Ketika seorang musisi dari orkestra legendaris Midanget Sunyata ditemukan tewas secara misterius di Desa Sukamundur, Aditya Arya—mantan polisi yang kini menjadi detektif swasta—dipanggil untuk menyelidiki. Namun, kasus ini bukanlah kematian biasa. Jejak berupa partitur kosong bertuliskan judul simfoni yang tidak dikenal, bisikan tentang "musik dari kehampaan," dan keanehan yang mengelilingi orkestra tersebut membawa Aditya pada misteri yang melibatkan rahasia gelap, konflik di antara para musisi, dan kemungkinan adanya sesuatu yang supranatural. Di tengah bayangan masa lalu desa yang penuh misteri, Aditya harus mengungkap kebenaran sebelum "nada tanpa suara" itu kembali memakan korban.
더 보기Chapter 1: Cheap woman
NAKAHIGA si Skylar sa malaki at malambot na kama, pabiling-biling ang ulo. Kahit anong gawin niya ay hindi niya maibukas ang mga mata at ang tanging alam niya ay para siyang sinisindihan ng apoy sa sobrang init.
“Ang init… tubig. Pahingi ng tubig, please…” iyon ang namutawi sa bibig ni Skylar.
Kumakapa ang kamay niya sa kamang kinahihigaan pero wala pa rin siya sa tamang huwisyo.
At that moment, the door was harshly opened and a man got inside. Under the lights of the chandelier, it can be seen that the man has a tall and well built body. Pasuray-suray itong naglakad patungo sa kama, halata ang kalasingan.
Hinila ng lalaki ang necktie at inalis ito, kasunod ang paghubad din ng polo na kung saan na lang nito hinagis. Sa ilalim na ilaw ng chandelier, kitang-kita doon ang topless body ng lalaki, nadepina rin ang malinaw na linya ng walong abs nito – kung pagbabasehan naman ang itsura nito, mala Adonis na bumaba sa mundong ibabaw ang lalaki. Perpekto at halatang pinaburan ng Maykapal ang lalaki dahil kahit sinong makakakita rito ay isa lang ang masasabi nila, ubod ng gwapo.
He is Jaxon Flinn Larrazabal, king of the business world. Sa isang salita lang nito, kaya nitong pabagsakin o pagyamanin ang isang negosyo kaya maraming tumitingala sa lalaki.
Jaxon stumbled on the bed when he noticed something amiss. He smelled something sweet in the air that made him frown.
‘Is there a person staying here?’
Because of that, Jaxon looked around. At doon nga ay nakita nito ang isang babae na may suot na black mask. Ang buhok ng babae ay nakakalat sa unan na isang nakakaakit na tanawin sa kung sino mang makakakita rito.
Pilit na hinahatak ni Skylar ang manipis at maikling damit na nasa katawan dahil hindi niya malaman kung anong gagawin sa sarili.
“S-Sino ‘yan?”
Nang may dumating, nakaramdam si Skylar ng panganib kaya napadaîng siya. Sinubukan ni Skylar na magsalita ngunit paos at mahina ang boses niya. Nauuhaw din siya, naiinitan, at hindi mapirmis sa pagiging hindi komportable. Maybe she's going to die soon.
“So you're the ‘gift’, huh? You don't deserve to know my name, lady.” Malamig at may halong panunuya ang boses ni Jaxon.
Inabot ng mahabang daliri ni Jaxon ang makinis na pisngi na nagpabilis sa dagundong ng puso ni Skylar. Hindi mapigilan ay lumapit siya sa taong humahaplos sa kanya. May dalang lamig ito at nasa magulong isip ni Skylar na kapag yumakap siya rito ay maiibsan ang init na nadarama niya.
“Are all women so cheap like you? Ready to offer themselves like this?” Mas lalong malamig ang boses nito at bakas na sa salita ang pandidiri.
Cheap?
Anong… ibig sabihin ng taong naririnig niyang magsalita. Litong-lito siya at nag-aagaw sa utak niya kung nasa panaginip ba siya o totoo iyon. Pakiramdam niya ay sinisilaban siya ng apoy at may batong nakapatong sa mga mata kaya hindi siya makadilat. Butil-butil na rin ang pawis sa katawan niya.
“Tulungan mo ako, please. Naiinitan ako. S-Sobrang init na…” impit na sabi ni Skylar sa taong naroon, nasa isip ay matutulungan siya nito. Halos bulong na lang iyon na may pagsusumamo, ang boses niya ay nakakaakit.
“Then, how could I help you?” tanong ni Jaxon, may mapanuksong ngiti sa labi. Ang kamay nito ay pinaglandas sa balikat ni Skylar.
Hindi makasagot si Skylar ngunit mas lumapit siya sa nagsasalita. Ang mukha niya ay kiniskis niya sa matipuno at matigas na díbdib ni Jaxon. Dahil dito, hindi napigilan ni Jaxon ang sarili at hinàlikan ang mamula-mula at mainit na labi ni Skylar.
She tastes so sweet, so addicting.
Mas malalim at mas mainit ang naging hàlik ni Jaxon.
Unti-unting nagising ang pinakamalalim na pagnanasa sa loob ng katawan ni Skylar at buong puso siyang sumuko at sumunod sa bawat gawin ng lalaki sa kanya.
Hindi alam kung gaano katagal, ngunit si Skylar ay napapikit na lang noong marating ang r***k at sa sobrang pagod ay nawalan ng malay.
***
“HALA!”
Nagising si Skylar mula sa masamang panaginip at iyon ang naisigaw. Nanigas ang kanyang katawan sa takot nang makita ang pangmayamang presidential suite na malapalasyo.
Pinagtataka niya, paano siya napunta rito?
Hinawakan niya ang kumot sa kaba.
"Hmmm..." Nakarinig si Skylar ang ungol ng lalaki sa kanyang likuran.
Nanlaki ang mga mata niya sa takot at dahan-dahang inikot ang ulo sa direksyon ng tunog.
Si Jaxon ang kanyang katabi! Nang makita ang lalaki, mas lalong nilukuban ng takot si Skylar.
‘Paano nangyari 'to? Paanong kasama ko si Jaxon ngayon? Nananaginip ba ako?’ sigaw ng isipan ni Skylar.
Kukusutin sana ang mga mata nang tumama ang suot niyang maskara sa palad.
Nang alisin iyon, mas lalo siyang napalunok dahil iyong mask ay parang sexy! At nang bumaba ang tingin niya sa katawan, ni isa ay wala siyang saplot!
Ang sakit sa buong katawan niya na parang nasagasaan ng sasakyan. Lalo na sa gitnang bahagi noon!
‘Patay na! Totoo 'to. Hindi panaginip! Hindi lang ako basta kasama ngayon ni Jaxon, kundi may nangyari…’
Napalunok siya nang malalim at halos sapakin ang sarili. Naalala ni Skylar ang nangyari kagabi.
She's an entertainment reporter. Kagabi, inutusan siyang magpunta sa nightclub kasama ang co-worker niyang si Linda para kumuha ng scoop tungkol sa isang sikat na artista at sa ka-date nito na mysterious VIP.
Habang nasa nightclub, inalok siya ni Linda ng cocktail.
Natulala si Skylar nang hindi na maalala ang sunod na nangyari. Nanlamig ang buong pakiramdam niya at butil-butil ang pawis sa katawan. Napakagat siya ng pang-ibabang labi at hindi makapaniwala sa mga nangyari.
Kung tama ang hinala niya, she's drügged by Linda! May ginawa ba siyang masama kay Linda para ganto ang gawin sa kanya?
Nakarinig si Skylar ng kaluskos na nagpabalik sa huwisyo niya at naalala niya kung nasaan siya ngayon! Nanginginig si Skylar sa takot sa maaaring mangyari.
Hindi siya dapat tumagal rito! Masama kung magigising si Jaxon at siya ang makikita.
Sa pumasok sa isip at nilukuban ng takot, mabilis na bumaba si Skylar mula sa kama, hinanap ang mga damit sa sahig at agad itong sinuot.
Kabibihis niya pa lang nang biglang may kamay na humawak sa kanya mula sa kanyang likuran.
"Ah!"
"Are you going to escape?"
Hinawakan siya ni Jaxon sa likod at itinulak pabalik sa kama. Ang malamig nitong tingin ay parang yelo sa taglamig nang magtama ang mga mata nila.
“Who sent you here?!” malamig ang tono na nagtanong ito.
“A-Ah, ano…”
Hindi na naituloy ni Skylar ang sasabihin nang makita ang madilim na ekspresyon sa mukha ni Jaxon, para siya nitong kakàinin ng buhay! Nang maalis ang buhok na nakatabon sa mukha ni Skylar, natigilan naman si Jaxon noong makilala ang babaeng nasa ilalim.
“Skylar?! So, it's you…”
“O-Oo, a-ako ‘to. Sorry sa nang-nangyari, Jaxon. Sorry talaga,” nauutal na sagot ni Skylar, nanginginig ang boses sa sobrang takot. "Jaxon, ang nangyari kagabi, hindi ko sinasadya, please bitiwan mo na ako…”
Sa narinig na sinabi ni Skylar, mas lalong lumaki ang gitla sa noo ni Jaxon. Bumaba ang tingin nito sa katawan ni Skylar na may bakas pa ng ginawa nila kagabi. Mas lalong naging madilim ang ekspresyon nito sa mukha.
“I didn't know you're this cheap, Skylar. Others couldn't compete with your shamelessness!”
*
Malam itu, hujan turun rintik-rintik di kota tempat Aditya memiliki kantor kecilnya. Suasana terasa suram, seolah langit ikut menyimpan rahasia yang hendak mereka pecahkan. Di dalam ruangan yang remang-remang, sebuah meja kayu panjang menjadi saksi bisu diskusi yang akan menentukan arah dari misteri ini.Aditya duduk di ujung meja dengan ekspresi serius. Di sekelilingnya, berkumpul orang-orang yang kini menjadi bagian dari kisah ini: Clara, Arjuna Wiryawan, Wisanggeni, Saras, serta para musisi yang telah terlibat dalam perjalanan ini—Bima, Dira, Lila, Rendra, dan Ayu.Di tengah meja, Clara meletakkan selembar kertas tua yang sudah menguning. Gambar di atasnya tampak rumit: lingkaran-lingkaran dengan garis-garis bersilangan, menyerupai pola musik, tetapi memiliki elemen yang lebih dalam daripada sekadar partitur.“Ini,” kata Clara dengan nada tegas, “adalah peta harmoni. Simbol esoteris yang ditemukan dalam catatan lama Aryawiguna. Ini bukan hanya musik, tetapi juga kode yang menggamba
Kabut pekat menyelimuti malam ketika Aditya, Saras, dan Clara kembali ke ruang bawah tanah gedung konser Midanget Sunyata. Setiap langkah mereka bergema di lorong batu yang lembap dan berbau tanah basah. Meski Aditya dan Saras sudah pernah datang ke tempat ini melalui petunjuk yang tidak sengaja ditemukan mereka, suasana dingin yang menyelinap ke tulang mereka tetap terasa sama—seolah tempat ini menolak kehadiran mereka.Lampu senter Aditya berpendar di dinding batu yang tertutup lumut. Di salah satu sudut, tersembunyi dalam bayangan, ada ukiran berbentuk lingkaran dengan pola musik yang rumit. Notasi-notasi itu terlihat berbeda, seperti sebuah kode rahasia yang belum pernah mereka lihat sebelumnya.Clara, yang berdiri di belakang Aditya, menyipitkan mata seranya memfokuskan pandangannya dan menyentuh pola spiral di dinding itu dengan sangat hati-hati.“Ini bukan sekadar hiasan, atau sekedar pola yang diukir seseorang untuk melampiaskan hobi, atau semacamnya” gumamnya. “Bisa jadi ini
Matahari pagi menyinari Desa Sukamundur dengan kehangatan yang langka. Seolah-olah kehadiran bayangan yang menghantui desa ini selama bertahun-tahun yang diharapkan masyarakat desa segera menghilang akhirnya sirna bersama selesainya "Simfoni No. 9." Namun, di hati Aditya Arya, ada sesuatu yang masih mengganjal dengan segala pertanyaan dibelakangnya. Surat tanpa nama yang ia terima semalam membuat ia berpikir keras sekaligus menyadari ruwetnya teka-teki "Simfoni No. 9.", menjadi tanda bahwa misteri ini belum sepenuhnya usai.Aditya duduk di meja kecil di penginapan, membaca kembali isi surat itu:“Anda mungkin berpikir bahwa semuanya telah selesai, tetapi ’Simfoni No. 9.’ hanya permulaan. Dunia telah mendengar suaranya, dan sekarang banyak yang ingin menemukannya. Jika Anda ingin kebenaran sesungguhnya, temui aku di gedung konser lama sebelum semuanya terlambat.”Saras, yang berdiri di dekat jendela, menatapnya dengan raut cemas dan kebingungan. “Anda benar-benar ingin pergi?”Aditya m
Langit Desa Sukamundur perlahan berubah dari kelabu menjadi biru cerah. Udara pagi membawa kesejukan yang terasa berbeda, seperti beban berat yang selama ini menekan desa telah terangkat. Aditya Arya berdiri di tepi hutan, memandangi partitur lengkap ”Simfoni No. 9.” yang kini berada di tangannya. Sementara itu, Saras berdiri tak jauh di belakangnya, matanya tertuju pada desa yang mulai bangkit dari keheningan panjang.“Semua terlihat damai sekarang,” gumam Saras pelan, seolah berbicara kepada dirinya sendiri.Aditya mengangguk perlahan, tetapi sorot matanya penuh kekhawatiran. “Ya, tapi aku tidak bisa berhenti berpikir tentang kata-kata pria tua itu. Musik ini memiliki kekuatan lebih besar daripada yang kita bayangkan. Apa yang kita lakukan bukan hanya menutup pintu, tapi mungkin membuka jalan baru.”Saras menatap Aditya, bingung. “Apa maksud Anda?”Aditya mengangkat partitur itu, memperlihatkan halaman-halaman penuh notasi yang tampak seperti kode rahasia. “Aryawiguna tidak hanya me
Langkah kaki Aditya dan Saras bergema di tangga batu menuju ruang bawah tanah yang baru mereka temukan. Cahaya senter mereka menari di dinding yang lembap, menyoroti ukiran-ukiran aneh yang terukir dengan presisi. Setiap langkah terasa membawa mereka semakin jauh dari dunia nyata, masuk ke dalam misteri yang ditinggalkan Aryawiguna.Ketika mereka mencapai dasar tangga, udara terasa lebih dingin. Sebuah ruangan besar terbuka di depan mereka, diterangi oleh cahaya lembut yang tidak jelas dari mana sumbernya. Di tengah ruangan berdiri podium batu besar yang menahan sebuah kotak kaca. Di dalam kotak itu, terdapat sebuah partitur lengkap bertuliskan: "Simfoni No. 9 – Gerakan Akhir."Saras menelan ludah, pandangannya terpaku pada partitur itu. "Ini... ini pasti yang kita cari," katanya dengan suara bergetar. Tapi langkahnya terhenti ketika melihat bayangan yang bergerak di sudut ruangan.Aditya segera mengarahkan senternya. "Siapa di sana?" tanyanya tegas.Bayangan itu tetap diam, tetapi so
Pagi di Desa Sukamundur terasa lebih sunyi dari biasanya. Cahaya matahari yang hangat menyinari jalanan berbatu, tetapi keheningan aneh menggantung di udara. Setelah kejadian di gedung konser, desa itu seperti ditelan rasa takut yang tidak terlihat. Aditya Arya duduk di depan sebuah pondok kecil di ujung desa, menggenggam fragmen partitur yang ia temukan di reruntuhan. Tulisan tangan di sudutnya masih terngiang di pikirannya: "Musik ini tidak pernah berhenti. Mereka akan kembali."Saras mendekat pelan, membawa secangkir teh hangat. Wajahnya masih pucat, tetapi ia mencoba tersenyum. "Apa yang Anda temukan di fragmen itu?" tanyanya, suaranya nyaris berbisik.Aditya mengangkat fragmen itu, menunjukkannya padanya. "Ini adalah bagian dari sesuatu yang lebih besar. ”Simfoni No. 9.” belum selesai, dan meskipun Harjo sudah mengorbankan dirinya, ada sesuatu yang masih tersisa. Ini seperti peringatan bahwa ancaman itu belum benar-benar hilang."Saras duduk di sampingnya, memandang fragmen itu d
Selamat datang di dunia fiksi kami - Goodnovel. Jika Anda menyukai novel ini untuk menjelajahi dunia, menjadi penulis novel asli online untuk menambah penghasilan, bergabung dengan kami. Anda dapat membaca atau membuat berbagai jenis buku, seperti novel roman, bacaan epik, novel manusia serigala, novel fantasi, novel sejarah dan sebagainya yang berkualitas tinggi. Jika Anda seorang penulis, maka akan memperoleh banyak inspirasi untuk membuat karya yang lebih baik. Terlebih lagi, karya Anda menjadi lebih menarik dan disukai pembaca.
댓글