"Do you think, my friends will like those?" tanong sa'kin ni Tucker. Grabe talaga ang isang 'to, ang dami niyang binili hindi man lang kayang tumulong. Mas nauna pa siyang maglakad sa'kin, bakit ba kasi ang dami kong kinuha para sa sarili ko, tapos siya unti lang naman talaga ang binili niya para sa mga kaibigan nito.
"Kaya mo pa ba?" rinig kong tanong. Tanging tango na lang ang naisagot ko.
"Magugustohan naman po siguro ng mga kaibigan mo sir," sabi ko. Sana pala walo na lang ang kamay ko.
"Eh ikaw nagustohan mo naman ang mga kinuha mo?" he asked. Aba syempre naman kahit hindi mo ako tinulongan magdala.
"Oo naman sir, pasensya na po kung marami. 'Yong iba kasi para sa mga kapatid ko, pakibawas na lang po sa sweldo." pero 'wag naman sana ibawas talaga.
"Sige, mahigit binayad ko sa mga 'yan ay kalahati ng sweldo mo." Bigla akong nanlumo sa sinabi niya. Baka sa isang buwan wala akong sweldohin.
Nakarating na kami sa kotse, nauna itong sumakay at ako inayos ko pa ang mga paper bags sa likod ng kotse. Sumakay na rin naman ako pagkatapos at agad kong sinuot ang seatbelt dahil baka mapano na naman ako.
Hindi na kami nagsasalita dalawa, agad na siyang nagmaneho. Nakatingin lang ako sa labas, iniisip kung paano ko magagawa ang trabaho ko. Sana naman maging maayos ang kahinatnan pagkatapos.
"Taga saan ka pala?" Napalingon agad ako sa kanya nang magsalita ito. Nabagot 'ata si papi. Pero hindi ko alam kung ano ang isasagot ko, wala naman talaga akong bahay o lugar. Bawal ko sabihin 'yong lugar namin, baka mapahamak ang buong organisasyon.
"Taga province ako," pagsisinungaling ko. 'Wag na sana siya magtanong p—
"So do you have family? Nasa province sila?" awit naman talaga. Dahan-dahan akong tumango, napaiwas ako ng tingin at pumikit nang mariin.
"We're here, magpatulong ka na lang sa iba," he said pagkatapos mag-park ng kotse. Agad naman akong lumabas at sakto ay nagsilabasan ang ibang katulong. Tumulong sila sa'kin na dalhin ang mga paper bags.
"Ang dami naman nito," komento agad ng isa. Sinabi mo pa teh, 'yong iba r'yan ay akin.
"Saan natin 'to ilalagay, sa kwarto ba ni sir?" tanong ng isa, nilingon ko siya at tiningnan ang dala nilang paper bags kung saan ang iba kong damit.
"Ah, sa kwarto ko., I said at yumuko bigla. Ngumiti ako nang bigla silang lumingon sa'kin sabay. Ang dalawa sa kanila ay nakakunot ang noo.
"Bakit sa kwarto mo? Ikaw ba inutosan na ibalot ito?" the one helper asked, sa kanya nakatuon ang attention ko kaya ngumiti ako at tumango sa kanya.
"Ah oo, ako ang inutosan niya. Hmm tara na?" nahihiya kong sabi. Nauna akong maglakad at nagmamadaling pumunta sa kwarto ko, hindi ko na napansin si Manang Petra nang dumaan siya sa sala.
Hindi ko na pinapasok ang mga katulong sa kwarto, pinalapag ko lang sa kanila sa sahig. Dahil bawal silang pumasok sa kwarto ko at baka kung ano pa ang makita nila dito. Nilapag ko lahat ng paper bags sa kama, kahit 'yong para sa kaibigan ni Tucker nasali rito. I sighed habang pinagmasdan ang maraming paper bags.
Paano ko kaya ito itago at mailabas nang maayos? Kailangan kong ibigay sa mga gaga ang ibang nandito. Inayos ko 'yong mga paper bags na para sa'kin at tinabi naman ang para sa mga kaibigan ni Tucker, hihingi na lang akong pang balot mamaya.
Lumapit ako sa cabinet ko para kunin ang maliit na cellphone, I was about to dial the number of Almina nang biglang may kumatok. Ibinalik ko agad ang cellphone at agad binuksan ang pinto. Isang katulong ang ngiting-ngiti na nasa harap ko. Pinigilan kong umirap dahil sa itsura niya, wala pa ang isang ngipin.
"Kakain na tayo para makapaghanda sa pag-uwi ng magulang ni sir Tucker," she said, kinunotan ko siya ng noo. Bakit kailangan pa maghanda kasama ako, ang dami na nila sa kusina. "Tara na," dagdag pa niya at bigla akong hinila, ang feeling close naman ng babaeng 'to.
Nakarating kami sa hapagkainan na kung saan para lang sa mga katulong at iba pang tauhan. 'Di ba ang taray may pang katulong at guards na kaininan.
"Bilisan niyo na Alora at Lina," sabi sa'min ni Manang. Lina pala ang pangalan ng feeling close na babaeng 'to. Hindi na rin ako nag-aksaya ng oras, kumuha ako ng plato at kumain na kasabay ang iba.
Dahan-dahan lang akong kumakain, hindi pinapansin ang iba kahit na nakikita kong nagmamadali silang matapos. 'Yong iba nagsitakbuhan agad sa labas pagkatapos nilang kumain, ang corny naman dito papanget ka-bonding.
Hindi ko pa rin nauubos ang pagkain ko hanggang sa ako na lang ang natira sa lamesa. Wala pa rin akong pakealam kung nagsi-alisan na si—
"Jusko kang bata ka! Bilisan mo kumain, hindi ikaw ang amo rito." Pagsulpot ni manang at sinermonan ako. Gusto kong umirap sa inasta niya, gaano ba kahalaga 'yang mga taong darating na 'yan.
Binilisan ko nalang ang pagkikos ko. Sumunod na rin ako kina Manang at nakita ko ang mga katulong na humalera sa may pintuan. Anong ganap natin mga teh?
Hindi ko pa nga siya natingnan nang mabuti agad naman akong hinila ni Manang at pinapila kasama ang iba, sinunod ko na lang ang ginagawa nila. Naka tayo nang matuwid at seryosong nakatingin sa harap. Bubulongan ko na sana ang katabi ko para tanungin kong anong trip nila nang biglang may pumasok na babae, napanganga ako nang makita ang outfit niya, nakasumbrero itong itim na pang sosyal, kulay blue ang suot n'yang dress at ang haba pa ng takong na suot niyang heels. Ano bang meron at ganito ang suot ng isang 'to.
"Sino yan?" kalmado kong tanong sa katabi ko, laking gulat ko naman na narinig pala ng iba 'yon pati na rin ang babae kaya atomatikong lumingon siya sa pwesto ko na nakataas ang isang kilay. Akala ko naibulong ko 'yon. Shit naman.
Naglakad papalapit ang babae papunta sa pwesto ko, taas no ko pa rin itong pinagmasdan. "Are you new here?" she asked, hindi pa rin nagbabago ang expression. I was about to answer her nang biglang nagsalita sila Manang.
"Pasensya na Madam, bago lang po siya rito kaya hindi niya po alam." Nakayukong sabi ni Manang, kahit kailan talaga bigla na lang nagsasalita 'to si Manang. Ako 'yong tinanong eh.
"I'm not talking to you Petra, I'm talking to this cheap girl in front of me." luh, mama mo cheap girl. I smiled at her kahit na ang sarap niyang ingudngod. Sino ba kasi 'tong kupal na 'to.
"Baka ikaw an—"
"Mom, you're here!"Nanlaki ang mga mata ko nang biglang dumating si Tucker, agad itong lumapit sa babaeng kaharap ko at yumakap. "How's in the road?" he asked. Hinawakan ng babae ang pinsgi ni Tucker.
Potek naman Klai, muntik na 'yon, Nanay pala siya ni Tucker. Minsan talaga kakupalan ng bibig at ugali mo Klai.
"I'm good son, nasa kwarto na nila ang mga kapatid mo. May pinahanda ka ba?" her mother asked, tumango si Tucker bilang sagot.
Tinawag na kami ni manang para umalis na at ayusin ang kung ano nang biglang nagsalita ang Mama ni Tucker.
"Cheap lady, stay." what the fuck! Hindi ako lumingon dahil hindi naman ako cheap, sa gandang ko 'to tatawagin niya lang akong cheap at anong stay? Mukha ba akong aso, aba talaga bastusan. "Hey, I'm talking to you, bumalik ka rito babae," dagdag pa nito.
"Mom, what happened?" rinig kong tanong ni Tucker. Sana ilayo niya ang Mommy niya habang nakapagtimpi pa ako.
"'Yong new maid natin kasi, binastos niya ako kanina," she said, napapikit ako nang mariin nang hawakan ni Manang ang braso ko. Tumingin ako sa kanya.
"Puntahan mo muna anak, humingi ka na lang ng tawad. Mahirap kausap ang babaeng 'yon," she said, mahirap pala bakit ko pa kakausapin. Manigas siya, akala mo kung si—
"Alora, sumunod ka kung tinatawag ka ni Mommy, she's your boss too." halos mawala ata ang mata ko dahil sa pag-irap. Like mother like son ba 'to? Kung hindi niya lang ako binilhan ng damit kanina hindi ko siya lilingunin.
I smiled at them bago lumapit pabalik sa kanila. "I'm sorry for what I did earlier Ma'am, I'm just new here and I didn't know who you are. No one inform me about you Madam," sunod-sunod kong sabi habang nakayuko. Nagtaka naman ako na wala akong marinig na sagot. Dahan-dahan akong tumingin sa kanila at napakunot ang noo ko nang makita ang reaction nilang nakanganga.
"Ma'am, Sir? Ayos lang po ba kayo?" I asked. Kumurap naman ang Mommy ni Tucker.
"D-don't be trying hard to s-speak English, hindi bagay sa'yo muchacha." eh? 'Yon ba ang dahilan kung bakit nakanganga lang sila kanina, psh stupid.
"Oh, I'm sorry. Can I join them now to do the household chores Sir, Ma'am?" Nakangiti kong tanong. Mainis kayo please. Ang ayaw ko pa naman ay 'yong iniinsulto ako.
"Yeah, go ahead," si Tucker na ang nagsabi, tumingin muna ako sa kanya at ngumiti ng napaka tamis bago ako tuloyang tumalikod. Napaismid ako nang nakatalikod na, bigla kasing nanlaki ang mga mata ni Tucker nang ngumiti ako sa kanya. Makuha ka sa ngiti.
After 9 months "Hindi ba bagay ito sa'yo?" "Buntis siya, Jersey! Paano siya magsusuot ng ganyan? Gusto mo bang patayin tayo ni Tucker? "Anong mali rito, Almina? Dati naman ay gsuto ito ni Klai e." "Dati iyon, Jersey. Hindi na ngayon na kasal siya at magiging dalawa na ang anak niya." Pinakinggan ko lang ang mga kaibigan ko habang namimili ng mga damit na para sa akin. Ngayon ang araw ng baby shower na plinano namin. Kaunting araw na lang ay manganganak na ako. Nagpakasal na nga kami ni Tucker pagkatapos kong punitin ulit ang sarili ko when Fresha died, totoong kasal na ang nangyari sa aming dalawa ni Tucker. Walang nangyaring masama dahil kahit ako ay pinapabantayan niya na hindi makakatakas. Akala siguro ng lalaking iyon ay uulitin ko na naman ang pagkakamali ko sa kanya. "What do you think, Klai?" Bumaling ako kay Munique na pinakita sa akin ang isang dress na pambuntis, kulay pula ito at halatang pang mayaman ang datingan. "Gusto ko iyan, bagay sa amin ng anak ko." Nakangiti
Nanghihina ako dahil sa narinig mula kay Almina. "You're lying..." "Klai...kahit kami nahihirapan---" "But you came here, smiling. How sure are you na pinatay niya ang sarili niya?" "Kasi naroon kami mismo sa harap niya! Hindi namin pwedeng i-spoil ang announcement ni Tucker. It's been days, nilibing na namin agad siya dahil iyon ang sabi niya. Nag-iwan siya ng sulat bago niya gawin sa harap namin. He killed herself using her gun..." Bakas sa boses ni Jersey na nahihirapan siyang magsalita. Ayaw kong maniwala pero sa pinakita nila sa akin ngayon, sa mga sinasabi niya. Nagtatalo ang isipan ko. "Pupuntahan ko siya. Hindi ko alam kung nagsasabi kayo ng totoo pero gusto kong dalhin niyo ako sa kanya." Hindi ko na maiwasan ang hindi umiyak. "Klai..." Bumaling ako kay Tucker, he hugged me. He knew. Hindi niya sinabi sa akin, hindi nila sinabi sa akin. "I'm sorry..." "Gusto ko siyang puntahan." Hagulhol ko. No, it can't be. Hindi pwedeng mawala siya, hindi pa kami nag-uusap. Sinuno
Nang umayos na ang pakiramdam ko, sinabi ko kay Tucker na bibisitahin ko ang mga kaibigan ko. Hindi na rin naman siya umepal pa at sinamahan na lang din ako. May pasok ang anak namin kaya nagkaroon kami ng oras na umalis, mamaya pa namin siya susunduin."Wala ka bang trabaho?" tanong ko sa kanya. Simula kasi noong nasa bahay niya lang ako, hindi ko siya napansin na lumabas. Panay utos lang sa mga tauhan niya."I am the boss of my company, kaya malaya akong mag-break from work kung gusto ko. And besides, naroon si East para maging substitute ko sa mga meetings." Walang ganang sabi niya.Hindi naman porket siya ang boss ay aalis na siya para rito. Huminga ako nang malalim at humarap sa kanya. "You know what? You should go, kaya ko naman na ako lang ang pupunta sa kanila.""No." Umiling siya. "Paano kung lapitan ka ng mga tauhan ni Alessandra na tumakas—""Oh Tucker. Tumakas nga e, hindi na babalik ang mga iyon dahil sa takot. Nakulong na rin naman si Alessandra, ako na lang ang aalis."
Nagising ako nang hindi alam kung nasaan. Bumungad sa akin ang puting kisame at ang maliit na kamay na nakahawak sa kamay ko. Bumaling ako roon at nakita ang anak kong natutulog, nagulat pa ako nang bahagya nang makita siya. I was about to wake him up but I stopped myself, hinayaan ko siyang naroon. I smiled, naalala ko ang nangyari sa akin kasama ang mga kaibigan ko sa mga kamay nila Alessandra at Celine. Paano kung may nangyaring masama sa akin at hindi ko na makita ang anak ko? Si Tucker? Nilibot ko ang paningin ko para hanapin siya and there, I saw him standing beside the window. Nakatitig din siya sa akin, naglalakad patungo sa kama ko."Kumusta ka? M-may masakit ba sa'yo?" Ang boses niyang napapaos. Umiwas ako ng tingin, ramdam kong nangingilid ang luha ko sa aking mga mata. Bakit ako nasasaktan nang makita siya ngayon, mahinahon ang boses at bakas na pag-alala. "Kukunin ko na ang anak natin, ayaw niyang umalis at inaantay kang magising kaso nakatulog siya." Dahil sa sinabi ni
Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero nakatingin lang ako sa matalik kong kaibigan na hanggang ngayon ay hindi pa rin inalis ang baril na tinutok niya sa akin. Pasimple akong bumaling sa iba kong kasamahan na tulad ko ay nagtataka sa ginawa ni Fresha."What the hell are you doing, Fresha?" Hindi makapaniwalang tanong ni Almina. Hindi siya sinagot ni Fresha, nakatingin lang siya sa amin na walang emosyon na tila ba matagal niya nang inaasahan na mangyayari ito. Bumalik ako kay Allesandra na masayang nakatingin sa amin, natutuwa siya sa nangyayari. She planned this?"See? Kahit kayo ay hindi inasahan na mangyayari ito. Kahit ako ay hindi ko inasahan na magagawa ito ni Fresha, ang kaibigan na pinagkatiwalaan ninyo at mas tahimik sa inyong lima." Natatawang sabi ni Allesandra. Lumapit sa kanya si Celine na masaya ring nakatingin sa amin. Ano bang nangyayari? Hindi pa rin ako makalayo kay Fresha, gusto kong marinig mula sa kanya kung ano ang naiisip niya bakit niya ito ginagawa? O b
Napaatras ako nang dahan-dahan palayo sa laptop. Anong nangyayari? Bakit nakuha nila ang mga kaibigan ko? Pero hindi ngayon ang oras para magtanong na alam kong hindi ko masasagot kapag hindi ako kumilospara iligtas sila. Huminga ako nang malalim at kinuha ang baril ko sa kwarto ko rito, I grabbed my motor bike too. Kailangan kong bilisan para makabalik din agad ako sa bahay at hindi mag-alala si Tucker at para pagkagising ng anak ko ay nasa tabi niya na ako kahit hindi ako sigurado na makakauwi agad ako. Alam ko naman kung nasaan sila, hindi naman umaalis sila Alessandra sa dating hide-out namin kaya alam kong nandoon sila Almina dahil na rin sa hitsura ng lugar. But before anything, I texted Tucker na hindi agad ako makakauwi. Pagkatapos ay binilisan ko ang pagmamaneho patungo sa organization ni Alessandra. Hindi pa rin nawawala sa isip ko kung paano sila nakuha. Kita ko sa screen na lahat sila ay nakagapos sa kanya-kanyang upuan habang pinalibutan ng mga tauhan ni Alessandra. Il
Dinala ako ng magulang ko sa bahay nila, iyong ama ko ay tuwang-tuwa kay Thrunder dahil may apo na naman daw sila. Nalaman ko rin nang ilang taon na paghahanap nila sa akin, nagka-anak sila ng dalawa. Mga bunso ko na sila, isang lalaki at babae. Ang babae ay may anak na samantalang ang kapatid kong lalaki ay wala pa dahil mas pinili niya raw na huwag munang mag-asawa, todo bigay raw ito sa kumpanya. Nalaman ko rin na siya ang CEO ng kumpanya ng pamilya ko. Hindi ko inasahan na sa kabila rin ng lahat ng pinagdaanan ng pamilya ko ay napunta sila sa buhay na marangya. It's just sad for me dahil hindi ko iyon naranasan na kasama sila ngunit alam kong hindi pa naman huli ang lahat, pwede pa akong bumawi na makasama sila tulad ng gagawin ko sa mag-ama ko na sina Tucker at Thrunder. Namangha ako sa bahay dahil sobrang laki nito. "Who is she, Mom, Dad?" Bumaling ako sa nagsalita, I bet he is my brother. Bumaling din ako sa right side, may babaeng nakatayo at kasama ang dalawang bata. Maybe s
Gaya ng sinabi ni Tucker na pupuntahin namin kung nasaan ang magulang ko, iyon ang ginawa namin ngayon. Kasama rin namin ang anak namin. Hindi ko maintindihan ang nararamdamdaman ko ngayon, ang daming tanong na pumapasok sa isipina ko. tulad ng, paano kung hindi sila maniwala na ako ang anak nila, paano kung hindi nila ako tanggapin once nalaman nila ang nakaraan ako. I am afraid. Ito ang pinaka-unang beses na makita at malaman ko na may pamilya pa pala talaga ako. Years ago, habang bini-build up ko ang sarili ko na maging malakas, hindi nawawala sa plano ko ang hanapin sila. And now, I can't imagine na mahaharap ko sila ngayon. Habang hindi pa kami umaalis kanina ni Tucker, sinabi niya sa akin na isa sila sa successful business owners sa mundo, hindi ako mahilig makinig sa industriya ng negosyo kaya hindi ko alam ang tungkol sa mundo nila but for me, today. the important ay makakausap ko sila. I have a lot of questions. We do research our family names years ago pero ang laging pumapa
Habang nasa biyahe ako pabalik sa bahay, hindi ko pa rin maialis sa isipin ko si Celine. Alam niya ba ang tungkol dito? Kilala niya ba talaga si Celine kung sino at anong klaseng tao ito? Limang taon nilang kasama ng anak ko si Celine at hindi ko alam kung ano na ang nagawang hindi maganda ni Celine sa mga panahon na iyon. Kaya siguro hindi na maganda ang kutob ko sa babaeng iyon noong una ko pa lang kita sa kanya dahil mayroon siyang tinatagong hindi maganda. Kahit na naawa ako sa kanya sa ginawa ni Tucker sa kanya ngayon ay mas lalo lang akong nainis sa kanya. I need to fin everything about her, kung bakit sila magkakilala ni Alessandra.I parked my car in the garage. Binigay ito ni Tucker sa akin para raw may gagamitin ako for emergency. Nasa akin pa rin naman ang motor bike ko pero ginagamit ko lang ito kapag kailangan kong magmadali sa mga bagay-bagay. Pumasok ako sa loob ng bahay at nakita ko si Tucker at ang anak ko na naglalaro. Halos manlaki pa ang mga mata ko nang makitang m