All Chapters of Sold to a Hot Zillionaire Priest : Chapter 1 - Chapter 10

CHAPTER 1NATASHIA'S POV “SILENCE!” sigaw ng kung sino man. Biglang akong napasigaw at napabangon nang marinig ko ang malakas na sigaw na iyon. Ngunit nang idinilat ko na ang aking mga mata ay wala akong makita na kahit na ano. The entire place is so dark. But I can feel the eyes looking from afar. O baka nagkamali lang ako? “Anong nangyari sa ‘kin? Bakit nasa madilim ako?” tanong ko sa aking sarili. Nakaramdam na rin ako ng takot dahil hindi ko alam kung nasaan na ako. At wala akong naalala. Tatayo na sana ako ay biglang sumakit ang aking ulo. “Shit! What just happened to me?” Sandali pa ay biglang dumapo sa aking isipan na may mga lalaking lumapit sa akin sa park habang ako ay umiinom ng kape at nag-enjoy sa mga bulaklak. They are huge men. Nakasuot ng pink na tuxedo. At talagang hindi makikita ang kanilang mga mukha dahil nakasuot sila ng mga maskara na gawa sa mukha ng mga kung ano-anong hayop. At ngayon, hindi ako makapaniwala

Chapter 3NATASHIA'S POV “Ano’ng sabi mo?” tanong ko nang marinig ang kaniyang tanong. Why I runaways as his bride six years ago? Tama ba ang pagkarinig ko? Wala akong naalala na ikinasal ako noon. Wala akong maalala na may magiging asawa ako. “Narinig mo na ako,” giit niya sa akin. Dahil nakatalikod na siya sa akin ay hindi ko alam kung ano ang kaniyang ekspresyon. Pero nakaramdam ako ng galit. “Sabihin mo sa akin! Why you said that?!” Malakas ang aking sigaw na siyang umalingawngaw sa buong paligid. Muli siyang lumingon sa akin na nakakunot ang noo. Wala pa rin siyang saplot kaya pilit kung tiniis ang hindi mapadako ang mga mata sa malaki niyang ari. “’Wag mo akong sigawan na parang ang lakas mong babae!” galit niyang sita. Natahimik ako dahil sobrang lakas ng kaniyang pagkasigaw at parang kakainin niya ako ng buhay. Sa minutong iyon, alam kong hindi na ako puwedeng magtapang-tapangan. Galit na galit na s

Chapter 5 NATASHIA’S POV Hindi ko alam kung dapat ko ba siyang pigilan. What we are doing is really a sinful affair. “I will,” he said. Kahit nga siguro pipigilan ko siya ay wala na akong magagawa. I am sold to him. I am a sex-slave of a priest. Para bang ngayon lamang nag-sink in sa akin ang lahat. “Balik mo ba pipigilan ang sarili mo kung noon pa lamang ay may pagnanasa ka na sa ‘kin?” mapang-asar ang kaniyang boses. Pinigilan ko na lang din ang aking sariling mainis. Hanggang sa hinawakan ko na lamang ang kaniyang braso. Pinilit ko pa rin ang aking sarili na ngumiti para naman masabing gustong-gusto ang ginagawa niya sa ‘kin. “Kailangan kong magtiis,” bulong ko sa ‘king sarili. “My little angel, ‘wag mong pigilan ang sarili mo,” mapang-akit ang boses niya. Kumagat pa siya sa kaniyang labi. “J-Just fuck me, F-Father Jacc,” sambit ko nang nanginginig ang boses. This is not my thing. Hindi ko alam kung papatawarin ba ako ng Diyos. Dahil din sa sinabi ko ay mah

CHAPTER 7 NATASHIA'S POVHindi ko alam kung ano ang dapat kong i-react sa sinabi ni Father Jacc sa akin. Pero ang kaniyang ginawa sa aking harapan ay siyang hindi ko kayang paniwalaan. “Anong gagawin mo sa rosaryo?” tanong ko sa kaniya dahil hinubad niya iyon. Ngumiti siya sa ‘kin ng nakakaloko. “Don’t worry, I respect this thing.” Akala ko kasi na may kakaiba na naman siyang gagawin sa rosaryo. Kasi, simula noong napasok ako sa kaniyang mundo, wala na akong normal na nararansan. Parang puros na lamang kademonyohan. Inilagay na muna niya ang rosaryo sa lamesa. But he gripped the bottle of the red wine. Dinala niya ito patungo sa akin. Kakaiba ang ngiti niyang ipinukaw. “How irony it is that a priest, kaya pa lang respetuhin ang rosaryo pero ang kaniyang mga ginagawa ay hindi,” nasambit ko na lamang. He is not bothered of what I am saying. Mas lalo pa yatang naudyok si Father Jacc. “And how irony it is,

CHAPTER 9: Father Jacc's BDSM Rules NATASHIA’S POV ISANG linggo na akong nasa loob lang ng bahay ni Father Jacc dito sa kaniyang private island. Wala akong ibang ginagawa kundi ang matulog, manuod ng movie, magbasa ng libro, at kumain. Bawal akong lumabas at gumamit ng cell phone o kahit na anong gadget. Wala rin naman dito iyon sa bahay niya. At kung tatakas man ako, marami namang CCTV at marami ring armadong lalaki ang nasa labas. In short, wala akong takas. Sa loob din ng isang linggo, wala siya. Wala rin siyang sinabi sa akin kung saan siya pupunta. Pero ang iniisip ko, may misa ang lalaking iyon. “Kung alam lang ng mga tao kung sino ang Father Jacc na tinitingala nila sa simbahan ay talagang mandidiri,” bulong ko sa aking sarili. Nandito pala ako ngayon sa kusina. Nagluluto ako kahit naman may taga-luto. Pero gusto kong magluto. Namiss ko rin naman iyon. “Ang sarap mong patayin, Father Jacc!” sabi ko habang hinahalo ang mga ingredient ng niluluto ko. Kailangan kon