Share
CHAPTER 6
"What the hell is that?!" Sigaw ko kay Ellen, hindi dahil galit ako kundi dahill hindi ko alam! All this time I thought na wala siyang naging boyfriend kahit nga sila Tita wala din alam. Tapos ngayon malalaman ko, sa mall tour pa!
"Ano?" ang chaka! taka pa siyang napa-tingin sa akin!
"Ano?" pag-gaya ko. "Hindi ka man lang ba mag-ku-kwento kong paano kayo nagka-kilala." Naka-tingin ako sa kung saan habang sinasabi ko iyon.
"Hindi naman na kasi importante iyon,"
"Yeah, and sabi niya din bitch ex-girlfriend daw," at inalala ko ang nangyari kanina.
"Hi, there my ex-girlfriend," bati nito kay Ellen na kakabawi pa lang sa gulat.
Related chapters
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 7
"No." Nalaglag ang panga ko sa sagot niya. She seems so friendly! With her angelic personality, voive and all. Now she's going to reject me? "Okay, bye." Hindi ko na siya nilingon at walang sabi-sabing lumabas. Kung ayaw niya, edi wag. Paki ko ba sa kaniya. Hindi siya kawalan. Nasaan naman kaya si Ellen? Binalikan ko siya kung saan ko siya iniwan kanina pero wala na siya doon. Ang layas naman ng babaeng ito. "Looking for someone?" Pot--! "Shutang ina mo!" Gulat na sigaw ko sa nag-salita. I heard his cackles. "Easy, woman." Na-bosesan ko siya pero wala muna akong paki-alam. Hinanap ko si Ellen. Istorbo kasi. Pero pag-naghanap ko na ito. Tumago ka na Mr. Jonathan. "She's with Eric, at the coffee shop," Hindi ko na siya pina-salamat dahil para saan pa? At pumunta na lang sa coffee shop na tinu-tukoy niya. Nandoon nga ang dalawa na parang seryusong nag-uusap. Pinag-masdan
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 8
Ngayon nandito ako sa harap ng laptop ko at nag-susulat sa sunod kong update. Pinagmasdan ko muna ang outlines ko bago nag-simula. Pag-hindi kasi ako tumingin namamalayan ko na lang na mali-mali na pala, hindi na siya kasama sa outlines ko kaya biglaan na lang ako niyang sumulat. Mas maganda parin talaga ang may sinusundan. Hindi naman ako nag-tagal ka-kaisip noon dahil meron na ring scenario sa isip ko. Sanay na din naman ako sa mga tagal ng gawa ko. Every chapters of my story contain 3,000-5,000 words kaya medyo madami ang pag-iisipan. Pag dama mo kasi ang kwento mo, hindi mo mamamalayan na nasa ganoong word count ka na pala. Minsan din nahihirapan ako kaya medyo nagiging 2-3 days before maka-finished ako nang isang chapter. Sa writers block naman, ang ginagawa ko lang ay i-re-read iyong story ko then take down kung ano ang idadagdag. Saka every saturday and sunday hindi ako nag-susulat dahil pahinga ko iyon.
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 9
Kinabukasan. Parang walang nangyaring sampalan pero ang pinag-kaiba lang ay hindi na kami nag-uusap-usap, pati nga si mommy na dati ay laging may magandang balita saamin naging tahimik na lang. Alam ko sa sarili ko na hindi ako sanay sa ganto pero wala na akong magagawa. Ma-pride pa naman akong tao. Walang gana akong pumasok sa school at kumuha lang ng sandwich sa lamesa bago umalis. "Ingat po, ma'am." Magalang na sabi ni Kuya Drew pag-kababa ko. Tumango na lang ako sa kaniya at kinuha ang mga gamit ko. Buti nga at natapos ko pang ipinta ang assignment namin kagabi. Mga umaga na nga lang akong natulog. 8:30am naman ang umpisa nang klase namin kaya mga 8 pa lang nanidto na ako. Una, dahil ayaw kong ma-late at pangalawa ayaw ko munang tumagal doon. I even packed a cloths ko para doon ako kila Ellen matutulog mamaya. Gany
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 10
"Chaka! Baka hindi naman." Natatawang bulong sa akin ni Ellen. "Epal ka," sabay batok pa sa kaniya nang mahina. "Aray ko, shuta!" Hindi ko na lang siya pinansin at nag-patuloy lang sa pag-mamasid. Ang tagal naman nang oras ngayon. "Ang galing mo naman mag-paint." Usisa nang isa habang pinag-mamasdan ang gawa ni Jonathan. "Oo nga, ang unfair." sabi naman ng isa at parang ikinumpara pa ang gawa nito sa gawa ni Jonathan. "Baka siya lang ang pasado niyan." saad naman ng isa. Kanina niya pa kasi ito inaayos akala mo naman kung may mali sa gawa niya. Hindi ko na langang mga ito pinansin at nag-halumbaba. "I know your problem, it's about your passion." She knows me too well, huh? "I don't know what to say, let's not talk about it now."Me saying like it's end of discussion. "But you know, if you really love this. Make them see how beautiful and interesting your paint is. Kasi eventually if they saw it whenever i
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 11
"What do you mean?" bakas ang kaguluhan sa mukha ni mommy, sino bang hindi? I don't even think if it's right or not. I should not said that but I already did. Hindi ko naman pwedeng sabihing joke-joke lang dahil nandito na. Nasa harap ko na ang problema. "I said, where's dad?" hindi ko na ito dinugtungan para isipin niyang guni-guni niya lang iyo. But I don't want her to be dumped with the sameboy again... I can't call him man now. "Oh, in our room, hindi kasi maganda ang pakiramdam niya eh," bakas ang pag-aalala ni mommy sa boses nito. Asawa siya eh, ang hindi ko lang alam kung si mommy nga lang ba? Wala na akong sinayang na oras at agad akong tumaas papunta sa kwarto nila. Alam kong nag-tataka si mommy sa ginagawa at kinikilos ko pero hindi ko na lang siya pinansin. Kailangan ko lang ng isang maiintindihan na iksplinasyon. Nasa harap na ako nang kwarto nila at hinid ako nag-aksaya nang oras na pum
STRANGER WITH MEMORIES PROLOGUE
"Eve, I heard a news that Little Ring is having a comeback," Ellen said. Halos mahulog ako kinauupuan ng sinabi niya iyon, totoo? It's been a year since I heard they sang together. Kadalasan kasi hindi na sila makompleto eh. Minsan lang sila makompleto noon at ngayon lang nila naisipang bumalik. "Really!?" I can help my excitement. Such a good news. Indeed. I waited a years. We waited for years. When they had their fifth album, they took a break and they told us all about it. Their last concert was 2010. I think and now is such a good news for us 'ringers' their fandoms' name. And I can't help but to smile creepy now.
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 1
"Mylene Eve Cruz," I can feel the tensionbetween me and my adviser. Eh sa na late ulit ako eh. "I'm sorry, Miss." Maikling sabi ko habang nag-lalakad papunta sa upuan ko. Initungo ko pa nga nang unti ang ulo. Now I am facing the floor with shining, shimmering, splended. Agad naman akong kinalabit ni Ellen, Itong isang ito talaga hindi maiwasang hindi mang-chismis. "Bakit ang tagal mo? Akala ko nga hindi ka papasok dahil palagi kang nauuna saakin eh," saad niya. Tama nga siya kasi palagi akong nauunang pumasok kesa sa kaniya. "May nakita kasi ako doon sa daan, gwapo" saad ko nang mahina dahil nakita ko na nag-sasalita na si Miss sa unahan. "Ayon,"bakas ang sarkastiko sa tinig niya pero hindi ko na lang siya pinansin. "Mamaya ata pupunta 'yon sa mall, punta tayo," aya ko sa kaniya, iiling na sana siya nang inilabas ko ang cellphone ko at ipinakita sa kaniya ang picture noong tinutukoy ko. Nakita ko ang pag
STRANGER WITH MEMORIES CHAPTER 2
"Miss, is this the room 34?" rinig kong tanong niya kay Miss. Pag-tingin ko sa kaniya halos nakanganga na siya dahil may gwapo sa harap niya. Hindi naman kasi gaanong ka-tandaan si Miss, halos ka-edad lang namin siya matanda lang siyang 3 hanggang 5 taon. Siya din ang pinaka-batang nagtuturo dito sa amin eh. "U-uh, yes." bakas pa rin ang pagka-ilang sa mukha niya. Miss, reserved na po iyan. "Gross," mahinang bulong niya pero dahil nga sa lakas ng pandinig ko naintidihan ko pa ito. At ano daw? Gross? Ito? Tadyakan ko kaya siya! "Excuse me, Mr. WhatEverYourNameIs, kung ayaw mo dito sa room namin wag ka ditong mag-reklamo. Doon ka sa Dean," pagsisingit ko. Halos nasa amin na ang atensyon ng lahat pero wala akong pake-alam. I like attention so much. "Miss Cruz," base sa tono nang boses niya parang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Kahit
Latest chapter
