004

SLNL ➭ 004 PWESTO

ꕤ

ꕤ

ꕤ

QUINN ASHA MONTEMAYOR 𖢲

Hindi pumayag si Zaqueo na magtrabaho ako habang nag-aaral kaya napagkasunduan na lang namin na mag-asawa na dito ako sa Andrich Struxion-company na pag-aari niya ako mag-intern at magtatrabaho ng ilang taon. Malaking bagay na rin sa akin ito bilang experience. 

May dalawang buwan pa naman bago ang pasukan sa eskwela. Sa ngayon, magtrabaho muna ako bilang secretary ng asawa ko. 

✪✪✪

Ilang araw ang lumipas, nagsimula na rin magtrabaho dito sa company ni Zaqueo ang stepsister ko na si Devy. Pinagbigyan ng asawa ko si mama Dylin sa pakiusap nito dahil na rin sa sobrang kulit ng madrasta ko. Masakit na kasi ang ulo ng asawa ko sa halos araw-araw na lang na pagpunta sa opisina ni mama tapos nagdadrama na akala mo ay napakasama na tao ng asawa ko. 

“Hayahay lang naman pala ang buhay mo dito tapos sumasahod ka pa ng malaki. Hindi mo pa mapagbigyan mga hinihingi ni mama sa ‘yo.”

Mula sa pagtipa ko sa keyboard ng computer, napatingin ako sa biglang nagsalita. It's my stepsister, Devy. Nakahalukipkip siya sa harap ko. Talagang sinadya niya pa ako puntahan dito para sabihin lang ‘yan. 

“Yan lang ba ang pinunta mo dito, Devy? Wala ka bang trabaho?” May bahid na inis kong tanong. 

“Dapat pala ang pagiging secretary na lang ng isang gwapong C.E.O. ang hiniling ko kay mama. Ang sarap lang naman pala ng buhay mo dito.” Lumapit sa bandang tenga ko si Devy at ngumiti ng nakakaloko. “Pero parang mas gusto ko maging asawa ng C. E. O.? Mas masarap siguro ‘yun? Buhay prinsesa ka lang tapos ang laki pa ng k*****a na dala.” Mahina lang pero mapang-asar na sabi ni Devy. Kumuyom ang kamao ko sa sinabi niya.

“Palagay mo?” Dugtong pa niya. Of course, hindi ako papayag na agawin niya ang asawa ko. Sino ba ang may gusto na agawan ng asawa? 

“Devy, parating na ang boss natin. Wala akong panahon para makipagtalo pa. Kung ako sa ‘yo, bumalik ka na sa designated area mo at gawin ng maayos ang trabaho mo.” Seryoso kong sabi pero inismiran niya lang ako. 

“Tss. Yabang. Porke asawa ng C. E. O. Kala mo kung sino na makapag-utos.” Tumalikod siya sa ‘kin. Nagsimula siya maglakad-lakad habang nakatingin sa disenyo ng paligid na parang isang metikulosang supervisor. 

“Hindi kita niyayabangan, Devy. Ikaw lang ang nag-iisip sa bagay na ‘yan. Ilang minuto na lang pabalik na si Zaqueo. Bahala ka kapag naabutan ka niya dito ng wala naman kinalaman sa trabaho.” Masama ang tingin na binato niya sa ‘kin.

Nailing na lang ako sa inasta ni Devy. Ganyan talaga ang ugali niya. Ayaw niya ng inuutusan o pinagsasabihan lalo ng mas bata pa sa kanya. Ang nasa isip niya lagi ay niyayabangan na siya. 

Matanda siya sa akin ng dalawang taon pero hindi ko siya tinatawag na ate dahil ayaw niya, nagagalit siya. Ayaw niya daw na mas matanda siya ituring ng mga tao kaysa sa akin. 

“Hoy, ikaw babae. Umamin ka nga sa ‘kin, may nangyari na ba sa inyo ni Zaqueo?” Taas kilay nitong tanong. 

“Dev–” 

“Kailangan ba talaga na manghimasok ka sa sex life naming mag-asawa? Ano naman sa ‘yo kung may nangyari na sa amin ng ASAWA KO? Hindi ba dapat nagtatrabaho ka ngayon dahil bayad ko ang oras mo?” Parang kulog na boses ni Zaqueo sa biglang pagsulpot nito sa may bandang likuran ng stepsister ko. Kinilabutan ako sa nakakatakot na awra niya. Lagi naman siyang ganyan noon pa, bago niya pa ako alukin ng kasal pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako masanay-sanay. Nakakatakot pa rin.

“Z-Zaqueo…”

“Don’t forget that I’m still your boss. Don’t just call me by my name.” Pumunta si Zaqueo sa tabi ko bago humarap kay Devy.

“Kailangan pa ba ‘yon? We’re related naman ‘di ba? Mag-bayaw tayo. Dapat exempted na ko.” Buong kumpyansa na sabi ni Devy.

Tinitigan ng walang ngiti ni Zaqueo si Devy. Nakita ko ang takot sa mga mata ni Devy ng mapansin ang anyo ni Zaqueo bago siya yumuko. “Sorry, S-Sir.”  

Yumuko sa akin si Zaqueo at humalik sa noo ko. Nailang ako pero hindi ko naman magawang pigilan siya. Nakita ko naman ang pag-iwas ng tingin ni Devy.

“Oras pa ng trabaho pero narito ka, nanggugulo sa asawa ko. Sisantihin na lang kaya kita?” Nanlaki ang mga mata ni Devy sa seryosong saad ng asawa ko.

“H-hindi naman ako n-nanggugulo, Sir pero babalik na rin ako sa trabaho ko. Pasensya na ulit.” Mabilis na umalis sa harap ni Zaqueo si Devy. Nakasunod lang ang tingin ko sa kanya. Lumingon si Devy na may matalim na tingin. Sigurado na magsusumbong na naman siya kay mama Dylin. As always kahit hindi ko naman ginawa o wala naman akong kasalanan, iba palagi ang sumbong niya sa mga magulang namin. And worst, siya pa ang kakampihan at paniniwalaan.

Aaminin ko, nakaramdam ako ng saya sa puso ko ngayon. Hindi dahil napahiya si Devy kundi pakiramdam ko sa unang pagkakataon, may nagtanggol o nag protekta sa ‘kin. 

“Are you okay, my wife? May hindi maganda ba siyang sinabi at ginawa sa ‘yo.” Ngumiti ako sa kanya at umiling. 

“Wala naman po, hubby. Sanay na rin naman ako sa kanya kung paano siya magsalita sa akin kaya parang wala na lang sa ‘kin. Anong gusto mong lunch?” 

Hinila niya ang isang upuan at tumabi sa ‘kin. Sinandal niya ang ulo sa balikat ko. Luminga ako sa paligid dahil baka may ibang empleyado na dumating pero wala naman.

“Bakit nga ba dito ka nakapwesto sa labas ng office ko? Dapat doon ka na sa loob kasama ko eh.” Nakanguso niyang sabi. Natatawa ako sa pagiging isip bata niya simula ng ikasal kami. Napapansin ko pa sa kanya simula ng ikasal kami, naging clingy at possessive siya sa ‘kin. Nakakapanibago pero nasasanay na rin ako. 

Hindi ako nakakaalis ng hindi siya kasama. Ayos lang sa kanya kahit saan ko gusto pumunta basta kasama lang siya. Kapag may ngumiti o nagtanong lang sa akin na lalaki, pinagbabantaan na niya agad.  Ako na lang ang umiiwas hanggat kaya ko. Mayroon na nga siyang tinanggal na isang empleyado dahil tumabi sa akin sa canteen. Ipinaliwanag ko naman sa kanya na wala na kasi maupuan dahil puno na ng mga empleyado na naka-lunch break din at sa table lang namin ang may space pa. Isa pa, marami kami ang naroon, hindi naman kaming dalawa lang. Kahit anong paliwanag ko sa asawa ko, tinanggal niya pa rin talaga.

Naawa ako sa empleyado niya na iyon pero wala naman akong magawa. Ngayon pina-extend ni Zaqueo ang canteen para daw wala na ako maidahilan pa na wala ng maupuan kaya sa akin sila tatabi.

Napapabuntong-hininga na lang talaga ako sa pagiging seloso ng asawa ko.