Share
Chapter 25
Dawn POV
Nakaharap ako ngayon sa aking laptop at tila urong-sulong ang aking kagustuhan na buksan ang isang folder na ipinasa sa akin.
Ewan ko ba andon 'yung kagustuhan ko pero andon din ang takot.
"Hindi mo pa rin ba bubuksan?" Napatingala ako sa nagsalita na walang iba kundi si Eros na ngayon ay nasa likod ko na at nakatingin rin sa folder na halos ilang minuto ko na rin pinagmamasdan.
"Why? Are you afraid na baka may malaman ka—"
"Hindi ako takot sa aking malalaman dahil sa totoo lang mas takot ako sa kung ano man ang aking magiging reaskyon para sa aking maaaring malaman."
Narinig ko ang pagbuntonghininga nito bago ko naramdaman ang paghawak nito sa kamay ko na may hawak ng mouse ng laptop.
"Alam kong nasa iyo pa rin ang desisyon kung bubuksan mo iyan o hindi pero para sa akin you deserve to know the truth. Hindi naman pwede na ipagkait mo iyon s
Kaugnay na kabanata
Slash of Fate Chapter 26
Dawn POV"Mahirap gawin iyon Eros, ngayon pa na hawak nila ang anak ko! Hawak nila ang nag-iisang taong maituturing kong pamilya. Gusto ko siyang bawiin ngunit pinipilit ko pigilan ang sarili ko sa ngayon dahil alam kong mahirap silang kalabanin." Napabuntonghininga ito bago hinawakan ang mga kamay ko at pilit na pinaparamdam sa akin na wala akong dapat ikatakot."But your child needs you Yesha, you need to talk to Flix or talk to your son." Napanganga ako at naramdaman ko muli ang pagpunas nito sa mga luha na nasa gilid ng aking mga mata."W-What do you mean?""Ang akin lang sa tingin ko hindi mo kailangan na hintayin pa ang panahon. Marami na ang nasayang Yesha at isa pa, alam kong sobra-sobra na ang pangungulila mo sa anak mo kaya walang mali na lapitan mo siya at magpakilala. At ang tungkol naman sa inyo ni Flix ay dapat hindi makaapekto sa kung anong relasyon at karapatan na meron ka para sa ana
Slash of Fate Chapter 26
Dawn POV"Mahirap gawin iyon Eros, ngayon pa na hawak nila ang anak ko! Hawak nila ang nag-iisang taong maituturing kong pamilya. Gusto ko siyang bawiin ngunit pinipilit ko pigilan ang sarili ko sa ngayon dahil alam kong mahirap silang kalabanin." Napabuntonghininga ito bago hinawakan ang mga kamay ko at pilit na pinaparamdam sa akin na wala akong dapat ikatakot."But your child needs you Yesha, you need to talk to Flix or talk to your son." Napanganga ako at naramdaman ko muli ang pagpunas nito sa mga luha na nasa gilid ng aking mga mata."W-What do you mean?""Ang akin lang sa tingin ko hindi mo kailangan na hintayin pa ang panahon. Marami na ang nasayang Yesha at isa pa, alam kong sobra-sobra na ang pangungulila mo sa anak mo kaya walang mali na lapitan mo siya at magpakilala. At ang tungkol naman sa inyo ni Flix ay dapat hindi makaapekto sa kung anong relasyon at karapatan na meron ka para sa ana
Slash of Fate Chapter 27
Dawn POV"Brix laro tayo hali kana!" sigaw ng bata sa aking anak na nakaupo lang sa damuhan at nakatingin lamang sa mga batang kanina pa naglalaro.Bumuntonghininga ako at hindi makapaniwalang ganito ako kaduwag. Kanina ko pa kasi ito pinagmamasdan lamang mula sa isang gilid na hindi pa nito natatapunan ng tingin.At kahit gustong-gusto ko na itong lapitan ay nawawalan ako ng lakas ng loob.Samantalang tapos na ang klase ng mga bata kaya wala silang ginawa kundi maglaro habang naghihintay ng mga sundo nila.And my son is right there, sitting silently na tila ayaw makihalubilo. Na kahit kanina sa klase nito ay hindi ito umiimik at nanatiling nakatingin lamang sa lamesa nito o sa kawalan na lubhang nagparamdam sa akin ng pag-aalala."Ang KJ mo naman hali ka, laro tayo." Umiling ang anak ko ngunit kaya tila nainis ang nag-aaya rito."Ang arte mo, kala mo kung sino. Kung hindi lang dahil sa nagtratrabaho papa ko sa konpaniya niyo bakit ba
Slash of Fate Chapter 28
Dawn POV Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at ngayon ay nandito ako sa loob ng kwarto ng anak ko habang ito ay kanina pa ako kinakausap at kung ano-ano ang mga pinapakita sa akin. Ngunit halos wala ako maunawaan sa mga sinasabi nito, na tila lumilipad ang utak ko at hindi ako mapakali. Sino ba namang hindi? Kung nasa pamamahay ka ng taong kinamumuhian mo na ano mang oras ay hindi mo alam kung ano ang pwedeng gawin sa'yo Mabuti na nga lang at iniwan kami rito ni Flix at mukhang nakaramdam naman ito na ayaw ko sa presensya nito at ang ulol ay kusang umalis at sinabing babalikan niya raw kami mamaya. Tsk kung pwede lang ay sana huwag na. Isa pa ang hindi ko rin maintindihan ay kung bakit tanging mga kasambahay tapos si Flix at ang anak ko lang ang nakatira sa malaking bahay na ito. Saan si Helen? Oo sabihin na natin
Slash of Fate Chapter 29
Dawn POVDear mama, Alam niyo po, mahal na mahal po kita at kahit gustong-gusto ko man na makasama ka pa po ay alam kong hindi ko na iyon magagawa. Ngunit mama kung dumating man ang araw na maibigay itong letter ko sa inyo sana po mangako kayo. Gusto ko po sana na huwag niyo po ako kalimutan, gusto ko po iyong manatili ako sa mga puso at isip niyo. At kahit isang beses lang tayo nagkita ay sana gaya ko ay baunin niyo ang ala-alang iyon.Kahit hindi mo hilingin iyon anak ay gagawin ko, pero bakit ang daya? Bakit tanging iyon lang ang ala-alang nagawa mong baunin?Ang sakit at kung pwede lang sana at kung nabigyan lang sana ako ng pagkakataon na mas magawaang aking tungkulin bilang ina sa'yo ay mas napasaya sana kita.Pero ang saklap lang dahil hindi ko nagawa.Mama, alam mo po favorite ni kuya ang chocolates pero sayang po kapogian
Slash of Fate Chapter 30
Dawn POVSa bawat patak ng luha ko ay tuluyan kong naibuhos ang sakit, at wala na akong pakealam kung andito siya sa harap ko.At kung gusto nitong tumawa ay hahayaan ko ito.Dahil sa totoo lang wala naman ako maitatago rito e' kasi alam kong noon pa lang ay panalong-panalo na ito.Napaikot-ikot na nito ako. Pinaniwala, pinaglaruan at hinayaang magtanggal isa-isa ang mga parte ng pagkatao ko.Pero bakit andito na naman ito?Bakit pinaglalaruan pa rin ako nito?Ano pa ba ang gusto mo makuha Flix?"I-I can't let you go Dawn," mahinang saad nito at ang kuko ko'y dumiin sa sahig.Kung pwede lang na mukha nito ang kalmutin ko ay gagawin ko ngunit sa kakapalan ng mukha nito ay alam kong hindi rin ito makakaramdam ng sakit.Too bad, 'yun pa naman ang gusto kong gawin. Gusto kong ipanamnam ri
Slash of Fate Chapter 31
Flix POVMasarap pala sa pakiramdam na pagmasdan ang isang tanawin na akala mo noon ay kailanma'y hindi mo magagawang makita.And yet here she is,And hell!She's damn gorgeous, especially when her genuine smile is vividly plastered on her lips.Damn! I could stare at her forever.Nakakapanghinayang nga sapagkat sa dami ng taon na nasayang sana'y mas tinuon ko na lamang sa pagbibigay ng rason upang magbigay saya rito.Dahil ngayon ko lang napagtanto na noon pala ay ni hindi ako nabigyan ng pagkakataon na masilayan man lang ang gano'ng kagandang tanawin.But now?She and our children are the best gift God has given to me.And if I can only keep her forever ay gagawin."Mahilig ka rin po pala sa seafoods mama?" Magiliw na saad ng anak namin na kay sarap pakinggan.At ang sarap sa pakiramdam na masabi ang salitang 'anak namin' dahil tila ba nabuo ko na ang pamilyang ninakaw sa ak
Slash of Fate Chapter 32
Dawn POVNapabuga ako ng hangin habang nakatingin sa salamin na ngayon ay kitang-kita roon ang aking repleksyon na aligaga na tila ba hinabol ako ng sampung demonyo.Shit! Anong klaseng pakiramdam ba ito?Bakit gano'n na lang nararamdaman ko?Bakit hindi ako mapakali kapag kaharap ko ito? And what the hell!Bakit gano'n na lang ang pinapakita nito sa akin?Bakit sa oras na nakikita ko ang kirot at sakit na dumadaan sa mga mata nito ay tila sinasakal ako? Nakokonsensya ba ako para sa lalaking iyon?Hindi naman niya deserve ang gano'n e'!Isa pa the way he smile and the way he talks ay parang nagpapatangay naman ang kalooban ko.I hate the fact na tila ba may kakaibang emosyon humihila sa akin papalapit sa taong kinamumuhian ko.And I hate myself for letting him win those small battles between us.Na tila ba ginagamit nito ang oportunidad na kasama namin ang anak ko para hindi ak
Pinakabagong kabanata
