003

SLNL ➭ 003 AALIGID-ALIGID

ꕤ

ꕤ

ꕤ

QUINN ASHA MONTEMAYOR 𖢲

“I'd love to do that, wife but I don't think you're ready now.” 

Nagmulat ako ng mga mata. I feel a little bit of disappointment. Bagay na hindi ko naman dapat maramdaman.

“Please don’t be upset. Marami pa naman tayong panahon na magkasama. Baka ikaw pa mismo ang sumuko kapag hindi na kita tinigilan.” Namula ang pisngi ko sinabi ng asawa ko. Nakakahiya!

“H-hindi naman. N-naiintindihan ko naman. Salamat sa konsiderasyon mo.” Ngumiti ng matamis sa akin si Zaqueo. Mas bagay naman pala sa kanya ang nakangiti kaysa sa malamig niyang emosyon na nakasanayan ko sa office sa araw-araw na kasama ko siya. Sa trabaho kasi kahit minsan ay hindi siya ngumiti kahit kanino. I guess I’m lucky to see him smiling.

❥ ❥ ❥

MAKALIPAS ANG ISANG BUWAN

❥ ❥ ❥

THIRD P. O. V ♥︎

“Ma, please lang. Tama na kahihingi ng pera sa asawa ko. Nakakahiya po. Binibigay ko naman sa inyo halos lahat ng sinasahod ko. ‘Wag na pati kay Zaqueo.” Pakiusap ni Asha sa madrasta na sinadya pa na magtungo sa opisina ni Zaqueo pero agad siyang pinigilan ng dalaga.

“Eh sa palagi nga kasi kulang ang mga binibigay mo sa akin? Fifty thousand kada buwan? Kakasya ba ‘yun? At tsaka bakit ba pinipigilan mo ako makausap ang asawa mo? Napakarami naman pera ni Zaqueo, barya lang naman sa kanya ang hihingiin ko. Tumabi ka nga diyan. Nag-asawa ka lang ng bilyonaryo naging madamot ka na.” 

Napangiwi na lang si Asha ng tumama ang balakang niya sa dulo ng lamesa ng itulak siya ng madrasta. Tuloy-tuloy na pumasok ang matandang babae sa loob kung nasaan si Zaqueo. Nag buntong hininga si Asha bago sumunod sa madrasta. 

“Natalo na naman siguro sa sugal si mama.” Naiiling na kausap ni Asha sa sarili.

“Ubos na kasi ang allowance namin ng anak kong si Devy. Ito kasing si Asha napakaliit magbigay, masama pa ang loob. Hindi man lang niya na isip na ako ang nagpalaki at nag-alaga sa kanya noon dahil iniwan siya ng walang kwenta niyang ina.” Ito ang mga salitang naabutan ni Asha pagpasok niya sa opisina ng asawa. Nag buga ng hangin mula sa dibdib si Asha bago lumapit sa madrasta. Bumigat ang loob niya sa mga salitang paulit-ulit na naririnig niya mula pagkabata niya.

“Ma…” Malumanay na tawag niya sa madrasta.

“Oh, hayan. Kita mo na ang asawa mong ‘yan? Gusto na naman ako paalisin ng babae na ‘yan dito.” Madramang sabi ni Dylin. May munting luha pa sa mga mata.

“Hindi naman sa ganun, ma. Eh kasi naman po…” Sinamaan ng tingin ni Dylin si Asha.

“Zaqueo, anak.” Muling tinabig ni Dylin si Asha at mas lumapit pa kay Zaqueo. “Baka pwede mo din ipasok dito sa company mo ang isa ko pa na anak? Ang laki naman nitong company mo, sigurado na marami pa na bakanti diyan. Kilala mo naman si Devy ‘di ba? ‘Yung mas maganda kong anak at maalindog din. Walang binatbat si Asha doon. Dapat kasi siya na lang ang una mong nakilala, edi sana kayo ang naging mag-asawa. Hindi ang walang utang na loob na babaeng ito. Walang kwenta.” Mahabang sabi ni Dylin. 

Napayuko ng ulo si Asha sa labis na hiya na naramdaman. Naluluha siya pero pinipigilan niya. Nahihiya siya sa asawa. Malamig naman ang tingin ni Zaqueo sa madrasta ng asawa niya habang mahigoit ang kuyom ng mga kamay. Hindi siya natutuwa sa pamamahiya at pang-alipusta ng matandang babae sa asawa niya.

“Hindi ako interesado sa sinasabi niyong anak. Wala akong ibang pagbibigyan ng pangalan ko kundi si Asha lang. Sa susunod na pagsalitaan niyo pa ng hindi maganda ang asawa ko, puputulin ko kung ano man ang natitirang ugnayan natin. At kapag ginawa ko ‘yun, I assure you, pupulutin ka sa kangkungan. Kahit isang sentimo wala kayong makukuhang sustento mula sa aming mag-asawa.” 

Nakakatakot na sabi ni Zaqueo. Bakas sa mukha ni Dylin ang takot. Bigla itong nataranta at mabilis na nag-isip ng paraan.

“Wag ka naman ganyan sa isang matandang katulad ko, hijo. Isa pa, nagsasabi lang naman ako ng totoo. Ako pa rin ang ina ng asawa mo kahit hindi ako ang nagluwal sa kanya.” May hinanakit na sabi ni Dylin.

“Kung gusto mo na ituring pa kita bilang ina ng asawa ko, matuto ka na irespeto ang asawa ko. I will not tolerate anyone who will disrespect my wife kahit pamilya niya pa ito.” Bukas-sara ang bibig ni Dylin, hindi malaman kung ano ang isasagot sa binata.

“Hubby…” Malambing na tawag ni Asha sa asawa. Hinaplos niya ito sa balikat para pakalmahin.

Nakita ni Dylin ang mabilis na pagbabago ng awra ni Zaqueo ng ang asawa na ang nagsalita. Mula sa malamig na tingin, napalitan ito ng malamlam na mga mata at tila umaapaw ang pagmamahal sa asawa. Nakaramdam siya ng inggit dahil hindi niya ito naranasan sa mga lalaking nakasama niya.

“Ayos lang ako, asawa ko. Ganyan lang talaga magsalita si mama. Ako na lang ang kakausap sa kanya.” 

Hinawakan ni Zaqueo ang kamay ni Asha at hinalikan ang likod ng palad nito. Kinabig niya rin ito sa baywang. Lahat ito ay nasundan ng paningin ni Dylin. Lihim naman itong nag-ismid dahil sa inggit at selos. Nasa isip ng ginang na napaka swerte ni Asha dahil naka bingwit ang dalaga ng gwapo, bata at ubod ng yaman na asawa. Naghangad siya na sana ganun din ang maging kapalaran ng tunay niyang anak na si Devy. Si Devy ay anak niya sa dati niyang asawa. Mas matanda ito ng dalawang taon kay Asha.

“Ma, ipapadala ko na lang po sa bank account mo ang pera na hinihingi mo. Please, umuwi na kayo. Marami pa kaming trabaho na kailangan tapusin.”

“Hmp! Oh, siya! I-send mo na ngayon din. Kailangan ko na ng pera. Aalis na ko.” Arogante na wika ni Dylin.

Nang makalabas ang matanda, nahihiyang tumingin si Asha sa asawa. “Pasensya ka na kay mama. Hindi mo naman siya kailangan bigyan ng pera. Sapat na ang mga natanggap niya noong kasal natin.” 

“It’s okay, my wife. Sabi ko naman sa ‘yo ang lahat ng pag-aari ko ay sa ‘yo na rin. You can use it for your personal needs. Hindi mo kailangan mag paalam pa sa ‘kin.” 

Sunod-sunod na umiling ang dalaga. “Hindi, hubby. Hindi ko gagawin ‘yan. May sahod naman ako sa pagtatrabaho ko dito. Ako na ang bahala sa pamilya ko. Gusto ko din maitaguyod ang pangarap at pag-aaral ko sa pagsisikap ko. Kung papayagan mo ko, gusto ko na sana mag-aral ulit ngayong taon. Isang taon na lang naman ang kailangan ko para matapos na ako sa kurso kong Architect.” Malumanay na pakiusap ni Asha sa asawa.

“Walang problema sa akin, wife. Kahit tumigil ka na sa pagiging secretary ko, ayos lang sa ‘kin para makapag-focus ka sa pag-aaral mo. Isa lang naman ang ipapaalala ko sa ‘yo palagi, just make sure lang na walang lalaki ang aaligid-aligid sa ‘yo.”