Dahil sa sinabi ni Ismael na hindi ito papayag na maghiwalay sila, hindi niya rin napigilan na sumagot dito. "Hindi ako sang-ayon!" Tumingin siya sa kanya na may matalim na tingin sa kanyang mga mata, mahina ngunit matatag. Ang kapatiran at kawalang-interes ng lalaki ay nakasira sa kanyang pagnanasa sa pag-ibig noong siya ay bata pa. "Kung gayon, sabay tayong mahulog sa impiyerno!" Bulong ni Ismael sa kanya na parang inaarok pa siya. Biglang naalala ni Julliane na hindi siya maaaring maging panginoon niya. Biglang pumasok sa isip niya ang proposal ni Alora, o dapat kaya muna siyang umalis sandali. Oo nga pala, may sinabi ito sa kanya na makakatulong sa kanya para mas mahasa pa ang galing niya sa pagsusulat. Mag-aaral siyang muli, pero sa ibang bansa ulit iyon. “Don't think too much, Julliane.“ Seryoso na turan ni Ismael sa kanya pagkatapos nito ay kinabig siya nitong muli at agad siya nitong hinalikan, dinamdam nito ang mga bibig niya maging sa pagitan ng kanyang mga labi at
Nang makapasok sa loob ng bahay niya si Julliane ay agad niyang nilapag sa sofa ang kanyang bag, naghubad ng coat at napaupo sa sofa.Napahawak siya sa labi niya na malamang namamaga dahil sa paghalik dito ng lalaking iyon.Alam niya na kung pumayag siya sa alok ng lalaki ay baka naibigay na niya rito ang kanyang sarili.Kung tutuusin ay walang masama sa bagay na ito, mag-asawa sila pero tanging sa papel lamang iyon.Mag-hihiwalay na rin sila, at ang tanging bagay na kung hindi siya pumayag ay ang kanyang dangal.Ito na lang ang natitira kay Julliane, oo nga at minsan na rin niyang pinangarap na makulong sa mga bisig nito.Pero nong maramdaman na niya iyon ay naisip niya na ganon lang pala iyon.Pinilit niyang tumayo para makaakyat sa kwarto niya, at tahimik na naglakad sa madilim na pasilyo papunta sa kanyang silid.—Kinabukasan ay pumunta si Ismael sa bahay ni Julliane, tahimik pa ang umaga dahil alas-singko pa lang.Naghanda siya ng almusal para dito at napatingin sa taas.Alam ni
Nag-drive si Ismael papunta sa bahay ni Julliane, at hindi niya alam kung bakit hindi niya matiis ang asawa.Nang makaparada ay agad siyang lumabas at pumasok sa bahay.Naabutan niya si Julliane na nakahiga sa sofa nito at may headphones sa tenga.Kaya hindi nito marahil narinig na pumasok siya, kung wala siyang susi at kumatok lang siya ay baka inisip na niya na nakaalis na ito.Pero nandito pa rin ito, at mukhang nakikinig ng kanta.Lumapit siya dito at hinawakan ito sa balikat kaya nagulat ito.“Ismael! Anong ginagawa mo dito!?“ Gulat nito na tanong sa kanya kaya napatawa lang siya at napailing.“Nandito ako dahil sinusundo kita, ihahatid na kita sa trabaho mo.“ Sabi niya dito kaya napaupo ito ng maayos.Ang suot nito ay simpleng blouse at jeans lang, ang bag nito ay nasa ibabaw ng lamesa.“Hindi mo naman ako kailangan na ihatid sa trabaho ko.“ Sabi dito ni Julliane, sabay ayos sa buhok nito.“I will give you a munite to fix yourself, i will wait for you outside.“ Imbes na kontrahi
“Kumusta ang araw mo?“ Tanong ni Ismael sa kanya mayamaya, kaya napatingin siya dito habang kumakain na sila ng abocado ice cream na binili nito.“It was fine, laging may meeting at abala lagi pero nasanay na ako.“ Sabi niya rito kaya napatango lang si Ismael.“Buti naman at hindi mo inimbitahan ang boss mo dito, at tiyakin mo lang na babae lang ang papapasukin mo dito.“ Sabi nito ulit kaya napatitig na naman siya dito at ngayon ay nakatitig na rin ito sa kanya.“Syempre naman, kahit maayos na ang pakikitungo niya sa akin at tinuturing na ako nito bilang kaibigan ay hindi ko naman gagawin iyon. Maliban nga lang kung syempre kasama si Miss Alora.“ Sabi ni Julliane dito kaya napatango lang si Ismael.Pero nakatitig pa rin siya dito.Nang makitang hindi umiwas ang kanyang mga mata, hindi napigilan ni Ismael na halikan niya bigla si Julliane."Hindi rin pwede iyon. Hindi pwedeng pumasok ang ibang lalaki sa bahay mo. Ang asawa mo lang ang maaaring gumamit ng kusina mo." Sabi ni Ismael na n
Akala niya ay matatahimik na siya pero muling bumalik si Ismael.Napabangon siya at napakunot ng noo, nakita niya kung paano ito mapahinga ng malalim at nakatitig lang sa kanya.“May kailangan ka pa?“ Tanong niya dito nang hindi ito tuminag.“Wala may nakalimutan lang ako.“ Sabi nito na bigla na lang humiga sa tabi niya at niyakap siya.Ikinagulat ito ng husto ni Julliane, at hindi niya ito inasahan ng husto.Ang puso niya ay muli na naman na tumibok ng malakas, sa sobrang lakas nito ay hindi siya halos makahinga.Biglang nahiga doon si Ismael na yakap lang siyq ng mahigpit, Pakiramdam ni Julliane ay para siyang isda, inihagis-hagis, pinirito.Humiga siya sa tabi niya, ang kanyang mga mata ay gumagala sa kanyang puso, at bumulong sa kanyang tainga.“Narinig ko na ang isa sa pinakamagandang parte sa mag-asawa ay ang magkayakap sa pagtulog.“Hindi nagsalita si Julliane at hindi nagsalita.“I will try my best!" Sabi ni Ismael, at saka siya hinalikan nito sa pisngi.Nagalit at naiinis si
Muntik na nga rin niyang makalimutan ang pagiging cold niya sa kanya noon. Galit siya dito dahil lagi itong pinapaburan ng kanyang ina at lola, to the point na nakalimutan na ng mga ito ang kapatid niyang babae. Pero ito ay mahal na mahal rin si Julliane, independent kasi ito at laging may sariling mundo. Kaya hindi nito naramdaman ang pagkakaroon ng inggit sa asawa niya, brat din ito tipikal na anak ng mayamang pamilya. Pero bihira naman niya iyong makita mula dito, malambing at magalang ito sa lahat lalo na sa pamilya niya. Dahil matalik na kaibigan ng kanyang ina ang ina ni Julliane ay lagi itong nasa bahay nila. Madalas nga rin noon na magsama-sama sila sa bakasyon sa ibang bansa, o kaya sa ibang parte ng Pilipinas. Kaya naman lumaki siyang natutukan rin ang batang si Julliane noon. Pero nong nasa highschool na ito at nagkaroon na ng problema ang ama nito ay nagbago na rin ito. Naging tahimik at tila ba wala na itong pakialam sa paligid, masyadong pinairal kasi ang pride
Nang matapos kumain ay bumalik naman agad sila sa department nila, at nagpatuloy sa trabaho.Pero may tumawag sa kanya at si Crissia ito, kaya nagdalawang isip siya kung sasagutin niya ito o hindi.Dahil handa naman siya na kausapin ito ay sinagot na lang niya ito, pero ang galit nitong boses at pagbabanta ang narinig niya dito.“Please, Julliane kung ayaw mong okaw ang maging dahilan ng pagkamatay ko ng maaga ay layuan mo na lang si Ismael.“ Sabi nito pero galit ang boses kaya nakaramdam siya ng sama ng loob.“Bakit hindi si Ismael ang kausapin mo!? Pilit ko siyang nilalayuan pero siya ang lapit ng lapit!“ Balik niya rin na sabi dito na hindi niya napigilan ang hindi magtaas ng boses.“Pero ikaw ang babae! Dapat alam mo kung paano siya layuan, o baka naman inaakit mo talaga siya!? Binalaan ka na ng ama ko Julliane, wag mo nang hintayin pa na mapahamak ka pa!“ Nagbago na ang boses nito at galit na kaya imbes na matakot at napatawa na lang siya.“I never do that Crissia, at totoo pala
Dahil sa sobrang inis ni Julliane sa mga sandaling iyon ay agad siyang lumabas ng sasakyan ni Ismael.Ayaw niyang makipagtalo dito, dahil ayaw niyang mag-away na naman sila.Ayaw niya rin ipakita dito ang galit na nararamdaman niya at baka masabi niya dito ang napag-usapan nila ni Crissia kanina.Kaya tumakbo siya palayo kay Ismael, buti na lang at hawak niya ang cellphone niya.Kundi wala siyang kadala-dala nong tumakbo siya.Naisipan niya na tawagan si Alora o si Evelyn pero hindi sumagot si Evelyn, si Alora ang tinawagan niya na agad naman nitong sinagot.Pinuntahan siya nito sa isang parke kung saan siya naupo dahil napagod siya sa paglalakad ng walang direksyon.“Ano ba ang naisipan mo at tinakbuhan mo ang asawa mo?“ Tanong ni Alora na nakatawa sa kanya, kaya nag-init ang pisngi niya.“Pwede mo ba akong tulungan na makakuha ng isang kwarto sa hotel?“ Sabi niya dito kaya napahinga na lang ito ng malalim at saka napatitig sa kanya.Gusto siya nito na dalhin sa bahay nito pero ayaw
Tumawag si Ismael ngayong araw para kumustahin ang banquet hall na inaasikaso niya.Naka-videl call ito para makita kung ano na ang nagawa, kaya tinapat niya ang camera sa harap."Inihanda na nila ang birthday banquet..." Sabi niya dito, abala ang mga tauhan nila at may kanya-kanyang ginagawa.Ang mga upuan ay maayos na rin na nakakalat sa hall area."Napakaganda ng night view dito!" Si Julliane ay nakangiti habang pinapakita ang labas sa kanya, ngunit biglang nagambala si Ismael.May sinasabi kasi ang sekretaryo nito kaya tumapat sa mukha nito ang camera.Natigilan si Julliane ay napalunok, napakagwapo nito. Pero tila wala itong maayos na tulog.Sa pagkakaalam niya ay lagi itong nasa labas ng bansa, upang umatend ng mga meeting.Ito ang dahilan kung bakit wala ito ngayon dito, ilang araw na."Oo!" Sabi nito sa lalaki at napatingin ito sa kanya."Pasensya ka na abala ako ngayong araw." Paghingi nito ng paumanhin.Saglit na natigilan si Julliane, at nag-aalangan na sumang-ayon."Sasam
Si Julliane ay lumapit kay Analou na nakangiti pa rin.Hindi siya makapaniwala sa sinabi nito, ang sustento at bills ni Crissia ay tinangal na rin pala ni Ismael dito."Hindi dapat manggaling sa akin ang salitang ito, pero matagal nang tinangal ni Ismael ang sustento niya sa babaeng iyon hija." Sabi ni Analou na nakatitig sa kanya.Si Julliane ay hindi na nagsalita pa at napatango na lang dito.Talaga nga na wala nang pakialam si Ismael kay Crissia, dahil sa nalaman niya ngayon.Bandang alas-diyes, lumabas sina Anlou at Julliane. Sumakay si Analou sa kotse ng pamilya at hinintay siya na makapasok."Mama, mauna ka na po. Makikipagkita pa ako sa kaibigan ko." Sabi ni Julliane dito."Ganon ba anak? Sige pero umuwi ka sa bahay para sa hapunan okay." Sabi nito sa kanya kaya napangiti si Julliane at agad na tumango.Alas tres pa lang naman ng hapon, may dalawang oras pa siya at nag-text kasi sina Mayi na mag-milktea sila kaya agad naman siyang pumayag dito.Pero kailangan muna niyang umuwi
Napatitig si Julliane kay Ismael at saka napailing."O gusto mo ng ibang klase ng bulaklak? O chocolate kaya? Ano ba ang gusto mo? Teddy bear?" Magkakasunod nitong tanong na hindi alam kung tama ba ang sinasabi nito o ano.Nag-iinit ang mga mata ni Julliane, ibinaba niya ang kanyang ulo at nag-isip sandali, pagkatapos ay sumagot. "Hindi ko gusto ang alinman sa kanila!""Then what do you like? I'll give it to you? You can continue to sue me." Niyakap siya nito at muling isinubsob ang mukha sa leeg niya.Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane, at sa hindi malamang dahilan, nakaramdam siya ng bahagyang basa sa kanyang leeg.Siya...umiiyak? Hindi makapaniwala si Julliane sa kanyang natuklasan.Natakot si Julliane sa sarili niyang iniisip, lumingon siya at tumingin dito, ngunit wala siyang nakita, at pagkatapos ay hindi siya nangahas na kumilos.Sa sumunod na mga minuto, ang buong bahay ay tahimik, ang tanging naririnig lang ni Julliane ay ang mahinang tunong ng aircon dito sa kanyang sala.
Pero si Isagani ay tumawa na naman."Mali mahal ko, pumayag siya dahil mahal na mahal ni Ismael si Julliane noon pa man. Ayaw lang niyang aminin kaya nga binaling niya ang pagtingin kay Crissia noon." Sabi ni Isagani sa asawa na napatanga sa sinabi niya.Tumawa na lang si Analou at napailing.Totoo ang sinabi ng asawa niya, talaga lang na ma-pride ang kanilang anak kaya ngayon nahihirapan ito na paamuhin si Julliane."Kaya tignan mo ngayon, siya ang nahihirapan na kinin ang tiwala ni Julliane." Sabi ulit ni Isagani na napatawa habang inaalala ang huling pag-uusap nila ng anak.Talagang hindi pa rin nagbabago ang pagmamahal nito kay Julliane Dangan nga lang ay nagkamali talaga siya na ibaling ang pagtingin sa ibang babae.Alam naman niya na minahal rin ni Ismael si Crissia, pero ang babae mismo ang sumira sa kanilang dalawa."At ngayon magdusa siya. Kapag talagang umiyak si Julliane dahil sa kanya naku mapipingot ko talaga ang batang iyon." Inis na sabi ni Analou na naiinis sa anak."
Matapos itong sabihin ni Ismael ay hindi agad nakapagsalita si Julliane, iniisip pa rin ang sinabi ni nito."Kung ako rin ang magiging writer, pahihirapan kita sa kwento ko. Para kahit man lang doon ay makabawi ako sa'yo!" Inis na sabi niya rin dito na ikinatawa nito ng malakas."Is that counterattack?" Tanong nito sabay iling at nakatawa pa rin."Ismael Sandoval, isa kang demonyo!" Bumilis ang tibok ng puso ni Julliane pagkatapos marinig ito, pagkatapos ay tumayo siya at pinagalitan siya.Ang kalmadong aura sa mga mata ni Ismael ay nagparamdam sa kanya na kahit saan niya ito hampasin, babalik ito sa kanya. Nagsimula siyang gumala sa harap ng mesa, at pagkatapos ay pinandilatan siya ng galit gamit ang kanyang malinaw na mga mata.Nakaupo pa rin doon si Ismael na kasing-tatag ng bundok, na may payat at magandang pigura na walang kapintasan.Kahit na sa sandaling ito, ang kanyang malamig na mga mata ay nakapagtataka sa mga tao kung paano magkakaroon ng ganoon kagandang mga mata sa mun
Nahawakan na lang ni Julliane ang kanyang malamig na noo sa galit, pagkatapos ay tumingin sa kanya at nagtanong, "Ang ginawa mo ay isang counterattack, tama ba?""Oo!" Walang paligoy-ligoy na sagot sa kanya ni Ismael, habang nakalagay sa baywang nito ang isang kamay."Ano ngayon? Paano ang mga siomai na ito?" Wala sa loob na tanong sa kanya ni Julliane."Nilagyan ko ito ng gamot, at pagkatapos mong kainin, ihahagis kita sa kama, at pagkatapos..."Ang malaki at matayog na katawan ni Ismael ay nakasandal, ang kanyang magandang kaliwang kamay ay nakadikit sa gilid ng marble counter, ang kanyang itim na mga mata ay nakatitig ng diretso sa kanya.Parang kulog ang tibok ng puso ni Julliane, at hindi niya maiwasang tumingin sa kanya nang nagtatanggol."Maghugas ka na ng kamay at maghanda para sa hapunan!" Nasabi na lang niya.Alam naman niya na nagbibiro ito, at hindi ugali ni Ismael ang pwersahin siya.Sa mga nakalipas na buwan ay oo, hinahalikan, niyayakap sa gabi pero ni minsan hindi siya
Sa bahay ng mga Montes, nakikipagtalo si Crissia sa kanyang ama na halos lumabas na ang mga ugat sa sentido dahil sa galit."Hindi mo ba talaga mapapaamong muli ang Sandoval na iyan!" Galit nitong sigaw sa anak nito na hindi rin nagpapatalo sa kanya."Anong magagawa ko kung hindi na tumatalab ang mga drama ko!?" Sigaw rin ni Crissia sa ama."Napakahina mo talaga! Dapat talaga na mawala na sa landas nila ang babaeng iyon!" Sigaw pa rin ni Armando sa anak."So talagang dinaan mo sa pisikal ang pagbabanta kay Julliane!? Sa ginawa mo tignan mo ang ginawa nila daddy! Nawalan ka ng investor at malulugi ang kumpanya mo dahil sa padalos-dalos kang kumikilos!" Hindi na napigilan ni Crissia ang mapasigaw at halos mawalan siya ng hangin sa dibdib dahil sa galit sa ama.Ang mukha ni Armando ay biglang nandilim at bigla na lang sinampal si Crissia, si Cornelia ay nagulat sa ginawa nito sa anak.Habang sapo naman ni Crissia ang nasaktan nitong pisngi."This is the last time you will slap me! Wag na
"Nakwento ko na ba sa'yo na noon pa man ay gawain na niya ang magbigay ng bulaklak sa akin?" Tanong ni Julliane kay Evelyn na nakaupo na at humihigop ng milktea at napatingin sa kanya. Mabilis na naunawaan ni Evelyn ang ibig niyang sabihin at binaba ang hawak na baso at napatitig sa kanya. "Ito ba ay isang paalala para sa iyo na isipin siya araw-araw? Kung galit siya sa iyo ngunit hindi niya kayang saktan ka, hahayaan ka lang niyang mahulog sa bitag ng pag-ibig na itinakda niya?" Si Evelyn mismo ay medyo nalilito nang sabihin niya ang teoryang ito, ngunit sa wakas ay tumango sa sarili. Walang magawa si Julliane kundi ang mapabuntong hininga na lang, "Kahapon, humiling ang mga elder na bumalik at hiniling sa akin na bawiin ang demanda, na nagsasabing maaari lang kaming maghiwalay pagkatapos lumabas ang resulta ng DNA test ng anak ni Crissia Montes." "Uh!" Tanging nasambit sa kanya ni Evelyn. "Ngunit ito ay para lamang maantala ang oras. Anak ni Crissia iyon, sino pa kaya ito kung
Hindi alam ni Ismael kung ano ang binulong ng kanyang ina sa kanyang asawa, pero nang tumingin ito sa kanya ay nakangiti ito sa kanya.Ang damit nito ay bagay talaga dito, ang kanyang ina ay siyang bumili ng ilan sa mga damit nito na maayos na nakalagay sa kanyang closet.Pero kapag siya ang bumili ng damit dito ay hindi nito sinusuot, kaya ang kanyang ina ang pinapakiusapan niya na mamili ng damit para dito.Tungkol naman sa pagbili ng damit para sa kanya, hindi niya alam kung ilan na ang nabili niya.Sa dalawang palapag ng Seaview Apartment, ang lahat ng mga silid para sa mga damit ay puno ng mga damit, sapat na para sa kanya upang masuot ng ilang taon.Ngunit sinuot ba niya ang mga ito?Maging ang pares ng maliit na asul na sapatos na binigay niya ay minsan lang nasuot dahil pinilit niya ito.Ang alam kasi niya ay hindi nito gusto ang masyadong mamahalin na mga damit, napakasimple lang kasi nito.Ibang-iba talaga ito kay Crissia, ang babae ay nagpapabili pa sa kanya mismo ng mga de