Share

Chapter 1

Author: Moonxie
last update Last Updated: 2021-10-12 09:17:38

Chapter 1

Differences.

"Hannah, I told you to stop lingering around! Alam mo naman wanted ka pa ngayon." Sigaw ni mommy sakanya, he just removed her cap habang nakatingin ng masama.

"I know, kaya nga ako naka cap right? Tsaka wanted!? For pete's sake mom! I didn't sell the drugs, na set up lang ako okay?" Sagot naman niya, umirap si mommy at saka napabuntong hininga bago uminom ng alak. 

"Bakit hindi mo nalang kaya tigilan ang sumama kila Will? Tutal sila naman ang nagpapahamak sa'yo ate Hannah." Sabat ko, pati rin kasi ako ay nadadamay. Hindi rin ako puwede lumabas gawa ng identical twins kami, maari akong mapagkamalan.

"Hindi puwede Crizza, tatak na sa dugo nating mga Verdin ang pumatay." Sabi niya bago iupos ang sigarilyo sa lalagyan, napa buntong hininga ako sa sinabi niya.

Since thirteen ay madalas na siyang ganito, puro trabahong illegal pero pag nahuhuli ay magtatago naman. Hindi naman sa mahirap kami, we have own producing company sa France, Europe at Africa. Hindi naman kami nagugutom dahil may daily expenses kami kay daddy na ngayon ay nasa England at duon rin nagkakalat ng lagim.

"Yes will--uhh sa kapatid ko natin ita-try 'yung potion." Sabi niya sa telepono, napatingin ako sakanya habang 'di mapakaling nag da dial ng number.

"Anong potion ate? Baka gayumahin mo ako para sa mga plano niyo ah."

She just laugh but then didn't answered me, hindi ko lubos maintindihan kung ano ba talagang pakay nilang grupo sa mga tao dahil nararamdaman ko 'yong mga illegal na binebenta nila na nasa paligid lang.

"Siguraduhin mong hindi mapaghihinalaan ang kumpanya Spen, that's a limit." Sabi niya sa kabilang linya, napalinga ako kay mommy na naka hawak na sa sentido niya habang pinapakinggan si ate Hannah.

We're not mafia's but we do killing, we do illegal, tatak Verdin ang tawag saaming mga young killers, but I never had try to kill someone kung siguro ay bibigyan ako ng baril ay hindi ko magagawa 'yon. The difference of peace and illegal is really undentified. As soon as posible ay nagpapalipat lipat kami ng identity just to hide.

Tahimik lang akong nag se-cellphone nang biglang mag ring ang cellphone uli ni ate, alam kong hindi iyon trabaho dahil nakangiti siya habang kinakausap ang tao. I'm just scrolling to my f******k nang biglang mag salita si ate.

"Crizza, I need your damn help." Sabi niya bago ako hilain mula sa sofa, nagmamadali siya kaya agad na alerto si mommy at pinigilan siya.

"What is this all about Hannah!?" Matalim ang tingin sakanya ni mommy, tumingin si ate Hannah saakin.

"It's just time to be a little sister show off mom, it won't make her die." Sabi niya bago ako tuluyang hilain, mom can't do anything kaya nagpatinuod ako sa hila niya, she's not mad but I can see her eyes worrying. 

Hindi ko ma explain ang kaba na nararamdaman ko, she's genius but I cannot accept this time dahil marami pa siyang iniisip, nakatingin lang siya simula ulo hanggang paa ko bago muling magsalita.

"I-I need you to pretend me." Sa sinabi niyang 'yon ay nanlaki ang mata ko, don't tell me ipapain niya ako? ipapain niya ang sariling kapatid niya para makaligtas siya.

"No! You can't make me ate Hannah, I can do anything pero ang ipain ako ay hindi ko matatanggap." Sabi ko, her eyes widened na para bang nabigla sa sinabi ko.

"No, not that Crizza. I want you to be my substitute." Sabi niya, nagtaas ako ng kaliwang kilay at saka tumingin sakanya ng deretso.

"Substitute? You mean, hahawak ako ng baril? Papatay like boom, boom!" Akto ko pa habang ineexplain ang punto ko, umiling siya at saka hinawakan ang braso ko.

"Not that, 'Di ba hindi pa kita napapakilala kay Range? I'm in trouble right now so you have to be his temporary fiance'. You..." Tumingin siya mula ulo hanggang paa ko bago muling nagsalita. "You just have to copy everything about me." Sabi niya saakin, nabigla ako sa sinabi niya. 

Hindi pa ako tapos sa pag aaral ko kaya hindi ko alam kung paano sisimulan. Rangello Paul Finx is my ate's fiance' almost two years na, their marriage ay sa susunod na buwan at gaganapin iyon sa birthday niya. He's rich but innocent people kaya hindi ko alam kung paano ko mapapaliwanag ang mararamdaman ko.

Verdin and Finx family is negotiating each other almost thirteen years already, but I was hidden gem of the Verdin, dahil ang nabalitaan lang ng pamilyang Finx ay namatay na ako since the day my mother birth her two daughter, but that was a lie. Our life is switching year by year just to be capable in things around outside. Akala ko rin ay ganoon magiging madali ang buhay namin Kambal.

It was our seven years old birthday when sudden our enemies attacked us, knowing that ate Hannah isn't the only one. Gaya ng sabi ko hidden gem of Verdin is me. As much as posible they try to hid me for almost a years. It's cliche' but a reality. I didn't experience school, playing outside. Nararansan ko lang ang mga bagay na iyon tuwing si ate Hannah naman ang tinatago.

But sadly I don't have personal space, I couldn't go outside, or even sneak around the park. Because wrong move will make you suffer. Hindi ko naman maintindihan ang mga bagay na gustong mangyari at para saan ang pagpatay but I only know, ate Hannah is born for this.

"Chill Hannah, papayag naman 'yan si Crizza. right?" Aniya ni Will habang naninigarilyo, pinitik ko ang sigarilyo niya sanhi na matanggal iyon sa daliri niya at ma upos sa lupa.

"Hindi ako sanay sa mga ganito Will, Alam mo namang ayaw kong maging katulad nyan." Sagot ko pa bago umirap.

"You have to Crizza, hahayaan mo nalang ba ako mamroblema. I-I'm asking you one little favor."  Sabi niya pa at saka tumingin saakin, I sighed.

"You just don't get it ate Hannah, I couldn't be his fiance' nor a friend." Sabi ko habang naka kibi't-balikat. Siya naman kasi ang pumasok sa gulo tapos idadamay pa'ko.

"Hay nako pag usapan niyo 'yang dalawa, we all know na anytime pusheew!" Sabi niya bago umaktong na baril at saka tumawa. "End of everything." Sabi niya, napabuntong hininga kami parehas ni ate. 

"Tigilan mo na 'yang bunganga mo at baka masupalpal ko pa 'yan." Sabi ni ate, tumawa lang si Will bago mag sindi ng panibagong sigarilyo at uminom ng alak.

"Sabi ko nga." Aniya niya, nakita ko ang pag irap ni ate. Tumingin lang ako sa ulap na maliwanag gawa ng mga kumikislap na bituin. 

Buti pa kayo 'no? Kalma lang... May kanya-kanyang oras ng pag silaw...

Napahalukipkip ako nang malakas na ang hangin, I didn't even notice the time while glaring at the sky. Basta ang alam ko maganda 'yon, at hindi nakakasawang tignan.

"If we have one time to be free, gusto ko na mangyari 'yon." Sabi ko at saka ngumiti, naramdaman ko ang kamay ni at na iti-nap ang ulo ko. Peace.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Secret Affair   Chapter 11

    Chapter 11As the day goes by hindi pa rin naalis ang rumor na meron saamin, I could tell they all think that we're doing something inside kahit ang katotohanan ay wala naman talaga. Napabuntong hininga ako at saka inayos ang mga laruan ni Jacob.They can't see? I have my son and I don't have time to deal with the lust."Should we eat something? gabi na and I bet Tristan isn't coming home yet." Sabi nya kaya natigilan ako, talaga nga bang alam niyang hindi uuwi si Tristan. Since wala rin naman kaming meal pag uwi ay pumayag ako.We decided to use his car than mine para ibabalik niya nalang kami kung saan kami nag park for no hassle, sa sobrang pagod naman ni Jacob ay agad naman siyang nakatulog habang nasa biyahe so it's really akward to the both of us to be silent in one car kaya agad akong nag salita."You see, I don't know if Tristan told you already but really Jacob is not your son." Sabi ko but he didn't gave me even one a bit to reaction dahil mukhang hindi naman talaga niya ito

  • Secret Affair   Chapter 10

    'Chapter 10: Know'Napag usapan nanamin ni Tristan ang gagawin namin para hindi kami mahalata ni Jacob, I even asked him to pull me out nalang to avoid it really pero sabi nya ay mas mahahalata raw na parang may tinatago kami kaya he decided na mag stay ako for a meantime.Nauna nang pumasok si Tristan while me and Jacob are still on the house, after I get dressed Jacob ay makakaalis na rin kaming dalawa. Jacob looked at me as he smile."Mama, Jacob is handsomt." Sabi niya kaya ngumiti ako habang nakikita naman niya ang reflection ko na nakikita sa harapan ng salamin, binuhat ko siya when I'm already done putting his zipper off."Let's behave in office okay?" Sabi ko bilang paalala, Jacob raised his thumb as a sign of like kaya napangiti naman akong i-kiniss siya sa noo bago ibaba, nauna siyang bumaba palabas habang sinasarado ko naman ang ibang kuwarto sa tinutuluyan namin.Lately I've been thinking how it happened na bilang isang walang alam saamin ni Jacob ay napapansing anak niya

  • Secret Affair   Chapter 9

    'Chapter 9: Talk'Simula ng umuwi rito si Tristan kasama namin for few days only ay hindi ako mapakali kung sasabihin ko ba sakanya na ang pinsan niya ang tatay ng anak ko o hindi. I kept on thinking about it pero wala pari akong ma come up na better answer."Hey, come." Narinig kong aniya ni Tristan kaya agad akong lumingon sakanya habang hawak ko ang labi kong nag iisip, ilang beses pang kumurap ang mga mata ko bago lumapit sakanya at umupo. He held my arms as he rapped his on my body."Anong problema? You seem so bothered." Pag uusisa niya saakin, huminga ako ng malalim bago tumingin sakanya."W-Wala..." I replied but he seems not so believing me kaya umiwas ako ng tingin at niyakap siya, hinalikan niya ang noo ko."I know there is something wrong so... I should be open in it." Sabi niya saakin kaya agad na kumurap ng may pag aalinlangan ang mga mata ko and I don't know but I'm doubt about it.Agad akong humarap sakanya at binigyan siya ng malungkot na tingin, kaya naramdaman ko na

  • Secret Affair   Chapter 8

    'Chapter 8: Don't Know.'I can't believe what just happened, I almost didn't want to show up on him dahil sa nangyari last time sa parking lot. I mean, who wouldn't be ashamed for that, he's really right, I almost lost my son two times in a row-I lied that his son died too. I feel drained."Mommy why aren't we moving?" Jacob asked and I fixed my hair symbolizing that I've gotten in to my mind again, liningon ko siya from the back seat at nginitian."Mommy just thought of something." Sagot ko, he smiled and nodded as he played to his stuff toys again kaya huminga ako ng ilang beses at lahat iyon ay mabigat.Sinasabi ko nang ayaw kong umuwi ng PIlipinas because I knew this will happen, mag ku-krus nanaman ang landas naming dalawa, 'yong tipong sasakit nanaman ang ulo kakaisip kung paano ko ma po-protektahan at mapapanindigan ang aniya kong hindi niya anak si Jacob.As I drive, I have thoughts in my mind-hindi naman ako pupunta sa office niya ngayon pero pakiramdam ko ay nasa paligid lan

  • Secret Affair   Chapter 7

    'Chapter 7: Insulto'"No, I think we should not talk about my personal life." Aniya ko, nakita ko ang pag ngisi ni Range kaya umiwas ako ng tingin at nag papanggap na inaasikaso ang anak ko. Habang tinititigan ko siyang binabasa ang files ay agad akong nagtataka.Sa usap-usapan ng mga iilan na babae... Ilan na kaya ang nadiligan niya?"Ehem..." Nabigla ako nang madinig na tumikhim siya kaya hindi ako muling tumitig pa sakanya, he's looking at my baby boy kaya agad kong binago ang usapan."Is everything done? I'm leaving." Pambabara ko, ngumiti siya at saka umiling."Tristan just told me that I will guide you all the way round here but it's quite not interesting anymore-ikaw ba naman maputulan ng takong." Sabi niya habang ginagawang pang turo ang ballpen niya, napatingin ako sa takong ko nasira-nabigla ako ng kuhanin ni Jacob iyon at ilagay sa desk ni Range.Crizza's Deal...Agad kong binawi ang sapatos dahil anduon ang brand ko ng sapatos at baka maisip niya talaga saakin ay ako si Cr

  • Secret Affair   Chapter 6

    'Chapter 6: Bad Day.' "Come on Jacob, let's go anak." Sabi ko, no choice ako kung'di ay dalhin siya habang hinahanap ko ang pinsan ni Tristan. I just don't expect na andito nanaman ako, nasa Pilipinas at gagawa nanaman ng mundo. Ilang araw ko tiniis ang buhay ng nakatago kaya hindi ko alam kung anong pakiramdam maging malaya rito sa Pilipinas, hindi kagaya sa Ireland kung saan hindi ko kinakailangang mangamba. Tumitingin lang ako sa ila't-ilang stations ng candy para bilhan si Jacob nang mapansin kong wala na siya sa tabi ko, halos manginig ang kalamnan kong tumakbo at nagsisisigaw ng pangalan niya. "Jacob! Anak!?" Sigaw ko pa, I don't even see his shadow anywhere, nakatingin na saakin ang ibang tao at nagbubulong-bulungan, i don't care anymore, ang importante saakin ay ang anak ko. Ilan pang pag iikot ko nang bigla kong natanaw si Jacob kasama ng isang lalaki kaya halos madapa-dapa akong hinabol siya, I even broke my heels kaya nahirapan akong maglakad. Nang maabot ko ang balik

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status