Deny
Lakad takbo ang ginagawa, dahil sampung minuto na lang ang natitira upang hindi ako mahuli sa unang asignatura. Naipit ako sa gitna ng traffic.
Napuyat kasi ako. Hindi kaagad nakatulog sa bagong tirahan. Malambot naman ang kinahihigaan, but the problem is.. I miss my room, I miss the scent of my large bathroom, I miss my yaya, I miss my Mom and I miss Dad...
Sa gitna ng pasilyo ay may iilang estudyante pang nakikipagkuwentuhan sa mga kaibigan.. halos banggain ko na sa bilis ng takbong ginagawa. I can feel my morning sweat.. I'm wearing a black shirt paired my denim jeans along with my converse shoes. I ponytail my long dark brown hair...
Umagang-umaga pinagpapawisan na kaagad ako!
"Hey! Watch it!" Umilag ang lalaking makakabangga ko sana.
Tumango ako dito at mabilis na humingi ng paumanhin. He nodded and I ran again..
Sa bukana pa lang ng pinto naririnig ko na ang malakas na boses ng babaeng professor. I don't know her background, wala ring ideya kung maunawain ba sa estudyante niya o kinatatakutan din ng karamihan.
Hinihingal pa ng pumasok.. I know I'm distracting her lessons but I need to go inside and...
"What time is it!?" She asked me frowning. Halos tumalbog ang puso ko sa kaba at sa lakas ng boses niya.
I could feel my face heat up.. Is she going to embarrass me?.. 'Coz to be honest, if she does, I'll gladly accept it because I know that I am late!
"Amm.." I gulped.. Hiyang-hiya na dahil sa akin na nakatingin ang mga kaklase..
"You're late! Didn't you know my rule?"
Mariin akong pumikit.. This is my favorite subject and for my first day on it, I ruined it?!
"I'm.. a.. t-rans-ferre Madame.." I stuttered..
"And should I care?!" Bulyaw niya ulit..
"P-ero Ma'am.." Hindi tanggap ang pag-ignora sa mga eksplenasyon ko..
"Out!" Itinuturo ang labas ng pinto. "You're disturbing my class!" Tinalikuran na ako at nagpatuloy ito sa pagtuturo..
Para akong tangang pinapasadahan pa ang kabuoan ng classroom.. I even looked at my professor's back almost begging..
Bago ako paatras na naglakad nahagip ng paningin ko si Javier.. he was staring at me.. at dahil napagtanto na magka-klase ulit kami mabilis na akong umalis sa silid na iyon walang likod-lingon!
I mean, what a day?
Magka-klase ulit kami? At naroon pa siya habang ipinapahiya ako sa buong klase?
At ano naman kaya ang ginawa niya? Malamang wala. He was there yeah, pero nakaupo lang naman siya madilim ang gwapong mukha, at tahimik na umiigting ang panga!
Kung kanina ay sing bilis ng kidlat ang kilos ko, ngayon sing bagal na ng pagong ang mga hakbang ko. Saan ko naman kaya igugugol ang oras na dapat ay nasa loob ng klase?
Nakalabas ako sa pasilyo.. Tanaw ko sa harapan ang malawak na field.. The air touches my face.. Ang preskong ihip ng hangin ay nakakapagpalimot sa malalim na pag-iisip. Alam ko na kung saan ako magpapalipas ng oras ngayon. I smiled and walked directly to the bench..
Dalawang oras ang lumipas naintindihan ko na rin sa wakas ang mga sagot ni Javier.. medyo natagalan lang na naunawaan, pero handa na ako sa susunod na meeting para sa asignaturang ito.
Tahimik kung saan ko naisipang umupo. Panaka-nakang umiihip ang hangin.. Sigurado ako may mga sasagutan na naman ngayon.. Sayang nga lamang at pinaalis pa ako doon..
I heard some footsteps.. mula sa kwaderno nag-angat ako ng tingin. May mga estudyante kasing paparating.. maybe it's their vacant time, hindi katulad kong pinalabas ng professor dahil late na dumating sa klase!
I sighed and removed my eyeglasses..
"Oh.. siya ba iyong pinalabas ni prof.?"
Hinanap ko ang pinanggalingan ng boses.. A blonde girl with a petite body, eyeing me sarcastically.. She's wearing a mini-skirt, white-off shoulder blouse with her five inches stiletto.. So sexy, and hot! She really looked like a barbie doll.. Her upturned eyes, thick eyelashes, narrow nose, and paper white skin is the evident that she's a living barbie doll..
"Dito pala niya naisipang pumunta? It's our hang out so," Nagtaas siya ng kilay sa dalawang kasama.
"You..." Wala pa mang dinugtong nagkusa na akong tumayo. Aalis na kaagad ako bago pa ako mapagtripan ng mukhang manikang ito..
Dapat ba sa cafeteria na lang ako dumiretso at hindi sa tahimik na lugar na ito? I doubt it, kahit saan naman kasi kung maraming bully mapapansin at mapapansin ka pa rin.
I sighed..
"Wow... you just turn your back on me?" Ngumisi at mapaklang ngumiti ang babae..
What's her prob? Ayaw ko ng gulo kaya nga umaalis na ako diba? At isa pa, hindi ko naman dinumihan ang favorite hang-out nila..
"Nobody's got the guts to turn their back on me, because I'm the gangster's queen!" Mas lalong pumula ang pisngi niya..
At gangster's queen?
Matatakot na ba ako? I mean, gangster's existed here? I thought the place is safe..
"I'm.. s-so sorry, I didn't intended to invade your favorite place.. I'm new here and didn't know where to go--"
"No. You should be punished.." Pinal ang boses nito para siyang sinasapiang manika.
"Let the kitten go.." A deep and baritone voice interrupted. Nilingon ito ng babae. Her angry face turns sweet and flirty..
"Javier..."
Napatulala ako noong hawakan niya ang naninigas na braso nito. He didn't react.. mas hindi pa na proseso ng aking utak ng padulasin niya ang malapad na palad sa baywang ng babaeng mukhang manika. Are they dating? Siya din ba iyong kahalikan niya noong nakaraan?
Siya ba si Trina? What the hell? I shouldn't care about his lifestyle! Right?
"Oh babe, she invaded my favorite place.." Nakakairita ang kaartehan ng isang 'to. Ma-drama pa niyang isinandal ang ulo sa dibdib ni Javier..
He glanced my way.. clenching his jaw.
"J-Javier.. amm.. nagpapalipas lang naman ako ng oras-" I was smiling feeling safe by his presence but..
"The place is forbidden.." He didn't smiled back. Confused and a little bit scared I looked at the girl who's now frowning.
Napawi ang ngisi ng magandang babae.. humiwalay ito sa pagkakasandal sa katawan ni Javier.
"You knew her, and she knows you too?" She's like a crazy witch now..
"Evebody knows me Pamela.. and like I told you.. let the kitten go.."
Kitten? Ikinumpara pa ako sa isang kuting..
"..But you know her?"
"I don't know her, this is my first to meet her.."
Liar!
Kumuyom ang palad ko. Mas lalo lang nairita ng itinanggi niya! Hindi pala magkakilala ha? Puwes dapat panindigan niya!
Isinukbit ko ang backpack ko sa balikat handa ng umalis. Ng malampasan ko sila may pahabol pa siya.
"Don't hang out here again.. stay away from this place because it's my girl's place.." Ipinatong pa niya ang kaliwang braso sa balikat ng babae, and the witch has a wide grin on her pinkish lips..
Mas lalo lang akong nairita sa nakikita!
Mukha mo! Umirap ako sa hangin at nagpasya ng umalis doon. Sa library na lang siguro ako magpapalipas ng oras..
It almost dark outside ng pauwi na ako. Maayos naman ang naging sunod kung klase. Hindi ko na ka-klase si Javier isa man sa mga ito.. Naiinis ako sa kanya.. Bakit ba niya ako itinanggi? Kung sa bagay ay hindi naman talaga kami ganoong ka close para ipangalandakan niyang magkakilala kami. Inutusan niya lang naman akong---
Naputol ang pagmumuni-muni ng mahagip ng aking paningin ang pamilyar na mga mukha.. it's his friends.. naninigarilyo sila sa parking!
"Look... the girl who has the gut to fight back with you boss?" Sinundan pa ito ng mahinang tawa..
Huwag sana siyang magtangkang lumapit dahil makikita niya.. mas itatanggi ko siya!
Binilisan ko ang hakbang. Iritado ang bawat tapak sa lupa.. Mabuti na lamang at walking distance lang naman ang boarding house na inuupahan..
Malakas na busina ng pampublikong sasakyan ang bumungad sa akin ng makalabas ng tuluyan sa loob ng eskwelahan. Street foods are everywhere. A bunch of students were also walking at the sidewalk. I took a deep breath.. Mas mabuting mag-isa dahil wala kang inaalala, only yourself you should been take care of..
"Where's my notes?" Napaigtad ako sa malalim na boses na nasa likod. Oh, the boss is her?
Dahil bitbit ko naman talaga ang kwaderno niya, hindi na ako mahihirapang halungkatin ang loob ng bag sa harap ng maingay na kalsada!
"Ayan!" Marahas kong ibinigay sa kanya ito.. ipinagduldulan sa matigas niyang dibdib..
"Kumpleto na kaya wala na akong atraso sayo.. at sa susunod hinding-hindi na rin magpapaauto pa sa'yo!"
Imbes na magalit siya sa inasta ko ay gumuhit pa ang ngisi sa kanyang labi..
"Hindi naman tayo magkakilala diba.. kaya huwag mo na ulit akong uutusan.."
May bumusina sa tapat namin. A red sports car stopped. Bumukas ang bintana ng sasakyan at sumungaw ang ulo ng isa sa kanyang kaibigan. Ito yung lalaking may tattoo sa braso. Nagtanguan sila at dahil naroon ang atensiyon niya nagpasya na ulit akong maglakad...
Maingay man ang paligid, nangingibabaw naman ang malakas na pintig ng dibdib.. I hate him, but why is that I am more excited about his presence, and him following me here in the middle of this overcrowded place?
"Cep..." His baritone gives me chill.
Nagpatuloy akong naglakad. Hindi siya pinapansin pero ang puso ko parang naghihingalo sa lakas ng tibok nito.. Bakit ba siya sunod ng sunod?
"Will you stop following me!"
Pinasadahan ko ng tingin ang maingay na lugar. Wala naman sigurong nakakakilala sa kanya dito diba? So I'm free to shout at his beautiful face..
"Here.."
A black notes again. What is that?
Nagdadalawang-isip pa ako kung aabutin ko ba o hindi ang kuwadernong iniaabot..
"I take note everything and answer all the given question.."
Speechless and amused.. I glanced at him. Hindi ba at tamad siyang magsulat? Anong nangyari at nakuha pang makinig sa masungit naming professor?
"You don't know me at all.. so stop the judging.."
Lumunok ako at nakaramdam ng hiya.
"Pamela is a bitch.. I denied you just to make sure you're safe.."
Did he deny me just to protect me?
I bit my lower lip. Tunaw na tunaw na ang namuong galit sa dibdib...
Nanginginig kong tinanggap ang kuwadernong naka-angat.. And without breaking an eye contact I swallowed hard.. I shouldn't fall for him but.. maybe I should give myself a shot..
Panibagong PahinaInspirationAfter the wedding, napagpasyahan naming magbakasyon sa Australia kasabay na umuwi ang mga magulang. It's been week since we arrived. At ngayon ay nagkukumpulan ang mga pinsan. Inuulan ako ng mga katanungan. Noong honeymoon namin ni Javier, nasa pangangalaga ng mga magulang ko si Achilles..Kinukuyog ng mga pinsan ko ang aking supladong anak. Achilles remained silent. Ayaw sagutin ang mga katanungan ng mga pinsan ko. Tango lang ang binibigay at sulyap sa mga ito. Hindi pa siya sanay. Naninibago sa mga kamag-anak..."O Cep.. I think my nephew doesn't like me.." Reklamo ni Olivia. She had a blonde hair. Dahil naturuan ko naman noon sa pananagalog, kahit pilipit magsalita ay malawak ang pang-unawa.Malakas na tumawa si Gilbert. Sang-ayon ito sa sinabi ni Olivia."Naninibago lang siya, pasensiya na..." Aniko na nakatitig sa nakasimangot na anak.Paano ba naman kasi
Wakas Home One week before the wedding and I feel very exhausted... and at the same time, very excited. Walang paglagyan ang aking kaligayahan. Dahil, ikakasal na sa lalaking labis na pinakamamahal. Natapos ang lahat ng pagsubok at hinaharap ngayon, ang panibagong kabanata ng buhay. Abala ang buong mag-anak ni Javier sa nalalapit naming kasal. Walang araw na hindi parehong abala para sa pagpe-prepara sa aming kasal. Mabuti na lamang at pumapayag si Florencia na siyang magbantay kay Achilles... Dumako ang aking paningin sa kulay dilaw na damit. Payapa itong nakalatag sa ibabaw ng kama. It's my favorite color. Regalo ito sa akin ni Naureen ang asawa ni Vicente. Mahilig itong mag-shopping, kasama nito si Florencia at Achilles noong nakaraang araw. At dahil naalala ang pabritong kulay kaagad na binili ang naturang damit. It's an off shoulder dress.. hanggang tuhod ang haba noong sin
EpilogueMarrySumipol si Sean sa babaeng dumaan. The woman's body is really an eye cather. Makurba ang pangangatawan, malulusog ang dibdib, perpektong nililok ang magandang mukha, walang kapintasang makukuha. Her baja blue dress is complementing her paper white skin. Sobrang tingkad ng kulay ng balat. Higit pang nadepina ang kaputian ng madampian ng sikat ng araw.Napadila ako sa labi.. almost, but not perfect. She's pretty, but not my type. Tinagilid ko ang ulo. Lumingon sa humiyaw na katabi. It's Clarke. Umismid at ngayon nakatitig sa babaeng sing puti ng papel, nakakasilaw ang kanyang kaputian. She's wearing an eyeglasses.. a black shirt and a faded jeans. Mistulang niyebe ang kulay ng balat. Her long hair is dark brown. Tuwid na tuwid ito at halatang banyaga dahil sa kulay nito."That's what I'm talking about man!" Imporma ni Clarkson.
Kabanata 30 SapatKahit walang hanging naligaw sa lugar, tila may malamig na bagay na humaplos sa puso at naging paralisado. Marami sana akong gustong sabihin. Katulad na lang ng pagpapakilala sa kanila sa pormal na pamamaraan, pero hindi naman kasi ito isang ordinaryong araw lamang..Achilles and Javier didn't see each other for the past six years kaya mahirap para sa akin ito, mahirap palambutin ang nagyeyelong puso..Nang mag-angat ng tingin si Achilles, kumislap ang butil ng luha at doon ako labis na nanghina. Hindi iyakin ang anak ko at ang makita siyang pinanghihinaan ng ganito at sa harap pa mismo ng kanyang ama'y mas lalong pinanghihinaan ako.Tumindig ang mga balahibo sa batok ko ng mapasulyap kay Javier.. umiigting ang panga niya at kontrolado ang mga luha sa kanyang mata. They were so looked alike that I can't deny the fact na kahit siya man ay hindi maitanggi ang pagkakahawig sa kanyang ana
Kabanata 29PapaI open my eyes, feeling tired. Gustong-gusto kong imulat ang mga mata pero natatalo ng sobrang kapaguran. Hindi ko na namalayan kung paano at kung saan na nakatulugan ang panlalata ng husto ng katawan. Ang tanging naalala, ay iyong pagdilim ng hitsura niya ng makita ang nakapinta sa pribadong parte ng katawan. It's no big deal dahil isa sa kasamahan naman ang nagpinta noon at babae pa.Pinakiramdaman ko ang kinahihigaan. Malambot ito at ang katawan ay nababalot ng makapal na kumot. Hindi pinagpapawisan dahil dama ang lamig ng silid. Nasa isang silid marahil na at komportable pa.Kahit ramdam ko ang galit ni Javier pagkakita sa tattoo ko, hindi niya pa rin tinigilan ako. We did it not just twice.. paulit-ulit hanggang sa makatulog na lang ako dahil sa pagod... I felt sore down there, masakit man, higit naman ang sayang nararamdaman. We made love.. does it mean that w
Kabanata 28AngeloNapigilan ko ang kumawalang ungol subalit napalitan naman ito ng pagbuo ng mga luha sa mata. He's hugging me behind. Marahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakapulupot sa baywang. Naibaba ko ang paningin.. ang maugat niyang mga braso ay tila gustong ikulong ako, nang-aangkin at gusto ko na lang ding mag-paalipin.Suminghap ako ng muli niyang hagkan ang leeg. I close my eyes more, feeling his warm and minty breath...Ang araw ay nagpakita na ng tuluyan, ang mga sinag nito ay tumatagos sa mga nagtataasang punong nakapaligid. Tinatamaan ang mga katawan pero hindi alintana ang sinag dahil mas mainit pa ang pakiramdam kaysa sa tumatamang sinag.Marahan akong kumawala sa kanyang yakap. Marahan rin ang pagharap. Maluha-luha hindi dahil napipilitan lamang, but I'm teary eyed because I wasn't expecting this. Ang buong akala nabura na ako sa buhay niya at puro pakikipaglaro na lamang ang alam niya.