Share

Chapter 30

Dawn POV

Sa bawat patak ng luha ko ay tuluyan kong naibuhos ang sakit, at wala na akong pakealam kung andito siya sa harap ko.

At kung gusto nitong tumawa ay hahayaan ko ito.

Dahil sa totoo lang wala naman ako maitatago rito e' kasi alam kong noon pa lang ay panalong-panalo na ito.

Napaikot-ikot na nito ako. Pinaniwala, pinaglaruan at hinayaang magtanggal isa-isa ang mga parte ng pagkatao ko.

Pero bakit andito na naman ito?

Bakit pinaglalaruan pa rin ako nito?

Ano pa ba ang gusto mo makuha Flix?

"I-I can't  let you go Dawn," mahinang saad nito at ang kuko ko'y dumiin sa sahig.

Kung pwede lang na mukha nito ang kalmutin ko ay gagawin ko ngunit sa kakapalan ng mukha nito ay alam kong hindi rin ito makakaramdam ng sakit.

Too bad, 'yun pa naman ang gusto kong  gawin. Gusto kong ipanamnam ri

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status