MasukNABALOT ng katahimikan sa pagitan nila Alyana at Charlie. She never imagine for them to end up like this. Ni hindi niya nga alam kung ligtas ba ang buhay niya o hindi. But strange enough, she feel like Charlie won't do her any harm, maybe after he risk his life as if protecting her earlier? Even now, he's holding a gun and he's not even doing anything against her. Walang tingin nnang maisip niyang magsalita. By this time, she's sure that the police that she saw earlier has already walked passed, but with Charlie's condition, it's better to stay here. Naisip niya bigla ang sinabi nito sakaniya kanina bago ang kakaibng engkwentrong nangyari sakanila na hindi niya inasahan. "Hey, what do you know about me?" Tanong niya ng walang tingin. Nagcoconcentrate rin siya dahil sobang baho ng paligid nila, but for some reason, for Charlie she's enduring it. Maybe it's her way to thank him for saving her life earlier. "I know everything about you." biglang sambit nito nang ikinalingon niya rit
ALYANA'S hands moved on their own, mabilis niyang kinapa ang sugat ni Charlie. She didn't care, she's scared of someone dying infront of him, and she doesn't care if it's Charlie or whoever it is. "Anong ginagawa mo?!" Biglang suway ni Charlie sakaniya sa kalagitnaan ng pag-inda nito sa sugat na duguan. She didn't care. Her hands then pressed unto the most wet part of Charlie's waist and he groaned louder. Mabilis niya itong tinakpan ng may pagkataranta at tiningnan ang namumutlang mukha ni Charlie. "It's here, right?" Tanong niya at sinubukan pang takpan ang sugat nito upang matigil sa pagdurugo. She then hurriedly took off her coat. Naka office attire kasi siya na blouse and skirt at pinatungan ng coat. Mabilis niyang pinalupot ang coat niya sa waist ni Charlie."You don't have to do this. Leave me alone. Dapat hinayaan mo nalang ako, madadamay ka lang." Charlie pushed her. Galit niya itong tinignan. "Anong madadamay? Ikaw nga itong nadamay, that person was sent to kill me." She
NANG makahuma si Alyana ay dali-dali siyang lumabas ng kotse hawak-hawak ang kaniyang mga gamit. Nasa isang dead-end sila ng mga building na nagtataasan at mukhang likod ito at walang masyadong nadaan. Inayos niya ang nagusot na damit at nagmadaling naglakad paalis. Hindi niya tiningnan ang duguang katawan ng lalaking binaril ni Charlie na nakahandusay na sa sahig at wala nang buhay. It was gruesome. She didn't want to look at it. Hanggang ngayon ay shock pa rin siya pero kailangan niyang kumilos at lisanin ang lugar. She knows that this is not something she can talk about or say to other people, let alone tell it to the police or authority. Naguguluha pa rin siya. Charlie saved her life, right? That guy must be someone who was sent to kill her? Or was she mistaken, and it was actually Charlie who's their target? Nahigit niya ang hininga. Ang pagod, takot, at nerbyos ay halata pa rin sa mukha niya pero pinilit niyang gawing normal ang ekspresyon niya maging ang lakad niya. Nang ma
NAKANGIWI si Alyana hawak ang kaniyang ula na nauntog pero nanatili siyang nakayuko. Gumapang siya upang makadungaw sa nangyayari sa labas. She saw Charlie trying to fire countless times at the car, but the car's also bulletproof. The way Charlie firs the gun with his expressionless face makes her think that he's used to this kind of encounters. Lalo tuloy siyang nag-overthink tungkol kay Jeffrey. It makes her think that Jeffrey's making Charlie do these kind of works. Parang sanay na sanay kasi ito at ni hindi man lang ito natatakot. Charlie kept firing on the car and it lasted few minuts until the gun was left with no bullets. Doon nito inalis ang kaha ng bala ng baril pero sakto ring may lumabas na isang tao mula sa sriver's seat ng sasakyan at pinagbabaril si Charlie na halos ikasigaw niya. Mabuti nalang at nakailan si Charlie at tumakbo sa kung saan. Habang siya naman ay napapikit. She covered ehr head with the fear of being shot by the raining bullets. Ang iba ay tumatama sa s
ALYANA docked her head in fear of being shot again by somewhere even though she knows that the windows are bulletproof. Patuloy pa rin sa pagmamaneho ng mabilis si Charlie. At todo pa rin ang kabog ng kaniyang dibdib. She doesn't what's happening. Is this the end for her? Is this finaly what awaits her? Ito ba ang ipinadala ng mama ni Travis para kitilin ang buhay niya? Wait now, what if it was Travis himself? That on her way to meet him, she will be killed on the way there? Hindi impossible, but she doubts it.But seeing Charlie's reflexes and reactions, parang may alam ito, parang handa ito. Damn what's happening? This is driving her insane. Hindi na siya sigurado kung ikamamatay ba niya ay ibang tao o ang sarili niyang pag-iisip dahil baka mabaliw na siya sa mga nangyayari sakaniya. ang higpit na kapit niya sa likod ng driver's seat habang pagewang-gewang ang ugong ng sasakyan dahil ang bilis ng pag-andar nito at todo iwas naman si charlie sa mga nadadaanang mga sasakyan. Nan
MABIGAT ang loob ni Alyana kinabukasan. Before, Jeffrey was so dedicated into keeping her, into letting her stay, into making her his real wife, and with only just one question about that secret project, he already acted like he doesn't care about whatever she thinks. But what is this in her mind? She's really thinking that Travis was right, the Jeffrey was that kind of man who kills people. Pero bakit ganito? Ang sikip ng dibdib niya pero nandoon pa rin ang nararamdaman niya para rito? Does she loves Jeffrey this much already? Napabuga siya ng malalim na hininga at napatingin sa dinadaan sa labas ng bintana. Lulan siya ng sasakyan at ang nagmamaneho ay si Charlie. Kunot ang noo niya. Hindi muna siya papasok. She will meet with Travis, and she doesn't care whatever Jeffrey thinks. She wants to hear more about the story with the man who was killed. She think that Travis knows the full story. Muli siyang napabuntong-hininga at tiningnan ang phone niya para tingnan kung may mensahe







