LOGIN“ตัวหนูก็แค่นี้ ใจหนูก็แค่นี้จะโอเคได้ยังไงลูก ย่ารู้ว่าหนูเสียใจ ย่าเองก็เสียใจที่เจ้าลมทำหนูเสียใจ” น้ำตาคุณย่าทำฉันแสลงใจ ฉันสงสารท่านไม่อยากให้ท่านเป็นแบบนี้ คุณย่าควรมีความสุขเหมือนวันแรกที่เจอฉันสิ“ใจหนูใหญ่มากค่ะ ว่าแต่คุณย่าเบื่อน้ำพริกลงเรือ อยากกินน้ำเกลือโรง’บาลเหรอคะ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่นานนัก”“ยังจะหยอกย่า”“หนูอยากให้คุณย่ายิ้ม อยากให้คุณย่ารู้ว่าหนูโอเคจริง ๆ” ฉันยิ้มแล้วจึงเปลี่ยนเรื่อง “วันนี้ทานอะไรหรือยังคะ”“ยังเลยค่ะ คุณท่านทานน้อยมากจนคุณหมอต้องให้น้ำเกลือตลอด” คนที่คอยดูแลคุณย่าพูดอย่างไว ทำให้คุณย่าไม่พอใจ“เดี๋ยวเถอะแม่รี”“คุณย่าต้องทานข้าวนะคะ คุณย่าไม่คิดถึงบ้านสวนเหรอคะ”“ย่าคิดถึง อยากกลับ แต่หมอไม่ให้ย่ากลับ”“ถ้าคุณย่ายอมทานข้าวเดี๋ยวคุณหมอก็ให้กลับค่ะ นั่นไงอาหารมาพอดีเลย ทานไหมคะดาวป้อน” ไม่ว่าคุณย่าจะตอบยังไงฉันน่ะเข็นอาหารมาแล้ว ก็แปลว่ายังไงคุณย่าก็ต้องทาน“ย่ารบกวนหนูดาวอีกแล้ว” คุณย่าพูดหลังจากที่ทานข้าวต้มคำแรก“ไม่ได้รบกวนเลยค่ะ ดาวเต็มใจ” กาลครั้งหนึ่งคุณย่าเคยดีกับฉันมาก ๆ ดีชนิดที่ว่ารักฉันเหมือนลูกหลาน การดูแลคุณย่าจึงไม่ใช่เรื่องลำบากอะไร
“คนข้างบ้าน”“แม่!”“จะเสียงดังทำไม ยังไงก็เคยได้กันแล้ว เขามาขอก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ”“แม่”“อะไร เรียกแม่ แม่ แม่อยู่ได้ กูรู้กูเป็นแม่มึง”“แล้วแม่ไม่ถามดาวก่อนว่ายินยอมไหม”“จะรู้เรอะ กูเคยเห็นมึงรักเขาจะเป็นจะตาย ทีอย่างนี้มาโวยวาย”“ก็นั่นมันเมื่อก่อนอะแม่”“เมื่อก่อนหรือตอนนี้ก็ไม่ต่างกันหรอก”“แม่…”“พอ ๆ ขาไพ่เรียกละ ไปนะ จะไปไหนก็ปิดบ้านด้วย” แม่ไปแล้ว ลุกไปแล้วเห็นฉันเป็นตุ๊กตาหรือไง ใครขอก็ยกให้เขาหมด ตั้งแต่ตอนพี่ลมละฉันกดอ่านไลน์คุณย่า คุณย่าพิมพ์มาขอโทษแทนหลานชายที่ทำให้ฉันเสียใจ คุณย่าบอกให้ฉันติดต่อกลับไปหาเมื่อพร้อม สิ่งที่คุณย่าพิมพ์ล้วนทำใจฉันสั่นไหว‘น้องดาวลูก ย่าขอโทษนะลูก’‘น้องดาวเป็นอย่างไรบ้าง ย่าเป็นห่วงหนูเหลือเกิน’ยังมีอีกเยอะที่ฉันอ่านแล้วน้ำตาก็ไหลทันทีกดอ่านไลน์คุณย่าแล้วจึงกดอ่านไลน์แม่ของพี่ลมที่ทักเข้ามาส่วนตัว ไม่ใช่กลุ่มครอบครัว ตอนนี้ฉันก็ยังอยู่ในกลุ่มครอบครัว อีกเดี๋ยวคงต้องกดออกแม่ของพี่ลมพิมพ์มาคล้ายคุณย่า ทว่าต่างตรงที่ท้าย ๆ ช่วงล่าสุดพิมพ์มาว่า ‘ดาวเหนือถ้าหนูพร้อม ติดต่อหาแม่หน่อยนะลูก ย่าเป็นห่วงหนูจนเข้ารพ. ตอนนี้อาการย่ายังไม่ดีขึ้นเ
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ตั้งแต่ฉันเจอพี่ลมวันนั้น วันนี้เป็นวันที่ฉันตัดสินใจเปิดเครื่องโทรศัพท์มือถือ ตั้งแต่เลิกกับพี่ลมฉันไม่ได้เปิดเครื่องเลย ไม่พร้อมเจอโซเชียล แต่ก็รู้ดีว่าหนีไม่พ้น“จะเอายังไง คิดหรือยังว่าจะทำงานที่ไหน” แม่ถามระหว่างที่ฉันกำลังนั่งจ้องหน้าจอมืด ๆ ฉันยังไม่กล้ากดเปิดเครื่อง“ยังไม่ได้คิดเลย”“ถ้ายังไม่คิดงั้นก็เรียนต่อสิ”“แพง”“มีคนออกให้ไม่ใช่เหรอ”“เกรงใจเขา ดาวพึ่งเขามาเยอะแล้ว”“เหรอ แต่แม่ว่าเขาอยากส่งก็เรียนไปเถอะ เรียนไว้มันก็ดีไม่ใช่เหรอ เผื่อวันไหนโดนทิ้งก็ยังเหรอวิชาไว้ทำมาหากิน”“ใช่จ้า เรียนไว้ก็ดี แต่แม่เคยบอกดาวไม่ใช่เหรอว่าอย่าไปรบกวนเฮียไฟเขา เดี๋ยวชาวบ้านนินทาไม่ใช่เหรอ”“เหรอ แม่บอกอะไรเคยฟังด้วยเหรอ”“ฟังสิแม่ ทำไมดาวจะไม่ฟังแม่”“ฟังแล้วไปแอบคบกันอะนะ แบบนั้นเรียกฟังเหรอ”“นั่นมันเรื่องนานมาแล้ว”“นั่นไง เห็นไหมแม่นึกว่าไฟโกหก ที่ไหนได้ลูกสาวฉันยอมรับความจริงแล้ว”“แม่หลอกถามดาว”“แม่ไม่ได้หลอกถาม ถ้าดาวยังไม่รู้จะทำงานอะไรก็เรียนไปก่อน ไฟเขาอยากให้ดาวเรียน”“ทำไมแม่ถึงดูเชื่อเฮียไฟ”“อย่างน้อยเขาก็บอกว่าตลอดห้าหกเดือนมานี้ไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงคนไ
“ดาวได้ยินว่าเฮียไปอยู่เชียงราย” ฉันถามระหว่างเดินทางไปเก็บค่าแผงที่ตลาดคลอดถม เฮียไฟลากฉันมาด้วยเพราะไม่อยากอยู่คนเดียว พอบอกว่าจะไปหาพี่แคล เขาก็บังคับให้ฉันเข้ามานั่งในรถประจำที่คนขับ อ้างว่าเขาปวดหลังขับไม่ไหว“ใช่”“ได้ยินพี่แคลบอกว่าเฮียไปบวชด้วย” ตอนได้ฟังฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเอง“ใช่”“นึกยังไงคะ”“สะสมแต้มบุญ แต้มบุญหมด”“แบบนี้ก็มีด้วยเหรอคะ”“มีสิ”“แต่ทำไมไปบวชไกลจัง ไม่บอกดาวด้วย”“ตอนนั้นดาวไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียไม่รู้จะบอกทำไม ไม่อยากให้ดาวลำบากใจ”“อ่อ” ก็จริง ตอนนั้นฉันไม่อยากติดต่อเฮียไฟ ไม่อยากทำให้พี่ลมลำบากใจ “แล้วทำไมหลังจากนั้นถึงได้อยู่ต่อคะ หรือว่าติดใจสาวทางนั้น”“อกหักเลยหนีไปพักใจ”“ระดับเฮียไฟอกหักเป็นด้วย”“เป็นสิ เล่นตัวเยอะไปเลยโดนน้องสาวข้างบ้านทิ้ง”“หึ หึ หึ หยอกไปเรื่อยเลยนะ”“พูดเรื่องจริง ตอนนี้ก็กำลังพยายามเร่งทำคะแนนอยู่”“ค่ะ สู้ต่อไปนะคะพี่ชายข้างบ้าน”พี่แคลบ่นให้ฉันฟังเรื่องที่เฮียไฟไปต่างจังหวัด แรก ๆ พี่แคลก็ไม่ได้บอกเหตุผล แต่เราอยู่ด้วยกันหลายวันพี่แคลก็เลยหลุดปากเล่า ฉันจึงได้รู้ว่าเฮียไฟเสียใจมากที่ปล่อยให้ฉันไปกับพี่ลมในคืนนั้น และเขาโท
“...ก็รัก เขาดีกับดาว” ฉันรักความดี รักพี่ลมที่เป็นคนชัดเจน “ดาวไม่เคยเจอคนแบบพี่ลม ดาวไม่เคยรู้ว่าการได้รับความรักมันดีแค่ไหน พอได้เจอกับตัวเองดาวถึงได้รู้ว่าความรู้สึกที่ถูกรัก ถูกเอาใจใส่มันดีมาก ๆ เขาทำให้ดาวรู้สึกว่าเขาอยากสร้างครอบครัวกับดาวจริง ๆ เขาทำให้ดาวกล้าฝันถึงอนาคตของเรา ถึงแม้เราต้องเลิกกัน แต่ดาวไม่เสียใจที่เคยได้รู้จัก ได้รักกับเขา การที่เขาเข้ามาในชีวิตของดาวดาวจะถือว่ามันเป็นของขวัญชิ้นใหญ่ที่ทำให้ดาวสัมผัสกับความสุขของการถูกรัก”“ถ้าไม่เสียใจแล้วร้องไห้ทำไม ทำร้ายตัวเองทำไม”“เพราะรักแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ดาวถึงได้เสียใจ”“...”“แต่เดี๋ยวดาวก็ดีขึ้นค่ะ ชีวิตคนต้องเดินหน้าต่อ เดี๋ยวดาวหาคนใหม่มาทำให้ชีวิตวุ่นวายก็น่าจะไม่คิดถึงเขาแล้ว”“คิดว่าจะได้หาแฟนใหม่เหรอ”“คิดสิ ทำไมคะ”“...”“เฮีย...”“ไม่ว่าตอนนี้ดาวจะรู้สึกยังไงกับเฮีย แต่บอกไว้ตรงนี้เลยว่าเฮียปล่อยให้ดาวไปเป็นของคนอื่นแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้นไม่มีครั้งที่สอง”“แต่เฮียเป็นพี่ชายข้างบ้านนะ”“รำลึกความหลังกับพี่ชายข้างบ้านกันหน่อยไหมล่ะ”“หึ หึ หึ อ่า กับข้าวอร่อยจังเลย”“เดี๋ยวนี้เปลี่ยนเรื่องเก่ง”“
ลืมตาตื่นขึ้นมาฉันเห็นเพดานสีขาว ใช่ว่าฉันอยู่โรงพยาบาลแล้วนะ ไม่มั้ง ไม่น่าจะใช่ ความทรงจำสุดท้ายของฉันอยู่ที่ผับ ไม่สิ ความทรงจำสุดท้ายฉันนั่งรถมากับเฮียไฟหรือเปล่านะ เอ๊ะหรือนั่นเป็นความฝัน ฉันเนี่ยนะฝันเห็นเฮียไฟอืม คิดไปก็เท่านั้น ช่างมันเถอะ ตั้งสติได้ฉันลุกขึ้นมานั่ง ที่นั่งอยู่ตอนนี้เป็นเตียงกว้าง กว้างมาก มองดูรอบ ๆ ฉันเห็นต้นไม้อยู่ด้านนอก นี่ฉันเมาแล้วโดนใครหิ้วมาหรือเปล่า แต่ว่าที่นี่บรรยากาศดีจัง ว่าแล้วก็ลงจากเตียงมายืนชมวิวด้านนอก บรรยากาศด้านนอกล้อมรอบด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม เอ๋ ข้างนอกนั่นมีสระว่ายน้ำด้วย เหมือนได้เล่นน้ำอยู่กลางป่าเลยสวยจัง มาที่นี่ได้ยังไงไม่รู้ แต่ที่นี่สวยมากในห้องน้ำมีใครอยู่ ทำไมมีเสียงน้ำไหล โดนหิ้วมาจริงเหรอเนี่ย ใจไม่ดีแล้วสิโทรศัพท์ก็ไม่ได้พก จะกลับบ้านยังไงได้ยินเสียงน้ำหยุดไหล ฉันหันไปมอง ไม่นานประตูก็เปิดออก เห็นหน้าคนที่ออกมาจากห้องน้ำก็รู้สึกโล่งขึ้นมาหน่อย หน่อยนะ หน่อยเดียวเท่านั้น“ดีนะเป็นเฮีย” ฉันไม่รู้จะพูดอะไรจึงพูดประโยคนี้ออกมาพร้อมรอยยิ้ม เป็นการเจอกันในรอบหลายเดือน รู้สึกแปลกดี แปลกตรงที่เขาไม่ใส่เสื้อออกจากห้องน้ำนี่แหละ เม

![My Engineerรักร้ายนายจอมโหด [ต้าร์พินอิน]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)





