|Zelyn Part|
"ยัยน้อง!!! กลับมาทำงานที่บริษัทเราเถอะนะ พี่ได้ยินพารันพูดว่าเฮียพายุใช้งานเราหนักมากๆ"พี่ซีนพี่ชายตัวดีของฉันเดินพูดตั้งแต่เจอกันหน้าห้องนอนจนลงมาถึงห้องอาหาร "ใช้งานหนักอะไรคะ ก็ปกติเหมือนเด็กฝึกงานทั่วๆไปแหละคะ"ฉันบอกปัดๆแล้วนั่งลงประจำที่ "แต่พี่ก็ยังห่วงเราอยู่ดี ย้ายมาบริษัทเราเถอะนะ พี่จะให้ซีรีนนั่งๆนอนๆไม่ต้องทำอะไรเลย นะๆ" "พอเลยๆตาซีน เลิกสปอยล์น้องได้แล้ว ให้น้องฝึกกับพายุนะดีแล้ว น้องจะได้เอาความรู้ที่เรียนมาใช้บ้าง"คุณแม่พูดสมทบเห็นด้วยกับฉัน "แต่แม่ครับ..."พี่ซีนกำลังจะเถียงต่อ แต่พอเจอสายตาพิฆาตของคุณแม่ก็หยุดพูดแล้วตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวทันที หลังจากทานข้าวเสร็จ ฉันก็ออกมาทำงานพร้อมพี่ซีนเพราะวันนี้รถฉันเสียและพี่ซีนก็มีประชุมกับพี่พายุเช้านี้พอดี ×บริษัท พี่พายุ× ฉันเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมพี่ซีน ทำให้ทุกสายตาที่ยืนรอลิฟอยู่หันมามองฉันเป็นตาเดียว ทุกคนคงรู้ดีว่าพี่ซีนเป็นใคร แต่ก็น้อยคนนักที่จะรู้จักฉัน "โอ้โห!!พนักงานที่นี่เยอะเหมือนกันเนอะต่อแถวเข้าลิฟยาวเชียว"พี่ซีนพูดพร้อมจับมือฉันเดินมายังลิฟผู้บริหาร "ทำอย่างกับบริษัทพี่คนน้อยๆยังงั้นแหละ" "เออ!!เนอะ แต่ยังไงเราก็ยังโชคดีที่ได้สิทธิ์พิเศษได้ขึ้นลิฟส่วนตัวของผู้บริหาร ไม่งั้นพี่ขึ้นไปประชุมกับเฮียพายุไม่ทันแน่ๆ"พี่ซีนพูดแล้วก้มดูเวลา พี่พายุเป็นคนตรงต่อเวลามากๆห้ามสายเด็ดขาด "พี่ซีนเดี๋ยวๆ!!!" "อะไร!!" "ซีรีนขึ้นลิฟนี้ไม่ได้!!"ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่าโดนสั่งห้ามไว้ "ทำไมจะขึ้นไม่ได้ ก็เรากำลังจะขึ้นกันอยู่เนี่ย"พี่ซีนเอื้อมมือไปกดลิฟ "ซีรีนเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน พี่พายุห้ามซีรีนใช้ลิฟตัวนี้เด็ดขาด ไม่งั้นซีรีนต้องโดนดุแน่ๆเลย"ฉันสลัดมือออกจากพี่ซีน "ไม่เป็นไรหรอกน่า ไปกับพี่"พี่ซีนก็ยังจะพาฉันไปด้วย "ไม่ได้!! พี่ซีนขึ้นไปก่อนนะคะ แล้วไปเจอกันข้างบน"ฉันกับพี่ซีนยื้อยุทกันอยู่ซักพักเพราะพี่ซีนก็ไม่ยอมไปถ้าฉันไม่ได้ไปด้วย "มายืนทำอะไรกันตรงนี้"พี่พายุเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้หยุดมองเราสองคน "เฮีย!!ทำไมไม่ให้น้องผมใช้ลิฟตัวนี้ เฮียเห็นไหมว่าลิฟพนักงานคนเยอะจะตายแล้วน้องสาวตัวเล็กๆของผมจะเบียดเข้าไปได้ยังไง อึดอัดแย่เลย" "ก็น้องแกเป็นนักศึกษาฝึกงาน จะมาถืออภิสิทธิ์เหนือคนอื่นไม่ได้" "ทำไมจะไม่ได้เฮีย ทีไอ้พารันผมยังดูแลมันอย่างดี"พี่ซีนหันไปเถียงกับพี่พายุ จนตอนนี้พนักงานที่รอขึ้นลิฟหรือเดินผ่านไปผ่านมาหยุดแล้วให้ความสนใจ "พี่ซีนหยุดได้แล้ว คนมองกันใหญ่แล้ว"ฉันสกิดพี่ซีนแล้วมองไปรอบๆ ที่มีพนักงานยืนมองกันอยู่ "เลิกโวยวายแล้วขึ้นไปประชุมได้แล้ว ฉันมีให้แกแค่สองชั่วโมงเท่านั้นนะ"พี่พายุพูดจบก็เอื้อมมือไปกดลิฟ "พี่ซีนขึ้นไปทำงานได้แล้ว ซีรีนก็ต้องไปทำงานแล้วเหมือนกันเจอกันตอนเย็นนะ"ฉันแยกจากพี่ซีนแล้วเดินมาต่อแถวขึ้นลิฟร่วมกับพนักงานคนอื่นๆ ระหว่างขึ้นลิฟก็ไม่วายต้องได้ยินเสียงซุบซิบนินทา หาว่าฉันเป็นสาวไซส์ไลน์มาเร่ขายตัวให้กับพี่พายุแล้วพี่ซีน ถามจริงๆดูไม่ออกกันหรอ หน้าฉันกับพี่ซีนเหมือนกันจะตาย ติ๊ง .... |phayu Part| "เรื่องที่ฉันเสนอไปทางแกว่ายังไงบ้าง" "เฮียอยากจะทำอะไรก็ทำเลย"ไอ้ซีนพูดแล้วยกมือขึ้นกอดอก ให้มันได้แบบสิว่ะ!! ตั้งแต่มันขึ้นมานั่งบนห้องผมมันนก็เอาแต่พูดแบบนี้ผมถามอะไรไปมันก็เอาแต่กวน ปัง !! "ไอ้ซีนเลิกทำตัวเป็นเด็กๆแล้วหันมาสนใจงานก่อนได้ไหมว่ะ อีกครึ่งชั่วโมงฉันต้องออกไปพบลูกค้าแล้วนะเว้ย" "พบลูกค้า !! ทำไมหัวหน้าระดับเฮียถึงต้องออกไปพบลูกค้า" "ก็เขาเป็นลูกค้ารายใหญ่ ฉันก็ต้องไปพบด้วยตัวเอง อย่าถามมากคุยงานให้เสร็จ!!"ผมเปิดเอกสารอีกครั้งและคุยงานกับซีนต่อ ตอนนี้นอกจากการนำเข้ารถยนต์แล้วบริษัทผมยังหันมาจับพวกอสังหาด้วย และโปรเจคนี้จะยิ่งใหญ่สุดๆเมื่อบริษัทผมและซีนจับมือทำมันร่วมกัน "งั้นตกลงตามนี้ เดี๋ยวฉันบินไปดูที่ดินก่อนแล้วจะนัดประชุมกันอีกที"ผมสรุป เพราะต้องรีบไปเตรียมเอกสารที่ใช่คุยเรื่องสัญญากับลูกค้าต่อ จริงๆเรื่องออกไปพบลูกค้าผมไม่ต้องทำเองก็ได้ แต่นี่เป็นลูกค้ารายใหญ่มากจริงๆเขานำเข้ารถยนต์กับเราปีละหลายพันคันผมเลยต้องลงไปดูงานด้วยตัวเอง "อืม!!ผมกลับละ"ไอ้ซีนพอคุยงานเสร็จก็รีบเก็บของกลับบริษัท กะอีแค่ไม่ให้น้องสาวสุดที่รักของมันใช้ลิฟ ไม่รู้จะงอนอะไรนักหนา ก๊อกๆ "เชิญครับ !!" "พร้อมหรือยังคะพี่ชาย จะถึงเวลานัดแล้วนะ" "เสร็จแล้วๆ ไปกันเลย" ผมหยิบกระเป๋าเอกสารและกระเป๋าแล็ปท็อปเดินตามพาขวัญออกมาจากห้อง เพื่อไปพบลูกค้าที่จุดนัดพบ ก่อนไปผมก็แวะออกไปสั่งงานคุณสรอีกนิดหน่อย แต่สายตากลับไปเห็นยัยตัวยุ่งก้มหน้าก้มตาเขียนรายงานอยู่ ใจนึงก็นึกสงสารแต่อีกใจนึงก็คิดว่านี่แหละคือบททดสอบ |Zelyn Part| "ฟู้ววว !! เหลืออีกแค่แฟ้มเดียว สู้!!"ฉันเอาปากกาที่เหน็บผมตัวเองออกแล้วตั้งใจสรุปรายงานการประชุมแฟ้มสุดท้าย "ซีรีน หนูซีรีนใช่ไหมลูก" "คะ..ป้าลิน สวัสดีคะ"ฉันลุกขึ้นสวัสดีป้าพิลินคุณแม่ของพี่พายุ "หนูมาเป็นเลขาของพี่พายุไม่ใช่หรอลูก แล้วทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้" "เออ...คืออออ"ฉันยกมือขึ้นเกาหัวไม่รู้จะพูดยังไง "สวัสดีคะคุณท่าน"คุณสรเข้ามาสวัสดีป้าลิน "คุณสรมาก็ดีแล้ว อธิบายมาให้ฉันฟังสิว่าทำไมหลานสาวของฉันถึงมานั่งทำงานในออฟฟิศแบบนี้" "เป็นคำสั่งของบอสคะ คุณท่าน" "ได้ยังไง สั่งคนมาย้ายโต๊ะเดี๋ยวนี้" "ให้ยายไปไหนคะ ท่าน" "ย้ายไปไว้ในห้องทำงานของตาพายุ" "มะ...ไม่ดีมั้งค่ะป้าลิน ซีรีนว่าอยู่ตรงนี้ก็ดีแล้วค่ะ"ฉันรีบห้ามเพราะถ้าปล่อยให้เป็นแบบนั้น ฉันต้องโดนพี่พายุดุแน่ๆ "ได้ยังไงล่ะลูก ก็ป้ารับปากกับแม่เราแล้วว่าจะให้เรามาเป็นเลขาของพี่พายุ แล้วจะให้มานั่งทำงานในออฟฟิศแบบนี้ได้ยังไง" "นั่งตรงนี้ซีรีนก็เป็นเลขาของพี่พายุได้คะ นี่ไงคะซีรีนกำลังสรุปการประชุมส่งให้พี่พายุ"ฉันชี้งานที่อยู่ยนโต๊ะ "ไม่ได้ลูก ยังไงป้าก็จะย้าย คุณสรไปเรียกคนมาช่วยยกเร็วๆสิ เอาไว้ในห้องเลยนะ" "ตะ...แต่ป้าคะ" ป้าลินไม่ฟังที่ฉันพูดอีกต่อไป เรียกรปภ.ข้างล่างขึ้นมาช่วยกันย้ายโต๊ะทำงานของฉันไปไว้ที่หน้าห้องของพี่พายุข้างๆโต๊ะของพี่สร ตอนแรกคุณป้าก็ย้ายเข้าไปข้างในท่าเดียว จริงๆฉันก็ชอบนะ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นพี่พายุต้องดุฉันตายแน่ๆ "นั่งตรงนี้ก็ยังขัดใจป้าอยู่ดี"ป้าลินหันมองซ้ายขวาแล้วส่ายหัวอย่างไม่ค่อยชอบใจ "แค่นี้ก็พอแล้วหล่ะคะป้าลิน ขอบคุณนะคะ"ฉันเดินไปกอดแขนป้าลินแบบอ้อนๆ ป้าลินไม่ได้เป็นแม่ของพี่พายุอย่างเดียวแต่เป็นเพื่อนสนิทของม๊าฉันด้วย ท่านถึงเอ็นดูว์ฉันขนาดนี้ไงล่ะ "คุณแม่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ".... . . . . NEXT EPISODE.(ZELYN)“อุ๊ย…อื้อ อ๊าาาา..”ฉันโยกตัวอยู่บนตัวพี่พายุตอนนี้ฉันรู้สึกปวดเอวไปหมดเพราะไม่รู้ว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่เท่าไหร่ของเราแล้ว“อื้อ ซีรีน…”“ซี๊ดดด พะ พี่พายุ”ฉันโน้มตัวลงไปจับไหล่พี่พายุไว้เป็นที่พึ่งเวลาตอกเอวลงไป ใจอยากพอแล้วแต่ร่างกายไม่ฟังเลยพับ พับ พับ“อื้อ สะ เสียวจัง”“ชอบไหม”“งื้อออ มาก!! แต่ก็เหนื่อย”“งั้นหยุดสิ!!”“อ๊ะส์ ยะหยุดไม่ได้”ฉันหยุดตอนนี้ไมได้เขาก็รู้ทำมาเป็นพูด
(ZELYN)หึ่ม!! ต้องเดินทางไปทำงานกับสามีหลายวันแบบไม่มีลูกๆไปด้วยมันเตรียมตัวยากจริงๆ ยากกว่าตอนขนลูกๆไปทะเลเป็นอาทิตย์ซ่ะอีก“พรุ่งนี้จะเดินทางแล้วเตรียมตัวหรือยังลูก”“ยังค่ะ”“ห๊ะ!! แล้วทำไมลูกยังหัวฟูอยู่ตรงนี้อีก”“ซีรีนเตรียมของให้ลูกยังไม่เสร็จเลยค่ะ”มาม๊าอุ้มทรามมีขึ้นมาหาวันนี้ทั้งวันฉันเดินวนอยู่แต่ในห้องลูกได้ลงไปข้างล่างก็แค่ให้นมเจ้าแฝดแค่นั้น“กลัวม๊าจะดูแลเจ้าแฝดสี่ไม่ดีหรือไง”“ไม่ใช่ค่ะ!! ซีรีนรู้ว่ามาม๊ากับคุณแม่ดูแลลูกซีรีนได้ดีแน่ๆเผลอๆอาจจะดีกว่าซีรีนด้วยซ้ำแต่คงเพราะซีรีนไม่เคยแยกจากลูกเลยทำให้มันห่วงไปหมด”“ม๊าเข้าใจ!! แต่ซีรีนก็ต้องปล่อ
(ZELYN)ตกเย็น…ฉันกับพี่ขวัญเรียกช่างมาแต่งหน้าที่โรงแรมเพราะคืนนี้เราต้องออกไปงานเลี้ยงด้วยกันที่จริงก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนนะยังมีพี่พายุพารันและซีนายไปด้วยกัน“พี่ขวัญสวยจังเลยค่ะ”“ซีรีนก็เหมือนกันนะชุดนี้เหมาะกับซีรีนมากๆ ดูสิขาวสว่างเต็มตาน่ามองสุดๆ”“เต็มตา??!! พี่ขวัญกำลังจะหมายถึงซีรีนอ้วนหรือเปล่าคะ ซีรีนอ้วนใช่ไหม”ฉันยิ่งไม่ค่อยมั่นใจในรูปร่างตัวเองอยู่ด้วยพอเจอพี่ขวัญทักแบบนี้ฉันต้องรีบยกกระจกที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดขึ้นมาส่องเลยซึ่งมันก็ไม่เหมือนตอนก่อนมีลูกจริง ๆ“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นแต่พี่แค่จะบอกว่าซีรีนผิวดีพอใส่สีแดงแบบนี้มันเลยยิ่งขับผิว แต่เอาจริง ๆมันก็อ้วนขึ้นแหละนะโดยเฉพาะตรงนี้…”พี่ขว
(ZELYN)การมาภูเก็ตครั้งนี้พี่พายุมีงานนิดหน่อยที่ต้องทำ ฉันเลยต้องเป็นเลขาชั่วคราวให้เขาเพราะเลขาจริง ๆของพี่พายุไม่ได้มาด้วยเนื่องจากเป็นการทำงานพ่วงวันพักผ่อน“ซีรีนส่งข้อมูลการประชุมเมื่อกี้ให้เลขาพี่พายุแล้วนะคะกลับไปก็อ่านทบทวนได้เลย”“ขอบคุณครับ”ฉันสรุปการประชุมให้พี่พายุเป็นหัวข้อสำคัญ ๆเพื่อให้เขาอ่านทบทวนได้เพราะรู้ว่าเมื่อกี้พี่พายุไม่น่าจะมีสมาธิฟังอะไรหรอกแค่ควบคุมไม่ให้ตัวเองอ้วกออกมากลางห้องประชุมก็จะแย่แล้ว“ทำไมซีรีนไม่เป็นอะไรเลย”“แล้วจะให้ซีรีนเป็นอะไรล่ะคะเมื่อคืนซีรีนไม่ได้กินเหล้าซักหน่อย ซีรีนกินแต่พี่พายุซึ่งมันไม่มีแอลกอฮอล์”ฉันขยับเข้าไปพูดใกล้ ๆหูพี่พายุ แกล้งยั่วเพราะรู้ว่าตอนนี้พี่พายุไม่แรงมาหื่นใส่ฉันแน่ ๆ
(PHAYU)หึ่ม…คืนนี้ผมกินเหล้าเพราะแบบนี้เลย อยากรักเมียนาน ๆให้สมกับความถี่มันค่อย ๆห่างออกไปเรื่อย ๆตั้งแต่เราเริ่มมีลูกหลายคน“มาสนุกกันนะครับ”“อื้อ พะ พี่พายุ”“หือ…อะไรครับ”ซีรีนดันหน้าอกผมไว้แล้วไม่พูดอะไร“หน้าแดงจังเลย”ผมเอามือลูบกรอบหน้าซีรีนแล้วมองลึกเข้าไปในดวงตา บางทีผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ผมรัก ซีรีนได้มากขนาดนี้ รักมากจนยอมให้เธอได้ทุกอย่าง“ตกลงซีรีนมีอะไรจะพูด”“อะ เอ่อ..พี่พายุจะทำจริง ๆหรอ”“ทำจริง ๆสิ!! ทำไม!! ซีรีนไม่อยากหรอ”“ก็อย
(PHAYU)“งื้อ อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ”“อู้ยย เสียวไหมครับ”“สะ เสียว เสียวจังเลยค่ะ”“หึ่ม แน่นมากเลย”“หื้อ พะ พี่พายุแรงอีกได้ไหมคะ”“อื้อ อู้ยยย ดะ ได้สิครับ”“ซี๊ดดดด มะ มันเสียวมาก”ซีรีนบดสะโพกมาหาแก่นกายของผมที่ขยับอยู่ข้างหลัง บอกว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไรซึ่งผมก็ตอบสนองเธออย่างเต็มที่“อื้อ…”“ครางอีกได้ไหมครับพี่ชอบฟังเสียงซีรีนคราง”“อ๊า อื้อ อื้อ อร๊ายย พะ พี่พายุ ขาาาา”พั่บ พั่บ พั่บ