“Anong nangyari, brad?”
Kanina pa nakayuko lang si Karisma habang nakatingin sa kanya ang tatlong lalaki na nakatayo sa harap niya ngayon. Nasa labas na sila ng club ngayon, matapos siyang hilahin ni Tobias palabas ay tumigil sila rito.Nag-angat siya ng tingin kay Tobias, nagsalubong ang mata nilang dalawa. Hindi man lang nito nagawang sagutin ang tanong ng kaibigan.She could see his tongue moving inside his mouth while both of his hands were on his waist, probably thinking of something.“Ayos ka lang, miss?” tanong ng isang lalaki na may buzz cut na buhok.Nilingon niya ito saglit at tumango tapos ay ibinalik agad ang tingin kay Tobias.“Yes. . I’m okay. .” sambit niya.Hindi nakawala sa paningin niya ang pag-ngisi ng isa pa nilang kasama habang naiiling-iling. Gusto tuloy malaman ni Karisma kung ano ang pumasok sa isip nito.“Pauwiin mo na lang muna, Tobi,” anito.Tobias, being an eerie human being, didn’ say anything again.“Uh, you come with me.” Mabilis niyang sabi kaya kumunot ang noo ng tatlong lalaki. “I am currently grounded because you didn’t come with me, Tobias. I called the number that you gave me but it was unavailable, mommy thought that I was lying and—”Napatigil siya magsalita nang bumuntong-hininga si Tobias. Hindi niya alam kung bakit siya kinabahan, pakiramdam niya’y nasigawan siya nito dahil lang doon.“Kari?” Agad siyang napalingon sa boses na iyon, tumatakbo papunta sa kanya si Cade. Nag-aalala ang itsura.“Cade. .”Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. “Are you alright? What happened to you? Kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!”Kumunot ang noo niya. “Why were you calling me?”“Auntie’s very mad right now, Kari! She’d been calling me earlier and told me to bring you home!”Oh, shoot.Binalik niya ang tingin niya kay Tobias na nandoon pa rin, tapos ay nagpaawa siya. Tumingin ang binata sa mga kaibigan, halatang hindi makapagdesisyon.Hinawakan niya ito sa kamay kaya napalingon ito sa kanya. “Please, Tobias. I won’t bother you again after this, I promise you. .”“You can go first,” sambit ni Tobias at lumingon sa mga kaibigan.Nakahinga ng maluwag si Kari dahil sa pagpayag nito, tapos ay tumingin siya kay Cade at Nigel.“If mommy called you again, tell her that I’m on my way.”Tumango ang kanyang pinsan. “Okay, ingat.”Bumaling siya ng tingin kay Tobias na naghihintay sa kanya. Nilagpasan siya nito at pumara ng taxi kaya sumunod siya, tapos ay binuksan nito ang pintuan at nilingon siya kaya nauna na siyang sumakay.Pakiramdam niya ay sobrang tagal ng naging byahe nilang dalawa. Nakasandal lamang si Tobias sa upuan habang nakapikit, dumilat lang ito nang magsalita siya para sabihin na nandoon na sila.Kumakabog ng malakas ang dibdib ni Kari habang papasok sila sa gate, si Tobias ay tahimik na sumunod sa kanya.“Kari.” Mabilis siyang napalingon sa hagdan nang marinig ang boses na iyon.“Mommy. .” Agad siyang napayuko nang tumama ang palad ng ina sa kanyang pisngi, sa lakas niyon ay halos mag-echo ang tunog nito sa buong bahay.“Kailan ka ba matututo, Kari? Nauubos na ang pasensya ko sayo!” sigaw nito. “You thought I was a joke, huh? Hindi ka ba natatakot sa’kin?!”Nag-angat si Kari ng tingin. Kitang-kita niya ang pamumula ng mukha nito dahil sa gulat. Nahihiya siya, sinampal siya nito sa harap ng ibang tao. Sa harap ni Tobias.“M-mommy. .”Pumikit ng mariin ang ina at humawak sa noo. “Go to your room.”“But. .”“Go to your room, Kari!”Napakagat siya sa kanyang labi at umakyat ng hagdan, ni hindi niya nagawang lingunin si Tobias dahil hiyang-hiya siya. Ayaw niyang makita ang reaksyon nito.Kahit nakarating na siya sa kwarto niya ay hindi pa rin siya umiiyak. Mas lamang ang hiyang nararamdaman niya, tsaka alam niyang kasalanan niya ang nangyari.“Damn it. .” sambit niya sa hangin.Magkausap ngayon ang ina niya at si Tobias ngayon, ano kaya ang pinag-uusapan ng mga ito?Naligo muna siya at nagpalit ng komportable na damit tapos ay nahiga. Naalala niya tuloy bigla si Dice Ferrer, ito ang may kasalanan ng lahat! Sana talaga ay napuruhan iyon sa ginawa ni Tobias.Napangiwi siya nang humapdi ang kanyang pisngi, bakat na bakat ang pagsampal sa kanya.Kinabukasan ay tahimik kanyang ina pagkababa niya ng hagdan, nakatulog na lang siya kagabi ng hindi nalalaman ang pinag-usapan ng mga ito.“Morning. .” Walang ganang bati niya.Hindi ito sumagot at nagpatuloy sa pag-inom ng umuusok na kape. Alam niyang galit pa rin ito, pero galit din naman siya dahil sinampal siya nito.Iniisip niya lang na hindi naman siya magsisinungaling kung papayagan siya nito!She toasted some bread and took a glass of milk. Walang nagsasalita kaya bumuntong-hininga siya at tumayo para umakyat.“Kari.”Napatigil siya sa paghakbang nang marinig ang boses ng ina, nilingon niya ito pero hindi siya bumalik. Nasa tapat na siya ng hagdan.“Why?” mahinang tanong niya.“Let’s talk.”Tumango siya. “I’ll just finish my—”“We will talk while you’re eating.”Bumuntong-hininga siya at mabibigat ang paa na bumalik.“What is it? I need to get ready for school.”Nilingon siya nito. “Nagkausap kami ni Tobias Ortega last night.”Napukaw nito ang atensyon niya, kagabi niya pa gusto malaman ang pinag-usapan ng dalawa. “Ano po ang pinag usapan niyo?”“Well,” she paused. “I want him to be your personal bodyguard.”Napasinghap siya. “What? Why?”Hindi siya makapaniwala. Hindi niya naman kailangan ng bodyguard, para lang iyan sa mga matataas na tao!“You know to yourself why, Kari!” Tumaas ang boses nito. “You got almost assaulted! Twice! And you don’t even know who did it to you!”Hindi siya nakasagot. Hindi niya sinasabi sa ina ang pangalan ni Dice Ferrer, sinabi niya ay hindi niya alam kung sino ang may gawa no’n.“He refused,” anito. “I offered him a big amount, I even asked him what he wanted but he declined every single thing I offered.”“Alright.” Tumango siya. “Then why are we talking about this? He declined. Ayaw niya, so why bother?”“You’re still grounded, Kari.”Kinagat niya ang aking labi. Alam naman niya, wala siyang kalayaan ngayon lalo pa dahil sa ginawa niya at nangyari kagabi. Hindi talaga niya maiwasan na sisihin si Dice! Ito ang may kasalanan ng lahat!“I want you to force him to be your bodyguard,” saad ng ina. “Wala akong ibang gustong pagkatiwalaan kundi ang taong iyon, do everything in order for him to take my offer. .”Napanganga siya habang nanlalaki ang mata, hindi siya makapagsalita.Tumayo ang ina at kinuha ang bag nito. “You know the rules, no Tobias Ortega as your bodyguard— no parties.”Wala siyang nasabi hanggang sa mawala na ito sa paningin niya. Hindi siya makapaniwala! There is no way!“Are you serious?”Umikot ang mata ni Kari nang tumawa si Cade matapos niyang ikwento sa mga ito ang gustong mangyari ng mommy niya. Sobra ang inis kaya medyo sensitive siya ngayong araw.“Auntie’s really is something,” sambit nito tapos ay natawa na naman.“Tigilan mo nga ang kakatawa!” asik niya.“So, you’re still grounded and you need to force that man to be your bodyguard in order for you to get back to your normal life?”Tumango siya sa tanong ni Tori, tumawa rin ito kaya napapikit siya ng mariin. Ano bang tinatawa ng mga ito? Seryoso siya! Nag-iinit talaga ang ulo niya dahil sa inis at dinagdagan pa ng mga ito.Dahil unang-una, pangalan at itsura lang ang alam niya sa lalaki na iyon. Pangalawa, paano niya ito hahanapin kung wala siyang pera at kotse? Pangatlo, bakit kailangan na ang lalaki na iyon pa? Pwede naman na kumuha na lang sila ng mga bagay sa propesyon na iyon.Well, maraming beses na siyang natulungan ni Tobias kaya alam niyang mabait ito at kayang-kaya siyang protekta
“I don’t like this,” reklamo ni Gideon habang nakatuon ang tingin sa daan habang nagmamaneho.Papunta na sila sa address ng school na sinend sa kanya ni Tori.Sinubuan niya ito ng french fries na walang gana naman nitong nginuya, dumaan sila kanina sa drive-thru dahil malayu-layong byahe ang mararanasan nila.“Don’t worry, hindi na ako magpapasama sayo next time,” aniya at bumuntong-hininga. “If only I had my own car, I wouldn’t bother you.”Tinignan siya nito sa gilid ng mata. “Then, be a good girl for once.”“I’m already a good girl!” agap niya.“No, you’re not.”She made a face. Tapos ay tumingin sa labas ng bintana habang kumakagat sa burger.Matapos ng mahabang byahe ay tumigil sila sa isang malaking school. Mataas ang itim na gate, ang mga buildings ay napapalibutan ang isang malawak na field.Nagkalat ang mga estudyante kaya bumaba agad siya ng kotse at nilingon si Gideon na nakakunot ang noo dahil natatamaan ng sinag ng araw.“Ask for the guy,” sabi niya matapos tumingin sa su
“Bakit?”Matapos ng mahabang katahimikan ay ayon lamang ang lumabas sa bibig ni Tobias, hindi niya matantya ang emosyon ng mukha nito. Dahil doon ay hindi agad nakapagsalita si Karisma.“Uh. . Mommy wants you to be my bodyguard. .” Naglabas ng buntong-hininga si Tobias at pumikit bago tumingala. Nakatingala rin siya sa binata dahil bukod sa matangkad ito ay nakatayo ito sa mas mataas na baitang sa kanya.“Sinabi ko nang hindi ako pumapayag,” saad ng binata at saka siya nilagpasan kaya hinabol niya ito at hinawakan sa kamay na nagpatigil dito.“Hey, wait!”Lumingon muli ito sa kanya kaya pinalambot niya ang kanyang mukha, nagbabakasakali na maawa sa kanya. Ngayon ay siya na ang nasa mataas na baitang, kaya’t magkapantay na ang mga mukha nila.Lalo tuloy siyang na-intimidate. Hindi niya lang kung anong meron ang binata at ganito ang epekto nito sa kanya.“Tobia—”“Makinig ka dahil huli na ‘to, miss,” anito sa mahinang boses. “Ayoko ng may ibang iniintindi bukod sa sarili ko. Naiintind
Pagkatapos pa lamang ng klase niya kinabukasan ay nagmamadali na agad siyang nagtungo sa gate upang umalis, doon ay nandoon agad si Mang Raul na naghihintay.“Doon ba ulit, ma’am?”Tumango siya. “Daan din muna tayo sa madadaanan natin na drive-thru, bibili tayo ng kakainin natin.”“Okay, ma’am.”Marami ang binili niyang pagkain. Kahit walang pera ay ayaw niyang gutumin si Mang Raul habang naghihintay ito sa labas ng school nina Tobias. Halos paubos na ang pera na ibinigay ni Gideon sa kanya.Pagkatapos niya kumain ay saktong malapit na sila sa school kaya’t mabilis niyang inayos ang sarili ko. Tinali niya ang kalahati ng buhok niya sa taas at hinayaan bumagsak sa balikat niya ang nasa ilalim, naka-uniporme pa rin siya ng school nila dahil wala na siyang oras para magpalit. At ang hindi mawawala sa kanya, ang kulay pulang lipstick.“Nandito na tayo, ma’am.”Bumaba agad siya ng kotse nang tumigil sila, napansin niya na malayo pa lamang ay nakatingin na sa kanya ang guard at napailing.“
Biyernes na kaya naiisip nang magpunta ni Kari kay Tobias, pero hindi niya maintindihan kung bakit siya tinatamad.Sa loob-loob niya ay may nakatagong inis ngunit hindi niya alam kung ano iyon. Kaya naman gusto niya na lang magpunta sa isang party.Success ang nagawa niyang pagtakas sa party noong nakaraan, hindi siya nahuli kaya nagkakaroon na naman siya ng lakas ng loob na tumakas.“Tagal mo nang hindi nakakapunta, paano mo siya mapipilit niyan?” tanong ni Cade.“Hindi ko alam, basta tinatamad akong makita ang taong iyon ngayon,” saad niya.Tumawa ang kausap. “Ano bang nangyari?”“What? Saan?”Umiling ito at tumawa. Bumulong pa ito kay Nigel na umiinom tapos ay sabay silang tumingin kay Karisma.“Ano na naman?” naiintrigang tanong niya.“Ang weird mo, para kang nagtatampo sa crush mo.”Nanlaki ang mata niya. “Hindi noh!”“Oh, bakit tinatamad ka? Samahan kita gusto mo? I have my car with me,” ani Tori kaya nagpangalumbaba siya at ngumuso.“But. .”“But?”Umiling siya. “Fine, punta t
“Auntie, payagan moa na si Kari kahit ngayon lang. It’s my birthday!” sambit ni Cade sa mommy ni Kari.Nandito sila ngayon sa office nito sa bahay nila at pinagpapaalam siya ng mga pinsan niya para makadalo siya sa party.“Oo nga po, auntie. It’s been a while naman na,” pagsingit naman ni Tori.Lumingon kay Kari ang kanyang ina kaya napaiwas siya ng tingin, hindi siya kumikibo kanina pa. Syempre, gusto niyang pumunta pero ayaw niyang magsalita dahil baka lalong hindi pumayag ang mommy niya.“Okay, just for tonight!” sabi ng mommy niya kaya nanlaki ang mata niya dahil sa gulat.“Yay! Thank you, auntie!”“You’re allowed until midnight, Karisma.”Agad na kumunot ang noo niya. “What?”“It’s okay, auntie. Thank you po,” agap ni Tori at siniko siya ng maraming beses. Nagpaalam na ang mga ito sa mommy niya bago sila lumabas at hinila siya sa kwarto niya.“Magbihis ka na!”She rolled her eyes. “Nakakatamad magpunta, may curfew pa rin.”“Atleast makakapunta ka nang hindi tumatakas.”Napabunton
Tahimik na nakaupo ngayon si Kari sa isang upuan doon sa loob ng room kung saan sula nagkita ni Tobias. Nakatayo ang binata sa harap niya, nakasandal ito sa professor’s desk at nakatingin sa isang bilog na papel na pinaglalaruan nito sa kamay.Nag angat si Kari ng tingin. “Uh, how are you?”Hindi ito sumagot at binaling ang tingin sa kanya. Bigla siyang napayuko ulit at tiningnan ang sapatos niya, hindi niya alam kung gaano katagal pero nararamdaman niyang nakatingin lang ito sa kanya.“Akala ko ay hindi ka na pupunta. .”Halos tumigil siya sa paghinga nang marinig ang sinabi nito, napaangat siya ulit ng tingin at nagkasalubong ang mata nila.“Wala akong klase noong araw na iyon, pero nagpunta ako rito at hinintay kita.”At tumigil na nga talaga siya sa paghinga, ni hindi ito nahihiyang sabihin iyon habang nakatingin ng diretso sa kanya. Pakiramdam niya ay matutunaw siya sa kinauupuan niya.“You were waiting for me?” hindi makapaniwalang tanong niya.Mabagal itong tumango kaya hindi s
Hindi maiwasan ni Kari ang pagngiti habang pauwi siya, nakatingin lamang siya sa may bintana at parang batang pangsi-ngisi.“Ma’am, mukhang masaya ka ngayon a,” puna ni Mang Raul. “Pumayag na ba ang lalaki na iyon na maging bodyguard mo?”Biglang napawi ang ngiti niya dahil sa tanong nito. Nawala na sa isip niya na kaya niya nga pala ginagawa iyon ay dahil kailangan niyang pilitin na maging bodyguard si Tobias. Ngunit parang nagpunta siya ngayong araw dahil sa ibang dahilan.Umiling siya. “No, mukhang wala siyang balak pumayag.”“Eh, kung gano’n, ma’am. Hindi ko na tatanungin kung bakit kayo masaya ngayon,” anito sa nakakalokong tono.Napailing na lang siya para pigilan ang pagngiti at ibinalik ang tingin sa labas ng bintana. Tumigil ang mata niya sa isang papel na nakadikit sa glass door ng isang fast food restaurant na nadaanan nila.EMPLOYEE FOR HIRE!Napaayos siya sa pagkakaupo at bumuntong-hininga. Senyales na nga yata iyon para magtrabaho siya, bukas ay dadalhin niya ang kanyang