CHAPTER 44: Another PunishmentNATASHIA’S POVSAKTONG PAGHIGA ko malapit sa swimming pool ay siyang paglapit na naman ng naka-swan mask na lalaki. Hindi ko siya agad pinansin. “Sagutin mo si Boss Jacc!” singhal niya sa ‘kin. Kahit talaga anong gawin ko ay hindi talaga siya tumitigil. Hindi rin siya lumayo sa tabi ko. “Ano ba? Tapos na akong makipag-usap sa lalaking ‘yan!” singhal ko sa kaniya. Binubuwisit lang talaga ako ng mga taong nasa paligid ko, eh. Kahit anong gawin ko ay wala akong takas. “You are just making it worst, woman. Kapag hindi mo ito sinagot, sa tingin ko ay alam mo na ang gagawin ni Boss sa ‘yo!” may diin pa ang kaniyang boses. Nag-ikot ako ng mga mata. Napasinghap ako dahil sa inis. I looked at him angrily. “Akin na nga ‘yang cell phone!” pasinghal kong wika. He handed me the cell phone. Inis ko naman iyong mabilis na sinagot ang tawag ni Jacc. “Bitch, bakit
CHAPTER 43: The CallNATASHIA’S POVBINILISAN ko na lamang ang aking pagjo-jogging. Alam kong rinig na rinig ng matanda na iyon ang sinasabi ko. Kumabog ng husto ang aking puso. “Natashia, ginagalit mo talaga ako!” sita niyang tumatakbo na. Kahit hinihingal ako ay mabilis akong nag-jogging. Mukhang hindi na nga ito jogging, eh. Hanggang sa napahinto na ako kasi na-dry na ang lalamunan ko. “Putangina kang babae ka! Ginagalit mo talaga ako!” mura niya sa akin na galit na galit. Gusto kong tumawa pero hinihingal na talaga ako. “I will punish you!” singhal pa niya. Papaluin na sana niya ako gamit lamang ang kaniyang ay mabilis akong umalis. Lihim akong napangiti. “Lord, patawarin mo ako sa aking ginawa!” sabi ko. Napatingin na naman ako sa aking likuran. Habang tumatakbo siya ay kitang-kita sa mga mata ni Mother Celestine na galit siya. “Bahala nga siya. Kung magsumbong naman siya
CHAPTER 42: Tumahimik KaNATASHIA’S POVSA AKING palagay may galit sa akin ang matanda na ito. Gayunpaman, may nag-udyok sa akin nakilalanin pa siya kahit hindi naman talaga importante ang bagay na iyon. “Bilisan mo ang pag-jogging. Hindi ganiyan ang posisyon. Wala ka bang experience sa jogging?” tanong niya sa akin na para minamaliit ako. Hinihingal na ako sa aking ginagawa. Kahit man lang pahinga ay hindi pa namin nagagawa ni Moter Celestine. “At least nag-jogging ako,” sagot ko sa kaniya. Tumingin siya sa akin habang hindi pa rin huminto sa pag-jogging. Iniisip siguro ng matandang ito na lahat na lang ay puwedeng gawin ng isang tao. “Hindi ko gusto ang pananalita mo, darling. This is for your own good. Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganiyan!” singhal niya sa akin. Sa minutong ito, gusto kong sipain ang matandang ito. Pero ayaw ko namang pumatay ng matanda. Baka hindi pa ako makapunta ng langit.
CHAPTER 41: First Day of TrainingNATASHIA’S POVI NEED him right now. Kahit pa may tinatago akong galit kay Jacc, siya lang ang makakatulong sa aking ngayon. Bakit ba kasi kailangan pang nandito ang matandang iyan? “Nakakatakot talaga siya!” saad ko pa sa aking sarili. Panay lang ang kain ko. Gutom na gutom talaga ako. “Bukas na bukas, ihanda mo ang sarili mo. Alas 4 ng umaga. Mag-jogging tayong dalawa,” imporma niya. Kumibot ang aking bibig para sana ay magreklamo pero hindi na ako nakapagsalita dahil umalis na siya sa harapan ko. “Fuck! Why is she so mean?” tanong ko pang mahina lang. Tinapos ko na lang agad ang aking kinain. Nawalan na rin kasi ako ng ganang kumain pa ng marami. Nang makalabas na ako sa kusina ay nadatnan ko na namang nasa salas si Mother Celestine. Nagbabasa siya ng magazine sa ganitong oras. Ano kaya ang nasa isip ng matandang ito? Tapos bukas ay magjo-jogging kami ng maaga?
CHAPTER 40: MasanayNATASHIA’S POVDALI-DALI akong tumayo nang makabawi ako dahil sa kaniyang mga sinasabi. Dapat ko talagang layuan ang babaeng ito. Higit pa sa kung ano, nasa danger ako. “’Wag kang matakot sa akin, Natashia. Nagsasabi lang ako ng totoo,” sambit niya pa. Hindi pa ako nakalayo sa kaniya. “Stay away from me, old woman!” singhal ko sa kaniya. Narinig ko na naman ang kaniyang tawa. Mukhang hindi ko matatakasan ang kaniyang presinsiya sa loob ng bahay na ito. Kahit pa nga siguro na magtago ako sa pinakailalim na bahagi ng bahay na ito, mahahanap pa rin niya ako. Nandito siya para guluhin ang buhay ko. Katulad lang siya ni Jacc na walang iba kundi ang kakawain ako. “You can’t stay away from the truth,” makuhulugan niyang sabi sa akin. Nagmadali na lamang akong umalis sa area na iyon. Kung patuloy ko pang makikinig sa kaniya ay baka mababaliw ako. Pumasok agad ako sa aking kuwarto. Hi
CHAPTER 39: Celestine’s WordsNATASHIA’S POVCELESTINE ang pangalan ng matanda. It crept me out. Bagay na bagay sa kaniya ang pangalan na sa tingin ko pa ay talagang galing pa sa Vatican. “Mind you if tumabi ako?” tanong naman niya sa akin. Ayaw kong mapalapit sa matandang ito. Baka kasi ay may gagawin din siyang kakaiba. “Of course,” tanging sagot ko. Kahit naman kasi natatakot ako sa kaniya ay gumagalang pa rin ako. Malay ko ba, gusto kong malaman ang kaniyang buong pagkatao. “Naramdaman ko na naiilang ka. Kung natatakot ka sa akin, ayos lang. Iyan din ang expression ng maraming tao sa akin,” kuwento niya. Napaupo na lamang ako. Kinuha ko ang wine at uminom. Nandoon pa rin sa akin ang takot sa kaniya. “Honestly po, natatakot talaga ako sa presinya niyo,” walang pagdadalawang-isip niyang sambit. Tinawanan siya nito. “As I said, ayos lang sa akin. You can call me Mother Celestine. Many people c