ng makarating kami sa lugar. At dahil may kalayuan ang lugar,naghintay pa kami na mag umaga. Nandito kami sa bayan at naghihintay na lang na lumiwanag. At dahil medyo may pagkaliblib ang lugar na ‘yon. Kinailangan naming maghintay ng bukang liwayway,bago magpatuloy.Kinakabahan akong napasandal sa upuan,hindi ako makapaghintay na makita siya . Kumakalabog sa kaba ang puso ko at hindi ako mapakali. Lumabas ako ng kotse at lumanghap ng hangin sa labas. Ilang beses akong humugot ng hininga at nanginginig na binibitawan ‘yon. Naikuyom ko ang kamao ,dahil sa panginginig nito. Samahan pa ng gabing lamig,at dahil na rin sa mapuno ang lugar kaya ramdam ang lamig. Nilagay ko ang dalawang kamay sa beywang at napatingin sa langit. Nagdarasal na sana ay bilisan ang oras,para makita ko na siya. “ Hey relax, you will see her. “ Nilingon ko siyang lumabas na rin ,pero nasa hamba ng pinto ang braso nakapatong. ”Magpahinga ka na muna ,you’ve been driving fo
HACE Humigpit ang yakap ko sa kanya mula sa likod . Nakaupo na kami ngayon dito sa lilim ng puno. Ako na nakasandal sa katawan ng puno at si Nerissa na yakap ko sa kanyang likod . Hindi ko nakayanan ang emosyon ko kanina at bumuhos lahat ng emosyon ko. Mula sa pangungulila at pagka miss ko sa kanya,ang pagsisi na habang buhay kong pagsisihan . Hindi ako makapaniwala na nandito na siya ngayon sa tabi ko at yakap ko pa. Parang nananiginip lang ako,at sana kung panaginip man ‘to ‘wag na akong magising pa. Dito nalang ako sa panaginip ko,kung saan kasama ko siya. Hindi ko na kakayanin pa na mawala siya ulit.“ Kalmado ka na ba ?”Tanong niyang hinaplos ang braso kong nakayakap sa kanya. Tumango ako at isinubsob lang ang mukha ko sa leeg niya. Ayaw kong lumayo sa kanya,parang anumang oras kapag hindi ko siya mahawakan o maramdaman manlang. Kinakabahan na ako na hindi ko siya makikita pa.Huminga siya ng malalim at sumandal lang ang ulo niya sa’kin . Hinaplos ko ang umbok ng tiyan niya,hin
NERISSA“ Tiyang ,hayaan niyo ho muna sila dito . Hindi naman siguro magtatagal ang mga ‘yan, may trabaho ding naiwan ang mga ‘yan sa maynila.”Alanganing sabi ko kay tiyang,sinamaan lang niya ako ng tingin.“ Huwag mo akong pinagloloko Nerissa,sa tingin mo aalis agad ang Hace na ‘yon ng hindi ka kasama?”Liningon pa niya kung nasaan sila Hace at Draco kasama ang mga bata na naglalaro ng patintero sa labas. Napahinga ako ng malalim,matinding paliwanagan ang mangyayari dito kay tiyang. Alam ko naman na nag-aalala lang siya,ilang beses niya kasi akong naabutan na umiiyak ng patago sa gabi.Mula nang makasama ko sila,nang maihatid ako ni Maddie dito,matinding paliwanagan ang nangyari. Galit sila ni tiyong kung sino man ang kumuha sa’kin,nalaman ko pang may naghatid mismo sa kanila dito sa probinsya ng araw mismo na dapat ako lang at ang mga kapatid ko ang pupunta dito.Hindi daw nila kilala ,nang tinanong ko naman si Maddie wala din siyang alam.Napatingin ako kay Hace,hindi kaya siya ang
NERISSANaalimpungatan ako sa sinag ng araw na tumatama sa a mukha ko. Idinilat ko ang isang mata at napatingin sa siwang ng bintana. Umaga na pala,nagkukusot ng matang bumangon ako . Napatingin ako sa tabi ko,wala na do’n si Hace. Nasa’n kaya ang lalaking ‘yon,hindi manlang ako ginising. Sinuklay ko ang buhok gamit ang kamay ko. Inayos ko muna ang higaan namin na katre,at nagpasyang lumabas. Naririnig ko na din ang ingay sa labas ng bahay.Nang makarating sa kusina,bumungad sa’kin si tiyang na naghahain na ng almusal. Late na naman akong nagising,hindi ko tuloy naasikaso ang mga kapatid ko. Bumaling ang tingin ni tiyang sa’kin at napangiti,lumapit na ako at nagmano.“Magandang umaga ho tiyang.”“ Magandang umaga din sa’yo,maupo ka na. Naihanda ko na ang pagkain at naasikaso na din ang mga kapatid mo. Ihahatid ko nalang sila sa school,dito ka nalang at magpahinga.”“ Pwede naman pong ako na ang maghatid sa kanila sa school. Hindi na nga ho ako ang naghanda ng almusal nila,tsaka sigu
“ Ano’ng nangyayari tiyang?’Lumabas na ako sa kusina ng hindi sumagot si tiyang,may naririnig kasi akong ingay sa labas.At napailing nalang ako sa nakita,napabuntong hinga akong napailing ng makita ang ginagawa nila ngayon.Napabaling ang tingin sa’kin ni Hace,lumapit siya at humalik sa pisngi ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“ Wala bang balak ang mga ‘yan na umuwi?”Napangiwi si Hace sa tanong ko ,napatingin na din siya sa mga kaibigan niya ngayong naglalaro ng piko saya. Karga ni Carlos ang anak ni tiyang sa balikat niya habang naglalaro. Tuwang tuwa naman ito,nang mapatingin ako kay tiyang nangingiti din ito.“ I don’t know about them,I already told them to go without me.”Napatingin ako sa kanya.“ Bakit hindi ka sumama?”“ Love ,that’s an obvious question. You’re here, and where ever you are I’ll be there.”“ Kanta ba ‘yon?”Nakangusong tanong ko,napailing siyang niyakap ako.“ You know you can’t push me away. Dahil kahit anong gawin mong pagtulak sa’kin,babalik at babalik