Chapter 12

AXEL LUIS

Hindi ko magalaw ang katawan ko. Nakaratay ako dito sa hospital. Gustuhin ko man na malaman ang kalagayan ni Dahlia ay walang ni inisang dumalaw sa akin kaya mas lalo akong kinakabahan. Nais ko talagang malaman kung okay lang ba sila ng baby ko.

“Miss, puwede ba akong lumabas para puntahan si Dahlia?” Tanong ko sa nurse.

“Sorry po, Sir Pogi. Pero hindi po kayo puwedeng lumabas ngayon. Kailangan niyo po munang magpagaling.” Sagot niya sa akin.

“Alam ko, Miss. Pero kailangan kong malaman ang lagay ni Dahlia.” Saad ko pa sa kanya.

“Tulog pa po siya. Marami ang nawalang dugo sa kanya. Sa ngayon po ay under monitoring pa rin po siya.” Sagot niya sa akin.

Kahit papaano ay nakahinga naman ako ng maluwag dahil ligtas siya. Sa dami ng pasa na natamo ko ay alam ko na matatagalan pa akong gumaling kaya sa ngayon ay sa iba muna ako magtatanong tungkol sa kalagayan niya. Lumabas na ang nurse kaya hindi ko na naitanong ang kalagayan ng anak namin ni Dahlia.

So, all this time ay alam na n