Chapter 36

YARELI'S POV

Sa hirap at sakit na pinagdaraanan ko ay tinuloy ko pa rin ang masaklap kong buhay at pinakasamahan ng maayos ang Steffano Brothers sa kabila ng ginawa nila sa akin. Isang linggo nalang rin ang natitira at makakalaya na ako sa kanila gaya ng ipinangako sa akin ni Grant.

Ramdam ko ang paninibago nila sa mga ikinikilos ko dahil sa maganda at maayos kong pagtrato sa kanila. Hindi naman sila nagtatanong sa akin kung bakit umaakto ako ng ganito na ikinahinga ko ng maluwag.

Kasalukuyan akong kumakain ng pumasok sa loob ng kwarto ang limang magkakapatid. Nakangiti sila nang malawak habang si Efraim naman ay blangko pa rin ang ekspresyon ng mukha na inaasahan ko na.

"Babe, pupunta tayo sa bayan. Pumayag sila River na makalabas ka dito para makapaglibang man lang." nakangiting sabi ni Grant nang lumapit ito sa akin.

"Talaga?" tanong ko at tiningnan si River na nakangiti rin sa akin.

"Yup. Gusto ulit naming makabawi sa'yo dahil sa nagawa namin. Mag-ayos ka na at aalis na tayo ngayo