Chapter Ninety-eight

Nanginginig ang kamay ko habang nakatitig sa message niya sa phone ko.

 Hindi ko alam kung magre-react na lang ako sa sinabi niya at iiwan siya sa eksena.  Para akong nabulag dahil naubusan na ako ng sasabihin.

 Ano ako?  Isang kabataan?

 Parang yung feeling na nagmessage sayo, yung long crush mo na hindi mo inaasahan.  Parang nasuffocate ang puso ko sa lakas ng pintig nito.  Parang may natatalo sa loob.

 Ipinuwesto ko ang mga daliri ko sa keyboard para mag reply sa message niya.

 [Anong ginagawa mo sa insta?  at bakit ngayon ka lang gumawa ng account?]

 Natigilan ako ng kaunti nang ipapadala ko na sana.  Parang ang dami kong sinabi agad at baka mapagkamalan pa niya ako sa sobrang excited na makipag-usap sa kanya.

 Nagpasya akong tanggalin na lang ang lahat para magsimula ng