Share

Chapter Six

[Enna's POV]

"Mikho..."nanginginig kong sabi sa kanya when I halted Moley in our garage. He turned his head to me, wearing a frown.

"B-bakit? Is your womanhood still hurting?" he asked nervously.

I shook my head and played with my hands. I could feel my knees turning into jellies at nanginginig rin ang mga hands ko sa sobrang kaba. "Bumalik nalang kaya tayo?"

He gasped, wiping the beads of sweat on his forehead and went out of Moley. Nakita ko siyang umikot sa side ko at pinagbuksan ako ng pinto.

"Marami pa akong kailangang asikasuhin ngayon, Enna. I don't have all the time in the world. Halika na." I heard his faint breath and hindi na ako naka react when he reached for my hand to pull me out Moley.

He was maybe trying to conceal his tension kasi like me, his hand was as cold as ice rin. Naglakad kami habang napakapit ang dalawang kamay ko sa kamay niya. I've only held his hand a few times today pero I've felt comfortable na with him. Feeling ko tuloy I've known him for so long na. It felt so so good to hold his hand and it somewhat made my tension wear off a bit.

Narinig kong may sinasabi ang hubby ko. It seems like a prayer kasi narinig kong sinabi niyang 'have mercy on us' tapos nag sign of the cross pa siya at napahalik sa rosary sa leeg niya.

I breathed in and breathed out ng maraming beses habang patungo kami sa main door.

All heads turned towards our direction the moment we stepped inside the living area. Everyone was there. My sister and her husband, si Mama at si Papa. They all looked at mine and Mikho's entwined hands first bago tumaas ang mga nakakamatay at nagtatanong nilang tingin sa mukha namin.

Parang iyong mga eksena lang sa movie. I know it's coincidence na nandito silang lahat ngayon pero para talagang sinadya rin ng pagkakataon. Nagbaba ako ng tingin kasi hindi ko masalubong ang nakakamatay nilang mga tingin, lalo na si Papa. I moved to step closer behind Mikho at nagtago ako sa likod niya. I buried my face in one of his arm.

"Mikho..." I whispered at naramdaman kong bahagyang pinisil ng nanginginig din niyang kamay ang kamay ko.

Mikho cleared his throat. "M-magandang gabi po sa inyo," tensiyonado niyang bati sa kanila.

"What is good in the evening, young boy?!" Napasinghap ako sa lakas ng boses ni Papa at lalong nagtago sa likod ni Mikho.

"What is the meaning of this, ha Adrienna?! Who is this guy?!" sigaw niya at ramdam kong nasa harap na namin siya.

"Papa..." Inangat ko ang mukha ko sa arm ng hubby ko at sinubukang salubungin ang galit na titig ni Papa. "K-kasal na po kami Papa at a-asawa ko na po siya..."nangingig kong sabi habang nangilid na ang mga luha sa mga mata ko.

Sandaling natigilan si Papa. What I saw in his eyes was far from anger. They were flickering with rage and extreme contempt. Parang anumang oras ay makakapatay siya ng tao.

"N-nabuntis ko po ang anak niyo, Sir. And with all due--"

Papa lifted his fist in the air bago pa matuloy ni Mikho ang sasabihin niya.

"Mikho!!!" I screamed sa lakas ng suntok ni Papa. Tumilapon si Mikho sa floor. Hindi pa nakuntento si Papa at dumukwang pa siya para kwelyuhan si Mikho at binigyan muli ito ng magkakasunod at malakas na suntok sa mukha. Hindi pumalag si Mikho at basta lang tinanggap ang mga suntok ni Papa. Nilapitan ko si Papa para siya awatin pero hinawakan ako sa magkabilang braso ng isa sa mga bodyguards niya.

"Huwag niyo po siyang saktan, Papa! Wala po siyang kasalanan... Ginusto ko po ito!" umiiyak kong sigaw habang pilit na pumiksi kay Kuya Jaguar. "Let go of me po!Ano ba!!!" Napatingin ako kay Mama para humingi ng saklolo pero hindi siya gumalaw sa kinatatayuan niya at nakakamatay lang akong tiningnan. Same with my sister, she was eyeing me with disgust at hindi rin gumalaw. Pati si Kuya Hugh.

Buong lakas akong muling pumiksi kay Kuya Jaguar pero sobrang lakas niya.

"Tarantado ka! Ang lakas ng loob mong tumungtong dito! Sa tingin mo ba matatanggap kita dito sa pamamahay ko?! Istupido!" Papa gave him again another punch in the stomach at napa-ubo si Mikho ng blood. May cuts narin siya sa magkabilang labi at napuruhan na yung isa niyang mata dahil nahirapan na siyang ibuka iyon.

"P-papa tama na!!! " napahagulhol kong sigaw. Sobra na akong natatakot sa pwede niyang gawin kay Mikho. Yumuko ako para abutin ang isang kamay ni Kuya Jaguar at kinagat ko iyon. Nabitawan niya ako at agad akong napatakbo at lumuhod sa tabi ni Mikho.

"T-tama na po...t-tama na..." niyakap ko si Mikho at humagulhol ako sa d****b niya pero naramdaman kong agad may humila sakin pagkatapos at basta ko nalang ring naramdamang may kamay na dumapo sa magkabila kong pisngi.

Bigla akong namatanda sa lakas ng sampal na dumapo na sakin galing kay Papa. Nanginginig ang buong katawan ko at pakiramdam ko ay hihimatayin ako sa sobrang sakit. Nag uunahang tumulo ang luha ko habang nakatitig sa galit na mukha ni Papa. Naramdaman ko namang may mainit na kamay na dumapo sa kamay ko at walang lakas iyong pinisil. It was Mikho's hand.

"Hindi mo na ako binigyan ng kahihiyan, Adrienna! Kahit kailan ay wala kang ginawang matino sa pamilyang 'to! Nagpabuntis kapa at nagpakasal sa lalaking 'to?! Hinayaan kitang gastusin ang pera ko sa mga walang kwentang bagay at ito pa ang igaganti mo sa'kin, ha?! Wala kang utang na loob! You are nothing but a disgrace to this family! Ang lakas ng loob niyong pumunta ng lalaki mo dito sa pamamahay ko? Ano bang pwedeng maipag malaki sa'yo ng tarantadong 'to ha?! Alam mo ba kung ano ang pwedeng mawala sa'kin dahil sa ginawa mong ito, ha Adrienna?! Alam mo ba kung ilan ang danyos na ibabayad ko sa mga Chiu dahil dito?!" he kicked Mikho in the legs at hinarap muli ito. Niyakap ko naman siya pero marahas akong hinaplot ni Papa at malakas na itinulak.

Natumba ako at tumama ang puwet ko sa sahig pero parang hindi ko na naramdaman ang sakit. Namamanhid na ako dahil sa sobrang takot. Gumapang muli ako kay Mikho at agad siyang niyakap bago muli siya saktan ni Papa.

"E-enna...." narinig kong mahinang sabi niya at alala niyang sinapo ang tiyan ko.

"Tama na....po...." nagmamakaawa akong tumingin kay Papa at humagulhol habang may mga kamay parin na humila sa'kin. Hindi ako bumitaw kay Mikho at mahigpit lang siyang niyakap habang tuloy ako sa pag-iyak.

Kung alam ko lang sana hindi ko nalang sinunod ang plano ni Mikey. Alam ko naman that my father is very capable of hurting anyone. Walang kasalanan si Mikho. Hindi dapat ito nangyari sa kanya.

"Bitawan mo na ang istupidang iyan Jaguar. Wala akong anak na suwail!" sigaw ni Papa at binalingan ang iba pa niyang bodyguards. "Get them out of my house now! Siguraduhin niyong walang madadalang ni sentimo ang stupidang 'yan! Kunin niyo ang susi ng sasakyan niya, ang lahat ng pera at mga gamit na meron siya," utos ni Papa at kasunod niyon ay naramdaman ko nalang na marahas kaming parehong hinablot ni Mikho ng mga bodyguards niya at kinaladkad palabas ng gate.

All of them took everything from me.

NAIIYAK kong tiningnan ang mukha ng hubby ko. He was wincing in pain pero ininda niya iyon. Kanina pa kami naglalakad habang hawak niya ang kamay ko. Sobrang layo ng gate namin sa gate ng village at sumasakit na ang mga paa ko. Wala kasing pinapapasok na public vehicle dito sa village.

"Mikho masakit na ang mga legs ko..." reklamo ko. I think my blisters na yung mga soles ng feet ko. Hindi kasi ako sanay maglakad ng ganito ka kalayo.

"Kaunting tiis nalang," sabi niya at patuloy lang kami sa paglalakad.

After about ten minutes nakalabas na kami sa gate at sobrang sakit na talaga ng legs ko. Naglakad pa kami ng kaunti at tumigil kami sa parang isang convenience store. Pumasok kami doon.

"May mga t-shirts at tsinelas ba kayo dito?" tanong ni Mikho sa lady na nagbabantay.

"Meron po doon sa dulo sa right side, Sir," sabi ng girl na kunot noong napatitig sa mukha ni Mikho.

"Salamat," he thanked the lady at tumuloy na kami dun sa area na sinabi niya.

There were a variety of cheap looking shirts, shorts, pajamas, dresses, slippers, undies, and shoes nang tumigil kami.

Pinapili ako ni Mikho ng mga shirts, mga pantulog, undies and slippers. I was hesitating at first kasi baka makati yung cloth pero wala na akong choice. Tsaka, cute naman yung mga designs. I chose every item na may picture ni Sponge Bob. All the items were unbelievably cheap. The t-shirts, the pair of pajamas, the pair of undies were only a hundred pesos and the pair of slippers were only fifty pesos. I got two pairs of each. Namili narin kami ng toiletries at pagkatapos ay pumunta na sa counter. Pagdating doon ay bumili rin siya ng hotdog sandwich for me and he bought two bottled water. He spent a thousand and two hundred for all of the items.

"Suotin mo muna itong isa sa mga t-shirt. Baka kabagin kana diyan sa damit mo," sabi niya at napapout ako.

Binigay niya sa'kin iyong isang shirt na may drawing ni Sponge Bob at Patrick na naka high five saka siya lumuhod sa paanan ko at inilabas ang isang pair ng slippers sa supot. Tinanggal niya ang mga shoes ko at sinunod niya ang pair of socks ko then he slid in my new pair of Sponge Bob slippers to each of my foot. Sinuot ko na agad iyong t-shirt at ipatong sa cropped top ko bago pa siya makatayo.

"Kainin mo muna 'to ngayon. We'll find a place to eat a decent meal later." Inabot niya sa'kin yung sandwich and at the same time tumunog yung stomach ko. Actually, hindi ako kumakain ng bread na made in white flour pero gutom na ako and I need to feed the baby inside so I took it nalang.

"Pa'no ikaw?" I asked him.

"Hindi ako gutom. Kainin mo na 'yan,"he said.

Lumabas kami ng store while he let me eat the sandwich habang bitbit niya yung pinamili namin.

"Saan tayo ngayon? Pa'no iyang mga pasa mo?" tanong ko habang naglalakad muli kami. Medyo naging comfortable na akong maglakad kasi comfy sa paa yung slippers.

He sighed. "I'll take care of this later. Kailangan muna nating humanap ng pansamantalang matutuluyan ngayon."

We continued walking at tumigil kami sa isang kanto. I thought we were waiting for a cab pero nagulat ako ng pumara si Mikho ng isang trike.

Oh my! It's my first time riding a trike!

He said a certain street sa driver at tumango naman ang driver.

"Get in, Enna," sabi niya ng hindi ako gumalaw. I moved naman at inalalayan niya akong pumasok. Tumabi siya sakin and he placed a shirt on top of my legs to cover them.

"Paki dahan-dahanan lang po ang pagpapatakbo, Manong," he told the driver.

"Areglado, boy,"sagot ni Manong trike driver.

The trike wasn't that bad naman pala to ride. Open air kasi siya.

I resumed eating my sandwich at napalingon ako kay Mikho. He needs to eat too.

"You need to eat," sabi ko while he was opening the mineral water for me.

"Hindi ako gutom, Enna. Ubusin mo na iyan at inumin mo 'tong tubig," he said sternly.

"I won't finish this and I won't drink that water if hindi ka kakain," I firmly said and served the sandwich near his mouth. "Sige na. I know you are hungry. Ang layo kaya ng nilakad natin," I said and pressed the sandwich on his lips. I was careful naman not to touch his cut.

He gasped and shook his head but thankfully took a bite. Inabot ko naman yung side ng lips niya. I carefully wiped off the spilled ketchup from there tapos I brought it to my mouth to lick. Sayang naman kasi yung sauce.

I unconsciously bit my bottom lip ng ma-realized ko ang ginawa ko.

Nagkatinginan kami ng hubby ko pero napababa agad ako ng tingin. Gosh, my heart just did a sommersault! Simpleng tingin lang yun ng hubby ko, ha! And even with his cuts and bruises he was still a hottie!

Siguro naman ngayon na magkakababy na kami titigil na siya sa pagiging call boy niya. I will encourage him nalang to find a decent job and I will support him all the way the same way he will support me, diba?

Hindi ko gustong itakwil ako ni Papa. I love my family pero I just can't see myself marrying Ahston. I wasn't sure what life will be ahead of me now that I'm with Mikho but weirdly, it felt wonderful na kasama ko siya. I will make the most of what we have nalang. Tutal, totoo ko naman siyang hubby.

"Sigurado kang walang masakit sa'yo?" Mikho asked me later that pull me out of my thoughts while handing me the water.

I shook my head. My cheeks kind of stings pero it's not that worst naman. He asked me this na kanina kasi worried siya dun sa pagkakatulak sa'kin ni Papa.

"I should be the one asking you that nga kasi ikaw yung na bugbog. I'm sorry..." my voice trailed. I will take care of his cuts and bruises nalang later para makabawi sa kanya.

"Ubusin mo na ang sandwich," he told me after he took two bites.

I nodded my head and finished the food pero I was still so hungry after ko itong na ubos. Maybe because the baby wasn't satisfied with what I ate.

[Mikho's POV]

"Urrrhhhhgggg!!!" she made a burping sound and covered her mouth. "Ooooopppps sorry!" she shot her eyes to me, looking embarrassed.

Pinilit kong hindi ngumiti. She seems like a very hungry cat. She dug on the food immediately as soon as it was served and ate it with gusto. Good thing this guest house offers home cooked meals. Nagpaluto ako ng chicken adobo at sinigang na isda. She originally requested an out of this world gourmet dishes na hindi naman alam lutuin ng cook nitong guest house. Kaya simpleng lutong bahay na ang pinaluto ko.

"The food was so good! Ang sarap ng adobo," she said, obviously delighted by her meal after drinking her glass of water.

"Gusto mo pa? I can still ask their cook na ipagluto ka ng adobo."

"Naubos ko nga yung lahat ng ulam. I'm good. Tsaka ikaw parang hindi ka kumain," sabi niyang napalabi.

I fought myself to shake my head. She was like one of the Bratz my sister usually watch in cartoon network brought to life. I just hope that she wouldn't be as handful as I thought she was. By now, her whims were still manageable. Sana lang ay hindi sasakit ang ulo ko sa kanya sa mga susunod na araw.

"Mag shower kana. Ako na ang bahala dito." I gathered the plates and stood up.

"Ako nalang kaya diyan? You go first so that we can take care of your cuts and bruises," she offered and took the remaining plates.

Masakit ang katawan ko pero kailangan kong indahin.

"I'll take care of this, Enna. Pumasok kana sa banyo. Huwag kanang makulit," I said rigidly, taking the plates from her hands but she won't let go.

"Inside the bathroom now, Enna," matigas kong muling sabi. "Huwag mo nalang munang suotin yung mga pinamili nating damit dahil lalabhan ko pa ang mga 'yon mamaya."

"Sige na nga!" she huffed, handing me the plates, and made her way to the bathroom.

I heaved out a sigh as soon as she closed the door and went down to bring the plates to the guest house's kitchen. I thanked the lady cook bago ako lumabas at nagdesisyong tumambay muna sandali sa lounge nila.

I received number of text messages and missed calls from my friends kaya ti-next ko muna sila. I all sent them a message na hindi ako makakauwi ngayon. Hindi ko pwedeng iwan si Enna lalo't buntis siya. Maaga nalang akong aalis bukas para bumalik sa seminaryo.

Kahit masakit ay kailangan ko nang iwan ang pagpapari. I have to deal with the mess that I've started. I'd still want to think that God had better plans for me kahit nagkasala ako ng malaki sa Kanya. He never forsakes even the worst sinner. Alam kong hindi Niya ako pababayaan.

I don't have enough money pero makakanap naman siguro ako ng matinong trabaho para buhayin ang mag-ina ko. And maybe, eventually, with God's perfect time ay baka matanggap rin ako ng pamilya ni Enna.

I exhaled sharply and decided to slide back my phone inside the pocket of my pants pero bigla iyong nag ring.

Napapikit ako ng makita ko ang caller. It was my older brother, Kayden. Damn! I completely forgot about Blue's birthday!

"Hello Father, kamusta?" my brother greeted mockingly. "Kailan ang flight mo? It's your nephew's birthday on Saturday and he's been bugging me the bike that you promised him last year," he laughed.

Nasapo ko ang ulo ko. I still haven't booked a flight on Saturday. Matagal ko na 'tong ipinagpaalam sa mga superior ko but I completely forgot about the whole thing simula ng gabing may nangyari sa'min ni Enna. At hindi ako pwedeng umalis ngayon para siya iwan. I still don't know how I'm going to bring this up to my whole family. Hindi pa ako handa. At isa pa, kailangan kong magtipid ngayon dahil hindi naman kalakihan ang ipon ko.

"Hey, man. Andiyan ka ba?"

"Kuya, pwede bang ipadala ko nalang ang bike ni Blue? Medyo busy kasi ako ngayon. Marami kaming activities bago ang ordination." I cursed at myself silently. I wanted to thud at myself for lying.

"'Tol, miss na miss kana ng mga pamangkin mo. I thought you've already brought this up to your superiors? Do you want me to book your flights?"

"Pasensiya na, Kuya. Hindi talaga ako makakalipad ngayon. Ipapadala ko nalang ang bike ni Blue by no later than Saturday. Nasa LA pa ba sila Mommy?"

"They'll be here by Thursday night kasama si Kuya at si Rafael. Sandali lang dude," he breathed out. "Hon, please mute down the TV," he said tenderly, addressing his wife.

They might be still in the entertainment room by now, watching one of the kid's favorite movies.

"Thank you, hon. Halika na dito sa tabi ko."

Makakapunta ba si Mikho sa Saturday? I heard his wife ask.

"Hindi daw, hon."

Daddy, who is that? Is that Tito Gwapo? It was Blue's voice in the background.

"Akala ko ba ako lang na daddy mo ang gwapo?" he teased his son at bahagya akong natawa. "Hello, 'Tol. Eto kausapin mo ang pamangkin mo. Ikaw na ang magpaliwanag na hindi ka makakapunta."

"Hello Tito Gwapo! Are you going to bring the Ferrari bike on my birthday?"

"Hey there, Kiddo," I cleared my throat. "Hindi makakapunta si Tito sa birthday mo but I'm still going to send you the bike that I promised. Pasensiya na, marami lang gagawin si Tito."

"Oh! So you're not coming? I was going to show you pa naman po my new set of cars daddy bought me last month. He bought a Ferrari, a Bently, a Mclaren and many more."

Bahagya akong natawa. " Maybe you could show them to me some other time."

"But it makes me sad that you won't come..." he said that tugged at my heart. "I missed you po, Tito."

I breathed out heavily. " Aw, I missed you more, kiddo. Where's your sister?"

"She's sleeping with her doll, Boobie."

"Give her my kiss when she wakes up. Tell her Tito misses her."

"Okay po, Tito. We love you po. Mwuah!Mwuah!"

"I love you too, kiddo." I swallowed the painful lump in my throat and asked him to hand back the phone to my brother.

ENNA was still inside the bathroom when I walked into our room. I spent some time talking to my brother hoping that I'd walked in with her sleeping figure. She almost spent an hour inside the bathroom. Lumapit ako sa pinto ng banyo at kumatok.

"Enna?"

"Wait lang! I'm almost done na!" she answered.

"Huwag ka masyadong magbabad. Bilisan mo na diyan."

"Opo. Wait lang!" she said and then the bathroom door opened. I was greeted by her bare face. She had already got rid of her make-up, looking naturally more arresting than she already was with her make-up on. Her hair was messy damp and there were still droplets of water on her face, dripping down through her silky neck. I swallowed to moisten my drying throat.

"Uhm... anong susuotin ko ngayon if I can't wear the clothes we bought?" tanong niya habang hawak ang nakapulupot na tuwalya sa d****b. I simply cursed when I saw that it wasn't tied properly at bahagya kong nasisilip ang cleavage niya. She had a petite frame but her globes were undeniably big and full.

Pakiramdam ko lalong nanuyo ang lalamunan ko. Nag-iinit ang katawan ko.

"Hindi mo pwedeng suotin yung mga pinamili natin dahil baka mangati ka habang natutulog. Magbalot ka nalang ng kumot. Balutin mo ng maayos ang katawan mo at matulog kana. Dapat paglabas ko tulog kana," I simply said hoping that she'd be obedient enough na matulog na. She needs to protect herself from me. Baka mamaya hindi ko na naman mapigilan ang sarili ko.

"But gagamutin pa natin ang cuts and bruises mo."

"I told you. I'll take care of this. Sige na," I said and she pursed her lips while going out of the bathroom.

Marahas akong napabuntong hininga at kinuha muna ang mga pinamili namin bago ako pumasok ng banyo. I shook my head and shrugged the unwanted thoughts in my mind. How will I be able to manage my sexual longing when I'm all around that brat? Kahit lumaki ako sa relihiyosong pamilya at kahit tumira ako ng mahigit sampung taon sa seminaryo ay hindi rin naman ako Santo.

Lalaki lang ako at natutukso din.

Nilabhan ko muna ang mga damit na nahubad niya at ang mga pinamili namin at isinampay ang mga iyon bago ako naligo. Medyo tinagalan ko ang pagbababad sa tubig habang nagdadasal na sana tulog na siya. Nang matapos ay nagbalot na ako ng tuwalya sa bewang at lumabas. But to my dismay, she was still awake sitting at the foot of the bed, her body half covered with blanket, exposing more of her mouth-watering shoulder blades and creamy legs. The betadine and the ointment that I bought from the pharmacy outside were on her hands.

God forbid!

"Bakit gising ka pa, Enna? Diba sabi ko ako na ang gagamot sa mga pasa at sugat ko? Matulog kana," I said stiffly and walked to her side, leveling my gaze only to her eyes, avoiding her exposed chest.

"I will take care of it na for you. Maupo ka nalang dito," she tapped the space beside her.

"Ako na sabi. Matulog kana. Give me those." Sinubukan kong kunin ang mga gamot pero agad niya iyong tinago sa likod niya.

I frustratedly raked my fingers to my hair."Bakit ba ang kulit mo?"

"Ikaw kaya ang makulit!" naningkit lalo ang maliit niyang mata. "I was just trying to be of help!Masama ba 'yon...?" nanginginig niyang sabi. Her eyes glistening with tears.

I exhaled sharply as if it would melt away the tension that I felt inside. I sat beside her in resignation. Now, she was beginning to be a pain in the ass.

"Sige na. Gamutin mo na," pigil ang hininga kong sabi.

"Pa'no kita gagamutin kung diyan ka sa harap nakatingin? I-tilt mo kaya yung head mo dito para makita ko yung mga cuts at mga pasa mo,"she said, moving closer to me.

Napabuntong hininga muli ako bago siya nakapikit na nilingon. I was trying so hard to keep a uniform breath habang ginagamot niya ang mga sugat at pasa ko. Her fingers felt so tender and soft against my skin and it was damnably hard to breath. Lalo na na naamoy ko ang matamis niyang hininga.

"Mahapdi ba?" tanong niya ng mapadaing ako.

"Tama na okay nayan," I managed to say though I was barely holding on. Kaunti nalang talaga at bibigay na ako.

"Sandali lang..." sabi niya at hinipan ang gilid ng labi ko.

What she did only added fuel to my already raging fire. I can no longer take it. I've had enough of self-deprivation! I opened my eyes to meet her little beguiling eyes and pulled her to me, claiming her mouthwatering lips. She paused for a while, aghast, but later found herself returning my kisses, welcoming my tongue inside her mouth. Hindi ko na pinansin ang sakit ng labi ko. Her lips were everything I could think of. It tasted like the finest honey, succulent sweet, and soft.

I carried her body and I made her sit astride my legs. I kneaded one of her globes with my palm while the other was wandering at the curves of her waists going further down at the junction between her thighs.

"Mikho..." she whined at the contact, slightly parting her lips from mine.

"Ma-hapdi pa ba?" I asked while trying to catch my breath.

"Uhmmm....H-hindi na..."

"P-pwede nang ipasok?"

She slowly nodded her head. "D-dahan dahanin mo lang, ha?"

Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Rose Fillalan
nice and witty love story............
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status