Chapter 26.9

Hindi makapaniwala si Thirdy sa kaniyang nakikita ng mga oras na iyon. Napakusot pa siya ng kaniyang mga mata upang siguruhin lamang na hindi siya namamalikmata ng mga oras na iyon. Pagkamulat niya ng kaniyang mga mata ay naroon pa rin ito.

“To- totoo ba itong nakikita ko?” halos nauutal na tanong niya dahil sa sobrang pagkamangha. Baka mamaya ay siya lang pala ang nakakakita rito.

“Bakit hindi mo lapitan?” narinig niyang sabi ni Andrei kaya hindi na siya nagdalawang isip pa na takbuhin ang kama.

Nang nasa harap na siya nito ay mabilis niyang niyakap ito at totoo nga.

“Daddy!” punong- puno ng emosyon na sambit niya habang yakap- yakap niya ito.

Parang ayaw niyang maniwala, parang pinaglalaruan lang siya ng kaniyang paningin pero totoo nga. Buhay ito. Buhay ang kaniyang ama!

…

“Paanong nangyari ito Andrei?” baling sa kaniya ni Luke habang pinapanuod nila si Thirdy na yakap- yakap pa rin ang Daddy ng mga ito.

Napahugot siya ng malalim na buntung hininga.

“Itinakas ko siya noong araw na