Hindi alam kung paano ipapaliwanag ni Kari sa mommy niya na hindi pwede si Tobias ngayong araw. Sinabi nito ay may kailangan daw itong gawin ngayon.
“So, where is he?”Nakita niya na lang ang sarili niya na nakaupo sa sofa, ang mommy niya ay nakatayo sa harapan niya at nakahalukipkip habang nakatingin sa kanya. Kauuwi lang nito galing sa opisina.She sighed. “I saw him earlier, sinabi niya na bawal daw siya today kaya hiningi ko na lang ang number—”“Did you really think that I would believe that?”“Mommy!” Frustrated na sigaw niya. “Believe me! We met earlier, his name is Tobias Ortega. He’s with his friends pa nga! Cade and Tori saw them too!”“Then, why is he not here in front of me?”Napanguso siya. “Because he said he was busy but he gave me his number!” Nilabas niya ang phone niya at nilapit sa mommy niya. “Go, call him! You remember his voice naman siguro, diba? Nakausap mo po siya sa phone that night.”Tumango ito. “Okay, dial the number.”“Fine.” She rolled her eyes, she’s confident. Nagsasabi naman kasi siya ng totoo, kinuha niya ang agad ang number sa phone ni Tori kanina.Tinawagan niya ang phone at nag-angat ng tingin sa mommy niya, hinihintay na mag-ring iyon. But she felt a lump on her throat when the call didn’t go through. It means the number is not available.Napatingin agad siya sa screen dahil doon. Oh no! Tinext niya agad si Tori dahil baka mali ang number na nakopya niya, at nag-reply naman agad ito ng parehas na number. Mali ang binigay ng lalaking iyon sa kanya?“Damn that guy. .” she hissed under her breath.“That’s it, Karisma. You’re groun—”“No! No way!” Napatayo agad siya mula sa pagkakaupo. “Believe me, i saw him earlier! He just gave me a wrong number and it’s not my fault!”Her mother sighed. “Grounded ka hangga’t hindi mo siya nadadala sa harapan ko.”“M-mommy. .” Nanghihinang sambit niya.“Don’t you dare give me that kind of face, Karisma! Ikaw ang may kasalanan kung bakit nangyayari ito, tapos na ako sa pagiging maluwang sayo. I gave you so many chances but you took it for granted!”Hindi siya nakapagsalita. Napayuko na lang siya at hindi na kumibo. Oo na, kasalanan niya! Pero nagsasabi naman talaga siya ng totoo ngayon!“Find him first then we will talk.”Napapikit siya ng mariin. Hindi niya talaga maintindihan ang gustong mangyari nito, ano bang gusto nito sa lalaki na iyon at gusto pa nitong makita? Hindi pa ba sapat na nakauwi siya ng maayos ng gabing iyon?She buried her face on her pillow that night, thinking about that guy. Naiinis siya dahil niloko siya nito! Mali ang number na binigay nito sa kanya, halatang wala itong balak na makipag-usap sa mommy niya.“So, you’re grounded right now. .” ani Cade kinabukasan nang magkita sila sa school. Katabi nito ang boyfriend nitong si Nigel ngayon.“I told you, you will be grounded someday and right now is that someday,” he laughed.Umirap siya dahil doon.“Baka hindi mo masyadong ipinaliwanag kay tita?” tanong ni Tori habang inaayos ang pagkakatali ng buhok nito.“I did, hindi lang siya nakinig sa’kin.”Wala na. . hindi na available ‘yung mga cards niya, kinumpiska na rin ng mommy niya ang susi ng kotse niya at binigyan lang siya nito ng three hundred pesos ngayong araw. Hinatid siya ng driver kanina papunta sa school at susunduin siya mamaya pag uwi niya.She’s so frustrated.“Hey, treat me for lunch,” sabi niya sa mga kasama niya.Tumawa ang mga ito. “Sure, princess.”Ni hindi rin niya magawang kumain ng maayos. Naaalala niya ‘yung panloloko sa kanya ng Tobias Ortega na iyon.Iyon ba talaga ang tunay na pangalan nito? Pati iyon ay pinagdududahan niya na rin.Whoever he is, fuck him, she thought. She will surely find and choke him so bad he couldn’t breath. Inis na inis talaga siya.“How about the party tonight, Kari?” tanong ni Cade.“She couldn’t make it, obviously. .”Party! May party nga pala tonight! How come she forgot about that?! Napapikit siya dahil sa stress, gusto niyang magpunta ng party na iyon.Party is an essential in Karisma Isabelle’s life.She sipped her fruit juice and grinned. “I can make it.”“How?” Sabay na tanong no’ng tatlo.Kumindat siya. “See you at the party tonight.”Uwian ay wala pa siya sa gate na naaninag niya na agad ang kotse na nakaparada sa labas ng gate ng school nila.“Ma’am Karisma,” bati ng driver nila sa kanya.“Pakisabi kay mommy ay may gagawin kaming group thesis sa house ng classmate ko,” sabi niya. “You can go.”“Pero kabilin-bilinan ni mada’am na huwag akong babalik nang hindi kita kasama.”Huminga siya ng malalim. “Then, you come with me.”“Sige—”“It's overnight, Mang Raul. Puro kami girls, go back alright?” agap niya at inilabas ang phone niya. “Or do you want me to call mommy right now for confirmation?”Tumango ito. “Gusto ko po munang malaman ang sasabihin ni mada’am. .”She scoffed. Wala na ba talagang tiwala sa kanya ang mga ito?Nagpanggap siyang tinatawagan ang number ng mommy niya tapos ay nilagay ang phone sa tenga niya.“Mommy!” pagbati niya kunwari, tumingin siya kay mang Raul na tahimik na nakatingin sa kanya.“Sabi ko kay Mang Raul na umuwi na siya dahil may group thesis kami sa bahay ng classmate ko tonight. .” Tumigil pa siya saglit para kunwari ay nagsasalita ang kausap niya sa kabilang linya. “Yes, mommy. But it’s overnight, kaya natatakot siyang umuwi kapag hindi ako kasama dahil baka pagalitan mo raw siya.”Ngumiti siya sa driver nila. “Okay, okay. I’ll tell him to go back. Alright, alright. Love you!”Tinapos niya ang kunwaring tawag at nilingon ang driver. “You can go back, mang Raul. Sorry for wasting your time going here. .”Napakamot ito sa ulo. “Sige, ma’am. Mag ingat na lang kayo.”Ngumiti siya ng matamis. It worked! Kumaway siya nang sumakay na ito sa kotse, sinundan niya ng tingin iyon palayo at nang wala na ay pinawi niya ang matamis na ngiti sa labi niya at kinuha ang phone niya para tumawag.“Nathan! I will go there now, is it ready?”“Yes, babe. Please come here.”I smiled. “I’ll be on my way, wait for me.”Walang magawa si Kari magmula nang pumasok si Tobias sa school. Kaya naman naisip niya na lang na maglinis ng konti.Hindi naman niya ginalaw ang mga gamit dahil ayaw niyang makialam, nagwalis lamang siya at pinunasan ang mga kaunting alikabok sa mga gamit.Pagod na humiga siya sa higaan ni Tobias, tumitig sa kisame. Ngayon niya lang naisip kung paano siya ime-message ng binata kung wala naman silang number ng isa’t-isa.Naaalala niya na hindi totoo ang binigay nitong number sa kanya noon, dahil doon ay lalo siyang napagalitan ng mommy niya.Hindi niya naman masisisi si Tobias dahil kahit siya ay maiinis kung may hahabol nang hahabol sa kanya. Akala niya nga ay hindi mapapalapit ang loob nito sa kanya.Agad siyang napaupo nang bumukas ang pintuan, nadismaya siya nang makitang si Joaquin ang pumasok.Nakita nito ang reaksyon niya kaya tumawa ito. “‘Wag mo naman masyadong ipahalata na dismayado ka na ako ang nakita mo, nandyan na rin si Tobi sa labas.”Mabilis siyang napangiti at tumayo
Pagkatapos kumain ay nagkayayaan silang maglaro ng Mario Kart. Racing game iyon, dati ay kadalasan nilalaro ni Karisma iyon kasama ang mga kapatid niya. Lagi niyang kakampi dati ang kanyang Kuya Felix na magaling sa mga laro.Ngayon ay magkakampi sila ni Tobias, at kalaban nila sina Domino at Joaquin.“Hindi ko makita rito sa gilid,” saad ni Domino at umupo sa carpet, samantalang si Joaquin ay katabi niyang nakaupo roon sa couch.Umupo rin si Tobias sa tapat niya, sa pagitan ng mga binti niya. Ipinatong ng binata ang braso nito sa mga tuhod niya at sumandal sa kanya tapos ay nag-angat ng tingin kaya tinakpan niya agad ng controller ang mukha niya. Paano kung hindi pala siya maganda sa anggulo na ‘yon?“Oh, simula na,” paalala ni Domino kaya bumaling na sa screen si Tobias, hinigpitan ni Kari ang paghawak sa controller niya dahil kinakabahan siya na nae-excite.Kalmado lang ang mga kalaro niya na nakatingin sa screen, pero siguradong walang magpapatalo sa mga ito.Agad na tumahimik n
Tahimik na nakatayo si Kari sa labas ng pintuan ng lugar na pinagdalhan sa kanya ni Tobias. Pumasok ang binata sa loob kani-kanina lang at sinabing maghintay muna siya roon saglit.Nilibot niya ang tingin sa paligid habang niyayakap ang sarili, madilim kaya’t hindi maaninag. Pero may ilaw na nanggagaling sa loob kung nasaan si Tobias.“Oh, brad, bakit bigla mong inaayos ‘yang higaan mo?” Narinig niyang tanong ni Domino, nagulat siya na nandoon pala ito.“Oh, oh. Bakit tinatago mo ‘yang mga magazines?” Boses naman iyon ni Joaquin.“Ano naman kung maingay kami? May makakarinig ba?”Napaigtad siya nang biglang bumukas ang pinto sa harapan niya. Niluwa nito si Joaquin na nakasuot lamang ng boxer shorts at puting shirt.“Kari!” Halakhak nito habang nakahawak sa frame ng pintuan, napansin niya agad ang nakapulupot na gasa sa kamao nito. “Nandyan ka pala.”Nahihiyang ngumiti siya at sinilip si Tobias na binato ng damit ang nakahubad na si Domino na nasa loob.“Pasok ka.” Hinila siya ni Joaq
Tanghali na nang magising si Kari kinabukasan. Ayaw niyang bumangon pero may kumatok sa pinto ng kwarto niya.“Sino ‘yan?” tanong niya habang nakapikit pa rin.“Ma’am Kari, oras na po ng pagkain.”Suminghap siya at hinigpitan ang pagkakayakap sa kanyang unan. “I don’t wanna eat, please, stop disturbing my sleep.”“Sige po, ma’am. Pasensya na.”Wala na ulit kumatok sa pagkatapos no’n pero hindi na rin siya nakatulog ulit. Naligo na lang siya at inayos ang sarili, aalis siya dahil hindi siya mapakali sa bahay nila. Hindi na siya komportable. Wala rin siyang ganang pumasok sa eskwelahan.Naglagay siya ng concealer para matakpan ang pamumula ng magkabilang pisngi niya dahil sa mga sampal ng ina, mabuti ay hindi sobra ang pamamaga kaya hindi masyadong halata. Slippers lang ulit ang sinuot niya dahil hindi siya makakalakad ng maayos sa sapatos.Pagkababa niya ay nagulat siya nang may humarang sa kanya na kasambahay.“Binilin po ni Mada’am Elena na wag kayong paaalisin.”Napairap siya sa han
Nagpaalam si Kari kay Tobias nang madilim na. Sinabi niya ay uuwi na siya kahit hindi naman, kahit kasi umiyak siya sa harapan nito ay hindi nito tinanong ang dahilan niya.Gusto niya iyon, ayaw niyang mapag-usapan kung gaano kagulo ang kanyang pamilya. Well, hindi naman magulo, ayaw lang talaga sa kanya ng mga ito.Nandito siya ngayon sa parking lot ng school na pinapasukan niya, doon niya napagpasyahan na iwan ang Bentley ng kanyang Kuya Felix para hindi makita ng mommy niya tapos ay saka siya sasakay ng taxi pauwi.Iyon ang plano niya. Pero ayaw niya pang umuwi, ayaw niya na ro’n dahil sumasama lamang ang loob niya.Sumandal siya sa backrest ng drivers seat, pumikit ako at wala nang nagawa kundi bumuntong-hininga. Pagod siya at walang gana.Nami-miss agad niya si Tobias, nang kasama niya ito kanina ay nakalimutan niya ang lahat. Ang galing niya nga dahil hindi nito napansin na iika-ika ang lakad niya, tiniis niya iyon ng husto kanina.Napadilat siya ng mata nang mag-vibrate ang ph
Hindi alam kung paano sila nakarating ni Tobias sa isang bakanteng classroom, hindi na niya maalala ang nangyari dahil sa sobrang pag-iyak.Kani-kanina ay umalis si Tobias saglit at pagbalik ay may mga dala nang pagkain at inumin, kaya naman nilantakan niya ang mga iyon. Gutom na gutom siya. Kagabi pa ang huling kain niya at napagod pa siya dahil sa kakaiyak.Napatigil siya sa pag nguya nang mapansin na pinapanood pala siya ni Tobias. Nakapatong ang kanang bahagi ng mukha nito sa lamesa ng inuupuan nito at nakatingin lang sa kanya.Bigla na lang siyan nabulunan kaya agad binuksan ng binata ang bote ng tubig at iniabot sa kanya na agad niyang ininom.“Dahan dahan.” Mahinahon na sabi nito.Pinunasan ni Tobias ng likod ng palad ang bibig niya at sumubo ulit ng pagkain. Sumandal ito sa upuan at idiniretso ang mahaba nitong binti, naramdaman niya ang isang kamay nito sa likod niya na maingat na pinaglalaruan ang dulo ng buhok niya.Lumingon siya sa binata kaya tumigil ang kamay nito at tuma