บทที่ 9 เสียตัว(1)

อ๊ะ แรง ๆ ค่ะฟรังซ์ ซี๊ด~ อ๊ะ โอ๊ย! จุกค่ะ”

“อืม~ มันใหญ่ครับคนสวย อ่าส์~”

“อ๊ะ! อะ....กรี๊ด!!!!!!!!!”

“เฮ้ย!” เข้ามาในห้องคนอื่นทำบ้าอะไรวะ! เสียงเมื่อกี้คือเสียงของอิงอิงคู่ขาของผมเองครับเธอหันไปทางประตูแล้วก็กรี๊ดดังลั่นห้องผมถึงได้รู้ว่าในห้องนี้ไม่ได้มีแค่ผมกับอิงอิงเท่านั้น

“ฟรังซ์คะใครเข้ามา อ้าส์!” อิงอิงเป็นคู่ขาอีกคนของผมที่ผมนัดให้มาเจอเพราะเธออนู่ที่พัทยาพอดี เธอทั้งตกใจทั้งเปล่งเสียงครางออกมาเพราะผมยังไม่ได้ออกจากตัวเธอแต่คนที่เข้ามาโดยที่ไม่มีมารยาทนี่สิยืนนิ่งเหมือนไม่รับรู้อะไรจนผมต้องผละจากอิงอิงเพื่อไปจัดการลากผู้หญิงบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ออกไป

“เข้ามาห้องคนอื่นทำไมวะ!” ผมเดินเข้าไปกระชากแขนผู้หญิงคนนั้นที่ยืนเซไปเซมา ไม่รู้ว่าใครรู้แค่ว่าเป็นผู้หญิงเพราะมีแสงลอดเข้ามานิดหน่อย

“ทำ~ ทำบ้าอะไรกัน~” ยัยบ้านี่เมาหนักแล้วครับ ยืนก็แทบจะยืนไม่อยู่แต่ทำไมเสียงคุ้น ๆ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน

“ฟรังซ์เอายัยนี่ออกไปสักทีสิคะ!” อิงอิงพูดด้วยความหงุดหงิดผมก็เลยจัดการเปิดประตูแล้วก็ดันเธอออกไปด้านนอก แต่แสงที่ลอดผ่านประตูกลับทำให้ผมเห็นหน้าเธอชัดขึ้นจนต้องปิดประตูอีกครั้ง

“เพลงขวัญ? เธอเอ