CHAPTER 5

Paano siya nandito? Hindi pa rin ba siya sumusuko at sinadyang hintayin ako dito?

Si Mary Joy ay abala sa pag-iisip nang biglang maramdaman niya ang anino sa itaas ng ulo niya.

Pagtingala niya, tumama agad ang mata niya sa isang pares ng malalim at maitim na mata. Napahinto siya sandali. "Bakit ka nandito?"

Pag-isip-isip niya, normal lang naman makita si Javier dito dahil ito ay lugar ng mga mayayamang nakatira.

Tinitigan siya ng lalaki mula ulo hanggang paa, may kaunting ngiti sa labi. "Magaling ka rin pala. Nalaman mo pa ang address ko."

Hindi maintindihan ni Mary Joy ang pinagsasabi nito. "Sino bang nagsabi na hinanap ko ang address mo? Ano bang pinagsasabi mo?"

Yumuko si Javier at tinaas ang baba niya gamit ang daliri. "Ibig sabihin, hindi mo ako sinadyang hanapin?"

"Kung may sakit ka sa utak, magpatingin ka. I don’t even want to see you."

Tinabig ni Mary Joy ang kamay ng lalaki, medyo mainit ang ulo. "Pakiusap, magpakita ka naman ng respeto. Huwag mo akong basta hinahawakan."

"Eh nakatulog ka na nga sa tabi ko. Anong parte ng katawan mo ang hindi ko pa nakita? Noong gabing iyon, hindi mo naman ako pinapagalitan para magpakita ng respeto, hmm?"

Ang tingin ni Javier ay bumaba mula sa kanyang collarbone pababa, parang hinuhubaran siya gamit ang mga mata nito.

Namula ang mukha ni Mary Joy, hindi sa hiya, kundi sa galit.

Walanghiya talaga ang lalaking ito!

Lumapit pa lalo si Javier, tinuturo ng daliri niya ang bandang ibaba ng dibdib ni Mary Joy. "Naalala ko, may nunal ka dito. Medyo dark ang kulay."

Nang lumapit siya, naamoy ni Mary Joy ang faint scent ng lalaki, halo na rin sa hininga niya.

Mas malala, ang titig nito ay parang lobo na handang lamunin ang isang maliit na kuneho.

Naramdaman ni Mary Joy ang panganib, kaya umusog siya paatras at umiwas ng tingin. "Pakiusap, lumayo ka sa akin."

Pero parang bingi si Javier. Lumapit ang bibig niya sa tenga ni Mary Joy at bumulong habang humihinga ng marahan. "Madilim nga yung nunal… pero yung ibang parte, pink naman."

Nabigla si Mary Joy sa narinig. Sa katirikan ng araw, ganito pa talaga magsalita ang abogadong ito?!

Uminit ang mukha niya, napatingin sa paligid, takot na may makarinig.

Hindi niya mapigilang murmur, "Wala ka bang hiya? Tapos na ang tag-init pero parang nasa mating season ka pa rin."

Pagkasabi niya noon, lumabas mula sa villa ang isang babaeng nasa mid-40s, naka-uniform.

Pagkakita kay Javier, nagmamadali itong lumapit at magalang na nagsabi, "Sir, nakauwi na pala kayo. Miss, kanina pa kami naghihintay sa inyo."

Bahagyang lumayo si Javier kay Mary Joy at malamig na tumugon ng "Hmm."

Tumingin ang babae kay Mary Joy. "Ito ba si Miss Magbanua?"

Biglang kinabahan si Mary Joy. "Ah… oo. Ikaw ba yung susundo sa akin para pumasok sa loob?"

Tumango ang babae. "Hindi ko in-expect na magkikita kayo ni sir dito. Pasensya na kung napa-hintay kita."

Parang kumabog ang ulo ni Mary Joy. Si Javier pala ang employer niya?!

Tumingala siya at nakita ang titig nito, may bahid ng pang-aasar.

Tumaas ang kilay ni Javier at nagsalita sa malamig na tono, "Ito ba yung sinasabi mong ayaw mo akong makita? Sigurado ka bang hindi mo sinadya mag-apply dito para akitin ang employer mo?"

Nagpaliwanag si Mary Joy, "Hindi ko alam na ikaw ang employer. Kung alam ko lang…"

"Kung ganun, pwede ka nang umuwi."

Natigilan si Mary Joy, nanlaki ang mata. "Ikaw…"

Nakakrus ang mga braso ni Javier, malamig ang ngiti.

Kanina, nilalandi siya. Ngayon, biglang dedma. Ganito talaga ang lalaki.

Napansin ng kasambahay na may tensyon kaya umalis muna ito sa gilid.

Kagat-labi si Mary Joy. Kailangan niya talaga ng pera at ayaw niyang mawala ang trabaho.

Agad niyang hinawakan ang braso ni Javier at nagpaliwanag, "Atty. Hernandez, hindi ko sinasadya na lumapit sayo. Itong part-time na trabaho, binigay sa akin ng tutoring agency. Kung gusto mo, pwede mong i-check. Hindi ako nagsisinungaling."

Halos maluha na siya, pero parang kalahati lang ang paniniwala ng lalaki.

Lumapit ulit ang kasambahay matapos mag-phone call. "Sir, tumawag si Miss at tinatanong kung bakit hindi pa natin nadadala si tutor sa bahay."

Sagot ni Javier, "Unahan mo na siya, sabihin mo parating na ang teacher."

Naramdaman ni Mary Joy ang kaunting pag-asa sa sinabi nito.

Naglakad si Javier papunta sa kanyang Maybach. Medyo nag-alinlangan si Mary Joy pero sumunod din, pumasok sa sasakyan.

Sinulyapan siya ng lalaki, may bahid ng biro. "Alam mo rin sumabay, ha."

Tahimik lang si Mary Joy, kinakalikot ang mga daliri.

"Sa atin, hanggang physical lang ang relasyon." Sabi ni Javier habang nagsisindi ng yosi, malamig ang tingin. "Kung kailangan mo ng tulong para ma-satisfy ka, pwede mo akong tawagan. Gagawin ko ulit gaya kagabi. Pero ibang bagay, huwag mo nang asahan."

Napakalinaw ng sinabi niya, kaya namula sa hiya at galit si Mary Joy.

"Ginamit mo na nga ako… basta, hindi na ako ulit makikipag—"

"Talaga?" Tumigil ito sa pagbuga ng usok. "Eh kagabi, ang sarap na sarap ka pa nga. Nakiusap ka pa na ituloy ko. Nung huminto ako, ikaw pa ang gumalaw."

"Tumigil ka na nga!"

Halos pumutok sa pula ang mukha ni Mary Joy. Naiisip niya ang nangyari kagabi, at hindi niya kaya. Kaya dali-dali siyang tumingin sa bintana.

Napangiti si Javier, may halong pang-aasar sa mata. Kagabi, sobrang wild ng babaeng ito. Ngayon, kunyari inosente.