Chapter Thirty Six

[Enna's POV]

" PALANGGA, natatakot ako. Maybe they will do the same thing again kagaya ng ginawa nila noon. Baka madamay ang mga kids," I breathed out while Mikho was squeezing my trembling hand. It wasn't easy to ignore the trauma that my family had left sa puso at isip ko. Kapag nakikita ko itong bahay, lahat ng mga masasakit na pagpapahirap nila sa'min ni Mikho ang naiisip ko. Natatakot akong baka mangyari muli iyon. I know na ini-expect na ni Papa na nandito kami. I just pray and hope na sana maging okay ang lahat. Sa totoo lang, mas nangingibabaw parin iyong takot ko kaysa sa pag-aalala ko sa kalagayan ni Papa. Mabuti nalang at behave lang ang mga kids na sinabihan na ni Mikho na dadalawin namin ang lolo nila. Sana lang hindi nila maranasan na mapagtabuyan or ang hindi ma welcome ng family ko. They we