Kabanata 60

Pagkatapos umalis ni Dr. Zachary, tumakbo si Jenson papasok sa study room. Binuksan niya ang pinto upang makita si Jay na nakahawak sa kaniyang ulo, ang itsura ng isang tao na nasasaktan. May sagot na si Jenson sa kaniyang puso.

“Sinabi niya rin na mayroon akong sakit?” Pagalit na sabi ni Jenson.

Tumingala si Jay upang makita ang mukha ng kaniyang anak na napakagwapo. Isang mahinang bakas ng tinatagong pag-aalala ang lumitaw sa kaniyang mukha.

Akala niya na marahil ay masyadong perpekto si Jenson kaya binigyan siya ng kalangitan ng isang hamon sa buhay.

“Jenson, sabi ni Dr. Zachary ay nasa maagang yugto pa lamang ang iyong sakit. Basta’t palagi tayong magtutulungan, gagaling din ito.” Ayaw sabihin ni Jay kay Jenson ang tungkol sa malupit na bagay na ito, ngunit gusto niyang makisama si Jenson sa papalapit na paggamot, kaya kailangan niyang tanggapin ang katotohanan na ito.

“Tinatrato ang buhay ko na parang damo na inaapak-apakan lamang,” pagalit na sinabi ni Jay gamit ang nakatikom na