Chapter 37 Mahal Pa Rin Kita Kosuri

Mesaiyah's Point of View

Haaaaaay!Ang pagod. Grabe! Inunat ko ang dalawa kong kamay at binagsak ang katawan sa kama. Katatapos ko lang gawin ang mga activity na pinapatapos sakin ng mga teachers ko. Hanggang ngayon wala pa rin si stranger. Pumasok kaya yun o lumaog lang?

Tumayo na ako at nagbalak na kumain kasi nagugutom na ako nang bubuksan ko na sana ang pinto kaso may nauna na saking buksan ito. Natumba siya at napayakap sakin.

"OH??HOY!!STRANGER!!HOY!!GISING!!" I said while shaking his body pero hindi siya nagsasalita.

"Mine. Ikaw lang ang babaeng mamahalin ko sa buong buhay ko. Nakalimutan ko na siya." Wika ni stranger. Hindi ko siya masyadong mainitindihan dahil sa pagsinok niya. Inamoy ko siya. Amoy alak, ang baho.

"Magkaibigan na tayo diba? Nakalimutan ko na talaga siya pero akala ko lang 'yun. Nung nakita ko siya kanina.." Napaupo siya sa sahig at nakikita ko ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. Nakatayo lang ako sa harap niya habang nakatingin sa kanya.

"Dumating siya ka