Secretly love ep.4 ประธานชมรม

นี่ก็ผ่านไปเกือบอาทิตย์แล้วหลังจากที่ฉันมาเรียนที่นี่ ฉันว่ามันทั้งสนุกและน่าตื่นเต้นดีนะ เพราะเราต้องเจออะไรใหม่ๆและฉันคิดว่าตอนนี้ตัวเองคงจะปรับตัวได้แล้ว เพราะได้แพมช่วยยังไงล่ะ และมันก็ดีมากที่ได้เป็นตัวของตัวเอง ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะทำได้มั้ย แต่พอผ่านไปมันก็ทำได้ เฮ้อออ...ในที่สุดฉันก็คงไม่อายหรือกลัวที่จะเจอคนใหม่ๆแล้วล่ะ....

หมับ!

"รอนานมั้ยจ๊ะที่รัก ^_^"

"ก็นึกว่าใครที่แท้เด็กน้อยของมีนนี่เอง คิคิคิ" ฉันหัวเราะออกมาด้วยความนึกสนุกเมื่อเห็นใบหน้าของเพื่อนฉันที่ตอนนี้กำลังทำหน้าใส่ฉันอยู่ ฮ่าฮ่าฮ่า

"ใครเป็นเด็กน้อยของแกกันยะ ชิ! ขนลุก"

"ฉันก็ขนลุกเหมือนกันนั่นแหละ ใครเป็นที่รักของแกกันฮะ!"

"พอๆๆทั้งคู่นั่นแหละ เฮ้อออ..."

"เหอะ!/เหอะ!"

"นี่แค่อาทิตย์เดียวเองนะ ทำไมพวกแกสนิทกันไวจังเลย?"

"เขาเรียนว่าพวกเดียวกัน จริงมั้ยยะ!"

"ใครพวกเดียวกัน ไม่ใช่ซะหน่อย"

"หยุดเลย! มีนา! เจ!"

"เจน!"

หลังจากที่โดนแพมบ่น นั่นจึงทำให้ฉันกับเจ ซึ่งเจ เป็นเพื่อนใหม่ของฉันอีกคน เจอกันตอนเข้าประชุมของปี 1 น่ะ และฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าเราเรียนคณะเดียวกัน แต่คนละเอกแค่นั้นเอง แล้วเจเนี่ย ไม่ชอบให้เรียกชื่อนี้เลย หมอนี่ชอบให้เรียกเจนมากกว่า เฮ้อออ....ฉันเสียดายใบหน้าหล่อๆของมันจริงๆ แต่ก็แปลกนะ เพราะฉันกับเจนรู้จักกันแค่อาทิตย์เดียวเราก็สนิทกันเหมือนชาติปางก่อนอย่างนั้นแหละรวมถึงแพมด้วย เพราะปกติก็รู้อยู่ว่าฉันเข้ากับคนยากแค่ไหน คงเพราะโชคชะตาล่ะมั้ง คิคิคิ

"แล้วนี่แกไม่มีเรียน?" ฉันถามเจนออกไป

"ไม่อ่ะ!"

"งั้นพวกเราจะไปที่ไหนกันดีอ่ะ ฉันเบื่อมากเลยอ่ะ"

ที่จริงแล้วบ่ายนี้ฉันไม่มีเรียน แล้วฉันก็ต้องมานั่งที่ม้าหินอ่อนตรงลานวิศวะเพื่อรอให้แพมที่ไปคุยกับแฟนหนุ่มของเธอ เป็นหนุ่มวิศวะด้วยแหละ อิจอ่ะ ฮือออ....

"ไม่รู้สิ เฮ้อออ..." แพมถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่ายเหมือนกับฉัน

"ฉันมีข้อเสนอดีๆมาให้พวกแก ^_^"

"หือออ อะไรเหรอ?"

"นั่นสิ?"

"ตอนนี้พวกเรายังไม่มีชมรมกันใช่มั้ย?"

"อืม ฉันยังคิดไม่ได้เลยว่าจะเข้าชมรมอะไรอ่ะ" ฉันพูดออกไป

เพราะว่ามหาลัยให้เวลาเราหนึ่งเดือนในการเลือกชมรม และใครๆก็รู้ว่าชมรมมันเยอะมากขนาดไหน ฉันก็เลยเลือกไม่ถูกยังไงล่ะ

"งั้นเราก็ไปเลือกชมรมกันดีกว่าเอามั้ย?" เจนเสนอความคิดเห็น

"เราก็เลือกจากเว็บของมหาลัยก็ได้ไม่ใช่เหรอ?"

"นั่นน่ะสิ" ฉันเห็นด้วยกับแพม

"งั้นก็ไปนั่งที่เย็นๆกันมั้ยอ่ะ นี่ฉันร้อนมากเลยนะ"

"งั้นเราก็ไปห้องสมุดกันเถอะ!"

"ไปสิ"

เมื่อพวกเราตกลงกันไว้ว่าจะไปเลือกชมรมกันที่ห้องสมุด เพราะถ้านั่งเลือกกันที่นี่มีหวังเป็นลมแดดกันพอดี ร้อนก็ร้อน เฮ้อออ.....

..............................

@ห้องสมุด

พรึ่บ! พรึ่บ!

"ป่ะ เรามาเลือกกันเถอะ ฉันอยากอยู่ชมรมเดียวกับพวกแกอ่ะ"

"แต่ฉันไม่เห็นอยากเลย" ฉันอยากแกล้งเจนจึงพูดออกมาพลางทำหน้าล้อเลียนอย่างสนุก

"เชอะ!"

"โอ๋ๆๆ ไม่งอนน่า ฉันกับแพมก็อยากอยู่ชมรมเดียวกับแกเหมือนกัน ^_^"

"มันต้องแบบนี้สิ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"พอๆๆ เรามาเลือกกันดีกว่า แต่พวกแกสองคนมีคิดไว้แล้วหรือยัง?" แพมถามพวกฉัน

"อืมมม...." ฉันทำท่าครุ่นคิด พลางก็นึกไปถึงชมรมที่พี่สาวของฉันอยู่

"ถ่ายภาพ!" ฉันเป็นคนพูดออกมาเอง เพราะพี่ฉันก็อยู่ชมรมนี้ แต่ไม่ใช่ฉันตามพี่เมย์หรอกนะ แต่เป็นเพราะว่าฉันก็ชอบถ่ายภาพต่างหากล่ะ

"ถ่ายภาพงั้นเหรอ...."

"มีอะไรกรือเปล่าเจ?"

"เจน! บอกกี่ครั้งแล้วให้เรียกเจน เหอะ!" ไอ้เจนขึ้นเลยทันที ตลกจริงๆที่ได้แกล้งมันแบบนี้ ^_^

"คิคิคิ"

"ยังจะมาตลกอีกนะ เหอะ! ยัยแบนเอ๊ย!"

"ว่าไงนะ! แกกบ้าว่าฉันเหรอฮะ!"

"จุ๊ๆๆ นี่มันห้องสมุดนะ!"

"เหอะ!/เหอะ!"

"มาๆๆ ฉันเปิดดูแล้วล่ะ"

"อืม"

หลังจากนั้นเราทั้งสามก็นั่งดูข้อมูลชมรมต่างๆและมันก็เยอะจริงๆแหละ มีทั้งชมรมรักสัตว์ ชมรมอาหาร ชมรมแดนซ์และอีกมากมาย

"แก ฉันรักสัตว์อ่ะ"

"แกรักสัตว์หรือรักประธานชมรมกันแน่ เจน?"

"รู้ทัน!"

ที่จริงแล้วในเพจของแต่ละชมรมมันก็จะมีชื่อชมรม รายละเอียดของชมรมรวมถึงประธานชมรมที่มีรูปในเพจด้วย และชมรมรักสัตว์ที่ไอ้เจนมันอยากอยู่คงเพราะประธานที่หน้าตาเกาหลีมากอ่ะนะ

"ชมรมนี้เป็นไง โคฟเวอร์แดนซ์ ^_^"

"แกเต้นเป็น?" น่นไม่ใช่คำถามฉันหรอกนะ แต่เป็นแพมต่างหากล่ะที่ถาม สงสัยคงเพราะรำคาญมันล่ะมั้ง

"ฮ่าฮ่าฮ่า เลือกชมรมแต่ละอย่างนี่ไม่ดูตัวเองเลย"

"แล้วเราจะเลือกชมรมไปกันล่ะยะ"

"ไม่รู้สิ" ก็มันเลือกไม่ได้นี่นา เฮ้อออ....

เราเลื่อนไปเรื่อยๆจนมาหยุดที่ชมรมหนึ่ง ซึ่งเหมือนกับว่าไอ้เจนจะชอบนะ ดูตามันสิ คงไม่ได้ชอบชมรมอย่างที่เห็น แต่คงเป็นเพราะประธานชมรมอีกตามเคยที่หน้าตานี่อย่างกับนายแบบ ดาราเกาหลี

"ท่องเที่ยว ฉันอยากไปท่องเที่ยวอ่ะแก อร๊ายยย>.<"

"พอๆๆๆ ถ้าให้แกเลือกฉันว่าวันนี้เราก็คงไม่ได้ชมรม จริงมั้ยมีน?"

"ช่ายยย ไม่ได้แน่!"

"งั้นพวกแกก็เลือกเลยเหอะ!"

หลังจากนั้นไอ้เจนก็หันหน้าไปทางอื่น แต่คิดว่าฉันจะง้อหรือไง ไม่มีทาง! เพราะพอผ่านไปไม่กี่นาที มันก็กลัยมาหน้าจอไอแพดอีกครั้ง เฮ้อออ.....

"อืมมมมม"

"ถ่ายภาพมั้ย?"

"แกชอบ?"

"อื้ม พี่ฉันก็อยู่ชมรมนี้ด้วยนะ" ฉันบอกแพมและเจนที่หันหน้ามองกันพลางคิดไปด้วย ถึงแม้ว่าเราจะยังเลื่อนไปไม่ถึงชมรมนี้ แต่ฉันคิดว่ามันดูอิสระดีนะ เพราะเคยถามพี่สาวแล้ว แต่เหมือนว่าจะเข้าแค่ไม่กี่ครั้งเอง

"จริงเหรอ?"

"อื้ม มันเข้าแค่ไม่กี่ครั้งเองด้วย"

"งั้นฉันเข้า!" เจนเป็นคนแรกที่พูดออกมา ฉันจึงกันไปมองหน้าแพม

"อืม เอาด้วยก็ได้ เพราะฉันเองก็ไม่ได้มีชมรมที่อยากเข้าซะเท่าไหร่"

"งั้นเราสมัครกันเลยนะ"

"อืม/อื้ม"

พอจากนั้นพวกเราทั้งสามคนก็ค้นหาชมรมถ่ายภาพ ซึ่งทุกคนเห็นด้วยกับชมรมนี้กันหมด จนเราเลื่อนไปเรื่อยๆมาถึงหน้าเพจชมรมถ่ายภาพเรีนบร้อยแล้วและสิ่งที่ทำให้ฉันสะดุดตาก็คงเป็นประธานชมรมนั่นแหละ

"อร๊ายยยย >.<"

".......?"

ฉันกับแพมมองหน้ากันอย่างงงๆ เพราะไม่รู้ว่าทำไมไอ้เจนมันถึงทำท่าเขินขนาดนี้ รวมถึงเสียงจิ๊จ๊ะอะไรของมันด้วย

"เป็นอะไร?" แพมถามเจนออกไปด้วยความงงงวย

"แกดูรูปประธานชมรมสิ ฉันอ่อนระทวยไปหมดแล้วเนี่ย >.<"

ที่จริงฉันก็แอบแปลกใจอยู่เหมือนกันนะที่ได้เห็นรูปของเพื่อนพี่เมย์ ที่เป็นถึงประธานชมรมถ่ายภาพ ไม่คิดเลยแฮะว่าเขาจะชอบอะไรแบบนี้ด้วย

"รุ่นพี่เกรย์ อร๊ายยย หล่อมากกก นี่แค่รูปภาพนะ >.<"

"แกรู้จัก?"

"ใครบ้างจะไม่รู้จักยะ รุ่นพี่เป็นหนุ่มฮอตของมหาลัย มีแฟนคลับทั่วมหาลัยเลยนะ >.<"

"ขนาดนั้นเลยเหรอ?" ฉันถามออกไปด้วยเสียงแผ่วเบา ไม่คิดว่าเขาจะฮอตขนาดนี้นะตามที่ไอ้เจนพูด

"นั่นมันก็แค่นิดเดียวเองแก แต่รุ่นพี่น่ะเป็นถึงประธานสภานักศึกษาที่ได้รับความไว้วางใจจากคณาจารย์แทบจะทุกคนเลย รวมถึงเป็นลูกเจ้าของมหาลัยนี้ด้วย!"

"อะไรนะ!/อะไรนะ!"

ทั้งฉันและแพมต่างตกใจกับความยิ่งใหญ่อลังการของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นประธานชมรมถ่ายภาพ แต่พอไอ้เจนสาธยายมาเท่านั้นแหละ ฉันถึงกับอึ้งไปเลย

"ที่สำคัญเจอเขาค่อนข้างยาก ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเพื่อนพี่เขามากกว่าที่ทำหน้าที่แทนอ่ะ"

นี่มันเรื่องจริงเหรอเนี่ยยยย วันนั้นฉันเพิ่งเคยเจอเขาเลยนะ.....

♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️

เอาแล้วไงล่ะค่าา🤩🤩

มีนาเจอความยิ่งใหญ่อลังการของรุ่นพี่ไปแล้ว

มาร่วมสนุกไปกับนิยายเรื่องนี้กันได้น๊าาา

💙🧡🌝🌚