Masuk*continuation of flashback*For kids like them, little Jeffrey and Alyana thought that the world wasn’t as cruel as they think. They might understand daily life, but they don’t yet realize humans’ darkest thoughts and doings. This includes their thinking that simply asking for money would save Alyana’s mother, and Jeffrey’s grandfather agreeing with it. With that thought, they both waited patiently. They accompanied each other in silence, but their presence was loud because their fear disappeared with just the mere thought of having each other’s presence in that corner behind the hospital curtains. For them, it was everything they needed—to be with someone their age, and someone who wouldn’t make fun of their situations. “Bakit ba kayo pinaglalayo ng Nanay mo?” Tanong ng batang si Alyana kay Jeffrey na nakatungo lang ang ulo at nakadantay ang baba nito sa dalawang tuhod na pinagtupi ang mga binti at niyakap.“Ayaw kasi ng Lolo ko sa Tatay ko.” Sagot ni Jeffrey ng hindi nakatingin, h
*continuation of flashback*JEFFREY stared at Alyana's face. So small, and obviously tired from all of those crying she did. Pawisin rin ang mukha nito dahil sa hibla ng buhok nitong mamasa masa sa gilid ng mukha. For someone like him who's got lots of maid that takes care of him and makes sure he won't get to look so dirty in any form and any way, he really thinks that it's gross. But he's thinking that they're just now in the same situation. He's been crying, for his Mom, and for who cares what he looks like right now. Ang kaibahan lang nila, hindi pa mamamatay ang Nanay niya, pero parang ganu'n rin naman dahil nilalayo ito sakaniya at ni hindi pwedeng kausapin, makita at makasama. But then he thought that his situation is better than this little girl who's about to lose her mother at such young age. Little girl started crying again and hid her face between her little legs. "Where is your mother?" Tanong niya rito. Tila natigil ang batang babae at muling napatingin sakaniya at m
JEFFREY was crying as he ran towards his mother who’s lying in the hospital bed. Bilang isang batang wala pang masyadong kalam alam sa mundo na pilit pinalalayo sakaniya ang mga magulang ay wala na itong nagawa kung hindi ang umiyak sa bisig ng kaniyang Ina.Hind na niya matandaan kung paano pa siya nakarating sa ospital na ito. Galing siya sa eskwelahan at narinig niya noong umaga bago siya pumasok mula sa mga maids sa mansion ay nagkasakit raw ang Nanay niyang nakatira sa malayong lugar at nasa ospital ito.He’s been aching to see his mother.Kahit na nasa eskwelahan siya ay iniisip niya lamang at inaalala kung paano makabalik sa dati niyang tinitirahan kung nasaan ang mga magulang niya bago pa siya agawin ng lolo niya sa puder ng mga ito.Pinag-isipan niyang maigi kung paano makatakas at mapuntahan ang Nanay niya. As someone who’s got a photographic memory as him and was branded as smart as young age of 5, he was sure on the place his parents are currently living.He made sure he’s
NAKATULOG SI ALYANA sa malalim nap ag-iisip. Jeffrey didn’t wake her up. Kahit na basa pa ang buhok nito ay inayos nalaman niya ang higa ni Alyana at sinubukang punasan ang buhok nito habang natutulog ito.Kinaumagahan, nagising siya ng wala si Jeffrey sa tabi niya. Bahagya siyang nagulat at napatigil dahil inalala niya ang nangyari kagabi bago pa siya nakatulog.Napabangon siya tapos ay napatitig sa malayo nang maalala niya ng nangyari kagabi.Unlike last night that she was panicking, now, she doesn’t feel anything at all as if she doesn’t fear anything anymore.Umalis na siya sa kama saka na tumayo at dumiretso ng banyo para magmumog, tapos ay lumabas na siya upang hanapin si Jeffrey, Paano naman kaya siya makakapunta sa OB ng palihim nito?Paglabas niya ng kwarto ay kaagad na nanuot sa ilong niya ang amoy ng masarap na pagkain. Alam na alam niya ang amoy na iyon. Pinatuyong isa at sinangag. Para naman siyang naglaway at dali-daling dumiretso sa kusina at ang bumungad sakaniya ay m
NAPASINGHAP si Alyana sa naalala. Mabilis niyang isinarado ang pintuan na nanlalaki ang mata at luminga-linga sa paligid upang masiguradong walang nakkita sakaniya ngunit nadako ang tingin niya kay Jeffrey na nakatingin sakniya habang nakangisi at nakasandal sa pader at nakapamulsa.Sinaman niya ito ng tingin at nginiwian.Jeffrey chuckled at her when she marched towards him who seems to understand the face she’s making right now.Bigla itong napailing-iling sakaniya habang siya ay sinamaan lang ito ng tingin.“Saan ako matutulog?” Madiing tanong niya.Jeffrey just shrugged and walked past through her.“Saan pa ba?” Sambit nito habang naglalakad patungo sa kwarto kaya naman napabuntong-hiniinga siya at sinundan nalamang ito papasok sa kwarto.“Can’t I even get my clothes?” Tanong niya at inilapag ang bag sa beside table ni Jeffrey na abala sa paghuhubad ng polong suot.She was stunned as she watched him do his thing. His abs were displayed infront of her freely and she won’t deny nor
Kabanata 112PAGKATAPOS ng yakapan nila sa kwarto ay inaya na ni Alyana si Jeffrey na lumabas ng kwarto. Muli ay hindi siya sigurado kung okay na ba sila but it seems that they’re better now compared earlier.Jeffrey walked faster than her when he suddenly got a call and she just let him take it. Sinundan niya ng tingin ang likod nito habang siya ay dumiretso sa counter at naupo sa isang stool ay binuksan ang cellphone niya.Natigilan naman siya nang makita niyang tumatawag sakaniya si Travis kaya’t mabilis siyang napalinga linga at sinigurado niyang walang kahit na sinong nakakita.Napabuntonghininga siya nang maalala niya ang tagpo kahapon. Until now, Jeffrey’s still mad because of it, and she can’t just take his call.Napalunok siya at puno ng takot na pinatay niya ang tawag nito. Tapos ay naalala niya ang mga sinabi ni Travis sakaniya.Remembering Travis’s facial expression, she can’t help but to be creeped out. Napangiwi siya at tila nakaramdam ng takot. Para siyang naumay. Travi







